Bagel Singh Dhaliwal

ਲੋਕ ਪੱਖੀ ਨਹੀ ਹੋ ਸਕਦਾ ਭਰਿਸ਼ਟ ਸਿਸਟਮ ਦੀ ਨਿਗਰਾਨੀ ਹੇਠ ਹੋਣ ਵਾਲਾ ਚੋਣ ਸਟੰਟ - ਬਘੇਲ ਸਿੰਘ ਧਾਲੀਵਾਲ

ਇਸ ਵਾਰ ਲੋਕ ਸਭਾ ਦੀਆਂ ਚੋਣਾਂ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਜਿਉਂਦੀ ਜਾਗਦੀ ਜਾਂ ਮਰੀ ਜਮੀਰ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕਰਨਗੀਆਂ

ਇਸ ਵਾਰ ਦੀਆਂ ਸਤਾਰਵੀਆਂ ਲੋਕ ਸਭਾ ਚੋਣਾਂ ਨੇ ਨੇ ਬਹੁਤ ਕੌੜੇ ਮਿੱਠੇ ਤੁਜੱਰਬੇ ਛੱਡ ਕੇ ਜਾਣੇ ਹਨ।ਲੋਕਾਂ ਵਿੱਚ ਆਈ ਜਾਗਰੂਕਤਾ ਇਹਨਾਂ ਚੋਣਾਂ ਦੀ ਦੇਣ ਸਮਝੀ ਜਾਵੇਗੀ,ਜਦੋ ਚੋਣਾਂ ਲੜ ਰਹੇ ਉਮੀਦਵਾਰਾਂ ਨੂੰ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਪਿਛਲੀ ਕਾਰਗੁਜਾਰੀ ਤੇ ਲੋਕ ਬੇਝਿਜਕ ਸੁਆਲ ਕਰਦੇ ਦੇਖੇ ਜਾ ਰਹੇ ਹਨ।ਇਹ ਰੁਝਾਨ ਭਾਵੇਂ ਬਹੁਤ ਹੀ ਸ਼ਲਾਘਾਯੋਗ ਸਮਝਿਆ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ ਅਤੇ ਇਹ ਮਹਿਸੂਸ ਵੀ ਕੀਤਾ ਜਾਣ ਲੱਗਾ ਸੀ ਕਿ ਹੁਣ ਭਵਿੱਖ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਵੀ ਉਮੀਦਵਾਰ ਲੋਕਾਂ ਨਾਲ ਝੂਠੇ ਵਾਅਦੇ ਕਰਨ ਤੋ ਗੁਰੇਜ ਕਰਿਆ ਕਰੇਗਾ।ਬਿਨਾ ਸ਼ੱਕ ਇਹ ਬਹੁਤ ਹੀ ਚੰਗੀ ਪਿਰਤ ਪਈ ਹੈ,ਪ੍ਰੰਤੂ ਇਸ ਸਾਰੇ ਵਰਤਾਰੇ ਦੇ ਚਲਦਿਆਂ ਸਿਆਸੀ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਲੋਕਾਂ ਵਿੱਚ ਆਪ ਮੁਹਾਰੇ ਚੱਲੀ ਇਸ ਜਾਗਰੂਕਤਾ ਲਹਿਰ ਨੂੰ ਵੀ ਗਲਤ ਪਾਸੇ ਨੂੰ ਤੋਰ ਦਿੱਤਾ  ਹੈ। ਸ਼ੁਰੂ ਸ਼ੁਰੂ ਵਿੱਚ ਇਸ ਲਹਿਰ ਨੇ ਸਰੋਮਣੀ ਅਕਾਲੀ ਦਲ ਬਾਦਲ ਦੀ ਪਾਰਟੀ ਨੂੰ ਪਰਭਾਵਤ ਕੀਤਾ,ਪਰੰਤੂ ਕੁੱਝ ਦਿਨਾਂ ਬਾਅਦ ਇਸ ਲੋਕ ਲਹਿਰ ਦੇ ਗੁੱਸੇ ਦਾ ਸ਼ਿਕਾਰ ਸੱਤਾਧਾਰੀ ਪਾਰਟੀ ਕਾਂਗਰਸ ਦੇ ਉਮੀਦਵਾਰ ਵੀ ਹੋਣ  ਲੱਗੇ।ਇਸ ਲਹਿਰ ਨੂੰ ਗ੍ਰਹਿਣ ਲੱਗਦਾ ਉਸ ਸਮੇ ਪਰਤੀਤ ਹੋਇਆ ਜਦੋ ਰਵਾਇਤੀ ਸਿਆਸੀ ਪਾਰਟੀਆਂ ਨੇ ਅਪਣੇ ਖਿਲਾਫ ਉੱਠੇ ਇਸ ਲੋਕ ਰੋਹ ਦਾ ਵਹਿਣ ਉਲਟ ਦਿਸ਼ਾ ਵੱਲ ਮੋੜ ਦਿੱਤਾ।ਪਿਛਲੇ ਦਿਨਾਂ ਤੋ ਦੇਖਿਆ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ ਕਿ ਹਰ ਰੋਜ ਕਿਸੇ ਨਾ ਕਿਸੇ ਪਾਰਟੀ ਦੇ ਉਮੀਦਵਾਰ ਨੂੰ ਕਾਲ਼ੀਆਂ ਝੰਡੀਆਂ ਦਿਖਾਉਣ ਦਾ ਰੁਝਾਨ ਵਧਦਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ।ਇਹ ਕਾਲ਼ੀਆਂ ਝੰਡੀਆਂ ਦਿਖਾਉਣ ਪਿੱਛੇ ਦੀ ਅਸਲ ਮਨਸ਼ਾ ਹੁਣ ਕਿਸੇ ਤੋ ਲੁਕੀ ਛੁਪੀ ਨਹੀ ਹੈ।ਰਵਾਇਤੀ ਪਾਰਟੀਆਂ ਨੇ ਅਪਣੇ ਖਿਲਾਫ ਉੱਠ ਲੋਕ ਰੋਹ ਨੂੰ ਬੇਅਸਰ ਕਰਨ ਦੇ ਇਰਾਦੇ ਨਾਲ ਅਪਣੇ ਅਪਣੇ ਮੁੱਖ ਵਿਰੋਧੀ ਉਮੀਦਵਾਰਾਂ ਖਿਲਾਫ ਅਪਣੇ ਪਾਰਟੀ ਵਰਕਰਾਂ ਨੂੰ ਕਾਲ਼ੀਆਂ ਝੰਡੀਆਂ ਨਾਲ ਲੈਸ ਕਰਕੇ ਵਿਰੋਧ ਕਰਨ ਲਈ ਤਿਆਰ ਕੀਤਾ ਹੈ।ਇਹ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਤਿਆਰ ਕੀਤੀ ਜੋਯਨਾ ਤਹਿਤ ਕਰਵਾਏ ਗਏ ਵਿਰੋਧ ਦੀਆਂ ਵੀਡੀਓ ਬਣਾ ਕੇ ਸ਼ੋਸ਼ਲ ਮੀਡੀਏ ਤੇ ਵਾਇਰਲ ਕੀਤੀਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ।ਇਸ ਸਿਆਸੀ ਰੁਝਾਨ ਨੇ ਲੋਕ ਲਹਿਰ ਦਾ ਮੁੱਖ ਮੋੜ ਕੇ ਅਪਣੇ ਮੁਤਾਬਿਕ ਢਾਲ ਲਿਆ ਹੈ,ਜਿਹੜਾ ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਬਹੁਤ ਵੱਡੀ ਚਿੰਤਾ ਦਾ ਵਿਸ਼ਾ ਹੈ।ਪਿਛਲੇ ਕਾਫੀ ਸਮੇ ਤੋ ਲੋਕ ਚੋਣਾਂ ਮੌਕੇ ਹੁੰਦੀਆਂ ਲੜਾਈਆਂ ਤੋ ਟਾਲ਼ਾ ਵੱਟਣ ਲੱਗੇ ਸਨ। ਸਿਆਸੀ ਲੋਕਾਂ ਪਿੱਛੇ ਲੱਗ ਕੇ ਪਿੰਡਾਂ ਵਿੱਚ ਅਪਣੀ ਭਾਈਚਾਰਕ ਸਾਂਝ ਨੂੰ ਤੋੜ ਕੇ ਪਾਈਆਂ ਦੁਸ਼ਮਣੀਆਂ ਨੇ ਜਿੱਥੇ ਪਿੰਡਾਂ ਦੇ ਵਿਕਾਸ਼ ਨੂੰ ਬੁਰੀ ਤਰਾਂ ਪਰਭਾਵਤ ਕੀਤਾ,ਓਥੇ ਇਹਨਾਂ ਚੋਣਾਂ ਦੌਰਾਨ ਬਣੀਆਂ ਮਾਰੂ ਧੜੇਬੰਦੀਆਂ ਨੇ ਸੈਕੜੇ ਘਰਾਂ ਦੇ ਦੀਵੇ ਗੁੱਲ ਕੀਤੇ ਹਨ।ਪਿਛਲੇ ਕੁੱਝ ਸਾਲਾਂ ਤੋ ਲੋਕ ਇਹਨਾਂ ਲੜਾਈ ਝਗੜਿਆਂ ਤੋ ਤੋਬਾ ਕਰਕੇ ਵੋਟਾਂ ਦੀਆਂ ਧੜੇਬੰਦੀਆਂ ਨੂੰ ਵੋਟਾਂ ਤੱਕ ਹੀ ਸੀਮਤ ਰੱਖਣ ਵੱਲ ਤੁਰੇ ਹੋਏ ਸਨ,ਪਰੰਤੂ ਇਸ ਵਾਰ ਚੰਗੀ ਦਿਸ਼ਾ ਵੱਲ ਪੁੱਟੇ ਗਏ ਕਦਮ ਨੂੰ ਸਿਆਸੀ ਪਾਰਟੀਆਂ ਵੱਲੋਂ ਗਲਤ ਪਾਸੇ ਮੋੜਾ ਦੇਕੇ  ਦੁਵਾਰਾ ਫਿਰ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਪੁਰਾਣੀਆਂ ਧੜੇਬੰਦੀਆਂ ਵਿੱਚ ਵੰਡਣ ਵਾਲਾ ਮਹੌਲ ਸਿਰਜਿਆਂ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ।ਇਸ ਸਾਰੇ ਵਰਤਾਰੇ ਦਾ ਅਸਲ ਮਕਸਦ ਲੋਕ ਪੱਖੀ ਉਮੀਦਵਾਰਾਂ ਨੂੰ ਅੱਗੇ ਆਉਣ ਤੋ ਰੋਕਣਾ ਹੈ।ਰਾਜਨੀਤਕ ਖੇਡ ਦੇ ਪੁਰਾਣੇ ਖਿਡਾਰੀਆਂ ਨੇ ਭਰਿਸਟਾਚਾਰ ਨਾਲ ਇਕੱਠ ਕੀਤੇ ਬੇਅਥਾਹ ਪੈਸੇ ਦੀ ਦੁਰਬਰਤੋਂ ਅਤੇ ਅਸੀਮ ਸਾਧਨਾਂ ਦਾ ਫਾਇਦਾ ਉਠਾਕੇ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਉਮੀਦਵਾਰਾਂ ਦੀ ਜਿੱਤ ਨੂੰ ਹਰ ਹੀਲੇ ਹਾਰ ਵਿੱਚ ਤਬਦੀਲ ਕਰਨਾ ਹੈ,ਉਹ ਭਾਵੇਂ ਪਟਿਆਲੇ ਤੋ ਪੰਜਾਬ ਸਰਕਾਰ ਦੇ ਖਿਲਾਫ ਚੋਣ ਲੜ ਰਹੇ ਡਾ ਧਰਮਵੀਰ ਗਾਂਧੀ ਹੋਣ ਜਾਂ ਖਡੂਰ ਸਾਹਿਬ ਤੋ ਜਿੱਤ ਦੇ ਬਿਲਕੁਲ ਕਰੀਬ ਸਮਝੀ ਜਾਣ ਵਾਲੀ,ਲੰਮੇ ਸਮੇ ਤੋ ਮਨੁੱਖੀ ਅਧਿਕਾਰਾਂ ਦੀ ਲੜਾਈ ਲੜਦੀ ਆ ਰਹੀ ਬੀਬੀ ਪਰਮਜੀਤ ਖਾਲੜਾ ਹੋਵੇ, ਜਦੋ ਸਮੁੱਚੇ ਤੰਤਰ ਦਾ ਸਾਰਾ ਜੋਰ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਇਸ ਲੜਾਈ ਵਿੱਚ ਮਾਤ ਦੇਣ ਲਈ ਲੱਗਾ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਨਤੀਜਿਆਂ ਤੋ ਕੋਈ ਹੈਰਾਨੀ ਨਹੀ ਹੋਣੀ ਚਾਹੀਦੀ।ਰਾਜਨੀਤਕ ਲੋਕ ਹਮੇਸਾਂ ਹੀ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਬਿਮਾਰ ਮਾਨਸਿਕਤਾ ਦਾ ਫਾਇਦਾ ਲੈ ਕੇ ਜਿੱਤਦੇ ਰਹੇ ਹਨ ਤੇ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਲੋਕ ਦੇਸ਼ ਦੀ ਅਜਾਦੀ ਤੋ ਬਾਅਦ ਲਗਾਤਾਰ ਹਾਰਦੇ ਆ ਰਹੇ ਹਨ।ਜੇਕਰ ਥੋੜਾ ਹੋਰ ਪਿੱਛੇ  ਵੱਲ ਝਾਤ ਮਾਰੀਏ ਤਾਂ ਕਹਿ ਸਕਦੇ ਹਾਂ ਕਿ ਲੋਕ 1947 ਵਿੱਚ ਤਾਂ ਦੂਜੀ ਵਾਰ ਹਾਰੇ ਸਨ,ਪਰੰਤੂ ਅਸਲ ਹਾਰ ਤੇ ਮਾਰ ਤਾਂ 1839 ਨੂੰ ਪੈ ਗਈ ਸੀ,ਜਦੋ ਸ਼ੇਰੇ ਪੰਜਾਬ ਮਹਾਰਾਜਾ ਰਣਜੀਤ ਸਿੰਘ ਨੇ ਪੰਥ ਨੂੰ ਆਖਰੀ ਫਤਿਹ ਬੁਲਾ ਦਿੱਤੀ ਅਤੇ ਅਕਿਰਤਘਣ ਡੋਗਰਿਆਂ ਨੇ ਇਸ ਨਾਜਕ ਸਮੇ ਦਾ ਫਾਇਦਾ ਉਠਾਕੇ ਇੱਕ ਇੱਕ ਕਰਕੇ ਮਹਾਰਾਜੇ ਦੇ ਖਾਨਦਾਨ ਨੂੰ ਖਤਮ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਖਾਲਸਾ ਪੰਥ ਉਸੇ ਦਿਨ ਤੋ ਲਗਾਤਾਰ ਹਾਰਦਾ ਆ ਰਿਹਾ ਹੈ,ਜਦੋ ਡੋਗਰਿਆਂ ਪਿੱਛੇ ਲੱਗ ਕੇ ਖਾਨਾਜੰਗੀ ਦੇ ਰਾਹ ਪੈ ਗਿਆ ਸੀ।ਖਾਲਸੇ ਦੀ ਮੁਕੰਮਲ ਹਾਰ ਦਾ ਐਲਾਨ ਰਸਮੀ ਤੌਰ ਤੇ ਤਾਂ ਭਾਵੇਂ 1849 ਨੂੰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ,ਜਦੋ ਅੰਗਰੇਜ ਹਕੂਮਤ ਨੇ ਮਹਾਰਾਜਾ ਦਲੀਪ ਸਿੰਘ ਦੀ ਬਾਲ ਅਵਸਤਾ ਦਾ ਬਹਾਨਾ ਬਣਾ ਕੇ ਖਾਲਸਾ ਰਾਜ ਦੀ ਮੁਅਤਲੀ ਦਾ ਐਲਾਨ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਖਾਲਸਾ ਰਾਜ ਦੇ ਆਖਰੀ ਬਾਦਸਾਹ ਨੂੰ ਪਾਲਣ ਪੋਸਣ ਦੇ ਬਹਾਨੇ ਉਹਨੂੰ ਉਹਦੀ ਮਿੱਟੀ ਪੰਜਾਬ ਅਤੇ ਮਾਂ ਮਹਾਰਾਣੀ ਜਿੰਦ ਕੌਰ ਤੋ ਦੂਰ ਕਰਨ ਲਈ ਇੰਗਲੈਡ ਭੇਜ ਦਿੱਤਾ।ਦੂਜੀ ਵਾਰ ਪੰਜਾਬੀ ਉਦੋ ਹਾਰੇ ਜਦੋ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਅੰਦਰੋਂ ਆਪਣੇ ਖੁੱਸੇ ਰਾਜਭਾਗ ਦੀ ਮੁੜ ਪਰਾਪਤੀ ਦੀ ਤਾਂਘ ਅਸਲੋਂ ਹੀ ਮਰ ਮੁੱਕ ਗਈ ਤੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਭਾਰਤ ਮਾਤਾ ਦੇ ਭਗਤ ਬਣਾਕੇ ਦੇਸ਼ ਦੀ ਅਜਾਦੀ ਲਈ ਵਰਤਿਆ ਤਾਂ ਗਿਆ,ਪਰੰਤੂ ਅਜਾਦੀ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਚਲਾਕ ਬ੍ਰਾਹਮਣਵਾਦੀ ਸੋਚ ਨੇ ਹਕੂਮਤ ਤੇ ਕਾਬਜ ਹੁੰਦਿਆਂ ਹੀ ਮੁਢਲੇ ਹੱਕ ਹਕੂਕਾਂ ਤੋਂ ਵਾਂਝੇ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।ਉਦੋਂ ਤੋ ਲੈ ਕੇ ਅੱਜ ਤੱਕ ਭਾਵ 72 ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਸਮੁੱਚੇ ਪੰਜਾਬੀ ਲਗਾਤਾਰ ਹਾਰਦੇ ਆ ਰਹੇ ਹਨ।ਭਾਂਵੇ ਪੰਜਾਬੀ ਕੌਮ ਗੈਰਤਮੰਦ ਅਤੇ ਇਨਸਾਫਪਸੰਦ ਕੌਂਮ ਵਜੋਂ ਦੁਨੀਆਂ ਪੱਧਰ ਤੇ ਜਾਣੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ,ਪਰ ਸਮੇ ਦੇ ਨਾਲ ਇਸ ਕੌਂਮ ਦੇ ਅਣਖੀ ਖੂੰਨ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਬਹੁਤ ਹੀ ਜਰੂਰੀ ਤੱਤ ਮਰ ਮਿਟ ਗਿਆ ਜਾਪਦਾ ਹੈ,ਜਿਹੜਾ ਹਰ ਗੈਰਤਮੰਦ ਕੌਂਮ ਵਿੱਚ ਹੋਣਾ ਬੇਹੱਦ ਜਰੂਰੀ ਹੈ,ਉਹ ਤੱਤ ਹੈ ਜਿਹੜਾ ਕਿਸੇ ਵੀ ਗੈਰਤੀ ਇਨਸਾਨ ਨੂੰ ਉਹਦੇ ਨਾਲ ਹੋਈਆਂ ਬੇ-ਇਨਸਾਫੀਆਂ,ਧੱਕੇਸ਼ਾਹੀਆਂ ਨੂੰ ਭੁੱਲਣ ਨਹੀ ਦਿੰਦਾ,ਸਗੋਂ ਹਰ ਸਮੇ ਇਨਸਾਫ ਲੈਣ ਲਈ ਅੰਦਰੋਂ ਡੰਗ ਮਾਰਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ।ਉਹ ਤੱਤ ਅੱਜਕੱਲ ਦੀ ਪੰਜਾਬੀ ਕੌਂਮ ਚੋ ਅਲੋਪ ਹੋ ਚੁੱਕਾ ਜਾਪਦਾ ਹੈ,ਨਹੀ ਤਾਂ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਵਾਰੇ ਜਿਹੜੀ ਇਹ ਧਾਰਨਾ ਬਣੀ ਹੋਈ ਹੈ,ਕਿ ਇਹ ਲੋਕ ਅਪਣੇ ਨਾਲ ਹੋਈਆਂ ਬੇ ਇਨਸਾਫੀਆਂ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਜਲਦੀ ਭੁੱਲ ਜਾਂਦੇ ਹਨ,ਇਹ ਨਹੀ ਸੀ ਬਣ ਸਕਦੀ।ਇਹ ਬਹਾਦਰ ਕਹੀ ਜਾਣ ਵਾਲੀ ਕੌਂਮ ਦੇ ਖੂੰਨ ਵਿੱਚ ਬੇਇਨਸਾਫੀਆਂ ਅਤੇ ਧੱਕੇਸ਼ਾਹੀਆਂ ਬਰਦਾਸਤ ਕਰਨ ਦਾ ਮਾਦਾ ਤਾਂ ਜਰੂਰ ਹੈਸੀ,ਪਰ ਉਹਨਾਂ ਤੋ ਨਿਜਾਤ ਪਾਉਣ ਦੀ ਤਾਂਘ ਉਸ ਤੋ ਵੀ ਜਿਆਦਾ ਸ਼ਿੱਦਤ ਨਾਲ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਸੀ।ਹੁਣ ਸਮਾ ਬਹੁਤ ਬਦਲ ਚੁੱਕਾ ਹੈ।ਸਿਆਸੀ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਜਿੱਥੇ ਚੌਧਰ ਦੀ ਭੁੱਖ ਖਾਤਰ ਅਪਣੀ ਜਮੀਰ ਨੂੰ ਅਸਲੋਂ ਹੀ ਮਾਰ ਲਿਆ ਹੈ,ਓਥੇ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਆਮ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਇਸ ਭਿਆਨਕ ਬਿਮਾਰੀ ਦੇ ਮਰੀਜ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ ਹੈ,ਜਿਹੜੇ ਬੇਅਦਬੀਆਂ ਸਮੇਤ ਸੁਬਾਈ ਤੇ ਭਾਰਤੀ ਹਕੂਮਤਾਂ ਵੱਲੋਂ ਦਿੱਤੇ ਗਏ ਡੂਘੇ ਜਖਮਾਂ ਦੇ ਦਰਦ ਨਿਵਾਰਨ ਦੀ ਆਸ ਵੀ ਉਹਨਾਂ ਤੋ ਹੀ ਰੱਖਦੇ ਹਨ।ਸੋ ਇਸ ਖਤਰਨਾਕ ਲੋਕ ਮਾਰੂ ਵਰਤਾਰੇ ਤੇ ਪੰਛੀ ਝਾਤ ਮਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਇਹ ਹੀ ਕਿਹਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇਸ ਵਾਰ ਲੋਕ ਸਭਾ ਦੀਆਂ ਚੋਣਾਂ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਜਿਉਂਦੀ ਜਾਂ ਮਰੀ ਜਮੀਰ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕਰਨਗੀਆਂ।

ਬਘੇਲ ਸਿੰਘ ਧਾਲੀਵਾਲ
99142-58142

ਕੌੜਾ ਸੱਚ : ਕੇਂਦਰੀ ਕੁਹਾੜੇ ਦੇ ਦਸਤੇ ਬਣੇ ਸਿੱਖ ਆਗੂਆਂ ਦੀ ਬਦੌਲਤ ਅੱਜ ਪੰਥ ਅਤੇ ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਹਾਲਤ ਚਿੰਤਾਜਨਕ - ਬਘੇਲ ਸਿੰਘ ਧਾਲੀਵਾਲ

ਇਹਦੇ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਸ਼ੱਕ ਦੀ ਰੱਤੀ ਮਾਤਰ ਵੀ ਗੁੰਜਾਇਸ਼ ਨਹੀ ਕਿ ਕੇਂਦਰ ਪੰਜਾਬ ਦਾ ਕਦੇ ਵੀ ਸਕਾ ਨਹੀ ਬਣ ਸਕਦਾ।ਕੇਂਦਰ ਵੱਲੋਂ ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਅਣਦੇਖੀ ਹੀ ਨਹੀ ਕੀਤੀ ਜਾ ਰਹੀ ਸਗੋਂ ਪੰਜਾਬ ਨੂੰ ਹਰ ਪੱਖ ਤੋਂ ਕੰਗਾਲ ਬਨਾਉਣ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਵੀ ਕਸਰ ਨਹੀ ਛੱਡੀ ਜਾ ਰਹੀ।ਭਾਂਵੇ ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਬਿਗੜ ਚੁੱਕੀ ਆਰਥਿਕਤਾ ਦੀ ਗੱਲ ਹੋਵੇ,ਪੰਜਾਬ ਨੂੰ ਨਸ਼ਿਆਂ ਵਿੱਚ ਡੋਬ ਕੇ ਉਹਨਾਂ ਨੁੰ ਬੌਧਿਕ ਪੱਧਰ ਤੇ ਅਪਾਹਜ ਬਨਾਉਣ ਦੀ ਗੱਲ ਹੋਵੁੇ,ਲੱਚਰ ਗਾਇਕੀ ਰਾਹੀ ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਜੁਆਨੀ ਦੀ ਅਣਖ ਗੈਰਤ ਨੂੰ ਅਸਲੋਂ ਮਾਰ ਕੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਅਪਣੇ ਲਹੂ ਰੱਤੇ ਅਸਲ ਵਿਰਸੇ ਤੋ ਦੂਰ ਕਰਨ ਦੀ ਸਾਜਿਸ਼ ਹੋਵੇ,ਜਾਂ ਫਿਰ ਸਰਕਾਰੀ ਅਤਿਆਚਾਰ ਅਤੇ ਦੋਹਰੇ ਕਨੂੰਨੀ ਮਾਪਦੰਡਾਂ ਦੀ ਮਾਰ ਨਾਲ ਸਿੱਖ ਨੌਜੁਆਨਾਂ ਨੂੰ ਚੁਣ ਚੁਣ ਕੇ ਖਤਮ ਕਰਨ ਜਾਂ ਜੇਲਾਂ ਵਿੱਚ ਸੁੱਟਣ ਦਾ ਅਣਮਨੁੱਖੀ ਵਰਤਾਰਾ ਹੋਵੇ।ਹਰ ਪਾਸੇ ਤੋ ਕੇਂਦਰ ਅਤੇ ਕੁਰਸੀ ਦੀਆਂ ਭੁੱਖੀਆਂ ਸੂਬਾ ਸਰਕਾਰਾਂ ਦੀ ਮਿਲੀ ਭੁਗਤ ਨਾਲ ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਹੁੰਦੀ ਬਰਬਾਦੀ ਸਾਫ ਦੇਖੀ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ।ਇਹ ਵੀ ਚਿੱਟੇ ਦਿਨ ਵਾਂਗ ਸਾਫ ਤੇ ਸਪੱਸਟ ਹੋ ਚੁੱਕਾ ਹੈ ਕਿ ਭਾਰਤ ਦਾ ਕਨੂੰਨ ਤੰਤਰ ਘੱਟ ਗਿਣਤੀਆਂ ਦੇ ਮੁਢਲੇ ਮਨੁਖੀ ਅਧਿਕਾਰਾਂ ਦੀ ਰਾਖੀ ਕਰਨ ਦੇ ਸਮਰੱਥ ਨਹੀ ਹੈ,ਕਿਉਂਕਿ ਭਾਤਰ ਦਾ ਰਾਜ ਪ੍ਰਬੰਧ ਚਲਾਉਣ ਵਾਲੀ ਜਮਾਤ ਕੱਟੜਤਾ ਦੀ ਮੁਦੱਈ ਹੈ,ਜਿਸ ਕਰਕੇ ਦੇਸ਼ ਅੰਦਰ ਘੱਟ ਗਿਣਤੀਆਂ ਸੁਰਖਿਅਤ ਨਹੀ ਹਨ।ਦਿੱਲੀ ਦੇ ਤਖਤ ਤੇ ਬੈਠਣ ਵਾਲਾ ਕੋਈ ਵੀ ਸ਼ਖਸ਼ ਜਾਂ ਰਾਜਨੀਤਕ ਪਾਰਟੀਆਂ ਉਸ ਜਮਾਤ ਤੋ ਬੇ-ਬਾਹਰੇ ਹੋ ਕੇ ਬਰਾਬਰਤਾ ਵਾਲਾ ਮਿਸ਼ਾਲੀ ਰਾਜ ਪ੍ਰਬੰਧ ਦੇਣ ਦੇ ਨਾਹਰੇ ਤੇ ਲਾਰੇ ਤਾਂ ਦੇ ਸਕਦੀਆਂ ਹਨ,ਪਰੰਤੂ ਬਰਾਬਰਤਾ ਵਾਲਾ ਸ਼ਾਸ਼ਨ ਦੇਣਾ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਵੱਸ ਵਿੱਚ ਨਹੀ ਹੈ,ਇਸ ਦਾ ਮੁੱਖ ਕਾਰਨ ਹੀ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਉਕਤ ਕੱਟੜ ਜਮਾਤ ਭਾਰਤੀ ਤਾਣੇ ਬਾਣੇ ਤੇ ਪੂਰੀ ਤਰਾਂ ਕਾਬਜ ਹੈ,ਹਰ ਉੱਚ ਆਹੁਦੇ ਤੇ ਉਸ ਜਮਾਤ ਦੇ ਵਫਾਦਾਰ ਬੈਠੇ ਹਨ,ਉੱਚ ਅਦਾਲਤ ਵਿੱਚ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਬੋਲਬਾਲਾ ਹੈ,ਚੋਣ ਕਮਿਸ਼ਨ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਪਕੜ ਵਿੱਚ ਹੈ,ਇੱਥੋ ਤੱਕ ਕਿ ਭਾਰਤੀ ਏਜੰਸੀਆਂ ਨੂੰ ਵੀ ਉਸ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਕੱਟੜ ਜਮਾਤ ਵੱਲੋਂ ਚਲਾਇਆ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ।ਕਿੱਥੇ ਕਿਹੋ ਜਿਹੀ ਗੜਬੜ ਕਰਵਾਉਣੀ ਹੈ,ਇਹ ਸਾਰਾ ਕੁੱਝ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਮਰਜੀ ਅਨੁਸਾਰ ਤਹਿ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਤੇ ਏਜੰਸੀਆਂ ਉਹਨਾਂ ਦੁਆਰਾ ਦਿੱਤੇ ਪਰੋਗਰਾਮ ਨੂੰ ਅਮਲ ਵਿੱਚ ਲੈਕੇ ਆਉਂਦੀਆਂ ਹਨ। ਭਾਵ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਕੇਂਦਰ ਸਰਕਾਰ ਕੱਟੜਵਾਦੀਆਂ ਦੇ ਪ੍ਰਭਾਵ ਹੇਠ ਕੰਮ ਕਰਦੀ ਹੈ ਤੇ ਕਰਦੀ ਰਹੇਗੀ।ਹੁਣ ਇਹ ਵੀ ਕਿਸੇ ਤੋ ਲੁਕਿਆ ਨਹੀ ਕਿ ਇਸਾਈ ਪਾਦਰੀਆਂ ਨੂੰ ਅੱਗ ਲਾਕੇ ਫੂਕ ਦੇਣ ਪਿੱਛੇ ਕੌਣ ਲੋਕ ਸਨ,ਸਮਝੌਤਾ ਐਕਸਪ੍ਰੈਸ ਤੇ ਬੰਬ ਧਮਾਕੇ ਵਾਲੇ ਕੋਣ ਹਨ।ਕਸ਼ਮੀਰ ਵਿੱਚ ਗੜਬਣ ਕਰਵਾਉਣ ਦੀ ਅਸਲ ਸੂਤਰਧਾਰ ਕੌਣ ਹੈ? ਜਵਾਬ ਵਿੱਚ ਕੱਟੜਵਾਦੀਆਂ ਦੀ ਹਿੰਦੂ ਜਮਾਤ ਦਾ ਨਾਮ ਹੀ ਉੱਭਰ ਕੇ ਸਾਹਮਣੇ ਆਵੇਗਾ,ਜਿਹੜੀ ਕਸ਼ਮੀਰ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਅਜਾਦੀ ਦਾ ਹੱਕ ਹੀ ਨਹੀ ਖੋਂਹਦੀ,ਸਗੋਂ ਉੱਥੇ ਰਹਿੰਦੇ ਮੁਸਲਮਾਨ ਭਾਈਚਾਰੇ ਨੂੰ ਜਾਂ ਤਾ ਖਤਮ ਕਰ ਦੇਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਹੈ,ਜਾਂ ਫਿਰ ਕਸ਼ਮੀਰ ਚੋ ਕੱਢ ਦੇਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਹੈ,ਇਹ ਹੀ ਹਾਲ ਇੱਕ ਨਾਂ ਇੱਕ ਦਿਨ ਪੰਜਾਬ ਦਾ ਵੀ ਹੋਣ ਵਾਲਾ ਹੈ,ਜਿਸ ਦੇ ਆਪਣੇ ਹੀ,ਨਿੱਜੀ ਲੋਭ ਲਾਲਸਾ ਕਾਰਨ ਕਿਸੇ ਨਾ ਕਿਸੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਇਹਦੀ ਬਰਬਾਦੀ ਦੀਆਂ ਸਾਜਿਸ਼ਾਂ ਦੇ ਭਾਗੀਦਾਰ ਬਣੇ ਹੋਏ ਹਨ।ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਕਿਸਾਨੀ ਨੂੰ ਕੇਂਦਰ ਦੀਆਂ ਪੰਜਾਬ ਮਾਰੂ ਨੀਤੀਆਂ ਨੇ ਖਾ ਲਿਆ,ਮਜਦੂਰ ਨੂੰ ਲੋੜੋਂ ਵੱਧ ਆਈ ਮਸ਼ੀਨਰੀ ਨੇ ਖਾ ਲਿਆ, ਜੁਆਨੀ ਨੂੰ ਬੇਰੋਜਗਾਰੀ ਨੇ ਖਾ ਲਿਆ,ਬੇਰੋਜਗਾਰੀ ਦੇ ਝੰਬੇ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਨੌਜੁਆਨ ਦੀ ਲੜਖੜਾਹਟ ਦਾ ਫਾਇਦਾ ਨਸ਼ਿਆਂ ਦੇ ਤਸਕਰਾਂ ਨੇ ਉਠਾਇਆ,ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਜੁਆਨੀ ਦਾ ਵੱਡਾ ਹਿੱਸਾ ਨਸ਼ਿਆਂ ਦੀ ਲਪੇਟ ਵਿੱਚ ਆ ਗਿਆ,ਬਾਕੀ ਬਚਦੇ ਸਮਝਦਾਰਾਂ ਦੇ ਮਾਪਿਆਂ ਨੂੰ ਪੰਜਾਬ ਤੋ ਭੈਅ ਆਉਣ ਲੱਗਾ ਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਧੀਆਂ ਪੁੱਤਰਾਂ ਨੇ ਅਪਣਾ ਰੁੱਖ ਵਿਦੇਸ਼ਾਂ ਵੱਲ ਕਰ ਲਿਆ,ਜਿਸ ਦੇ ਫਲਸਰੂਪ ਅੱਜ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਬਹੁ ਗਿਣਤੀ ਘਰਾਂ ਤੇ ਵਿਦੇਸ਼ੀ ਜਿੰਦਰੇ ਲਟਕ ਰਹੇ ਹਨ।ਸਚਾਈ ਇਹ ਵੀ ਹੈ ਕਿ ਬਾਹਰਲੇ ਮੁਲਕਾਂ ਵਿੱਚ ਜਾਕੇ ਵਸਣ ਦਾ ਸੁਪਨਾ ਬਹੁ ਗਿਣਤੀ ਪੰਜਾਬੀਆਂ ਦਾ ਨਹੀ ਸੀ,ਬਲਕਿ ਇੱਥੇ ਬੜੀ ਚਲਾਕੀ ਨਾਲ ਪਹਿਲਾਂ ਭੇਭੀਤ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਮਹੌਲ ਸਿਰਜਿਆ ਗਿਆ,ਹਰ ਢੰਗ ਨਾਲ ਲੁੱਟਿਆ,ਪੁੱਟਿਆ ਅਤੇ ਕੁੱਟਿਆ ਗਿਆ,ਪਂਜਾਬ ਦਾ ਪਾਣੀ ਜਹਿਰੀਲਾ ਤੇ ਹਵਾ ਦੂਸ਼ਿਤ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਭਿਆਨਕ ਬਿਮਾਰੀਆਂ ਨਾਲ ਸਰੀਰਕ,ਮਾਨਸਿਕ ਅਤੇ ਆਰਥਿਕ ਸੰਤੁਲਿਨ ਬਿਗੜ ਰਿਹਾ ਹੈ,ਜਿਸ ਤੋ ਭੈਭੀਤ ਹੋਏ ਮਾਪਿਆਂ ਨੇ ਅਪਣੇ ਜਿਗਰ ਦੇ ਟੋਟਿਆਂ ਨੂੰ ਸੱਤ ਸਮੁੰਦਰੋਂ ਪਾਰ ਧੱਕਣ ਦਾ ਮਨ ਬਣਾ ਲਿਆ,ਤਾਂਕਿ ਅਪਣਾ ਬੁਢਾਪਾ ਵੀ ਕਿਸੇ ਚੰਗੇ ਮੁਲਕ ਵਿੱਚ ਅਪਣੇ ਪਰਿਵਾਰਾਂ ਨਾਲ ਗੁਜਰ ਸਕੇ।ਹੁਣ ਹਾਲਾਤ ਅਜਿਹੇ ਬਣ ਚੁੱਕੇ ਹਨ ਕਿ ਹਰ ਕੋਈ ਅਪਣੇ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਵੀ ਹੀਲੇ ਪੰਜਾਬ ਚੋ ਕੱਢ ਦੇਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ,ਉਹਦੇ ਲਈ ਭਾਵੇਂ ਜਮੀਨਾਂ ਜਾਇਦਾਦਾਂ ਵੀ ਕਿਉਂ ਨਾ ਵੇਚਣੀਆਂ ਪੈਣ।ਓਧਰ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਜਾਏ ਬਾਹਰ ਜਾ ਰਹੇ ਹਨ,ਤੇ ਏਧਰ ਬਾਹਰਲੇ ਸੂਬਿਆਂ ਤੋ ਆਕੇ ਮਜਦੂਰੀ ਅਤੇ ਕਾਰੋਬਾਰ ਕਰਨ ਦੇ ਨਾਲ ਨਾਲ ਵਸਣ ਵਾਲੇ ਪਰਵਾਸੀਆਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਵਿੱਚ ਵਾਧਾ ਹੋ ਰਿਹਾ ਹੈ।ਚੰਡੀਗੜ,ਲੁਧਿਆਣਾ,ਅਮ੍ਰਿਤਸਰ ਵਰਗੇ ਮਹਾਂ ਨਗਰਾਂ ਵਿੱਚ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਦੇ ਪਿੰਡਾਂ ਵਿੱਚ ਪਰਵਾਸੀਆਂ ਦਾ ਬੋਲਬਾਲਾ ਹੈ।ਇਸ ਸਾਰੇ ਵਰਤਾਰੇ ਦੇ ਜੁੰਮੇਵਾਰ ਭਾਂਵੇ ਦਿੱਲੀ ਤੇ ਰਾਜ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਹਨ,ਪਰੰਤੂ ਸਾਡੇ ਆਪਣਿਆਂ ਦੀ ਗੱਲ ਵੀ ਉਪਰ ਕੀਤੀ ਜਾ ਚੁੱਕੀ ਹੈ,ਜਿਹੜੇ ਖੁਦ ਕੁਹਾੜੇ ਦੇ ਦਸਤੇ ਬਣਨ ਲਈ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਪੇਸ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਪਛਾੜ ਰਹੇ ਹਨ। ਅੱਜ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਹਾਲਾਤ ਇਸਤਰਾਂ ਦੇ ਬਣ ਗਏ ਹਨ,ਕਿ ਇੱਥੇ ਹਰ ਕੋਈ ਵਿਕਣ ਨੂੰ ਤਿਆਰ ਖੜਾ ਹੈ। ਪਿਛਲੇ ਸਾਲ ਬੇਅਦਬੀਆਂ ਦਾ ਹਿਸਾਬ ਲੈਣ ਲਈ ਲੱਗੇ ਬਰਗਾੜੀ ਮੋਰਚੇ ਦੀ ਸਮਾਪਤੀ ਮੌਕੇ ਮੋਰਚਾ ਪਰਬੰਧਕਾਂ ਵੱਲੋਂ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਇਹ ਭਰੋਸਾ ਦੇਕੇ ਮੋਰਚਾ ਖਤਮ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ ਕਿ ਸਰਕਾਰ ਨੇ ਸਾਰੀਆਂ ਮੰਗਾਂ ਮੰਨ ਲਈਆਂ ਹਨ,ਅਤੇ ਰਹਿੰਦੀਆਂ ਜਲਦੀ ਮੰਨ ਲਈਆਂ ਜਾਣਗੀਆ,ਜਿੰਨਾਂ ਵਿੱਚ ਬੰਦੀ ਸਿੱਖਾਂ ਦੀ ਰਿਹਾਈ ਅਤੇ ਪੰਜਾਬ ਤੋ ਬਾਹਰਲੀਆਂ ਜੇਲਾਂ ਵਿੱਚ ਬੰਦ ਸਿੱਖ ਕੈਦੀਆਂ ਨੂੰ ਪੰਜਾਬ ਵਿੱਚ ਤਬਦੀਲ ਕਰਨਾ ਸ਼ਾਮਿਲ ਸੀ।ਸਿੱਖ ਕੈਦੀਆਂ ਵਾਲੇ ਮੁੱਦੇ ਤੇ ਮੋਰਚਾ ਪਰਬੰਧਕ ਜਿਆਦਾ ਜੋਰ ਦੇਕੇ ਦਲੀਲਾਂ ਦਿੰਦੇ ਰਹੇ ਹਨ ਕਿ ਸਰਕਾਰ ਨੇ ਕਾਰਵਾਈ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਹੈ ਤੇ ਆਉਣ ਵਾਲੇ ਕੁੱਝ ਦਿਨਾਂ ਵਿੱਚ ਹੀ ਇਸ ਤੇ ਅਮਲ ਸੁਰੂ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ।ਭਾਵੇ ਆਮ ਸਿੱਖਾਂ ਵੱਲੋਂ ਇਸ ਪੰਥ ਵਿਰੋਧੀ ਸਮਝੌਤੇ ਕਰਕੇ ਮੋਰਚਾ ਚਲਾਉਣ ਵਾਲੇ ਜਥੇਦਾਰਾਂ ਨੂੰ ਪਾਣੀ ਪੀ ਪੀ ਕੋਸਿਆ ਗਿਆ ਸੀ,ਪਰ ਇਸ ਵਿਰੋਧਤਾ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਵੀ ਜਥੇਦਾਰਾਂ ਸਮੇਤ ਮੋਰਚਾ ਪ੍ਰਬੰਧਕ ਅਪਣੇ ਇਸ ਫੈਸਲੇ ਨੂੰ ਸਹੀ ਠਹਿਰਾਉੰਦੇ ਆ ਰਹੇ ਹਨ,ਜਦੋ ਕਿ ਹਾਲਾਤ ਇਹ ਬਣ ਰਹੇ ਕਿ ਸਰਕਾਰਾਂ ਨੇ ਪੰਜਾਬੋਂ ਬਾਹਰ ਜੇਲਾਂ ਵਿੱਚ ਬੰਦ ਸਿੱਖਾਂ ਨੂੰ ਤਾਂ ਪੰਜਾਬ ਵਿੱਚ ਕੀ ਲੈ ਕੇ ਆਉਣਾ ਸੀ,ਸਗੋ ਪੰਜਾਬ ਵਿੱਚ ਬੰਦ ਸਿੱਖਾਂ ਨੂੰ ਪੰਜਾਬ ਤੋ ਬਾਹਰ ਭੇਜਣ ਦੀਆਂ ਤਿਆਰੀਆਂ ਹੋਣ ਲੱਗ ਗਈਆਂ ਹਨ। ਜੱਗੀ ਜੌਹਲ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਸਾਥੀਆਂ ਨੂੰ ਪੰਜਾਬ ਤੋ ਦਿੱਲੀ ਤਿਹਾੜ ਜੇਲ ਭੇਜਣ ਦੇ ਨਾਦਰਸ਼ਾਹੀ ਫਰਮਾਨ ਨੇ ਜਿੱਥੇ ਸਿੱਖ ਮਨਾਂ ਵਿੱਚ ਰੋਸ ਦੀ ਲਹਿਰ ਪੈਦਾ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਹੈ,ਓਥੇ ਬਰਗਾੜੀ ਮੋਰਚਾ ਚਲਾਉਣ ਅਤੇ ਪਰਬੰਧਾਂ ਨਾਲ ਜੁੜੇ ਲੋਕਾਂ ਤੇ ਵੀ ਮੁੜ ਤੋ ਉੰਗਲਾਂ ਉੱਠਣ ਲੱਗੀਆਂ ਹਨ।ਹਕੂਮਤਾਂ ਵੱਲੋਂ ਅਜਿਹੇ ਫੈਸਲੇ ਵੀ ਇਸ ਲਈ ਹੀ ਲਏ ਜਾ ਰਹੇ ਹਨ,ਕਿਉਕਿ ਸਿੱਖ ਕੌਮ ਅਪਣੀ ਪਾਟੋਧਾੜ ਕਰਕੇ ਇਨਸਾਫ ਲੈਣ ਦੇ ਸਮਰੱਥ ਨਹੀ ਰਹੀ।ਪੰਥਕ ਆਗੂ ਬਾਦਲਕਿਆਂ ਨੂੰ ਮਾਤ ਦੇਣ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦੇ ਕਰਦੇ ਆਪਸ ਵਿੱਚ ਹੀ ਡਾਂਗੋ ਸੋਟੀ ਹੋਕੇ ਕੌਮ ਦਾ ਜਲੂਸ ਕੱਢਣ ਲੱਗੇ ਹੋਏ ਹਨ।ਅਜਿਹੇ ਸਮੇ ਵਿੱਚ ਪਰਮਾਤਮਾ ਤੇ ਟੇਕ ਰੱਖਣ ਤੋ ਬਗੈਰ ਹੋਰ ਕੋਈ ਚਾਰਾ ਨਹੀ ਰਹਿ ਜਾਂਦਾ।ਸੋ ਆਓ ਸਾਰੇ ਰਲਕੇ ਅਰਦਾਸ ਕਰਨ ਦੇ ਨਾਲ ਨਾਲ ਕੋਈ ਅਜਿਹਾ ਉਦਮ ਵੀ ਕਰੀਏ,ਜਿਸ ਨਾਲ ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਬਰਬਾਦੀ ਨੂੰ ਰੋਕਿਆ ਜਾ ਸਕੇ,ਨਹੀ ਤਾਂ ਉਹ ਦਿਨ ਦੂਰ ਨਹੀ,ਬਲਕਿ ਬਹੁਤ ਨੇੜੇ ਆ ਰਹੇ ਹਨ,ਜਿੰਨਾਂ ਦੀ ਕਲਪਨਾ ਕਰਕੇ ਰੂਹ ਤੱਕ ਕੰਬ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।

ਬਘੇਲ ਸਿੰਘ ਧਾਲੀਵਾਲ
99142-58142

ਵਫਾਦਾਰੀਆਂ ਬਦਲਣ ਵਿੱਚ ਮਾਹਰ,ਮਾਰਕੀਟ ਕਮੇਟੀ ਬਰਨਾਲਾ ਦਾ ਸਾਬਕਾ ਅਕਾਲੀ ਚੇਅਰਮੈਨ ਭੋਲਾ ਸਿੰਘ ਵਿਰਕ ਟਪੂਸੀ ਮਾਰ ਕੇ ਜਾ ਬੈਠਾ ਢਿੱਲੋਂ ਦੇ ਹੱਥ ਤੇ

ਅਪਣੇ ਸਿਆਸੀ ਜੀਵਨ ਵਿੱਚ ਕਿਸੇ ਇੱਕ ਦਾ ਵਫਾਦਾਰ ਬਣਕੇ ਨਹੀ ਚੱਲ ਸਕਿਆ ਵਿਰਕ

ਹੁਣ ਦੇਖਣਾ ਹੋਵੇਗਾ ਕਿ ਕਾਂਗਰਸ ਵਿੱਚ ਕਿੰਨੀ ਦੇਰ ਟਿਕਦਾ ਹੈ

ਬਰਨਾਲਾ ਤੋਂ  ਬਘੇਲ ਸਿੰਘ ਧਾਲੀਵਾਲ ਦੀ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਰਿਪੋਰਟ
ਅਪਣੀ ਚੌਧਰ ਭੁੱਖ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕਰਨ ਅਤੇ ਨਿੱਜੀ ਲਾਭ ਲੈਣ ਖਾਤਰ ਕੱਪੜਿਆਂ ਵਾਂਗੂ ਪਾਰਟੀਆਂ ਬਦਲਣ ਵਾਲਿਆਂ ਦੀ ਇਸ ਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਕਮੀ ਨਹੀ ਹੈ।ਸਤਾਰਵੀਂ ਲੋਕ ਸਭਾ ਲਈ ਪੰਜਾਬ ਵਿੱਚ ਆਖਰੀ ਗੇੜ ਦੀਆਂ ਵੋਟਾਂ ਦਾ ਮੌਸਮ ਪੂਰੀ ਤਰਾਂ ਗਰਮਾ ਗਿਆ ਹੈ।ਇੱਥੇ ਵੀ ਆਏ ਦਿਨ ਸੱਤਾ ਦੇ ਨਸ਼ੇੜੀ ਲੋਕਾਂ ਵੱਲੋਂ ਅਪਣੀਆਂ ਵਫਾਦਾਰੀਆਂ ਬਦਲ ਕੇ ਨਵੇਂ ਮਾਲਕਾਂ ਦੀ ਹਜੂਰੀ ਵਿੱਚ ਸੇਵਾਵਾਂ ਪੇਸ਼ ਕੀਤੀਆਂ ਜਾ ਰਹੀਆਂ ਹਨ।ਸਾਰੇ ਜੋੜ ਤੋੜ ਲਾਉਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਅਕਾਲੀ,ਆਮ ਆਦਮੀ ਪਾਰਟੀ ਅਤੇ ਖਹਿਰੇ ਦੀ ਪੰਜਾਬੀ ਏਕਤਾ ਪਾਰਟੀ ਦੇ ਆਗੂਆਂ ਨੂੰ ਸੱਤਾਧਾਰੀ ਪਾਰਟੀ ਹੀ ਰਾਸ ਆਉਦੀ ਜਾਪ ਰਹੀ ਹੈ।ਇਹ ਪਹਿਲਾਂ ਵੀ ਦੇਖਿਆ ਜਾਂਦਾ ਰਿਹਾ ਹੈ ਕਿ ਜਦੋ ਕਿਸੇ ਪਾਰਟੀ ਵਿੱਚ ਦੂਸਰੀਆਂ ਪਾਰਟੀਆਂ ਦੇ ਵਰਕਰ ਸ਼ਮੂਲੀਅਤ ਕਰਨ ਲੱਗਦੇ ਹਨ,ਫਿਰ ਦਲ ਬਦਲੂਆਂ ਦੀ ਹੋੜ ਜਿਹੀ ਲੱਗ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।ਇੰਜ ਜਾਪਦਾ ਹੈ,ਜਿਵੇਂ ਇਹ ਲੋਕ ਕਿਸੇ ਦੇ ਪਹਿਲ ਕਰਨ ਦੀ ਹੀ ਉਡੀਕ ਕਰਦੇ ਹੋਣ।ਏਸੇ ਤਰਾਂ ਹੀ ਅੱਜ ਕੱਲ ਸੰਗਰੂਰ ਲੋਕ ਸਭਾ ਸੀਟ ਤੇ ਵੀ ਸੱਤਾਧਾਰੀ ਪਾਰਟੀ ਦੇ ਉਮੀਦਵਾਰ ਵਿੱਚ ਭਰੋਸਾ ਜਿਤਾਉਣ ਵਾਲੇ ਹੋਰ ਪਾਰਟੀਆਂ ਦੇ ਆਗੂ ਮੌਕੇ ਦਾ ਖੂਬ ਫਾਇਦਾ ਉਠਾਉਂਦੇ ਦੇਖੇ ਜਾ ਸਕਦੇ ਹਨ।ਇਹਨਾਂ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਨਾਮ ਅਜਿਹਾ ਵੀ ਸੁਮਾਰ ਹੈ,ਜਿਸਨੇ ਹੁਣ ਤੱਕ ਸਿਆਸਤ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਹੱਥ ਪੈਰ ਮਾਰੇ,ਪਰ ਮਮੂਲੀ ਆਹੁਦਿਆਂ ਤੋ ਬਿਨਾ ਕੋਈ ਖਾਸ ਕਾਮਯਾਬੀ ਨਹੀ ਮਿਲ ਸਕੀ।ਪਾਰਟੀਆਂ ਬਦਲ ਕੇ ਚੋਣਾਂ ਲੜ ਕੇ ਵੀ ਦੇਖੀਆਂ,ਪਰੰਤੂ ਅਸਫਲਤਾ ਨੇ ਖਹਿੜਾ ਨਹੀ ਛੱਡਿਆ।ਕਈ ਵਾਰੀ ਉਹ ਭੱਦਰਪੁਰਸ ਨਿਰਾਸ ਹੋ ਕੇ ਘਰ ਵੀ ਬੈਠਾ ਪਰ ਸਿਆਸਤ ਦਾ ਕੀੜਾ ਹੀ ਅਜਿਹਾ ਹੈ,ਕਿ ਚੈਨ ਹੀ ਨਹੀ ਲੈਣ ਦਿੰਦਾ।ਕੁੱਝ ਦਿਨਾਂ ਤੋ ਬਾਅਦ ਫਿਰ ਸਤਾਉਣ ਲੱਗਦਾ ਹੈ।”ਮੈਨੂ ਇਹ ਸਿਆਸਤ ਰਾਸ ਨਹੀ ਆਉਂਦੀ”ਕਹਿਣ ਤੋ ਕੁੱਝ ਦਿਨ ਬਾਅਦ ਹੀ ਫਿਰ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਪਾਰਟੀ ਦੇ ਬੂਹੇ ਤੇ ਦਸਤਕ ਦੇਣ ਦੀ ਸੋਚਦਾ ਹੈ।ਇਹ ਹਵਾ ਦੇ ਰੁੱਖ ਚੱਲਣ ਵਾਲੀ ਸ਼ਖਸ਼ੀਅਤ ਹੈ ਸ੍ਰ ਭੋਲਾ ਸਿੰਘ ਵਿਰਕ,ਜਿਸਨੇ ਸਿਆਸਤ ਤੋ ਨਿਰਾਸ ਹੋਕੇ ਹੁਣ ਟਰਾਸਪੋਰਟ ਦੇ ਧੰਦੇ ਤੋ ਟਰੈਵਲ ਏਜੰਟੀ ਦੇ ਮੁਨਾਫੇ ਵਾਲੇ ਕਾਰੋਬਾਰ ਵੱਲ ਰੁੱਖ ਕੀਤਾ ਹੈ।ਜਿਕਰਯੋਗ ਹੈ ਕਿ ਕਾਂਗਰਸੀ ਪਰਿਵਾਰ ਵਿੱਚ ਪੈਦਾ ਹੋਏ ਸ੍ਰ ਭੋਲਾ ਸਿੰਘ ਵਿਰਕ ਨੇ ਅਪਣਾ ਸਿਆਸੀ ਜੀਵਨ ਸ੍ਰ ਬਲਵੰਤ ਸਿੰਘ ਰਾਮੂਵਾਲੀਆ ਤੋ ਸਿਆਸੀ ਗੁਰ ਸਿੱਖ ਕੇ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ।ਉਸ ਸਮੇ ਦੌਰਾਨ ਹੀ ਜਦੋ ਸ੍ਰ ਰਾਮੂਵਾਲੀਅ ਨੇ ਨਵੀ ਲੋਕ ਭਲਾਈ ਪਾਰਟੀ ਨਾਮ ਦੀ ਸਿਆਸੀ ਪਾਰਟੀ ਬਣਾਈ ਤਾਂ ਭੋਲਾ ਸਿੰਘ ਵਿਰਕ  ਸ੍ਰ ਰਾਮੂਵਾਲੀਆ ਦੇ ਸਭ ਤੋ ਵੱਧ ਭਰੋਸੇਯੋਗ ਬੰਦਿਆਂ ਵਿੱਚ ਗਿਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ,ਜਿਸਨੂੰ ਰਾਮੂਵਾਲੀਏ ਨੇ ਪਾਰਟੀ ਦਾ ਸੀਨੀਅ ਮੀਤ ਪ੍ਰਧਾਨ ਬਣਾਕੇ ਅਪਣਾ ਉੱਤਰਅਧਿਕਾਰੀ ਹੋਣ ਦਾ ਸੰਕੇਤ ਦਿੱਤਾ ਸੀ।1997 ਦੀਆਂ ਵਿਧਾਨ ਸਭਾ ਚੋਣਾਂ ਵਿੱਚ ਭੋਲਾ ਸਿੰਘ ਵਿਰਕ ਨੇ ਲੋਕ ਭਲਾਈ ਪਾਰਟੀ ਦੀ ਟਿਕਟ ਤੋ ਹੀ ਚੋਣ ਵੀ ਲੜੀ ਸੀ।ਉਸ ਤੋ ਉਪਰੰਤ ਪਾਰਟੀ ਦਾ ਜੋਸ਼ ਮੱਠਾ ਪੈਂਦਿਆਂ ਹੀ ਵਿਰਕ ਨੇ ਰਾਮੂਵਾਲੀਏ ਦਾ ਸਾਥ ਛੱਡ ਕੇ ਸੁਖਬੀਰ ਸਿੰਘ ਬਾਦਲ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਵਿੱਚ ਅਕਾਲੀ ਦਲ ਵਿੱਚ ਸ਼ਮੂਲੀਅਤ ਕਰਕੇ ਸਭ ਨੂੰ ਹੈਰਾਨ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।ਅਕਾਲੀ ਦਲ ਅੰਦਰ ਵੀ ਭੋਲਾ ਸਿੰਘ ਵਿਰਕ ਇੱਕ ਦੇ ਬਣਕੇ ਨਹੀ ਰਹਿ ਸਕੇ,ਉਹ ਕਦੇ ਬਾਦਲ ਅਤੇ ਕਦੇ ਢੀਡਸਾ ਪ੍ਰਤੀ ਵਫਾਦਾਰੀ ਜਿਤਾਉਂਦੇ ਰਹੇ,ਜਿਸ ਕਰਕੇ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਅਕਾਲੀ ਦਲ ਅੰਦਰ ਵੀ ਪੁੱਛ ਦੱਸ ਸੀਮਤ ਹੀ ਰਹੀ।ਆਹੁਦਾ ਪਰਾਪਤੀ ਦੀ ਭੁੱਖ ਉਦੋਂ ਖੁੱਲ ਕੇ ਸਾਹਮਣੇ ਆ ਗਈ,ਜਦੋ ਸੂਬਾ ਪੱਧਰ ਦੇ ਕੱਦਾਵਰ ਨੇਤਾ ਵਜੋਂ ਸਮਝੇ ਜਾਂਦੇ ਭੋਲਾ ਸਿੰਘ ਵਿਰਕ ਨੇ ਮਹਿਜ ਮਾਰਕੀਟ ਕਮੇਟੀ ਭਦੌੜ ਅਤੇ ਬਰਨਾਲਾ ਦੀ ਚੇਅਰਮੈਨੀ ਲੈਕੇ ਅਪਣਾ ਨੇਤਾ ਵਜੋ ਪੱਧਰ ਬਹੁਤ ਨੀਵਾਂ ਕਰ ਲਿਆ।ਅਜੇ ਕੁੱਝ ਦਿਨ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਸ੍ਰ ਭੋਲਾ ਸਿੰਘ ਵਿਰਕ ਨੇ ਸੁਖਪਾਲ ਸਿੰਘ ਖਹਿਰੇ ਨੂੰ ਬੁਲਾ ਕੇ ਪ੍ਰੈਸ ਕਾਨਫਰੰਸ ਕਰਕੇ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਹਮਾਇਤ ਦਾ ਐਲਾਨ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ,ਪ੍ਰੰਤੂ ਨਫੇ ਨੁਕਸਾਨ ਦੇ ਜੋੜ ਘਟਾਓ ਤੋ ਬਾਅਦ ਬਹੁਤ ਹਲਦੀ ਹੀ ਉਸ ਬਿਆਨ ਤੋ ਪਲਟ ਗਏ ਸਨ।ਬੀਤੇ ਦਿਨੀ ਇਸ ਪੱਤਰਕਾਰ ਨਾਲ ਗੱਲਬਾਤ ਦੌਰਾਨ ਭੋਲਾ ਸਿੰਘ ਵਿਰਕ ਵੱਲੋਂ ਸਿਆਸਤ ਤੋ ਤੋਬਾ ਕਰਦਿਆਂ ਅਪਣੇ ਨਵੇਂ ਮੁਨਾਫੇ ਵਾਲੇ ਕਾਰੋਬਾਰ ਵੱਲ ਧਿਆਨ ਦੇਣ ਦੀ ਗੱਲ ਕਹੀ ਗਈ ਸੀ,ਪ੍ਰੰਤੂ ਬੀਤੇ ਕੱਲ੍ਹ ਵਿਰਕ ਨੇ ਅਪਣੀ ਆਦਤ ਅਨੁਸਾਰ ਵਫਾਦਾਰੀ ਬਦਲਕੇ ਸ੍ਰ ਕੇਵਲ ਸਿੰਘ ਢਿੱਲੋਂ ਨੂੰ ਅਪਣੀਆਂ ਸੇਵਾਵਾਂ ਸਮੱਰਪਿਤ ਕਰ ਦਿੱਤੀਆਂ ਹਨ।ਹੁਣ ਕੇਵਲ ਢਿੱਲੋਂ ਪ੍ਰਤੀ ਵਫਾਦਾਰੀਆਂ ਕਿੰਨੀ ਦੇਰ ਨਿਭਦੀਆਂ ਹਨ,ਇਹ ਜਾਨਣ ਲਈ ਅਜੇ ਕੁੱਝ ਸਮਾ ਇੰਤਜਾਰ ਕਰਨੀ ਹੋਵੇਗੀ।

ਵਿਸਾਖੀ ਮਹਿਜ਼ ਇੱਕ ਤਿਉਹਾਰ ਨਹੀ ਬਦਲਦੀ ਦੀ ਰੁੱਤ ਦਾ - ਬਘੇਲ ਸਿੰਘ ਧਾਲੀਵਾਲ

ਵਿਸਾਖੀ ਦਾ ਪਵਿੱਤਰ ਦਿਹਾੜਾ ਮਹਿਜ਼ ਬਦਲਦੀ ਰੁੱਤ ਦਾ ਪਰਤੀਕ ਨਹੀ ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਸਿਰਫ ਬਦਲਦੀ ਰੁੱਤ ਦਾ ਤਿਉਹਾਰ ਹੈ।ਇਹ ਦਿਨ ਤਾਂ ਉਹ ਪਵਿੱਤਰ ਦਿਹਾੜਾ ਹੈ,ਜਦੋ ਸਰਬੰਸਦਾਨੀ ਪਿਤਾ ਸ੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਗੋਬਿੰਦ ਸਿੰਘ ਸਾਹਿਬ ਨੇ ਸਿੱਖਾਂ ਦੀ ਤਕਦੀਰ ਬਦਲੀ ਸੀ।ਇਹ ਉਹ ਪਵਿੱਤਰ ਦਿਹਾੜਾ ਹੈ,ਜਦੋ ਗੁਰੂ ਸਾਹਿਬ ਨੇ ਸਿੱਖ ਪੰਥ ਦੇ ਬਾਨੀ ਅਤੇ ਮਹਾਨ ਕਰੰਤੀਕਾਰੀ ਬਾਬਾ ਸਾਹਿਬ ਸ੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਸਾਹਿਬ ਜੀ ਦੇ ਚਲਾਏ ਨਿਆਰੇ ਅਤੇ ਨਿਰਾਲੇ ਪੰਥ ਨੂੰ ਵੱਖਰੀ ਪਛਾਣ ਵਾਲੀ  ਦੁਨੀਆਂ ਤੋ ਨਿਆਰੀ,ਨਿਰਾਲੀ ਅਤੇ ਵਿਲੱਖਣ ਕੌਂਮ ਦਾ ਦਰਜਾ ਦਿੱਤਾ ਸੀ।ਇਹ ਉਹ ਪਵਿੱਤਰ ਦਿਹਾੜਾ ਹੈ,ਜਿਸ ਦਿਨ ਗੁਰੂ ਗੋਬਿੰਦ ਸਿੰਘ ਸਾਹਿਬ ਨੇ ਦੁਨੀਆਂ ਨੂੰ ਇਹ ਦਰਸਾਇਆ ਸੀ ਕਿ ਕਿਰਪਾਨ ਸਿਰਫ ਤੇ ਸਿਰਫ ਜਾਨ ਲੈਂਦੀ ਹੀ ਨਹੀ,ਸਗੋ ਇਹ ਤਾਂ ਜੀਵਨ ਬਦਲਕੇ ਮਨੁੱਖ ਨੂੰ ਉਹਦੇ ਜਿਉਣ ਦੇ ਸਹੀ ਮਾਇਨੇ ਦਰਸਾਉਣ ਵਾਲੀ ਜੀਵਨਦਾਤੀ ਵੀ ਹੈ।ਇਹ ਉਹ ਪਵਿੱਤਰ ਦਿਹਾੜਾ ਹੈ ਜਦੋ ਗੁਰੂ ਗੋਬਿੰਦ ਸਿੰਘ ਦੀ ਲਿਸਕਦੀ ਤਲਵਾਰ ਨੇ ਖੂੰਨ ਮੰਗਿਆ ਸੀ,ਕਿਸੇ ਮਰਜੀਵੜੇ ਦਾ ਅਤੇ ਫਿਰ ਵਾਰੀ ਵਾਰੀ ਇੱਕ ਨਹੀ ਪੰਜ ਮਰਜੀਵੜੇ ਨਿੱਤਰੇ ਸਨ ਗੁਰੂ ਸਾਹਿਬ ਦੀ ਤਲਵਾਰ ਦੀ ਪਿਆਸ ਬੁਝਾਉਣ ਲਈ।ਅੱਜ ਖਾਲਸਾ ਪੰਥ ਨੂੰ ਇਹ ਯਾਦ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ,ਕਿ ਇਹ ਉਹ ਦਿਨ ਹੈ ਜਿਸ ਦਿਨ ਅਪਣਾ ਸੀਸ ਗੁਰੂ ਨੂੰ ਭੇਂਟ ਕਰਕੇ ਪੰਜ ਸਿੱਖਾਂ ਨੇ ਜਿੱਥੇ ਸਿੱਖ ਪੰਥ ਨੂੰ ਵੱਖਰੀ ਪਛਾਣ ਵਾਲੀ ਵਿਲੱਖਣ ਕੌਂਮ ਦਾ ਦਰਜਾ ਦਿਵਾਇਆ ਸੀ,ਓਥੇ ਉਹਨਾਂ ਮਰਜੀਵੜਿਆਂ ਨੂੰ ਪੰਥ ਦਾ ਸਭ ਤੋ ਉੱਚਾ ਦਰਜਾ ਵੀ ਪਰਾਪਤ ਹੋਇਆ ਸੀ।ਗੁਰੂ ਸਾਹਿਬ ਨੇ ਉਹਨਾਂ ਪੰਜਾਂ ਮਰਜੀਵੜਿਆਂ ਨੂੰ ਪੰਜ ਪਿਆਰਿਆਂ ਦਾ ਦਰਜਾ ਹੀ ਨਹੀ ਦਿੱਤਾ,ਬਲਕਿ ਉਹਨਾਂ ਪੰਜ ਪਿਆਰਿਆਂ ਤੋ ਆਪ ਅਮ੍ਰਿਤ ਦੀ ਦਾਤ ਪਰਾਪਤ ਕਰਕੇ ਗੁਰੂ ਅਤੇ ਸਿੱਖ ਦਾ ਭੇਦ ਹੀ ਖਤਮ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ।ਗੁਰੂ ਗੋਬਿੰਦ ਸਿੰਘ ਸਾਹਿਬ ਨੇ ਵਿਸਾਖੀ ਦੇ ਇਸ ਪਵਿੱਤਰ ਦਿਹਾੜੇ ਤੇ ਸਿਰਫ ਤੇ ਸਿਰਫ ਖਾਲਸਾ ਸਾਜਨਾ ਹੀ ਨਹੀ ਕੀਤੀ,ਬਲਕਿ ਦੁਨੀਆਂ ਦਾ ਪਹਿਲਾ ਸਫਲ ਰਾਜਸੀ ਇਨਕਲਾਬ ਲਿਉਣ ਦਾ ਮਾਣ ਹਾਸਲ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਲੋਕਤੰਤਰ ਪਰਨਾਲੀ ਦੀ ਮਜਬੂਤ ਨੀਂਹ ਰੱਖ ਕੇ ਦੁਨੀਆਂ ਨੂੰ ਜੀਵਨ ਜਾਚ ਦੀ ਨਵੀਂ ਸੇਧ ਹੀ ਨਹੀ ਦਿੱਤੀ,ਸਗੋਂ ਅਪਣੇ ਹੱਕ ਹਕੂਕਾਂ ਦੀ ਰਾਖੀ ਕਰਨ ਲਈ ਹਥਿਆਰ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਨੂੰ ਜਾਇਜ ਦੱਸਿਆ।ਇਹ ਉਹ ਦਿਹਾੜਾ ਹੈ ਜਦੋ ਗੁਰੂ ਸਾਹਿਬ ਨੇ ਸਦੀਆਂ ਤੋ ਲਿਤਾੜੀ ਜਾ ਰਹੀ ਗਰੀਬ ਜਮਾਤ ਨੂੰ ਅਮੀਰ ਜਮਾਤ ਦੀ ਗੁਲਾਮੀ ਤੋ ਮੁਕਤ ਕਰਨ ਦਾ ਪ੍ਰਣ ਦਿੱਤਾ ਸੀ।ਜਿਸ ਦਿਨ ਮੰਨੂਵਾਦੀ ਜਾਤੀ ਪ੍ਰਥਾ ਨੂੰ ਮੁੱਢੋਂ ਹੀ ਨਕਾਰਦਿਆਂ ਗੁਰੂ ਗੋਬਿੰਦ ਸਿੰਘ ਨੇ ਸ੍ਰੀ ਅਨੰਦਪੁਰ ਸਾਹਿਬ ਦੇ ਮੈਦਾਨ ਵਿੱਚ ਜੁੜੇ 80,000 ਦੇ ਵੱਡੇ ਇਕੱਠ ਵਿੱਚ ਉੱਚ ਜਾਤੀਏ ਸਮਾਜ ਦੁਆਰਾ ਲਤਾੜੇ ਸੂਦਰ ਸਮਾਜ ਨੂੰ ਗਲ ਨਾਲ ਲਾਕੇ ਊਚ ਨੀਚ ਦਾ ਭੇਦ ਮਿਟਾਇਆ ਸੀ,ਇੱਕੋ ਪਿਆਲੇ ਵਿੱਚ ਅਮ੍ਰਿਤ ਛਕਾ ਕੇ ਉੱਚ ਜਾਤੀਏ ਸਮਾਜ ਨੂੰ ਵੰਗਾਰਿਆ ਸੀ।ਇਹ ਉਹ ਪਵਿੱਤਰ ਦਿਹਾੜਾ ਹੈ ਜਿਸ ਦਿਨ ਇਹ ਐਲਾਨ ਵੀ ਹੋਇਆ ਸੀ ਕਿ ਅੱਜ ਤੋ ਬਾਅਦ ਸਿੱਖ ਦੀ ਕੋਈ ਜਾਤ ਨਹੀ,ਊਚ ਨੀਚ ਨਹੀ,ਸਗੋ ਹਰ ਅਮ੍ਰਿਤਧਾਰੀ ਗੁਰਸਿੱਖ ਹੀ ਸਿਰਦਾਰ ਹੋਵੇਗਾ,ਜਿਹੜਾ ਅਪਣੇ ਬਾਹੂਬਲੀ ਜੋਰ ਨਾਲ ਉੱਚੇ ਤੋ ਉੱਚਾ ਰੁਤਬਾ ਪਾਉਣ ਦੇ ਸਮਰੱਥ ਹੋਵੇਗਾ।ਗੁਰੂ ਸਾਹਿਬ ਦੇ ਇਸ ਸਿਧਾਂਤ ਤੇ ਪਹਿਰਾ ਦੇਕੇ ਹੀ ਖਾਲਸਾ ਪੰਥ ਨੇ ਸਰਹਿੰਦ ਦੀ ਇੱਟ ਨਾਲ ਇੱਟ ਖੜਕਾਈ ਅਤੇ ਪਹਿਲਾ ਖਾਲਸਾ ਰਾਜ ਸਥਾਪਤ ਕੀਤਾ,ਦਿੱਲ਼ੀ ਦੇ ਲਾਲ ਕਿਲੇ ਤੇ ਜਿੱਤ ਦੇ ਪਰਚਮ ਲਹਿਰਾਏ,ਏਥੇ ਹੀ ਬੱਸ ਨਹੀ ਦੁਨੀਆਂ ਦਾ ਮਿਸ਼ਾਲੀ ਖਾਲਸਾ ਰਾਜ ਵੀ ਗੁਰੂ ਗੋਬਿੰਦ ਸਿੰਘ ਸਾਹਿਬ ਦੇ 1699 ਦੀ ਵਿਸਾਖੀ ਦੇ ਮਾਨਵਤਾਵਾਦੀ ਅਲੌਕਿਕ ਸਿਧਾਂਤ ਦੀ ਹੀ ਦੇਣ ਹੈ,ਜਿਸਨੇ ਵਿਸ਼ਵ ਨੂੰ ਦਰਸਾ ਦਿੱਤਾ ਸੀ ਕਿ ਬਰਾਬਰਤਾ ਅਤੇ ਸਾਂਝੀਵਾਲਤਾ ਵਾਲਾ ਸ਼ਾਸ਼ਨ ਕੌਣ ਲੋਕ ਦੇ ਸਕਦੇ ਹਨ।ਚਮਕੌਰ ਦੀ ਕੱਚੀ ਗੜੀ ਚੋ ਪੰਜ ਸਿੱਖਾਂ ਦਾ ਹੁਕਮ ਮੰਨ ਕੇ 10,00,000 ਹਿੰਦੂ ਅਤੇ ਮੁਗਲ ਫੌਜਾਂ ਦਾ ਘੇਰਾ ਤੋੜ ਕੇ ਨਿਕਲ ਜਾਣ ਦਾ ਮਕਸਦ ਜਿੱਥੇ ਅਨੰਦਪੁਰੀ ਪੰਚ ਪਰਧਾਨੀ ਪ੍ਰਥਾ ਨੂੰ ਪੱਕੇ ਪੈਰੀ ਕਰਨਾ ਸੀ,ਓਥੇ ਉਸ ਸੱਚੇ ਗੁਰੂ ਨੇ ਪੁੱਤਰਾਂ ਅਤੇ ਸਿੱਖਾਂ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਭੇਦ ਨਾ ਸਮਝਦੇ ਹੋਏ ਅਪਣੇ ਵੱਡੇ ਦੋ ਪੁੱਤਰਾਂ ਬਾਬਾ ਅਜੀਤ ਸਿੰਘ ਅਤੇ ਬਾਬਾ ਜੁਝਾਰ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਹੱਥੀ ਸ਼ਹੀਦ ਹੋਣ ਲਈ ਤੋਰਿਆ ਅਤੇ ਪੰਜ ਪਿਆਰਿਆਂ ਚੋ ਦੋ ਪਿਆਰਿਆਂ ਭਾਈ ਸਾਹਿਬ ਭਾਈ ਦਿਆ ਸਿੰਘ ਅਤੇ ਭਾਈ ਸਾਹਿਬ ਭਾਈ ਧਰਮ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਨਾਲ ਲੈ ਕੇ ਚਮਕੌਰ ਚੋ ਜਿੱਤ ਦਾ ਸੁਨੇਹਾ ਦਿੰਦੇ ਬੋਲੇ ਸੋ ਨਿਹਾਲ ਸਤਿ ਸ੍ਰੀ ਅਕਾਲ ਦੇ ਜੈਕਾਰੇ ਗੂੰਜਾ ਕੇ ਕੂਚ ਕਰਦਿਆਂ ਕਹਿਣੀ ਕਰਨੀ ਤੇ ਪੂਰੇ ਉਤਰਨ ਦਾ ਸਫਲ ਸੁਨੇਹਾ ਵੀ ਦਿੱਤਾ ਸੀ।ਦੋ ਪਿਆਰਿਆਂ ਨੂੰ ਨਾਲ ਲੈ ਕੇ ਜਾਣ ਦਾ ਅਨੰਦਪੁਰੀ ਦੇ ਵਾਸੀ ਦਾ ਇਹ ਉਹ ਸੁਨੇਹਾ ਸੀ ਜਿਹੜਾ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਖਾਲਸਾ ਸਾਜਨਾ ਮੌਕੇ ਪੰਜ ਸੀਸ ਭੇਂਟ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਸਿੱਖਾਂ ਨਾਲ ਪਿਆਰੇ ਸਮਝਣ ਦੇ ਇਕਰਾਰ ਵਜੋ ਕੀਤਾ ਸੀ।ਇਹ ਉਹ ਦਿਹਾੜੇ ਵਜੋਂ ਹਮੇਸਾਂ ਜਾਣਿਅਆ ਜਾਂਦਾ ਰਹੇਗਾ ਜਿਸ ਦਿਨ ਗੁਰੂ ਸਾਹੀਬ ਨੇ ਪੰਜ ਪਿਆਰਿਆਂ ਤੋ ਅਮ੍ਰਿਤ ਦੀ ਦਾਤ ਪਰਾਪਤ ਕਰਨ ਸਮੇ ਕੌਂਮ ਤੋ ਸਰਬੰਸ ਵਾਰਨ ਦਾ ਬਚਨ ਦਿੱਤਾ ਸੀ ਅਤੇ ਅਪਣੇ ਬਚਨਾਂ ਨੂੰ ਪੁਗਾਇਆ ਸੀ।ਇਸ ਦਿਹਾੜੇ ਦੀ ਮਹਾਨਤਾ ਨੂੰ ਰਲਗੱਡ ਕਰਨ ਲਈ ਬੜੀਆਂ ਸਾਜਿਸ਼ਾਂ ਰਚੀਆਂ ਜਾਂਦੀਅਆ ਰਹੀਆਂ ਹਨ।ਵਿਸਾਖੀ ਨੂੰ  ਬਦਲਦੀ ਰੁੱਤ ਦੇ ਤਿਉਹਾਰ ਵਜੋਂ ਪੇਸ ਕਰਕੇ ਸਿਰਫ ਸਿੱਖਾਂ ਅਤੇ ਦੁਨੀਆਂ ਨੂੰ ਅਨੰਦਪੁਰੀ ਦੇ ਸਿਧਾਂਤ ਤੋ ਪਾਸੇ ਕਰਨਾ ਹੀ ਨਹੀ,ਸਗੋ ਦਸਵੇਂ ਗੁਰੂ ਸਾਹਿਬ ਵੱਲੋਂ ਮੂਲੋਂ ਹੀ ਰੱਦ ਕੀਤੀ ਜਾਤੀ ਪ੍ਰਥਾ ਨੂੰ ਮੁੜ ਤੋ ਪੱਕੇ ਪੈਰੀਂ ਕਰਨ ਦੇ ਭੈੜੇ ਮਨਸੂਬੇ ਦੀ ਕੜੀ ਵਜੋਂ ਦੇਖਿਆ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।ਵਿਸਾਖੀ ਦੇ ਪਵਿੱਤਰ ਦਿਹਾੜੇ ਨੂੰ “ਜੱਟ ਦਾ ਵਿਸਾਖੀ ਮੇਲਾ” ਬਣਾ ਕੇ  ਪੇਸ ਕਰਨ ਦੀ ਚਾਲ ਦੀ ਗਹਿਰਾਈ ਤੱਕ ਜਾਣ ਦੀ ਬੇਹੱਦ ਜਰੂਰੀ ਲੋੜ ਹੈ।ਸਿੱਖ ਕੌਂਮ ਨੂੰ ਅਪਣੇ ਵਿਰਸੇ ਨਾਲੋ ਤੋੜ ਕੇ ਮੁੜ ਬਿਪਰਵਾਦ ਵੱਲ ਸੁੱਟਣ ਪਿੱਛੇ ਦੀ ਮਨਸਾ ਨੂੰ ਸਮਝਣ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ।ਦੁਨੀਆਂ ਦੇ ਨਕਸੇ ਤੇ ਇੱਕੋ ਇੱਕ ਅਜਿਹੀ ਸਿੱਖ ਕੌਂਮ ਹੀ ਹੈ ਜਿਹੜੀ ਅਪਣੇ ਵਿਰਸੇ ਤੋ ਸੇਧ ਲੈ ਕੇ ਪੂਰੀ ਦੁਨੀਆਂ ਨੂੰ ਅਗਵਾਈ ਦੇਣ ਦੇ ਸਮਰੱਥ ਹੈ।ਸਿੱਖ ਇਤਿਹਾਸ ਵਿੱਚ ਕਿਧਰੇ ਵੀ ਮਿਥਹਾਸ ਨੂੰ ਜਗਾਹ ਨਹੀ ਦਿੱਤੀ ਗਈ, ਸਗੋਂ ਸਾਢੇ ਪੰਜ ਸੌ ਸਾਲ ਦੇ ਨਵੇਂ ਖੂੰਨ ਨਾਲ ਲਿਖਿਆ ਹੋਇਆ ਸੁਨਹਿਰੀ ਇਤਿਹਾਸ ਹੈ।ਇਹ ਸਿੱਖ ਕੌਂਮ ਦੀ ਤਰਾਸਦੀ ਹੀ ਹੈ ਕਿ ਇੱਕ ਪਾਸੇ ਸਦੀਆਂ ਪੁਰਾਣਾ ਮਿਥਿਹਾਸ ਅੱਜ ਇਤਿਹਾਸ ਬਣਦਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ ਤੇ ਸਿੱਖ ਕੌਂਮ ਦੀ ਗਫਲਤ ਕਾਰਨ ਸਾਢੇ ਪੰਜ ਸੌ ਸਾਲ ਦੇ ਸਿੱਖ ਇਤਿਹਾਸ ਨੂੰ ਮਿਥਿਹਾਸ ਬਨਾਉਣ ਦੀਆਂ ਸਾਜਿਸ਼ਾਂ ਨੂੰ ਸਫਲ ਅੰਜਾਮ ਦਿੱਤਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ।ਮੈ ਅਪਣੀ ਕਵਿਤਾ “ਵਿਸਾਖੀ ਦਾ ਦਿਨ” ਦੀਆਂ ਇਹਨਾਂ ਸਤਰਾਂ ਨਾਲ ਇਸ ਪਵਿੱਤਰ ਦਿਹਾੜੇ ਤੇ ਦੱਬੇ ਕੁਚਲੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਕਿਸਮਤ ਬਦਲਣ ਵਾਲੇ ਲੋਕਤੰਤਰ ਦੇ ਵਾਨੀ ਦਸਵੇਂ ਗੁਰੂ ਅੱਗੇ ਸਿਰ ਝੁਕਾਉਂਦਾ ਹਾਂ:-
ਵਿਸਾਖੀ ਦਾ ਦਿਨ
ਮਹਿਜ਼ ਇੱਕ ਤਿਉਹਾਰ ਹੀ ਨਹੀ,
ਤੇ ਨਾ ਹੀ ਸਿਰਫ ਨਵੇਂ ਸੰਮਤ ਦੇ ਦੂਜੇ ਮਹੀਨੇ ਦਾ ਪਹਿਲਾ ਦਿਨ।
ਇਹ ਤਾਂ ਪਰਤੀਕ ਹੈ,ਉਸ ਨਵੀਂ ਦੁਨੀਆਂ ਦੇ ਯੁੱਗ ਪੁਰਸ਼,
ਸਰਬੰਸਦਾਨੀ ਗੁਰੂ ਗੋਬਿੰਦ ਸਿੰਘ ਜੀ ਦੀ ਅਲੋਕਿਕ ਕ੍ਰਾਂਤੀ ਦਾ,
ਜਿਸ ਦਿਨ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਸਾਹਿਬ ਦੇ ਮਿਸ਼ਨ ਨੂੰ,
ਸੰਪੂਰਨ ਕਰਨ ਹਿਤ ਸੰਕਲਪ ਲਿਆ ਸੀ,ਸਮਾਜਿਕ ਬਰਾਬਰਤਾ ਦਾ,
ਤੇ ਸਿੱਖੀ ਦੀ ਸੰਪੂਰਨਤਾ ਦਾ।
ਇਹ ਦਿਨ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦੈ,ਪਹਿਲੇ ਰਾਜਸੀ ਇਨਕਲਾਬ ਦੇ ਨਾਮ ਨਾਲ
ਤੇ ਲੋਕਤੰਤਰ ਦੇ ਪਹਿਲੇ ਦਿਨ ਵਜੋਂ, ਦੁਨੀਆਂ ਦੇ ਇਤਿਹਾਸ ਵਿੱਚ।
ਵਿਸਾਖੀ ਮਹਿਜ਼ ਇੱਕ ਤਿਉਹਾਰ ਨਹੀ,ਬਦਲਦੀ ਰੁੱਤ ਦਾ ਤੇ ਪੱਕਦੀਆਂ ਫਸਲਾਂ ਦਾ,
ਇਹ ਤਾਂ ਪਰਤੀਕ ਹੈ,ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਦੇ ਨਿਆਰੇ ਧਰਮ ਦੀ ਪਰਪੱਕਤਾ ਦਾ,
ਜਿਸਦਿਨ ਰੁੱਤ ਨਹੀ ਤਕਦੀਰ ਬਦਲੀ ਸੀ,
ਮਹਾਂਨ ਯੋਧੇ ਗੁਰੂ ਗੋਬਿੰਦ ਸਿੰਘ ਨੇ,ਨਪੀੜੇ ਲਿਤਾੜੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀ।
ਨੀਵਿਆਂ ਨੂੰ ਸਿਰਦਾਰ ਬਣਾਇਆ ਸੀ,ਜਿੰਨਾਂ ਨੇ ਫਿਰ ਤਕਥਾਂ ਨੂੰ ਵਖਤ ਪਾਇਆ ਤੇ ਸਕਤੇ ਨੂੰ ਝੁਕਾਇਆ ਸੀ।
ਵਿਸਾਖੀ ਮਹਿਜ਼ ਇੱਕ ਤਿਉਹਾਰ ਨਹੀ ਬਦਲਦੀ ਰੁੱਤ ਦਾ।

ਬਘੇਲ ਸਿੰਘ ਧਾਲੀਵਾਲ
99142-58142

ਜਥੇਦਾਰ ਟੌਹੜਾ ਤੋ ਬਾਅਦ ਅਕਾਲੀ ਦਲ ਦਾ ਪੰਥਕ ਵਯੂਦ ਅਤੇ ਸਰੋਮਣੀ ਕਮੇਟੀ ਦਾ ਵਕਾਰ ਦੋਨੋ ਖਤਮ ਹੋ ਗਏ - ਬਘੇਲ ਸਿੰਘ ਧਾਲੀਵਾਲ

ਕੋਈ ਸਮਾ ਸੀ ਜਦੋ ਸਰੋਮਣੀ ਗੁਰਦੁਆਰਾ ਪ੍ਰਬੰਧਕ ਕਮੇਟੀ ਤੇ ਟਕਸਾਲੀ ਸਿੱਖ ਆਗੂ ਜਥੇਦਾਰ ਗੁਰਚਰਨ ਸਿੰਘ ਟੌਹੜਾ ਦਾ ਰਾਜ ਸੀ। ਉਹ ਸਮਾ ਵੀ ਭਾਵੇਂ ਗੁਰਦੁਆਰਾ ਪਰਬੰਧ ਲਈ ਸਹੀ ਅਰਥਾਂ ਵਿੱਚ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਬਹੁਤਾ ਜਿਕਰਯੋਗ ਤਾਂ ਨਹੀ ਰਿਹਾ,ਪ੍ਰੰਤੂ ਇਸ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਵੀ ਜਥੇਦਾਰ ਗੁਰਚਰਨ ਸਿੰਘ ਟੌਹੜਾ ਦੇ ਕਾਰਜਕਾਲ ਨੂੰ ਯਾਦ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਰਹੇਗਾ,ਕਿਉਕਿ ਉਸ ਮੌਕੇ ਮੌਜੂਦਾ ਸਮੇ ਦੇ ਮੁਕਾਬਲੇ ਹਾਲਾਤ ਕੁੱਝ ਚੰਗੇ ਰਹੇ ਹਨ।ਉਦੋ ਆਰ ਐਸ ਐਸ,ਸਰੋਮਣੀ ਗੁਰਦੁਆਰਾ ਪਰਬੰਧਕ ਕਮੇਟੀ ਵਿੱਚ ਅਪਣੇ ਪੈਰ ਪਸਾਰਨ ਵਿੱਚ ਸਫਲ ਨਹੀ ਸੀ ਹੋ ਸਕੀ,ਜਿੰਨੀ ਜਥੇਦਾਰ ਟੌਹੜੇ ਤੋ ਬਾਅਦ ਬਾਦਲਾਂ ਦੇ ਸਿੱਧੇ ਕਬਜੇ ਦੌਰਾਨ ਪਸਾਰ ਸਕੀ ਹੈ,ਕਿਉਕਿ ਜਥੇਦਾਰ ਟੌਹੜਾ ਆਰ ਐਸ ਐਸ ਨਾਲ ਕਿਸੇ ਵੀ ਸਮਝੌਤੇ ਦੇ ਹੱਕ ਵਿੱਚ ਨਹੀ ਰਿਹਾ।ਇਹ ਸੱਚ ਹੈ ਕਿ ਜਥੇਦਾਰ ਟੌਹੜਾ ਆਰ ਐਸ ਐਸ ਦੀਆਂ ਸਾਜਿਸ਼ਾਂ ਤੋ ਸਤੱਰਕ ਵੀ ਸੀ ਤੇ ਉਹ ਕਿਸੇ ਵੀ ਕੀਮਤ ਤੇ ਆਰ ਐਸ ਐਸ ਦੀ ਕਿਸੇ ਵੀ ਦਖਲਅੰਦਾਜੀ ਦੇ ਖਿਲਾਫ ਵੀ ਸੀ।ਉਹ ਜਥੇਦਾਰ ਟੌਹੜਾ ਹੀ ਸੀ ਜਿਸ ਨੇ ਸ੍ਰ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਸਿੰਘ ਬਾਦਲ ਵੱਲੋਂ ਆਰ ਐਸ ਐਸ ਦੀ ਮੈਂਬਰਸ਼ਿੱਪ ਲੈਣ ਨੂੰ ਗਲਤ ਕਿਹਾ ਸੀ ਤੇ ਸ੍ਰ ਬਾਦਲ ਨੂੰ ਇਹ ਕਦਮ ਚੁੱਕਣ ਤੋ ਵਰਜਿਆ ਵੀ ਸੀ,ਪਰ ਸ੍ਰ ਪਰਕਾਸ਼ ਸਿੰਘ ਬਾਦਲ ਕਿਸੇ ਵੀ ਕੀਮਤ ਤੇ ਸੰਘ ਨਾਲੋਂ ਸਬੰਧ ਤੋੜਨੇ ਤਾਂ ਦੂਰ ਦੀ ਗੱਲ ਸੀ,ਉਹ ਤਾਂ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਵਫਾਦਾਰੀ ਨਿਭਾਉਣ ਵਿੱਚ ਅਪਣੇ ਧੰਨਭਾਗ ਸਮਝਦਾ ਸੀ।31 ਮਾਰਚ 2004 ਦੀ ਰਾਤ ਜਥੇਦਾਰ ਟੌਹੜਾ ਦੇ ਜਹਾਨੋਂ ਤੁਰ ਜਾਣ ਤੋ ਬਾਅਦ ਸ੍ਰ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਸਿੰਘ ਬਾਦਲ ਦਾ ਕੰਮ ਬਹੁਤ ਸੁਖਾਲਾ ਹੋ ਗਿਆ।ਹੁਣ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਗੈਰ ਦੀ ਦਖਲਅੰਦਾਜੀ ਲਈ ਵਰਜਣ ਵਾਲਾ ਕੋਈ ਨਹੀ ਸੀ ਰਿਹਾ,ਕਿਉਕਿ ਅਕਾਲੀ ਦਲ ਅੰਦਰ ਸਿਰਫ ਤੇ ਸਿਰਫ ਜੀ ਹਜੂਰੀਆਂ ਦੀ ਭੀੜ ਹੀ ਬਚੀ ਸੀ।ਟੌਹੜਾ ਕਾਲ ਤੋ ਬਾਅਦ ਵਾਲੀ ਅਕਾਲੀ ਲੀਡਰਸ਼ਿੱਪ ਜੀ ਹਜੂਰੀਆਂ ਦੀ ਰਹਿ ਗਈ।ਕੋਈ ਵੀ ਆਗੂ ਨਾ ਹੀ ਪੰਥ ਪ੍ਰਸਤ ਰਿਹਾ ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਅਜਿਹਾ ਸੀ ਜਿਹੜਾ ਬਾਦਲਾਂ ਨੂੰ ਚਣੌਤੀ ਦੇ ਸਕੇ।ਸ੍ਰ ਬਾਦਲ ਦੇ ਬਰਾਬਰ ਵਾਲੇ ਕੱਦਾਵਰ ਨੇਤਾ ਵੀ ਨਿੱਜੀ ਲੋਭ ਲਾਲਸਾ ਵਿੱਚ ਬੌਨੇ ਹੋ ਕੇ ਰਹਿ ਗਏ।,ਆਰ ਐਸ ਐਸ ਨੇ ਜੋ ਹਾਲ ਸਾਡੇ ਗੁਰਦੁਆਰਾ ਪਰਬੰਧ ਦਾ ਕੀਤਾ,ਉਹ ਸਭ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਹੈ।ਜਥੇਦਾਰ ਟੌਹੜਾ ਤੋ ਬਾਅਦ ਬਾਦਲਾਂ ਨੂੰ ਰੋਕਣਾ,ਟੋਕਣਾ,ਵਰਜਣਾ ਤਾਂ ਦੂਰ ਦੀ ਗੱਲ ਸਗੋ ਅਕਾਲੀ ਆਗੂਆਂ ਵਿੱਚ ਤਾਂ ਆਪਣੇ ਧਰਮ ਪ੍ਰਤੀ ਐਨੀ ਅਕਿਰਤਘਣਤਾ ਪੈਦਾ ਹੋ ਗਈ ਕਿ ਅਕਾਲੀ ਆਗੂ ਆਰ ਐਸ ਐਸ ਨਾਲ ਸੌਦੇਵਾਜੀ ਕਰਨ ਲਈ ਇੱਕ ਦੂਸਰੇ ਤੋ ਕਾਹਲ ਦਿਖਾਉਣ ਲੱਗ ਪਏ,ਜਿਸ ਦਾ ਫਾਇਦਾ ਸੰਘ ਨੇ ਸਿਖੀ ਸਿਧਾਂਤਾਂ ਦਾ ਘਾਣ ਕਰਨ ਲਈ ਉਠਾਇਆ।ਲਿਹਾਜਾ ਅੱਜ ਹਾਲਾਤ ਇਹ ਬਣ ਚੁੱਕੇ ਹਨ ਕਿ ਸਾਡੇ ਤਖਤ ਸਹਿਬਾਨਾਂ ਤੇ ਸ਼ੁਸ਼ੋਭਤ ਜਥੇਦਾਰ ਵੀ ਆਰ ਐਸ ਐਸ ਦੇ ਕਹਿਣੇ ਤੋ ਬਗੈਰ ਕਦਮ ਨਹੀ ਪੁੱਟ ਸਕਦੇ।ਨਾਗਪੁਰ ਤੋ ਆਏ ਕਿਸੇ ਵੀ ਫਰਮਾਨ ਦੀ ਅਣਦੇਖੀ ਨਹੀ ਹੋ ਸਕਦੀ,ਉਹਦੇ ਲਈ ਸਾਰਾ ਗੁਰਦੁਆਰਾ ਪਰਬੰਧ ਪੱਬਾਂ ਭਾਰ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਆਰ ਐਸ ਐਸ ਦੀ ਸਿੱਧੀ ਦਖਲ ਅੰਦਾਜੀ ਅਤੇ ਪਰਭਾਵ ਦੀਆਂ ਇੱਕ ਨਹੀ ਅਨੇਕਾਂ ਉਦਾਹਰਣਾਂ ਹਨ,ਜਦੋ ਤਖਤ ਸਹਿਬਾਨਾਂ ਦੇ ਜਥੇਦਾਰ ਖੁਦ ਨਾਗਪੁਰੀ ਹੁਕਮਾਂ ਨੂੰ ਲਾਗੂ ਕਰਵਾਉਣ ਲਈ ਤਰਾਂ ਤਰਾਂ ਦੇ ਪਾਪੜ ਬੇਲ ਕੇ ਅਪਣੀ ਸਹੀ ਪਾਉਦੇ ਹਨ।ਸਰੋਮਣੀ ਗੁਰਦੁਆਰਾ ਪ੍ਰਬੰਧਕ ਕਮੇਟੀ ਵੱਲੋਂ ਛਾਪੀਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਸਿੱਖ ਇਤਿਹਾਸ ਦੀਆਂ ਪੁਸਤਕਾਂ ਵਿੱਚ ਹੀ ਸਾਡੇ ਗੁਰੂ ਸਹਿਬਾਨਾਂ ਪ੍ਰਤੀ ਮਾੜੀ ਤੇ ਅਸ਼ਿਹਣਯੋਗ ਭਾਸ਼ਾ ਵਰਤੀ ਗਈ ਹੈ,ਇਸ ਤੋ ਵੱਡੀ ਸ਼ਰਮਨਾਕ ਤੇ ਮਾੜੀ ਹੋਰ ਕਿਹੜੀ ਗੱਲ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਨਾਨਕ ਸ਼ਾਹ ਫਕੀਰ ਦੇ ਨਿਰਮਾਤਾ ਨੂੰ ਸਹਿਯੋਗ ਦੇਣ ਲਈ,ਅਤੇ ਉਸ ਫਿਲਮ ਨੂੰ ਪੰਜਾਬ ਵਿੱਚ ਚਲਾਉਣ ਲਈ ਜਿਸ ਤਰਾਂ ਜਥੇਦਾਰ ਅਤੇ ਪ੍ਰਧਾਨ ਦੀ ਤਰਫੋ ਗੁਰਦੁਾਆਰਾ ਸਹਿਬਾਨਾਂ ਦੇ ਮੈਨੇਜਰਾਂ ਨੂੰ ਲਿਖਤੀ ਹਦਾਇਤਾਂ ਜਾਰੀ ਕੀਤੀਆਂ ਗਈਆਂ,ਉਹ ਨਾਗਪੁਰੀ ਪ੍ਰਭਾਵ ਦੇ ਸਿਖਰ ਦੀ ਉਦਾਹਰਣ ਕਹੀ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ।ਏਥੇ ਹੀ ਬੱਸ ਨਹੀ ਸ੍ਰੀ ਹਰਿਮੰਦਰ ਸਾਹਿਬ ਤੋ ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਕੀਤੇ ਜਾਂਦੇ ਸਬਦ ਕੀਰਤਨ ਵਿੱਚ ਵੀ ਹਜੂਰੀ ਰਾਗੀ ਨੂੰ ਚੋਣਵੇਂ ਸਬਦ ਪੜਨ ਤੇ ਰੋਕਣ ਦੀਆਂ ਵੀ ਚਰਚਾਵਾਂ ਰਹੀਆਂ ਹਨ।ਅਰਦਾਸ ਤੋ ਬਾਅਦ ਰਾਜ ਕਰੇਗਾ ਖਾਲਸਾ ਵਾਲਾ ਦੋਹਿਰਾ ਅਤੇ ਜੈਕਾਰੇ ਤੇ ਪਬੰਦੀ ਵੀ ਸਰੋਮਣੀ ਗੁਰਦੁਆਰਾ ਪਰਬੰਧਕ ਕਮੇਟੀ ਦੇ ਪਰਬੰਧਕਾਂ ਦੀ ਨਾਗਪੁਰ ਵੱਲੋਂ ਗੁਲਾਮ ਬਣਾ ਦਿੱਤੀ ਮਾਨਸਿਕਤਾ ਦਾ ਪਰਤੱਖ ਸਬੂਤ ਹੈ।ਨਾਨਕਸ਼ਾਹੀ ਕਲੰਡਰ ਦਾ ਮਸਲਾ ਸਿੱਖਾਂ ਦਾ ਮਸਲਾ ਨਹੀ ਹੈ,ਸਗੋ ਇਹ ਨਾਗਪੁਰ ਨੂੰ ਮਨਜੂਰ ਨਾ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਲਾਗੂ ਨਹੀ ਕੀਤਾ ਜਾ ਰਿਹਾ,ਕਿਉਕਿ ਨਾਨਕਸ਼ਾਹੀ ਕਲੰਡਰ ਦੇ ਪੂਰਨ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਲਾਗੂ ਹੋ ਜਾਣ ਨਾਲ ਨਾਗਪੁਰੀ ਵਿਦਵਾਨ ਸਾਡੇ ਇਤਿਹਾਸਿਕ ਦਿਹਾੜਿਆਂ ਵਿੱਚ ਭੰਬਲਭੂਸੇ ਵਾਲੇ ਹਾਲਾਤ ਪੈਦਾ ਨਹੀ ਕਰ ਸਕਦੇ,ਜਦੋਕਿ ਆਰ ਐਸ ਐਸ ਬਿਕਰਮੀ ਕਲੰਡਰ ਦੀ ਮਦਦ ਨਾਲ ਆਉਣ ਵਾਲੇ ਲੰਮੇ ਸਮੇ ਵਿੱਚ ਸਾਡੇ ਸ਼ਾਨਾਂਮੱਤੇ ਸਿੱਖ ਇਤਿਹਾਸ ਵਿੱਚ ਸੰਕਾ ਪੈਦਾ ਕਰਨ ਲਈ ਬੜੀ ਚਲਾਕੀ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕਰ ਰਹੀ ਹੈ।ਇਹ ਆਰ ਐਸ ਐਸ ਦੀ ਸਿੱਧੀ ਦਖਲਅੰਦਾਜੀ ਦਾ ਹੀ ਪਰਭਾਵ ਹੈ ਕਿ ਸਰੋਮਣੀ ਗੁਰਦੁਆਰਾ ਪਰਬੰਧਕ ਕਮੇਟੀ ਪੋਹ ਦੇ ਮਹੀਨੇ ਆਉਂਦੇ ਸ਼ਹੀਦੀ ਹਫਤੇ ਮੌਕੇ ਛੋਟੇ ਸਹਿਬਜਾਦਿਆਂ ਅਤੇ ਮਾਤਾ ਗੁਜਰੀ ਜੀ ਦੀ ਸ਼ਹਾਦਤ ਅਤੇ ਸ੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਗੋਬਿੰਦ ਸਿੰਘ ਸਾਹਿਬ ਜੀ ਦੇ ਜਨਮ ਦਿਹਾੜੇ  ਨੂੰ ਅਲੱਗ ਅਲੱਗ ਕਰਨ ਦੀ ਹਿੰਮਤ ਨਹੀ ਕਰ ਸਕਦੇ। ਇਹ ਸਾਰਾ ਕੁੱਝ ਬਾਦਲ ਸਾਹਬ ਦੀ ਦੇਣ ਹੈ,ਜਿਸਨੇ ਅਪਣੇ ਮੁਫਾਦਾਂ ਖਾਤਰ ਕੌਂਮ ਨਾਲ ਧਰੋਹ ਕਮਾਇਆ ਹੈ।ਦੂਜੀ ਗੱਲ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਸ੍ਰ ਬਾਦਲ ਵੱਲੋਂ ਜਿਸ ਤਰਾਂ ਆਪਹੁਦਰੀਆਂ ਕਾਰਵਾਈਆਂ ਕੀਤੀਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਰਹੀਆਂ ਹਨ,ਉਹਨਾਂ ਤੇ ਸੁਆਲ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਕੋਈ ਵੀ ਇਮਾਨਦਾਰ ਆਗੂ ਅਕਾਲੀ ਦਲ ਵਿੱਚ ਨਹੀ ਰਿਹਾ।ਸੱਚ ਤਾਂ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਸਾਰੇ ਹੀ ਅਕਾਲੀ ਆਗੂ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਤੋ ਮੂਹਰ ਦੀ ਹੋ ਕੇ ਆਰ ਐਸ ਐਸ ਕੋਲ ਵਿਕਣ ਲਈ ਜਾਣ ਨੂੰ ਕਾਹਲੇ ਹਨ।31 ਮਾਰਚ 2004 ਦੀ ਰਾਤ ਨੂੰ ਜਥੇਦਾਰ ਟੌਹੜਾ ਦਾ ਅਕਾਲ ਚਲਾਣੇ ਤੋ ਬਾਅਦ ਸਰੋਮਣੀ ਅਕਾਲੀ ਦਲ ਦਾ ਪੰਥਕ ਵਯੂਦ ਖਤਮ ਹੋ ਗਿਆ।ਇਸ 15ਸਾਲ ਦੇ ਅਰਸੇ ਵਿੱਚ ਮੱਕੜ ਵੀ ਸਰੋਮਣੀ ਗੁਰਦੁਅਰਾ ਪਰਬੰਧਕ ਕਮੇਟੀ ਦਾ ਪ੍ਰਧਾਨ ਬਣਿਆ,ਬੀਬੀ ਜੰਗੀਰ ਕੌਰ ਵੀ ਆਈ,ਬਡੂੰਗਰ ਵੀ ਆਇਆ,ਹੁਣ ਗੋਬਿੰਦ ਸਿੰਘ ਲੌਗਵਾਲ ਵੀ ਪ੍ਰਧਾਨ ਹੈ,ਪਰ ਕੋਈ ਵੀ ਮੁੱਖ ਪਰਬੰਧਕ ਮੁੜ ਸਰੋਮਣੀ ਗੁਰਦੁਅਰਾ ਪਰਬੰਧਕ ਕਮੇਟੀ ਦਾ ਵਕਾਰ ਬਨਾਉਣ ਵਿੱਚ ਸਫਲ ਨਹੀ ਹੋ ਸਕਿਆ,ਕਿਉਕਿ ਨਿੱਜੀ ਲਾਲਸਾ ਦੀ ਜੀ ਹਜੂਰੀ ਨੇ ਸਿੱਖ ਆਗੂਆਂ ਦੀ ਗੈਰਤ ਅਸਲੋਂ ਖਤਮ ਕਰ ਦਿੱਤੀ।

ਬਘੇਲ ਸਿੰਘ ਧਾਲੀਵਾਲ
99142-58142

ਪੁਲਵਾਮਾ ਹਮਲੇ ਦੇ ਸੰਦਰਭ ਵਿੱਚ - ਬਘੇਲ ਸਿੰਘ ਧਾਲੀਵਾਲ

ਸ੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਤੇਗ ਬਹਾਦਰ ਸਾਹਿਬ ਦੇ ਵਾਰਸਾਂ ਨੇ ਕਸ਼ਮੀਰੀ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਹਿਫਾਜਤ ਕਰਕੇ ਅਪਣੇ ਮਨੁਖਤਾਵਾਦੀ ਫਲਸਫੇ ਤੇ ਪਹਿਰਾ ਦਿੱਤਾ
ਪਿਛਲੇ ਦਿਨੀ ਕਸ਼ਮੀਰ ਦੇ ਪੁਲਵਾਮਾ ਦਹਿਸਤਗਰਦੀ ਹਮਲੇ ਨੇ ਪੂਰੇ ਵਿਸ਼ਵ ਨੂੰ ਝਜੋੜ ਕੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤਾ। ਸੀ ਆਰ ਪੀ ਦੇ ਜੁਆਨਾਂ ਦੀ ਭਰੀ ਬਸ ਨੂੰ ਦਹਿਸਤਗਰਦਾਂ ਨੇ ਇੱਕ ਵੱਡੇ ਧਮਾਕੇ ਨਾਲ ਨਸ਼ਟ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।ਸਾਢੇ ਤਿੰਨ ਦਰਜਨ ਹਸਦੇ ਵਸਦੇ ਪਰਿਵਾਰਾਂ ਵਿੱਚ ਇੱਕਦਮ ਮਾਤਮ ਛਾ ਗਿਆ।ਹਰ ਪਾਸੇ ਤੋਂ ਹਮਲੇ ਦੀ ਨਿਖੇਧੀ ਹੋਈ।ਹਰ ਧੜਕਦੇ ਦਿਲ ਨੇ ਐਨੇ ਵੱਡੇ ਕਹਿਰ ਤੇ ਹੌਕਾ ਲਿਆ।ਹਰ ਪਾਸੇ ਤੋਂ ਇਸ ਨਫਰਤੀ ਵਰਤਾਰੇ ਨੂੰ ਸਖਤੀ ਨਾਲ ਕੁਚਲਣ ਦੀ ਮੰਗ ਨੇ ਜੋਰ ਫੜਿਆ। ਇਸ ਹਮਲੇ ਤੋ ਬਾਅਦ ਦਹਿਸਤਗਰਦੀ ਨੂੰ ਖਤਮ ਕਰਨ ਦੇ ਨਾਮ ਤੇ ਜਿਸਤਰਾਂ ਭਾਰਤ ਅੰਦਰ ਕਸ਼ਮੀਰੀਆਂ ਖਿਲਾਫ ਨਫਰਤ ਦਾ ਮਹੌਲ ਸਿਰਜਿਆ ਜਾਣ ਲੱਗਾ,ਉਹਨੇ ਬਹੁਤ ਕੁੱਝ ਚਿੱਟੇ ਦਿਨ ਵਾਂਗ ਸਾਫ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਭਾਰਤੀ ਜਨਤਾ ਪਾਰਟੀ ਦੇ ਕਾਰਕੁਨਾਂ ਵੱਲੋਂ ਥਾਂ ਥਾਂ ਕੀਤੇ ਕਸ਼ਮੀਰੀਆਂ ਖਿਲਾਪ ਰੋਸ ਮਾਰਚ ਅਤੇ ਆ ਰਹੀਆਂ ਚੋਣਾਂ ਵਿੱਚ ਦੁਵਾਰਾ ਮੋਦੀ ਸਰਕਾਰ ਬਨਾਉਣ ਦੇ ਨਾਹਰਿਆਂ ਨੇ ਭਾਜਪਾ ਦੀ ਨੀਅਤ ਸਪੱਸਟ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਹੈ।ਬੇਸ਼ੱਕ ਇਹ ਪਹਿਲਾਂ ਤੋ ਹੀ ਹੁੰਦਾ ਆਇਆ ਹੈ ਕਿ ਬਗੈਰ ਸਬੂਤਾਂ ਤੋ ਇੱਕ ਦੂਸਰੇ ਮੁਲਕ ਤੇ ਦੋਸ ਦਿੱਤੇ ਜਾਂਦੇ ਰਹੇ ਹਨ।ਪਰੰਤੂ ਇਸ ਬਾਰ ਇਸ ਰੁਝਾਨ ਨੂੰ ਭਾਰਤ ਨੇ ਜਿਆਦਾ ਹਵਾ ਦਿੱਤੀ ਹੈ,ਕਿਉਕਿ ਲੋਕ ਸਭਾ ਦੀਆਂ ਚੋਣਾਂ ਐਨ ਸਿਰ ਤੇ ਹਨ।ਇਸ ਬਾਰ ਭਾਰਤੀ ਜਨਤਾ ਪਾਰਟੀ ਦੀ ਹਾਲਤ ਕੋਈ ਜਿਆਦਾ ਚੰਗੀ ਵੀ ਨਹੀ ਹੈ।ਪਿੱਛਲੇ ਦਿਨਾਂ ਵਿੱਚ ਚਾਰ ਸੂਬਿਆਂ ਵਿੱਚ ਹੋਈਆਂ ਵਿਧਾਨ ਸਭਾ ਚੋਣਾਂ ਨੇ ਇਹ ਸੁਨੇਹਾ ਵੀ ਦਿੱਤਾ ਸੀ ਕਿ ਇਸ ਬਾਰ ਭਾਰਤੀ ਜਨਤਾ ਪਾਰਟੀ ਲਈ ਕੇਦਰ ਤੇ ਮੁੜ ਕਾਬਜ ਹੋਣਾ ਕੋਈ ਬਹੁਤਾ ਸੁਖਾਲਾ ਨਹੀ ਹੈ।ਇਹ ਪਹਿਲਾਂ ਵੀ ਬਹੁਤ ਬਾਰ ਲਿਖਿਆ ਜਾ ਚੁੱਕਾ ਹੈ ਕਿ ਭਾਰਤੀ ਜਨਤਾ ਪਾਰਟੀ ਸੱਤਾ ਪਰਾਪਤੀ ਖਾਤਰ ਫਿਰਕੂ ਪੱਤਾ ਖੇਡਣ ਤੋ ਕਦੇ ਵੀ ਗੁਰੇਜ ਨਹੀ ਕਰੇਗੀ,ਕਿਉਂਕਿ ਭਾਰਤੀ ਜਨਤਾ ਪਾਰਟੀ ਦਾ ਫਿਰਕੂ ਏਜੰਡਾ ਦੇਸ਼ ਦੀ ਬਹੁ ਗਿਣਤੀ ਅਨਪੜ ਜਨਤਾ ਨੂੰ ਮੂਰਖ ਬਨਾਉਣ ਲਈ ਸਭ ਤੋ ਕਾਰਗਰ ਹਥਿਆਰ ਹੈ।ਮੋਦੀ ਸਰਕਾਰ ਕੋਲ ਆਪਣੀਆਂ ਨਾਕਾਮੀਆਂ ਨੂੰ ਪਰਾਪਤੀਆਂ ਵਿੱਚ ਬਦਲਣ ਦਾ ਇੱਕੋ ਇੱਕ ਰਸਤਾ ਹਿੰਦੂ ਮੁਸਲਮਾਨਾਂ ਵਿੱਚ ਨਫਰਤ ਫੈਲਾ ਕੇ ਦੰਗੇ ਫਸਾਦ ਕਰਵਾਉਣੇ ਅਤੇ ਗੜਬੜ ਨੂੰ ਖਤਮ ਕਰਨ ਦੇ ਨਾਮ ਤੇ ਘੱਟ ਗਿਣਤੀ ਮੁਸਲਮਾਨ ਭਾਈਚਾਰੇ ਤੇ ਜੁਲਮ ਢਾਹ ਕੇ ਬਹੁ ਗਿਣਤੀ ਹਿੰਦੂ ਭਾਈਚਾਰੇ ਨੂੰ ਮੁੜ ਤੋ ਸੱਤਾ ਪਰਾਪਤੀ ਲਈ ਬਰਤਣ ਦਾ ਹੈ।ਜੇਕਰ ਗੱਲ ਹਮਲਾਵਰਾਂ ਦੀ ਕੀਤੀ ਜਾਵੇ ਤਾਂ ਇਹਦੇ ਵਾਰੇ ਆਮ ਜਨਤਾ ਨੂੰ ਕੁੱਝ ਵੀ ਸਮਝ ਨਹੀ ਹੈ।ਧਮਾਕੇ ਵਿੱਚ ਬਰਤੇ ਗਏ ਬਰੂਦ ਦੀ ਮਾਤਰਾ ਦੀ ਸਹੀ ਜਾਣਕਾਰੀ ਦਾ ਖੁਲਾਸਾ ਵੀ ਸ਼ੋਸ਼ਲ ਮੀਡੀਏ ਤੇ ਕਾਫੀ ਚਰਚਾ ਵਿੱਚ ਰਿਹਾ ਹੈ।ਇਸ ਗੱਲ ਦਾ ਪਰਚਾਰ ਕੀਹਨੇ ਕਰਵਾਇਆ ਤੇ ਕਿਉਂ ਕਰਵਾਇਆ ਇਹ ਵੀ ਸਮਝ ਤੋ ਪਰੇ ਦੀ ਗੱਲ ਹੈ,ਕਿਉਕਿ ਸਹੀ ਮਾਤਰਾ ਦੱਸਣਾ ਵੀ ਸ਼ੱਕ ਦੇ ਘੇਰੇ ਵਿੱਚ ਆਉਂਦਾ ਹੈ।ਨਾਂ ਹੀ ਤਾਂ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਨੂੰ ਸਿੱਧੇ ਤੌਰ ਤੇ ਦੋਸ਼ੀ ਠਹਿਰਾਇਆ ਜਾਣਾ ਜਾਇਜ ਹੈ ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਕਸ਼ਮੀਰੀ ਲੋਕਾਂ ਪ੍ਰਤੀ ਫੈਲਾਈ ਜਾ ਰਹੀ ਨਫਰਤ ਨੂੰ ਜਾਇਜ ਮੰਨਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ।ਜਿਸ ਤਰਾਂ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਨਾਲ ਲੜਾਈ ਦਾ ਮਹੌਲ ਬਣਾਇਆ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ,ਇਹ ਨਾ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਹਿਤ ਵਿੱਚ ਹੈ,ਨਾ ਹੀ ਕਸ਼ਮੀਰ ਦੇ ਹਿਤ ਵਿੱਚ ਹੈ ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਦੇਸ਼ ਦੇ ਹਿਤ ਵਿੱਚ ਹੈ,ਜੇ ਕਿਸੇ ਦੇ ਹਿਤ ਵਿੱਚ ਹੈ ਤਾਂ ਉਹ ਮੌਜੂਦਾ ਮੋਦੀ ਸਰਕਾਰ ਦੇ ਹਿਤ ਵਿੱਚ ਜਰੂਰ ਜਾਵੇਗੀ,ਜਿਹੜੀ ਇੱਕ ਤੀਰ ਨਾਲ ਕਈ ਕਈ ਨਿਸ਼ਾਨੇ ਫੁੰਡਣ ਦੀ ਤਾਕ ਵਿੱਚ ਤਿਆਰ ਬੈਠੀ ਹੈ। ਜਿਸਤਰਾਂ ਕਸ਼ਮੀਰੀ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਨਾਲ ਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਨਫਰਤ ਵਾਲਾ ਵਰਤਾਉ ਕੀਤਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ,ਉਸ ਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਕਿਹਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕਿ ਕਾਫੀ ਹੱਦ ਤੱਕ ਭਾਰਤੀ ਜਨਤਾ ਪਾਰਟੀ ਆਪਣੇ ਮਿਸ਼ਨ ਵਿੱਚ ਸਫਲਤਾ ਹਾਸਲ ਕਰ ਵੀ ਚੁੱਕੀ ਹੈ।।ਕੇਂਦਰ ਦੇ ਇਸਾਰੇ ਤੇ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਅਕਾਲੀਆਂ ਵੱਲੋਂ ਖਾਸ ਕਰਕੇ ਬਾਦਲ,ਮਜੀਠੀਆ ਪਰਿਬਾਰ ਅਤੇ ਕੈਪਟਨ ਵੱਲੋਂ ਜੋ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਖਿਲਾਫ ਬਿਆਨਵਾਜੀ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ,ਉਹ ਇੱਕ ਬਾਰ ਫਿਰ ਇਹਨਾਂ ਦੀਆਂ ਆਉਣ ਵਾਲੀਆਂ ਪੁਸਤਾਂ ਲਈ ਨਮੋਸੀ ਵਾਲੀ ਸਾਬਤ ਹੋਈ ਹੈ,ਇਸ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਸਿੱਖ ਭਾਈਚਾਰੇ ਨੇ ਕਸ਼ਮੀਰੀ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਹਿਫਾਜਤ ਲਈ ਜੋ ਉਪਰਾਲੇ ਕੀਤੇ ਹਨ,ਉਹਦੇ ਤੋੰ ਕੇਂਦਰ ਸਰਕਾਰ ਅਤੇ ਘੱਟ ਗਿਣਤੀ ਵਿਰੋਧੀ ਤਾਕਤਾਂ ਬੇਸ਼ੱਕ ਜਰੂਰ ਖਫਾ ਹੋਈਆਂ ਹਨ,ਪਰੰਤੂ ਸੰਸਾਰ ਪੱਧਰ ਤੇ ਸਿੱਖ ਕੌਮ ਨੇ ਆਪਣਾ ਮਨੁਖਤਾਵਾਦੀ ਫਲਸਫਾ ਇੱਕ ਬਾਰ ਫਿਰ ਸਫਲਤਾ ਨਾਲ ਦੁਨੀਆਂ ਸਾਹਮਣੇ ਰੱਖਣ ਵਿੱਚ ਕਾਮਯਾਬੀ ਹਾਸਲ ਕੀਤੀ ਹੈ,ਇਹਦੇ ਲਈ ਖਾਲਸਾ ਏਡ ਵਧਾਈ ਦੀ ਪਾਤਰ ਹੈ,ਜਿਸਦੀ ਪਹਿਲਕਦਮੀ ਨਾਲ ਇਹ ਸੰਭਵ ਹੋ ਸਕਿਆ।ਕਸ਼ਮੀਰ ਮਾਮਲੇ ਤੇ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਕੈਬਿਨਟ ਮੰਤਰੀ ਨਵਜੋਤ ਸਿੰਘ ਸਿੱਧੂ ਅਤੇ ਸੁਖਪਾਲ ਸਿੰਘ ਖਹਿਰਾ ਵੱਲੋਂ ਵੱਲੋਂ ਅਪਣਾਈ ਪਹੁੰਚ ਨੂੰ ਵੀ ਸਲਾਹਿਆ ਜਾਂਦਾ ਰਹੇਗਾ।ਅਖੀਰ ਵਿੱਚ ਜੇਕਰ ਗੱਲ ਦਹਿਸਤਗਰਦਾਂ ਵੱਲੋਂ ਕੀਤੇ ਹਮਲੇ ਦੀ ਕਰੀਏ ਤਾਂ ਇਸ ਸਾਰੇ ਵਰਤਾਰੇ ਦੇ ਮੱਦੇਨਜਰ ਕਿਹਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕਿ ਸਿਆਸਤ ਅਤੇ ਦਹਿਸਤਗਰਦੀ ਦਾ ਆਪਸ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਗੂੜ੍ਹਾ ਰਿਸ਼ਤਾ ਹੈ,ਕਿਉਕਿ ਇਹ ਦੋਨੋ ਹੀ ਕਿਸੇ ਦੇ ਸਕੇ ਨਹੀ ਹੁੰਦੇ ਅਤੇ ਦੋਨੋ ਹੀ ਇੱਕ ਦੂਸਰੇ ਦੀ ਮਦਦ ਨਾਲ ਵਧਦੇ ਫੁਲਦੇ ਹਨ।ਇਸ ਧਮਾਕੇ ਨੇ ਜਿੱਥੇ ਦਰਜਨਾਂ ਪਰਿਵਾਰਾਂ ਦੇ ਘਰ ਉਜਾੜ ਦਿੱਤੇ,ਓਥੇ ਆਮ ਕਸ਼ਮੀਰੀ ਲੋਕਾਂ ਤੇ ਜੁਲਮ ਢਾਹੁਣ ਲਈ ਭਾਰਤੀ ਫੋਰਸਾਂ ਦਾ ਰਾਹ ਵੀ ਪੱਧਰਾ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਹੈ।ਕੁੱਝ ਵੀ ਹੋਵੇ,ਪਰੰਤੂ ਸਿੱਖ ਭਾਈਚਾਰੇ ਨੇ ਰਾਜਨੀਤਕ ਸਾਜਿਸ਼ਾਂ ਨੂੰ ਪਛਾੜਕੇ ਜਿੱਥੇ ਸਿੱਖ ਮੁਸਲਿਮ ਭਾਈਚਾਰੇ ਦੇ ਆਪਸੀ ਸਬੰਧਾਂ ਨੂੰ ਮਜਬੂਤ ਕੀਤਾ ਹੈ,ਓਥੇ ਸਿੱਖੀ ਦੇ ਸਿਧਾਂਤਕ ਅਮਲ ਤੇ ਪਹਿਰਾ ਦੇਕੇ ਦੁਨੀਆਂ ਨੂੰ ਸਫਲ ਸੁਨੇਹਾ ਦੇਣ ਵਿੱਚ ਚੰਗੀ ਪਹਿਲਕਦਮੀ ਕੀਤੀ ਹੈ ਕਿ,ਜੇਕਰ ਕਿਸੇ ਸਮੇ ਔਰੰਗਜੇਬ ਨੇ ਕਸ਼ਮੀਰੀ ਪੰਡਤਾਂ ਤੇ ਧਰਮ ਬਦਲੀ ਕਰਵਾਉਣ ਲਈ ਜੁਲਮ ਢਾਹਿਆ ਸੀ ਤਾਂ ਸਿੱਖਾਂ ਦੇ ਨੌਵੇਂ ਗੁਰੂ ਤੇਗ ਬਹਾਦਰ ਸਾਹਿਬ ਨੇ ਆਪਣੀ ਸ਼ਹਾਦਤ ਦੇਕੇ ਉਸ ਜੁਲਮ ਨੂੰ ਠੱਲ ਪਾਈ ਸੀ ਤੇ ਅੱਜ ਉਸ ਸ਼ਹੀਦ ਗੁਰੂ ਦੇ ਵਾਰਸਾਂ ਨੇ ਹਿੰਦੂ ਕੱਟੜਵਾਦ ਵੱਲੋਂ ਕਸ਼ਮੀਰੀ ਮੁਸਲਮਾਨਾਂ ਤੇ ਕੀਤੇ ਜੁਲਮ ਨੂੰ ਠੱਲ ਪਾਉਣ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਹਿਫਾਜਤ ਲਈ ਪੁਖਤਾ ਇੰਤਜਾਮ ਕਰਕੇ ਇਹ ਦੱਸ ਦਿੱਤਾ ਹੈ ਕਿ ਸਿੱਖ ਕੌਂਮ ਕਿਸੇ ਫਿਰਕੇ,ਕਿਸੇ ਧਰਮ,ਕਿਸੇ ਮਜਹਬ ਦੇ ਖਿਲਾਫ ਨਹੀ ਸਗੋਂ ਇਹ ਹਰ ਉਸ ਇਨਸਾਨ ਦੀ ਮਦਦਗਾਰ ਹੈ ਜਿਸ ਤੇ ਸਮੇ ਦੀਆਂ ਸਰਕਾਰਾਂ ਦੀ ਫਿਰਕੂ ਸੋਚ ਦਾ ਕਹਿਰ ਵਰਤ ਰਿਹਾ ਹੋਵੇ ਅਤੇ ਉਸ ਜਾਲਮ ਤਾਕਤਾਂ ਦੀ ਹਮੇਸਾਂ ਦੁਸ਼ਮਣ ਰਹੇਗੀ,ਜਿਹੜੀਆਂ ਸੱਤਾ ਦੀ ਭੁੱਖ ਪੂਰਤੀ ਲਈ ਨਫਰਤ ਫੈਲਾਕੇ ਮਨੁਖਤਾ ਵਿੱਚ ਵੰਡੀਆਂ ਪਾਉਣ ਦੀਆਂ ਗੁਨਾਹਗਾਰ ਹਨ।

ਬਘੇਲ ਸਿੰਘ ਧਾਲੀਵਾਲ
99142-58142

24 Feb. 2019

ਪੁਲਵਾਮਾ ਦਹਿਸਤਗਰਦੀ ਹਮਲਾ : ਬੇਕਸੂਰ ਕਸ਼ਮੀਰੀ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਬਰਬਾਦੀ ਦੀ ਸ਼ਰਤ ਤੇ ਅਜਿਹੇ ਹਮਲਿਆਂ ਨੂੰ ਰੋਕਣ ਦੀ ਸੋਚ ਦੇਸ਼ ਦੀ ਅਖੰਡਤਾ ਲਈ ਘਾਟੇਬੰਦ ਹੋਵੇਗੀ - ਬਘੇਲ ਸਿੰਘ ਧਾਲੀਵਾਲ

ਪਿਛਲੇ ਦਿਨੀ ਕਸ਼ਮੀਰ ਦੇ ਪੁਲਵਾਮਾ ਜਿਲੇ ਵਿੱਚ ਵਾਪਰੀ ਬੇਹੱਦ ਹੀ ਦਰਦਨਾਕ ਘਠਨਾ ਦੀ ਜਿੰਨੀ ਵੀ ਨਿੰਦਾ ਕੀਤੀ ਜਾਵੇ ਘੱਟ ਹੋਵੇਗੀ,ਪਰੰਤੂ ਉਹਦੇ ਉੱਤੇ ਹੋ ਰਹੀ ਸਿਅਸਤ ਦੀ ਜਿੰਨੀ ਨਿੰਦਾ ਕੀਤੀ ਜਾਵੇ ਉਹ ਵੀ ਘੱਟ ਹੈ। ਬਿਨਾ ਸ਼ੱਕ ਕੱਟੜਵਾਦ ਨਾ ਕਿਸੇ ਮਸਲੇ ਦਾ ਹੱਲ ਹੈ,ਨਾ ਕਿਸੇ ਦੇਸ਼ ਵਾਸਤੇ ਫਾਇਦੇਮੰਦ ਹੈ ਅਤੇ ਨਾ ਕਿਸੇ ਕੌਮ ਵਾਸਤੇ ਲਾਹੇਮੰਦ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ।ਇਹ ਸੱਚ ਹੈ ਕਿ ਕੱਟੜਵਾਦ ਕਿਸੇ ਵੀ ਕੌਮ ਨੂੰ ਅਜਾਦੀ ਨਾਲ ਜਿਉਣ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਨਹੀ ਦਿੰਦਾ।ਇਹਦੇ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਸ਼ੱਕ ਜਾਂ ਝੂਠ ਨਹੀ ਕਿ ਜੇਕਰ ਕੱਟੜਵਾਦ ਪਾਕਿਸਤਾਨ,ਅਫਗਾਨਸਿਤਾਨ ਸਮੇਤ ਅਰਬ ਮੁਲਕਾਂ ਵਿੱਚ ਜੋਰਾਂ ਤੇ ਹੈ ਤਾਂ ਉਹ ਹੀ ਕੱਟੜਵਾਦ ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਵੀ ਜੋਰਾਂ ਤੇ ਹੈ,ਉਹ ਵੱਖਰੀ ਗੱਲ ਹੈ ਕਿ ਓਥੇ ਇਸਲਾਮਿਕ ਕੱਟੜਵਾਦ ਦਾ ਬੋਲਬਾਲਾ ਹੈ ਤੇ ਇੱਥੇ ਭਗਵਾਸ਼ਾਹੀ ਕੱਟੜਵਾਦ ਦਾ ਕਹਿਰ ਹੈ।ਪਿਛਲੇ 71 ਸਾਲਾਂ ਤੋ ਲੈ ਕੇ ਚੱਲ ਰਹੀ ਕਸ਼ਮੀਰ ਦੇ ਮੁੱਦੇ ਤੇ ਸਿਆਸਤ ਨੂੰ ਸਮਝਣ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ। ਮੈ ਪੁਲਵਾਮਾ ਹਮਲੇ ਤੋ ਬਾਅਦ ਭਾਈ ਰਣਜੀਤ ਸਿੰਘ ਢੱਡਰੀਆਂ ਵਾਲਿਆਂ ਦੀ ਇੱਕ ਵੀਡੀਓ ਦੇਖੀ ਸੁਣੀ ਹੈ,ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਬੜੀਆਂ ਵਧੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਕੀਤੀਆਂ ਹਨ।ਮੈ ਇੱਥੇ ਇੱਕ ਹੋਰ ਗੱਲ ਸਾਫ ਕਰ ਦੇਵਾਂ ਕਿ ਮੈ ਭਾਈ ਰਣਜੀਤ ਸਿੰਘ ਢੱਡਰੀਆਂ ਵਾਲਿਆਂ ਦੇ ਪਰਚਾਰ ਦੇ ਤੌਰ ਤਰੀਕਿਆਂ ਨਾਲ ਸਹਿਮਤ ਨਹੀ ਹਾਂ।ਮੈ ਉਹਦੇ ਵੱਲੋਂ ਕੀਤੀਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਵਿਵਾਦਿਤ ਗੱਲਾਂ ਦਾ ਵਿਰੋਧੀ ਵੀ ਹਾਂ,ਪਰ ਇਸ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਵੀ ਜੋ ਗੱਲ ਸਹੀ ਹੈ ਉਸ ਨੂੰ ਸਹੀ ਕਹਿਣਾ ਵੀ ਅਪਣਾ ਫਰਜ ਸਮਝਦਾ ਹਾਂ। ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਵੀਡੀਓ ਵਿੱਚ ਕਿਹਾ ਹੈ ਕਿ ਜੇਕਰ ਭਾਰਤ ਅਤੇ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਦੇ ਸਾਰੇ ਹੀ ਰਾਜਨੀਤਕ ਲੋਕਾਂ ਤੇ ਇਹ ਸ਼ਰਤ ਲਾਗੂ ਹੋ ਜਾਵੇ ਕਿ ਹਰ ਰਾਜਨੀਤਕ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਪਰਿਵਾਰ ਚੋ ਘੱਟੋ ਘੱਟ ਇੱਕ ਵਿਅਕਤੀ ਫੌਜ ਵਿੱਚ ਭਰਤੀ ਕਰਵਾਉਣਾ ਜਰੂਰੀ ਹੈ,ਅਤੇ ਉਹ ਸਾਰੇ ਹੀ ਰਾਜਨੀਤਕ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਪਰਿਵਾਰਾਂ ਚੋ ਫੌਜੀ ਬਣੇ ਜਵਾਨ ਬਾਰਡਰਾਂ ਤੇ ਆਪੋ ਆਪਣੇ ਮੁਲਕ ਦੀ ਰਾਖੀ ਕਰਨਗੇ,ਤਾਂ ਕਦੇ ਵੀ ਅਜਿਹੀ ਅਣਹੋਣੀ ਘਟਨਾ ਨਹੀ ਵਾਪਰੇਗੀ।ਭਾਈ ਰਣਜੀਤ ਸਿੰਘ ਦੀਆਂ ਕਹੀਅਆ ਇਹ ਗੱਲਾਂ ਨੂੰ ਗੰਭੀਰਤਾ ਨਾਲ ਸਮਝਣ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ। ਉਹਨਾਂ ਦੁਆਰਾ ਬੋਲੇ ਗਏ ਸਬਦਾਂ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਛੁਪੀ ਗਹਿਰਾਈ ਨੂੰ ਸਮਝਣ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ। ਬੁੱਧੀਜੀਵੀ ਲੋਕ ਇਹ ਹੀ ਗੱਲਾਂ ਬੜੇ ਲੰਮੇ ਸਮੇ ਤੋ ਕਹਿੰਦੇ  ਆ ਰਹੇ ਹਨ।ਅਜਿਹੀ ਘਟਨਾ ਤੋ ਬਾਅਦ ਕਿਸੇ ਤੇ ਬਗੈਰ ਮਤਲਬ ਦੀ ਦੂਸ਼ਣਵਾਜੀ ਸਿਰਫ ਤੇ ਸਿਰਫ ਹੀ ਕਰ ਸਕਦੀ ਹੈ,ਜਦੋ ਕਿ ਹਮਦਰਦੀ ਤਾਂ ਆਮ ਲੋਕ ਹੀ ਕਰਦੇ ਹਨ,ਕਿਉਕਿ ਮਰਨ ਵਾਲੇ ਹਮੇਸਾਂ ਆਮ ਲੋਕਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਹੁੰਦੇ ਹਨ।ਕਦੇ ਵੀ ਕਿਸੇ ਸਿਆਸਤਦਾਨ ਦਾ ਪੁੱਤ ਸਰਹੱਦਾਂ ਦੀ ਰਾਖੀ ਕਰਦਿਆਂ ਨਹੀ ਮਰਿਆ ਹੈ ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਮਰੇਗਾ,ਕਿਉਕਿ ਸਰਹੱਦਾਂ ਤੇ ਮਰਨ ਲਈ ਦੇਸ਼ ਦੇ ਮਜਬੂਰ,ਗਰੀਬ ਅਤੇ ਭੋਲੇ ਭਾਲੇ ਉਹਨਾਂ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਅਬਾਦੀ ਬਹੁਤ ਹੈ,ਜਿਹੜੇ ਪਰਿਵਾਰ ਦਾ ਤਿੰਨ ਵੇਲੇ ਢਿੱਡ ਭਰਨ ਲਈ ਆਪਣੇ ਜਿਗਰ ਦੇ ਟੁਕੜਿਆਂ ਨੂੰ ਫੌਜ ਵਿੱਚ ਭਰਤੀ ਕਰਵਾਉਣ ਲਈ ਵੀ ਪਤਾ ਨਹੀ ਕੀ ਕੀ ਪਾਪੜ ਵੇਲਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਕਾਰਾ ਕੀਹਨੇ ਕੀਤਾ,ਇਹ ਤਾਂ ਪਤਾ ਨਹੀ,ਪਰ ਇਹ ਜਰੂਰ ਕਿਹਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕਿ ਜਿਸਤਰਾਂ ਇਹ ਸੰਵੇਦਨਸ਼ੀਲ ਮੁੱਦੇ ਤੇ ਸਿਆਸਤ ਹੋ ਰਹੀ ਹੈ,ਉਹ ਬੇਹੱਦ ਹੀ ਸ਼ਰਮਨਾਕ ਅਤੇ ਚਿੰਤਾਜਨਕ ਹੈ। ਦੇਸ਼ ਦੀ ਜਨਤਾ ਨੂੰ ਇੱਕ ਫਿਰਕੇ ਦੇ ਖਿਲਾਫ ਭੜਕਾਇਆ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਅੱਗਾਂ ਲੱਗ ਰਹੀਆਂ ਹਨ,ਕਸ਼ਮੀਰੀ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਜੋ ਹਸ਼ਰ ਅਜਿਹੀ ਘਟਨਾ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਹੁੰਦਾ ਹੈ,ਉਹ ਦਾ ਰੱਬ ਹੀ ਰਾਖਾ। ਨਾਂ ਕਸ਼ਮੀਰੀ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਘਾਣ ਕਰਕੇ ਕਿਸੇ ਅਜਿਹੀ ਘਟਨਾ ਦਾ ਬਦਲਾ ਲਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਤੇ ਹਮਲਾ ਕਰਕੇ ਉਥੋਂ ਦੇ ਆਮ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਘਾਣ ਕਰਕੇ ਸਾਡੇ ਇਹ ਜੁਆਨ ਵਾਪਸ ਆ ਸਕਦੇ ਹਨ।ਅਜਿਹਾ। ਵਰਤਾਰਾ ਜਿੱਥੇ ਫਿਰਕੂ ਨਫਰਤ ਨੂੰ ਬਲ ਦਿੰਦਾ ਹੈ ਓਥੇ  ਜਮੂ ਕਸ਼ਮੀਰ ਅਤੇ ਪੰਜਾਬ ਨੂੰ ਜੰਗ ਦਾ ਅਖਾੜਾ ਬਨਾਉਣ ਦੇ ਮਨਸੂਬਿਆਂ ਨੂੰ ਉਜਾਗਰ ਕਰਦਾ ਹੈ।ਇਹਦੇ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਸ਼ੱਕ ਨਹੀ ਕਿ ਜੇਕਰ ਭਾਰਤ ਅਤੇ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਦੀ ਲੜਾਈ ਲਗਦੀ ਹੈ ਤਾਂ ਸਭ ਤੋ ਵੱਧ ਨੁਕਸਾਨ ਪੰਜਾਬ ਦਾ ਹੀ ਹੋਣਾ ਹੈ ਅਤੇ ਸਰਹੱਦ ਤੇ ਲੜਨ ਵਾਲੇ ਵੀ ਸਿੱਖ ਨੋਜੁਆਨ ਹੀ ਹੋਣਗੇ,ਇਸ ਲਈ ਆਮ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਰਾਜਨੀਤਕਾਂ ਦੀਆਂ ਅਜਿਹੀਆਂ ਫਿਰਕੂ ਅਤੇ ਮਾਰੂ ਸਾਜਿਸ਼ਾਂ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਨਹੀ ਬਨਣਾ ਚਾਹੀਦਾ। ਇਸ ਦਹਿਸਤਗਰਦੀ ਹਮਲੇ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਕੱਲ ਮੋਦੀ ਵੱਲੋੰ ਇੱਕ ਸਿੱਖ ਜਰਨੈਲ ਰਣਵੀਰ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਦਿੱਤੇ ਗਏ ਥਾਪੜੇ ਤੋ ਬਾਅਦ ਜੋ ਬਿਆਨ ਆਇਆ ਹੈ,ਉਹਦੀ ਭਾਵਨਾ ਨੂੰ ਸਮਝਣ ਦੀ ਬੇਹੱਦ ਤੇ ਫੌਰੀ ਲੋੜ ਹੈ। ਮੋਦੀ ਸਰਕਾਰ ਭਾਰਤ ਪਾਿਕ ਜੰਗ ਕਰਵਾਕੇ ਇੱਕ ਤੀਰ ਨਾਲ ਦੋ ਨਿਸ਼ਾਨੇ ਫੁੰਡਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਹੈ,ਇੱਕ ਤਾਂ ਇਹ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣੀਆਂ ਖੁਫੀਆ ਏਜੰਸੀਆਂ ਦੀ ਨਲਾਇਕੀ ਨੂੰ ਛੁਪਾਉਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ,ਦੂਜਾ ਉਹ ਬਹੁਤ ਜਲਦੀ ਆ ਰਹੀਆਂ ਲੋਕ ਸਭਾ ਚੋਣਾਂ ਵਿੱਚ ਦੇਸ਼ ਦੀ ਬਹੁ ਗਿਣਤੀ ਹਿੰਦੂ ਵੋਟ ਦਾ ਲਾਹਾ ਲੈਣ ਦੀ ਸਫਲ ਚਾਲ ਚੱਲਣੀ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ ਤਾਂ ਕਿ ਅਧਾਰ ਖੋ ਬੈਠੀ ਭਾਰਤੀ ਜਨਤਾ ਪਾਰਟੀ ਮੁੜ ਕੇਂਦਰ ਤੇ ਕਾਬਜ ਹੋ ਸਕੇ। ਇਹ ਸੂਝਵਾਨ ਲੋਕ ਅਤੇ ਸੁਹਿਰਦ ਬੁੱਧੀਜੀਵੀ ਪਹਿਲਾਂ ਤੋ ਹੀ ਸ਼ੱਕ ਜਾਹਰ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ ਕਿ ਭਾਜਪਾ ਵੋਟਾਂ ਖਾਤਰ ਕੋਈ ਵੀ ਖਤਰਨਾਕ ਪੱਤਾ ਖੇਡਣ ਤੋ ਗੁਰੇਜ ਨਹੀ ਕਰੇਗੀ,ਇਸ ਲਈ ਦੇਸ਼ ਦੀ ਜਨਤਾ ਨੂੰ ਚੌਕਸ ਰਹਿਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ,ਪਰੰਤੂ ਭਾਜਪਾ ਜਿਸ ਤਰਾਂ ਦੇ ਖਤਰਨਾਕ ਪੱਤੇ ਖੇਡਣ ਦੇ ਰੌਅ ਵਿੱਚ ਹੈ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਚਿੱਤ ਕਰਨ ਦੀ ਤਾਕਤ ਸਾਇਦ ਕਿਸੇ ਕੋਲ ਨਹੀ ਹੈ।ਅਗਲੀ ਗੱਲ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਜਿੱਥੇ ਸਿਆਸੀ ਲੋਕ ਇਸ ਬੇਹੱਦ ਹੀ ਅਸਹਿ ਘਟਨਾ ਤੇ ਸਿਆਸਤ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ,ਓਥੇ ਭਾਰਤੀ ਮੀਡੀਆ ਵੀ ਕਿਸੇ ਰਾਜਨੀਤਕ ਵਿਅਕਤੀ ਦੇ ਚੰਗੇ ਬਿਆਨ ਨੂੰ ਐਨਾ ਤੋੜ ਮਰੋੜ ਕੇ ਪੇਸ਼ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਚੰਗੀ ਭਾਵਨਾ ਨੂੰ ਵੀ ਖਲਨਾਇਕ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।ਅਜਿਹਾ ਹੀ ਵਰਤਾਰਾ ਭਾਰਤੀ ਮੀਡੀਏ ਦਾ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਕੈਬਿਨੇਟ ਮੰਤਰੀ ਸ੍ਰ ਨਵਜੋਤ ਸਿੰਘ ਸਿੱਧੂ ਨਾਲ ਵੀ ਸਾਹਮਣੇ ਆਇਆ ਹੈ,ਜਿਸ ਦੇ ਸਹੀ ਅਤੇ ਢੁਕਵੇਂ ਬਿਆਨ ਨੂੰ ਵੀ ਇਸ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਪੇਸ਼ ਕੀਤਾ ਗਿਆ,ਜਿਸ ਤੇ ਬਿਕਰਮਜੀਤ ਸਿੰਘ ਮਜੀਠੀਏ ਵਰਗਿਆਂ ਨੂੰ ਵੀ ਸਿਆਸਤ ਕਰਨ ਦਾ ਮੌਕਾ ਮਿਲ ਗਿਆ। ਉਹ ਬਗੈਰ ਮਤਲਬ ਤੋ ਸਿਰਫ ਤੇ ਸਿਰਫ ਭਾਜਪਾ ਨੂੰ ਖੁਸ਼ ਕਰਨ ਲਈ ਕਾਂਗਰਸ ਹਾਈਕਮਾਂਡ ਤੋ ਸਿੱਧੂ ਦੀ ਬਰਖਾਸਤਗੀ ਦੀ ਮੰਗ ਕਰੀ ਜਾ ਰਹੇ ਹਨ।ਅਜਿਹੇ ਮੌਕੇ ਅਜਿਹੀ ਬਿਆਨਵਾਜੀ ਜਿੱਥੇ ਉਹਨਾਂ ਮਾਰੇ ਗਏ ਜੁਆਨਾਂ ਦੇ ਪਰਿਵਾਰਾਂ ਨਾਲ ਕੋਝਾ ਮਜਾਕ ਹੈ,ਓਥੇ ਦੇਸ਼ ਨੂੰ ਫਿਰਕੂ ਭਾਂਬੜ ਵਿੱਚ ਸੁਟਣ ਦੀ ਮਹਾਂ ਗਲਤੀ ਵੀ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ।ਸੋ ਅਜਿਹੀਆਂ ਘਟਨਾਵਾਂ ਭਵਿੱਖ ਵਿੱਚ ਨਾ ਵਾਪਰਨ,ਇਹਦੇ ਲਈ ਯੋਗ ਕਦਮ ਪੁੱਟੇ ਜਾਣ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ,ਪਰੰਤੂ ਬੇਕਸੂਰ ਕਸ਼ਮੀਰੀ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਬਰਬਾਦੀ ਦੀ ਸ਼ਰਤ ਤੇ ਅਜਿਹੀਆਂ ਘਟਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਠੱਲ੍ਹ ਪਾਉਣ ਦੀ ਸੋਚ ਸਮੁੱਚੇ ਦੇਸ਼ ਦੀ ਅਖੰਡਤਾ ਲਈ ਖਤਰਨਾਕ ਸਾਬਤ ਹੋਵੇਗੀ।

ਬਘੇਲ ਸਿੰਘ ਧਾਲੀਵਾਲ
99142-58142

17 Feb. 2019

ਸ੍ਰੋਮਣੀ ਕਮੇਟੀ ਚੋਣਾਂ : ਕੀ ਹੁਣ ਕੌਂਮ ਦੀ ਬਿਗੜੀ ਸੰਵਾਰਨ ਲਈ,ਖੁਆਰ ਹੋਏ ਸਭ ਮਿਲਕੇ ਚੱਲ ਸਕਣਗੇ ? - ਬਘੇਲ ਸਿੰਘ ਧਾਲੀਵਾਲ

ਸਰੋਮਣੀ ਗੁਰਦੁਆਰਾ ਪਰਬੰਧਕ ਕਮੇਟੀ ਸਿੱਖਾਂ ਦੀ ਸਰਮੌਰ ਸੰਸਥਾ ਹੈ,ਜਿਸਨੂੰ ਸਿੱਖਾਂ ਦੀ ਪਾਰਲੀਮੈਟ ਵੀ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਰਿਹਾ ਹੈ,ਪਰੰਤੂ ਅੱਜ ਇਸ ਪਾਰਲੀਮੈਂਟ ਦੇ ਅਰਥ ਬਿਲਕੁਲ ਹੀ ਬਦਲ ਦਿੱਤੇ ਗਏ ਹਨ। ਹੁਣ ਇਸ ਪਾਰਲੀਮੈਂਟ ਤੇ ਕਾਬਜ ਲੋਕ ਸਿੱਖਾਂ ਦੀ ਨਹੀ ਬਲਕਿ ਸਿੱਖ ਵਿਰੋਧੀ ਤਾਕਤਾਂ ਦੀ ਨੁਮਾਇੰਦਗੀ ਕਰਦੇ ਹਨ।ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਰਾਜ ਸੱਤਾ ਹਥਿਆਉਣ ਲਈ ਉਹ ਸਰੋਮਣੀ ਗੁਰਦੁਆਰਾ ਪਰਬੰਧਕ ਕਮੇਟੀ ਦਾ ਇਸਤੇਮਾਲ ਕਰਦੇ ਹਨ,ਭਾਵ ਕੇਂਦਰ ਦੇ ਇਸਾਰਿਆਂ ਤੇ ਸਿੱਖੀ ਸਿਧਾਂਤਾਂ ਨੂੰ ਤੋੜਿਆਂ ਮਰੋੜਿਆ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ।ਸਿੱਖੀ ਦੇ ਸ਼ਨਾਮੱਤੇ ਇਤਿਹਾਸ ਨੂੰ ਵਿਗਾੜਨ ਦੇ ਯਤਨ ਹੋ ਰਹੇ ਹਨ।ਸ਼ਹੀਦੀ ਦਿਹਾੜੇ ਅਤੇ ਗੁਰੂ ਸਹਿਬਾਨਾਂ ਦੇ ਜਨਮ ਦਿਹਾੜਿਆਂ ਨੂੰ ਰਲਗੱਡ ਕਰਕੇ ਦੁਬਿਧਾ ਪੈਦਾ ਕੀਤੀ ਜਾ ਰਹੀ ਹੈ। ਦੁਨੀਆਂ ਲਈ ਮਿਸ਼ਾਲੀ ਅਤੇ ਲਾਸਾਨੀ ਮਾਤਾ ਗੁਜਰੀ ਤੇ ਛੋਟੇ ਸਹਿਬਜਾਦਿਆਂ ਦੀ ਸ਼ਹਾਦਤ ਅਤੇ ਸਾਹਿਬ ਸ੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਗੋਬਿੰਦ ਸਿੰਘ ਦੇ ਜਨਮ ਦਿਹਾੜੇ ਨੂੰ ਰਲਗੱਡ ਕਰਕੇ ਪੋਹ ਦੇ ਸ਼ਹੀਦੀ ਹਫਤੇ ਨੂੰ ਭੁਲਾਉਣ ਦੀ ਗਹਿਰੀ ਸਾਜਿਸ਼ ਨੂੰ ਅੰਜਾਮ ਦਿੱਤਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ।ਸ਼ਹੀਦੀ ਦਿਹਾੜਿਆਂ ਨੂੰ ਜੋੜਮੇਲਿਆਂ ਦਾ ਨਾਮ ਦੇਕੇ ਉਸ ਮੌਕੇ ਦੇ ਵਰਤਾਰੇ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਅਲੋਕਿਕ ਸ਼ਹਾਦਤਾਂ ਦੇ ਸਮੇ ਦੀ ਦਰਦਨਾਕ ਹਾਲਤ ਨੂੰ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਸਿੱਖ ਭਾਵਨਾ ਨੂੰ ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਵਿੱਚ ਬਦਲਣ ਦੇ ਯਤਨ ਹੋ ਰਹੇ ਹਨ। ਰਹਿਤ ਮਰਯਾਦਾ ਤਾਰ ਤਾਰ ਕੀਤੀ ਜਾ ਚੁੱਕੀ ਹੈ।ਸਰੋਮਣੀ ਗੁਰਦੁਆਰਾ ਪਰਬੰਧਕ ਕਮੇਟੀ ਵੱਲੋਂ ਛਾਪੀਆਂ ਜਾਣ ਵਾਲੀਆਂ ਇਤਿਹਾਸਿਕ ਪੁਸਤਕਾਂ ਵਿੱਚ ਹੀ ਸਿੱਖ ਗੁਰੂਆਂ ਦੇ ਖਿਲਾਫ ਮੰਦੀ ਭਾਸ਼ਾ ਦਾ ਇਸਤੇਮਾਲ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ।ਸਰੋਮਣੀ ਗੁਰਦੁਆਰਾ ਪ੍ਰਬੰਧਕ ਕਮੇਟੀ ਅਤੇ ਕਮੇਟੀ ਵੱਲੋਂ ਥਾਪੇ ਤਖਤ ਸਾਹਿਬਾਨਾਂ ਦੇ ਜਥੇਦਾਰ ਸਿੱਖ ਵਿਰੋਧੀ ਤਾਕਤਾਂ ਵੱਲੋਂ ਕੀਤੇ ਜਾਂਦੇ ਯੋਜਨਾਵੱਧ ਸਿੱਖੀ ਵਿਰੋਧੀ ਸਮਾਗਮਾਂ ਦਾ ਵਿਰੋਧ ਕਰਨ ਦੀ ਬਜਾਏ,ਉਹਨਾਂ ਤੇ ਸਹੀ ਪਾਉਂਦੇ ਹਨ।ਜਿਸ ਸੰਸਥਾ ਦਾ ਮੁਢਲਾ ਕਾਰਜ ਸਿਧਾਤਾਂ ਦੀ ਰਾਖੀ ਅਤੇ ਧਰਮ ਦਾ ਪਰਚਾਰ ਪਾਸਾਰ ਕਰਨਾ ਹੈ,ਉਹ ਖੁਦ ਸਿਧਾਂਤਾਂ ਨੂੰ ਤਹਿਸ ਨਹਿਸ ਕਰਨ ਦੀ ਗੁਨਾਹਗਾਰ ਅਤੇ ਧਰਮ ਦੇ ਪਰਚਾਰ ਪਾਸਾਰ ਤੋ ਹੱਟ ਕੇ ਧਰਮ ਨੂੰ,ਕੌਂਮ ਨੂੰ ਕਮਜੋਰ ਕਰਨ ਦੇ ਕਾਰਜ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਮਸ਼ਰੂਫ ਹੈ।ਲਿਹਾਜਾ ਅੱਜ ਕੌਂਮ ਦਾ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਅਪਣੀ ਹੀ ਸਿਰਮੌਰ ਸੰਸਥਾ ਤੋ ਬਿਲਕੁਲ ਹੀ ਉੱਠ ਗਿਆ ਹੈ।ਸਿੱਖ ਇਸ ਸੰਸਥਾ ਨੂੰ ਅਪਣੀ ਨੁਮਾਇੰਦਾ ਨਹੀ ਬਲਕਿ ਇੱਕ ਸਰਕਾਰੀ ਸੰਸਥਾ ਵਜੋਂ ਦੇਖ ਰਹੇ ਹਨ,ਜਿਹੜੀ ਹਰ ਸਮੇ ਸਿੱਖੀ ਦੇ ਨੁਕਸਾਨ ਵਾਲੇ ਫੈਸਲੇ ਲਾਗੂ ਕਰਕੇ ਜੜਾਂ ਵਿੱਚ ਤੇਲ ਦੇਣ ਵਰਗੇ ਕੰਮਾਂ ਵਿੱਚ ਗਲਤਾਨ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ।ਅੱਜ ਲੋੜ ਹੈ ਇਸ ਸੰਸਥਾ ਤੋ ਸਿੱਖ ਵਿਰੋਧੀ ਪਰਿਵਾਰਿਕ ਗਲਬੇ ਨੂੰ ਹਟਾ ਕੇ ਸੱਚੇ ਸੁੱਚੇ ਗੁਰਸਿੱਖਾਂ ਨੂੰ ਇਸ ਦੀ ਕਮਾਂਨ ਸੰਭਾਲਣ ਦੀ ਜੁੰਮੇਵਾਰੀ ਸੌਂਪੀ ਜਾਵੇ ਤਾਂ ਕਿ ਇਸ ਸਰਬ ਉੱਚ ਸਿੱਖ ਸੰਸਥਾ ਨੂੰ ਪੁਰਾਤਨ ਸਮੇ ਵਾਲਾ ਮਾਣ ਸਨਮਾਨ ਮਿਲ ਸਕੇ ਅਤੇ ਸਿੱਖੀ ਦੇ ਪਰਚਾਰ ਪਾਸਾਰ ਵਿੱਚ ਆਈ ਖੜੋਤ ਨੂੰ ਤੋੜਿਆ ਜਾ ਸਕੇ,ਸਿੱਖੀ ਸਿਧਾਂਤਾਂ ਵਿੱਚ ਰਲਗੱਡ ਕੀਤੇ ਜਾ ਚੁੱਕੇ ਫੋਕੇ ਕਰਮਕਾਂਡਾਂ ਨੂੰ ਅਲੱਗ ਕਰਕੇ ਸਾਹਿਬ ਸ੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਸਾਹਿਬ ਦੀ ਕਰਮਕਾਂਡਾਂ ਨੂੰ ਰੱਦ ਕਰਦੀ ਸਹੀ ਸੋਚ ਅਤੇ ਸਰਬੱਤ ਦੇ ਭਲੇ ਦੇ ਸੰਦੇਸ਼ ਨੂੰ ਘਰ ਘਰ ਪਹੁੰਚਾਉਣ ਦੇ ਯਤਨ ਤੇਜ ਹੋ ਸਕਣ।ਛੇਵੇਂ ਪਾਤਸ਼ਾਹ ਸਾਹਿਬ ਸ੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਹਰਗੋਬਿੰਦ ਸਾਹਿਬ ਦੇ ਪੀਰੀ ਅਤੇ ਮੀਰੀ ਦੇ ਸਿਧਾਂਤ ਨੂੰ ਦ੍ਰਿੜਤਾ ਨਾਲ ਲਾਗੂ ਕਰਨ ਦੇ ਉਪਰਾਲੇ ਹੋ ਸਕਣ ਅਤੇ ਸਰਬੰਸ ਦਾਨੀ ਸਾਹਿਬ ਸ੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਗੋਬਿੰਦ ਸਿੰਘ ਦੀ ਨਿਆਰੀ ਨਿਰਾਲੀ ਖਾਲਸਾ ਕੌਂਮ ਦੀ ਚੜਦੀ ਕਲਾ ਹੋ ਸਕੇ ਅਤੇ ਸਹੀ ਅਰਥਾਂ ਵਿੱਚ ਖਾਲਸੇ ਦੇ ਬੋਲਬਾਲੇ ਹੋਣ।ਹੁਣ ਏਥੇ ਸੁਆਲ ਉੱਠਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇਸ ਅਧੋਗਤੀ ਚੋ ਕੱਢਣ ਦੇ ਇਹ ਸ਼ੁਭ ਕਾਰਜ ਕਰੇਗਾ ਕੌਣ? ਹਰ ਪਾਸੇ ਹਨੇਰਾ ਹੀ ਹਨੇਰਾ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਪੰਥਕ ਅਖਵਾਉਣ ਵਾਲਿਆਂ ਦਾ ਕੁੱਝ ਹੋਰ ਹੀ ਸੱਚ ਸਾਹਮਣੇ ਆ ਰਿਹਾ ਹੈ।ਹਰ ਕੋਈ ਮੌਜੂਦਾ ਸਰੋਮਣੀ ਗੁਰਦੁਆਰਾ ਪਰਬੰਧਕ ਕਮੇਟੀ ਅਤੇ ਸਰੋਮਣੀ ਅਕਾਲੀ ਦਲ ਤੇ ਕਾਬਜ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਪਛਾੜ ਕੇ ਦਿੱਲੀ ਨਾਲ ਅਪਣੀ ਸਾਂਝ ਗੂੜ੍ਹੀ ਕਰਨ ਦੀ ਦੌੜ ਵਿੱਚ ਲੱਗਾ ਹੋਇਆ ਹੈ।ਬੇਹੱਦ ਹੀ ਅਫਸੋਸਨਾਕ ਅਤੇ ਕੌੜੀ ਸਚਾਈ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਬਹੁ ਗਿਣਤੀ ਪੰਥਕ ਅਖਵਾਉਣ ਵਾਲੇ ਸਿੱਖ ਆਗੂ ਪੰਥਕ ਏਕਤਾ ਕਰਕੇ ਸਾਂਝੀ ਲੜਾਈ ਲੜਨ ਲਈ ਆਪਣੇ ਗੁਰੂ ਤੇ ਟੇਕ ਰੱਖ ਕੇ ਚੱਲਣ ਨਾਲੋਂ ਦਿੱਲੀ ਦੇ ਥਾਪੜੇ ਨਾਲ ਸਫਲਤਾ ਲੈਣ ਵਿੱਚ ਜਿਆਦਾ ਯਕੀਨ ਕਰਨ ਲੱਗੇ ਹੋਏ ਹਨ,ਜਿਸ ਕਰਕੇ ਪੰਥਕ ਏਕਤਾ ਅਜੇ ਕਿਸੇ ਸੁਪਨੇ ਵਰਗੀ ਹੀ ਜਾਪਦੀ ਹੈ।ਸੁਆਲ ਇਹ ਵੀ ਉੱਠਦਾ ਹੈ ਕਿ ਸਮੁੱਚੀ ਸਿੱਖ ਕੌਮ ਸਮੇਤ ਪੰਥਕ ਧਿਰਾਂ ਦੇ ਆਗੂ ਇਹ ਤਾਂ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਸਰੋਮਣੀ ਗੁਰਦੁਆਰਾ ਪਰਬੰਧਕ ਕਮੇਟੀ ਦੀਆਂ ਚੋਣਾਂ ਹੋਣ,ਇਹਦੇ ਲਈ ਬਹੁਤ ਹੋ ਹੱਲਾ ਵੀ ਕੀਤਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ,ਪਰ ਕੀ ਇਹ ਸੁਆਲ ਦਾ ਜਵਾਬ ਮਿਲੇਗਾ ਕਿ ਇਸ ਦੀ ਦੁਹਾਈ ਪਾਉਣ ਵਾਲੇ ਲੋਕ ਦੱਸਣਗੇ ਕਿ ਇਸ ਸੰਸਥਾ ਤੋ ਕਬਜਾ ਛੁਡਵਾਉਣ ਲਈ ਕੀ ਰਣਨੀਤੀ ਤਿਆਰ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ।ਇੱਥੇ ਹਰ ਕੋਈ ਅਪਣੀ ਅਪਣੀ ਡਫਲੀ ਬਜਾਉਂਦਾ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦਾ ਹੈ,ਕੋਈ ਦਿੱਲ਼ੀ ਦੀ ਮਦਦ ਨਾਲ ਇਹ ਚੋਣਾਂ ਲੜਨ ਵਿੱਚ ਜਿਆਦਾ ਯਕੀਨ ਰੱਖਦਾ ਹੈ ਤੇ ਕੋਈ ਸੂਬਾ ਸਰਕਾਰ ਤੇ ਟੇਕ ਰੱਖ ਕੇ ਚੱਲ ਰਹੇ ਹਨ,ਪਰੰਤੂ ਖਾਲਸਾ ਪੰਥ ਨੂੰ ਨਾਲ ਲੈਕੇ ਚੱਲਣ ਵਾਲੀ ਸੋਚ ਅਜੇ ਤੱਕ ਮਨਫੀ ਹੈ।ਹਰ ਕੋਈ ਦਾਅ ਲਾਉਣ ਦੇ ਚੱਕਰ ਵਿੱਚ ਰੁੱਝਿਆ ਹੋਇਆ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦਾ ਹੈ।ਕਿਸੇ ਪਾਸੇ ਵੀ ਕੋਈ ਆਸ ਦੀ ਕਿਰਨ ਦਿਖਾਈ ਨਹੀ ਦਿੰਦੀ।ਪੰਥਕ ਅਖਵਾਉਣ ਵਾਲੇ ਲੋਕ ਬਰਗਾੜੀ ਮੋਰਚੇ ਵਿੱਚ ਅਪਣੀ ਪੜਤ ਗੁਆ ਚੁੱਕੇ ਹਨ।ਬੇਸ਼ੱਕ ਜੋ ਮਰਜੀ ਦਮਗਜੇ ਮਾਰਦੇ ਰਹਿਣ,ਪਰ ਸਚਾਈ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਲੋਕਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਉਹ ਆਪਣਾ ਅਧਾਰ ਅਸਲੋਂ ਹੀ ਖੋ ਬੈਠੇ ਹਨ।ਸੰਤ ਸਮਾਜ ਤੇ ਵੀ ਅਲੱਗ ਅਲੱਗ ਰਾਜਨੀਤਕ ਧਿਰਾਂ ਦੇ ਠੱਪੇ ਲੱਗੇ ਹੋਏ ਹਨ,ਕੋਈ ਬਾਦਲ ਦੀ ਵਫਾਦਾਰੀ ਪਾਲ ਰਿਹਾ ਹੈ ਤੇ ਕੋਈ ਕੈਪਟਨ ਦੇ ਕਹਿਣੇ ਵਿੱਚ ਹੈ,ਪਰੰਤੂ ਉਹ ਇਸ ਅਤਿ ਪਵਿੱਤਰ ਸਬਦ ਸੰਤ ਦੀ ਮਹਾਨਤਾ ਨੂੰ ਅਸਲੋਂ ਹੀ ਵਿਸਾਰ ਕੇ ਪਦਾਰਥ ਅਤੇ ਸੁਆਰਥ ਵਿੱਚ ਗਲਤਾਨ ਹੋ ਚੁੱਕੇ ਹਨ ਭਾਵ ਉਹ ਅਪਣੇ ਗੁਰੂ ਨਾਲ ਨਹੀ ਹਨ। ਪੰਥ ਕੌੰਮ ਦਾ ਦਰਦ ਰੱਖਣ ਵਾਲੀਆਂ ਨੌਜਵਾਨ ਜਥੇਬੰਦੀਆਂ ਵੀ ਵੱਖ ਵੱਖ ਨਾਵਾਂ ਹੇਠ ਵੱਖ ਵੱਖ ਵਿਚਰ ਰਹੀਆਂ ਹਨ,ਉਹਨਾਂ ਸਭਨਾਂ ਨੂੰ ਏਕਤਾ ਦੀ ਲੜੀ ਵਿੱਚ ਪਰੋਣ ਵਾਲੇ ਆਗੂ ਦੀ ਜਰੂਰਤ ਹੈ,ਤਾਂ ਕਿ ਹਨੇਰੇ ਰਾਹਾਂ ਵਿੱਚ ਗੁਆਚੀ  ਕੌਂਮ ਨੂੰ ਸੱਚ ਦੇ ਸੂਰਜ ਦੇ ਪਰਕਾਸ਼ ਨਾਲ ਸਹੀ ਰਸਤਾ ਦਿਖਾਇਆ ਜਾ ਸਕੇ।ਇਹਦੇ ਲਈ ਸਭ ਤੋ ਪਹਿਲਾਂ ਆਤਮ ਮੰਥਨ ਦੀ ਜਰੂਰਤ ਹੈ,ਪੰਥਕ ਅਖਵਾਉਣ ਵਾਲੇ ਸਾਰੇ ਹੀ ਧੜਿਆਂ ਦੇ ਆਗੂਆਂ ਨੂੰ ਸੁਆਰਥਾਂ ਪਦਾਰਥਾਂ ਦੇ ਲੋਭ ਨੂੰ ਤਿਆਗਣਾ ਹੋਵੇਗਾ।ਚੌਧਰ ਭੁੱਖ ਦੀ ਲਾਲਸਾ ਛੱਡ ਕੇ ਤਿਆਗ ਦੀ ਭਾਵਨਾ ਪੈਦਾ ਕਰਨੀ ਪਵੇਗੀ,ਗੁਰੂ ਦੇ ਭੈਅ ਵਿੱਚ ਰਹਿਣ ਦੀ ਜਾਚ ਸਿੱਖਣੀ ਹੋਵੇਗੀ,ਸਭ ਨੂੰ ਨਾਲ ਲੈਕੇ ਚੱਲਣ ਦੀ ਜਾਚ ਸਿੱਖਣੀ ਹੋਵੇਗੀ,ਹਾਉਮੈ ਨੂੰ ਮਾਰਨਾ ਹੋਵੇਗਾ, ਇਮਾਨਦਾਰੀ ਦਾ ਪੱਲਾ ਘੁੱਟ ਕੇ ਫੜਨਾ ਹੋਵੇਗਾ,ਫਿਰ ਕੌਂਮ ਦਾ ਭਰੋਸ਼ਾ ਹਾਸਲ ਹੋਵੇਗਾ ਅਤੇ ਫਿਰ ਕੋਈ ਵੀ ਤਾਕਤ ਪੰਥ ਦੀ ਫਤਹਿ ਨੂੰ ਰੋਕ ਨਹੀ ਸਕੇਗੀ।ਹਾਲਾਤਾਂ ਦੇ ਮੱਦੇਨਜ਼ਰ ਕਿਹਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕਿ ਸਰੋਮਣੀ ਗੁਰਦੁਆਰਾ ਪਰਬੰਧਕ ਕਮੇਟੀ ਦੀਆਂ ਚੋਣਾਂ ਹੋ ਸਕਦੀਆਂ ਹਨ।ਪੰਜਾਬ ਸਰਕਾਰ ਵੱਲੋਂ ਵਿਧਾਨ ਸਭਾ ਵਿੱਚ ਪਾਸ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਮਤਾ ਇਹ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਕਿਤੇ ਨਾ ਕਿਤੇ ਕੇਂਦਰ ਨੇ ਸਰੋਮਣੀ ਕਮੇਟੀ ਚੋਣਾਂ ਸਬੰਧੀ ਸੂਬਾ ਸਰਕਾਰ ਨੂੰ ਕੋਈ ਹੁੰਗਾਰਾ ਦਿੱਤਾ ਹੈ।ਇਹ ਚੋਣਾਂ ਕਿਸੇ ਪਾਰਟੀ ਵਿਸ਼ੇਸ ਦੇ ਨਾਮ ਹੇਠਾਂ ਜਾਂ ਕਿਸੇ ਰਾਜਨੀਤਕ ਧਿਰ ਦੀ ਪਰਛਾਈ ਹੇਠਾਂ ਨਹੀ ਬਲਕਿ ਬਤੌਰ ਸਿੱਖ ਲੜਨੀਆਂ ਚਾਹੀਦੀਆਂ ਹਨ।ਇਹ ਚੋਣਾਂ ਵਿੱਚ ਅਕਾਲੀ ਆਗੂਆਂ ਵੱਲੋਂ ਕਾਂਗਰਸੀ ਹੋਣ ਦਾ ਠੱਪਾ ਲਾਕੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਗੁਮਰਾਹ ਕਰਨ ਦੀ ਚਾਲ ਨੂੰ ਵੀ ਸਮਝਣਾ ਪਵੇਗਾ ਅਤੇ ਇਹ ਗੱਲ ਦ੍ਰਿੜਤਾ ਨਾਲ ਲੋਕਾਂ ਵਿੱਚ ਰੱਖਣੀ ਪਵੇਗੀ ਕਿ ਸਿੱਖ ਭਾਵੇਂ ਕਿਸੇ ਵੀ ਰਾਜਨੀਤਕ ਪਾਰਟੀ ਵਿੱਚ ਹੋਵੇ,ਉਹ ਪਹਿਲਾਂ ਸਿੱਖ ਹੈ,ਇਸ ਲਈ ਇਹ ਕਾਂਗਰਸੀ ਅਕਾਲੀ ਵਾਲੀ ਰਟ ਨੂੰ ਤੋੜਕੇ ਨਿਰੋਲ ਸਿੱਖ ਭਾਵਨਾ ਪੈਦਾ ਕਰਨ ਦੀ ਜਰੂਰਤ ਹੈ।ਜਿਸ ਤਰਾਂ ਪਿਛਲੇ ਸਮੇ ਵਿੱਚ ਹੋਏ ਸਰਬੱਤ ਖਾਲਸਾ ਮੌਕੇ ਜਾਂ ਤਾਂ ਵੱਡੇ ਕਾਂਗਰਸੀ ਆਪਣੀ ਕੇਂਦਰੀ ਆਹਲਾਕਮਾਂਨ ਦੀ ਘੁਰਕੀ ਦੇ ਡਰੋਂ ਸ਼ਾਮਿਲ ਹੀ ਨਹੀ ਸਨ ਹੋਏ,ਜਿਹੜੇ ਹੋਏ,ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਅਕਾਲੀਆਂ ਨੇ ਇਹ ਕਹਿ ਕੇ ਬਦਨਾਮ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ ਕੀਤੀ ਕਿ ਕਾਂਗਰਸੀਆਂ ਦਾ ਸਰਬੱਤ ਖਾਲਸਾ ਵਿੱਚ ਕੀ ਕੰਮ? ਸਾਡੇ ਪੰਥਕ ਜਾਂ ਧਾਰਮਿਕ ਆਗੂ ਆਮ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਇਹ ਭੁਲੇਖਾ ਵੀ ਦੂਰ ਨਹੀ ਕਰ ਸਕੇ ਕਿ ਸਰਬੱਤ ਖਾਲਸਾ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਿਲ ਹੋਣਾ ਹਰ ਸਿੱਖ ਦਾ ਫਰਜ ਹੈ ਭਾਵੇ ਉਹ ਰਾਜਨੀਤਕ ਤੌਰ ਤੇ ਕਿਸੇ ਵੀ ਪਾਰਟੀ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਹੋਵੇ।ਏਸੇ ਤਰਾਂ ਹੀ ਸਰੋਮਣੀ ਗੁਰਦੁਆਰਾ ਪਰਬੰਧਕ ਕਮੇਟੀ ਦੀਆਂ ਚੋਣਾਂ ਵਿੱਚ ਇਹ ਚੇਤਨਾ ਪੈਦਾ ਕਰਨ ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ ਕਿ ਇਹਨਾਂ ਚੋਣਾਂ ਵਿੱਚ ਭਾਗ ਲੈਣ ਵਾਲੇ ਲੋਕ ਸਿਆਸੀ ਖੇਡਾਂ ਨਾ ਖੇਡਣ ਬਲਕਿ ਗੁਰੂ ਨੂੰ ਹਾਜਰ ਨਾਜਰ ਸਮਝਕੇ ਬਤੌਰ ਸਿੱਖ ਉਹ ਇਹਨਾਂ ਚੋਣਾਂ ਵਿੱਚ ਭਾਗ ਲੈਣ ਤਾਂ ਕਿ ਸਿੱਖ ਰਹਿਤ ਮਰਿਯਾਦਾ ਅਤੇ ਸਿੱਖੀ ਸਿਧਾਂਤਾਂ ਦੀ ਰਾਖੀ ਕੀਤੀ ਜਾ ਸਕੇ।ਜਿੰਨੀ ਦੇਰ ਇਹ ਦੁਬਿਧਾ ਦੂਰ ਨਹੀ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ,ਓਨੀ ਦੇਰ ਇਹ ਭੰਬਲਭੂਸਾ ਕੌਮ ਦਾ ਨੁਕਸਾਨ ਕਰਦਾ ਰਹੇਗਾ।ਗੁਰਦੁਆਰਾ ਪਰਬੰਧਾਂ ਵਿੱਚ ਸੁਧਾਰ ਕਰਨ ਲਈ ਇਹ ਬੇਹੱਦ ਜਰੂਰੀ ਹੈ ਕਿ ਗੁਰਦੁਅਰਾ ਪਰਬੰਧ ਸੁਹਿਰਦ ਸਿੱਖਾਂ ਦੇ ਹੱਥਾਂ ਵਿੱਚ ਹੋਵੇ,ਇਸ ਲਈ ਉਪਰੋਕਤ ਖਾਮੀਆਂ ਨੂੰ ਵਿਚਾਰ ਕੇ ਹੀ ਅੱਗੇ ਵਧਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ।ਆਸ ਕਰਨੀ ਬਣਦੀ ਹੈ ਕਿ ਸਿੱਖ ਦੀ ਅਰਦਾਸ ਮਨਜੂਰ ਹੋਵੇਗੀ,ਬੀਤੇ ਤੋ ਸਬਕ ਲੈਕੇ ਖੁਆਰ ਹੋਏ ਸਭ ਮਿਲਣਗੇ ਤੇ ਇਕੱਠੇ ਹੋਕੇ ਗੁਰੂ ਦੀ ਮੱਤ ਅਨੁਸਾਰ ਅੱਗੇ ਵਧਣਗੇ, ਫਿਰ ਕੌਂਮ ਦਾ ਭਵਿੱਖ ਉਜਲਾ ਹੋਵੇਗਾ।

ਬਘੇਲ ਸਿੰਘ ਧਾਲੀਵਾਲ
99142-58142

17 Feb. 2019

ਨਲੂਏ,ਰਣਜੀਤ ਦੇ ਵਾਰਸਾਂ ਦੀ ਕੌਂਮ ਨੂੰ ਅੱਜ ਲੋੜ ਹੈ ਜਰਨੈਲ ਦੀ - ਬਘੇਲ ਸਿੰਘ ਧਾਲੀਵਾਲ

ਆਪਣੀਆਂ ਕੌੜੀਆਂ ਮਿੱਠੀਆਂ ਯਾਦਾਂ ਛੱਡਦਾ ਹੋਇਆ ਇੱਕ ਹੋਰ ਸਾਲ ਬੀਤ ਗਿਆ।ਜੇ ਕਰ ਗੱਲ ਸਮੁੱਚੇ ਦੇਸ਼ ਦੀ ਕੀਤੀ ਜਾਵੇ ਤਾਂ ਵੀ ਇਹ ਸਾਲ ਆਮ ਜਨਤਾ ਲਈ ਕੋਈ ਬਹੁਤਾ ਚੰਗਾ ਨਹੀ ਰਿਹਾ।ਦੇਸ ਦੀ ਬਹੁ ਗਿਣਤੀ ਜਨਤਾ ਮਹਿੰਗਾਈ,ਗਰੀਬੀ,ਭੁਖਮਰੀ ਅਤੇ ਵਿਤਕਰੇ ਦੀ ਮਾਰ ਝੱਲ ਰਹੀ ਹੈ ਤੇ 15 ਫੀਸਦੀ ਸਰਮਾਏਦਾਰ ਜਮਾਤ ਦੀ ਕਮਾਈ ਵਿੱਚ ਹਜਾਰ ਗੁਣਾਂ ਵਾਧਾ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਘੱਟ ਗਿਣਤੀਆਂ ਦੇ ਹਿਤਾਂ ਨੂੰ ਜਾਣਬੁੱਝ ਕੇ ਅਣਗੌਲਿਆ ਹੀ ਨਹੀ ਕੀਤਾ  ,ਸਗੋ ਘੱਟ ਗਿਣਤੀਆਂ ਨੂੰ ਖਤਮ ਕਰਨ ਦੀਆਂ ਸਾਜਿਸ਼ਾਂ ਇਸ ਸਾਲ ਵਿੱਚ ਵਿਰਾਟ ਰੂਪ ਧਾਰਨ ਕਰਦੀਆਂ ਦੇਖੀਆਂ ਗਈਆਂ ਹਨ।ਭਾਰਤੀ ਜਨਤਾ ਪਾਰਟੀ ਦੀ ਬਹੁ ਸੰਮਤੀ ਵਾਲੀ ਕੇਂਦਰ ਸਰਕਾਰ ਦਾ ਅਖੀਰਲਾ ਸਾਲ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਬਹੁਤ ਅਜਿਹੇ ਭਿਆਨਕ ਵਰਤਾਰੇ ਵਾਪਰਨ ਦਾ ਖਦਸ਼ਾ ਬਣਿਆ ਰਿਹਾ ਹੈ,ਜਿਹੜੇ ਸਮੁੱਚੀ ਮਾਨਵਤਾ ਲਈ ਬੇਹੱਦ ਖਤਰਨਾਕ ਅਤੇ ਭਾਰਤ ਦੀ ਏਕਤਾ ਅਖੰਡਤਾ ਦੇ ਨਾਮ ਤੇ ਕਾਲਾ ਧੱਬਾ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ।ਦੇਸ਼ ਦਾ ਕੋਈ ਵੀ ਖਿੱਤਾ ਕੇਂਦਰ ਦੀਆਂ ਨੀਤੀਆਂ ਤੋਂ ਖੁਸ਼ ਨਹੀ ਦੇਖਿਆ ਗਿਆ।ਭਾਰਤੀ ਸੰਵਿਧਾਂਨ ਨੂੰ ਰੱਦ ਕਰਕੇ ਮੰਨੂਵਾਦੀ ਨਵਾਂ ਸੰਵਿਧਾਂਨ ਘੜਨ ਦੀਆਂ ਚਰਚਾਵਾਂ ਘੱਟ ਗਿਣਤੀਆਂ ਅਤੇ ਦਲਿਤਾਂ ਲਈ ਚਿੰਤਾ ਦਾ ਵਿਸ਼ਾ ਬਣੀਆਂ ਰਹੀਆਂ।ਹੁਣ ਜੇਕਰ ਗੱਲ ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਕੀਤੀ ਜਾਵੇ ਤਾਂ ਸਿੱਖ ਭਾਈਚਾਰੇ ਦੀ ਦਿਸ਼ਾ ਤੇ ਦਸ਼ਾ ਲੰਘੇ ਇਸ ਸਾਲ 2018 ਵਿੱਚ ਵੀ ਆਪਣੇ ਪੁਰਾਣੇ ਤੁਜਰਬਿਆਂ ਦੀ ਤਰਾਂ ਧੁੰਦੂਕਾਰੇ ਵਾਲੀ ਹੀ ਰਹੀ ਹੈ।ਆਗੂ ਵਿਹੂਣੀ ਸਿੱਖ ਕੌਂਮ ਨੇ ਇਨਸਾਫ ਦੀ ਲੜਾਈ ਲੜਦਿਆਂ ਲੜਦਿਆਂ ਸਾਲਾਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਹੋਰ ਸਾਲ ਦਾ ਵਾਧਾ ਦਰਜ ਕਰ ਕੇ 2018 ਦਾ ਸਾਲ ਵੀ ਸਮਾਪਤ  ਕਰ ਲਿਆ ਹੈ। ਸਿੱਖਾਂ ਦੀ ਇਹ ਤਰਾਸਦੀ ਹੈ ਕਿ ਇਸ ਕੌਂਮ ਵਿੱਚ ਕੁਰਬਾਨੀਆਂ ਦਾ ਜਜ਼ਬਾ ਰੱਖਣ ਵਾਲਿਆਂ ਦੀ ਕੋਈ ਕਮੀ ਨਹੀ,ਪਰੰਤੂ ਅਗਵਾਈ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਜਰਨੈਲ ਦੀ ਘਾਟ ਸਦਾ ਰੜਕਦੀ ਹੀ ਰਹੀ ਹੈ। ਜਦੋਂ ਕੋਈ ਵੀ ਸੰਘਰਸ਼ ਕੌਮੀ ਆਗੂਆਂ ਨੇ ਅਰੰਭਿਆ ਤਾਂ ਕੌਂਮ ਨੇ ਸਹਿਯੋਗ ਦੀ ਕੋਈ ਕਸਰ ਨਹੀ ਛੱਡੀ।ਹਰ ਸੰਘਰਸ਼ ਚੋ ਸ਼ਹਾਦਤਾਂ ਦੇਣ ਵਾਲੇ ਵੀ ਨਿਕਲਦੇ ਰਹੇ,ਪਰ ਅਗਵਾਈ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਹਰ ਵਾ੍ਰ ਕੌਂਮ ਨੂੰ ਨਮੋਸੀ ਦੇ ਆਲਮ ਵਿੱਚ ਧੱਕ ਜਾਂਦੇ ਰਹੇ।ਹਰ ਸੰਘਰਸ਼ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਕੌਂਮ ਸਿਰ ਸੁੱਟ ਬੈਠਦੀ ਰਹੀ ਤੇ ਫਿਰ ਕਿਸੇ ਸ਼ਾਤਰ ਦਿਮਾਗ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਚ ਆਕੇ ਸਾਥ ਦਿੰਦੀ ਰਹੀ,ਹਰ ਬਾਰ ਇਹ ਸਮਝਕੇ ਕਿ ਸਾਇਦ ਹੁਣ ਗੁਰੂ ਕਿਰਪਾ ਕਰੇ,ਅਗਵਾਈ ਦੇਣ ਵਾਲਾ ਨਿਰ ਸੁਆਰਥ ਨਿਕਲੇ,ਪਰ ਅਫਸੋਸ ਕਿ ਅਜਿਹਾ ਕਦੇ ਨਾ ਹੋਇਆ।ਜੂਨ 1984 ਵਿੱਚ ਜਿਹੜਾ ਜਰਨੈਲ ਕੌਂਮ ਲਈ ਆਪਾ ਕੁਰਬਾਨ ਕਰ ਗਿਆ,ਮੁੜ ਉਹਦੇ ਵਰਗਾ ਕੋਈ ਆਗੂ ਪੈਦਾ ਹੀ ਨਾ ਹੋ ਸਕਿਆ,ਇਹ ਵੱਖਰੀ ਗੱਲ ਹੈ ਕਿ ਅੱਜ ਤੱਕ ਲਗਾਤਾਰ ਪੰਥਕ ਆਗੂ,ਪਰਚਾਰਕ ਤੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਸੰਤ ਬਾਬੇ ਉਹਦਾ ਗੁਣ ਗਾਣ ਵੀ ਕਰਦੇ ਹਨ,ਕੁੱਝ ਇੱਕ ਉਹਦੇ ਰਸਤੇ ਤੇ ਚੱਲਣ ਦਾ ਦਾਅਵਾ ਵੀ ਕਰਦੇ ੍ਹਨ,ਪਰ ਕਸਬੱਟੀ ਤੇ ਪੂਰਾ ਉਤਰਨ ਵਾਲੇ ਤੇ ਸਾਇਦ ਅਜੇ ਗੁਰੂ ਦੀ ਬਖਸ਼ਿਸ਼ ਨਹੀ ਹੋਈ।ਆਪਾ ਵਾਰਨ ਵਾਲੇ ਜੋਧਿਆਂ ਦੀ ਅੱਜ ਵੀ ਘਾਟ ਨਹੀ,ਸੁਆਲ ਫਿਰ ਓਥੇ ਹੀ ਖੜਾ ਹੈ ਕਿ ਅਕਸਰ ਕੌਂਮ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਕੌਣ ਕਰੇ।ਜੇ ਅੱਜ ਦੇ ਸੰਦਰਭ ਵਿੱਚ ਗੱਲ ਕੀਤੀ ਜਾਵੇ ਤਾਂ ਹੁਣ ਕੌਂਮ ਨੂੰ ਇੱਕ ਅਜਿਹੀ ਸਖਸ਼ੀਅਤ ਦੀ ਜਰੂਰਤ ਹੈ ਜਿਹੜੀ ਕੁ੍ਰਬਾਨੀ ਦਾ ਜਜ਼ਬਾ ਰੱਖਣ ਦੇ ਨਾਲ ਨਾਲ ਇਮਾਨਦਾਰ ਵੀ ਹੋਵੇ।ਕੌਂਮ ਨੇ ਸ਼ੀਸ ਤਲੀ ਤੇ ਧਰਕੇ ਲੜਨ ਵਾਲੇ ਬੁੱਢੇ ਜਰਨੈਲ ਬਾਬਾ ਦੀਪ ਸਿੰਘ ਵਰਗੇ ਸਿੱਖ ਵੀ ਪੈਦਾ ਕੀਤੇ,ਸੁਖਾਂ ਸਿੰਘ ਮਹਿਤਾਬ ਸਿੰਘ ਵੀ ਪੈਦਾ ਕੀਤੇ ਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਵਾਰਸ ਸੁੱਖਾ ਤੇ ਜਿੰਦਾ ਵੀ ਹੋਏ,ਸ੍ਰ ਹਰੀ ਸਿੰਘ ਨਲੂਏ ਵਰਗੇ ਦੁਨੀਆਂ ਦੇ ਅਜੇਤੂ ਜਰਨੈਲ ਵੀ ਪੈਦਾ ਕੀਤੇ,ਦੁਨੀਆਂ ਨੂੰ ਮਿਸ਼ਾਲੀ ਰਾਜ ਪ੍ਰਬੰਧ ਦੇਣ ਵਾਲਾ ਸੇਰ ਏ ਪੰਜਾਬ ਮਹਾਰਾਜਾ ਰਣਜੀਤ ਸਿੰਘ ਵੀ,ਉਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਬਾਬਾ ਖੜਕ ਸਿੰਘ ਵਰਗੇ ਆਗੂ ਵੀ ਏਸੇ ਕੌਂਮ ਦਾ ਜਾਏ ਸਨ,ਪਰ ਇਸ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਵੀ ਇਹ ਸੁਆਲ ਉੱਠਦਾ ਹੈ ਕਿ ਅਜਿਹੀ ਸੇਰਾਂ ਦੀ ਕੌਂਮ ਦੇ ਮੌਜੂਦਾ ਆਗੂ ਬੇਈਮਾਨ ਕਿਵੇਂ ਹੋ ਗਏ? ਜੇ ਇਤਿਹਾਸ ਤੇ ਨਜਰ ਮਾਰੀ ਜਾਵੇ ਤਾਂ ਪਤਾ ਲਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਕੌਮ ਧਰੋਹ ਕਰਨ ਵਾਲਿਆਂ ਦੀ ਪੁਰਾਤਨ ਇਤਿਹਾਸ ਵਿੱਚ ਵੀ ਬਹੁਤਾਤ ਮਿਲਦੀ ਹੈ,ਖਾਲਸਾ ਰਾਜ ਦਾ ਪਤਨ ਸਿੱਖ ਆਗੂਆਂ ਦੀ ਆਪਸੀ ਫੁੱਟ ਅਤੇ ਗਦਾਰੀਆਂ ਦਾ ਹੀ ਨਤੀਜਾ ਸੀ।ਇਹ ਗੱਲ ਪਹਿਲਾਂ ਬਹੁਤ ਬਾਰ ਲਿਖੀ ਜਾ ਚੁੱਕੀ ਹੈ ਕਿ ਅੰਗਰੇਜਾਂ ਨੇ ਸਿੱਖ ਮਾਨਸਿਕਤਾ ਨੂੰ ਬੜੇ ਗਹੁ ਨਾਲ ਪੜ੍ਹਿਆ,ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਬਹਾਦਰੀ ਦਾ ਰਾਜ ਲੱਭਿਆ,ਤੇ ਨਾਲ ਹੀ ਉਹਨਾਂ ਦੀਆਂ ਕਮਜੋਰੀਆਂ ਨੂੰ ਵੀ ਬੜੀ ਬਰੀਕੀ ਨਾਲ ਪਰਖਿਆ।ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਇਹ ਬੜੀ ਸਿੱਦਤ ਨਾਲ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰ ਲਿਆ ਸੀ ਕਿ ਸਿੱਖਾਂ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਦੇ ਸੋਮੇ ਸੱਚਖੰਡ ਸ੍ਰੀ ਹਰਮੰਦਿਰ ਸਾਹਿਬ,ਧਰਮ ਅਤੇ ਰਾਜਨੀਤੀ ਦਾ ਸੁਮੇਲ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਮੀਰੀ ਪੀਰੀ ਦੇ ਸਿਧਾਂਤ ਦਾ ਕੇਂਦਰੀ ਧੁਰਾ ਸ੍ਰੀ ਅਕਾਲ ਤਖਤ ਸਾਹਿਬ ਦੀ ਮਰਯਾਦਾ ਨੂੰ ਖੰਡਿਤ ਕਰੇ ਬਗੈਰ ਸਿੱਖਾਂ ਨੂੰ ਕਾਬੂ ਵਿੱਚ ਰੱਖਣਾ ਸੰਭਵ ਨਹੀ ਹੈ।ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਖਾਲਸਾ ਰਾਜ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਅਧੀਨ ਕਰਨ ਸਮੇ ਸਭ ਤੋ ਪਹਿਲਾਂ ਸਿੱਖਾਂ ਦੇ ਗੁਰਦੁਆਰਾ ਪਰਬੰਧ ਤੇ ਆਪਣਾ ਕਬਜਾ ਕੀਤਾ।ਉਥੋ ਦੀ ਮਰਯਾਦਾ ਤਹਿਸ ਨਹਿਸ ਕੀਤੀ।ਸਿੱਖੀ ਜਜ਼ਬਾ ਰੱਖਣ ਵਾਲੇ ਆਪਾ ਵਾਰੂ ਜਥੇਦਾਰਾਂ ਦੀ ਥਾਂ ਅਜ਼ਾਸ਼ ਕਿਸਮ ਦੇ ਮਹੰਤ ਕਾਬਜ ਕਰਵਾਏ,ਜਿੰਨਾਂ ਨੇ ਸਿੱਖ ਰਹੁ ਰੀਤਾਂ ਦਾ ਜੰਮ ਕੇ ਘਾਣ ਕੀਤਾ।ਉਹ ਵੱਖਰੀ ਗੱਲ ਹੈ ਕਿ ਅੰਗਰੇਜਾਂ ਦੀਆਂ ਨਾ ਬਰਦਾਸਤਕਰਨਯੋਗ ਹਰਕਤਾਂ ਖਿਲਾਫ ਸਿੱਖਾਂ ਨੇ ਸੰਘਰਸ਼ ਵਿੱਢੇ ਤੇ ਜਿੱਤਾਂ ਪਰਾਪਤ ਕੀਤੀਆਂ,ਪਰ ਸਚਾਈ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਉਸ ਮੌਕੇ ਜੋ ਮਹੰਤਾਂ ਨੇ ਸਿੱਖੀ ਰਹੁ ਰੀਤਾਂ ਨੂੰ ਤੋੜ ਕੇ ਕਰਮਕਾਂਡਾਂ ਵਿੱਚ ਰਲਗੱਡ ਕੀਤਾ,ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਸਿੱਖ ਮੁੜ ਕੇ ਸਿੱਖ ਮਰਯਾਦਾ ਤੋ ਅਲੱਗ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਅੱਜ ਤੱਕ ਵੀ ਸਫਲ ਨਹੀ ਹੋ ਸਕੇ,ਇਸ ਦਾ ਕਾਰਨ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਸਿੱਖਾਂ ਚੋ ਗੁਰਬਾਣੀ ਦਾ ਗਿਆਨ ਮਨਫੀ ਹੋ ਗਿਆ,ਜਿਸ ਕਰਕੇ ਸਿੱਖ ਦੇ ਜੀਵਨ ਵਿੱਚੋਂ ਸਦਾਚਾਰਕ ਕਦਰਾਂ ਕੀਮਤਾਂ ਦੀ ਘਾਟ ਪੈਦਾ ਹੋ ਗਈ।ਇਹ ਹੀ ਸਦਾਚਾਰਕ ਕਦਰਾਂ ਕੀਮਤਾਂ ਸਿੱਖ ਦੇ ਜੀਵਨ ਦਾ ਮੂਲ ਅਧਾਰ ਸਨ,ਜਿੰਨਾਂ ਦੀ ਬਦੌਲਤ ਇਤਿਹਾਸ ਵਿੱਚ ਸਿੱਖ ਦਾ ਕਿਰਦਾਰ ਉੱਚਾ ਤੇ ਸੁੱਚਾ ਰਿਹਾ।ਅੱਜ ਹਾਲਾਤ ਇਸ ਕਦਰ ਬਿਗੜ ਚੁੱਕੇ ਹਨ ਕਿ ਸਿੱਖ ਹੀ ਸਿੱਖੀ ਤੇ ਸਭ ਤੋ ਵੱਡੇ ਹਮਲੇ ਕਰਨ ਦੇ ਦੋਸ਼ੀ ਸਿੱਧ ਹੋ ਰਹੇ ਹਨ।ਅਜ਼ਾਸ ਮਹੰਤਾਂ ਦੀ ਬਦੌਲਤ ਜਿੱਥੇ ਸਿੱਖ ਕਿਰਦਾਰ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਵੱਡੀ ਢਾਹ ਲੱਗੀ ਹੈ,ਓਥੇ ਸਿੱਖਾਂ ਵਿੱਚ ਨਿੱਜ ਪ੍ਰਸਤੀ ਅਤੇ ਨਿੱਜੀ ਲੋਭ ਲਾਲਸਾ ਨੇ ਵੀ ਆਪਣੀ ਪਕੜ ਮਜਬੂਤ ਕੀਤੀ ਹੈ।ਮਹੰਤਾਂ ਤੋ ਬਾਅਦ ਕਦੇ ਵੀ ਸ੍ਰੀ ਅਕਾਲ ਤਖਤ ਸਾਹਿਬ ਤੋ ਜਥੇਦਾਰ ਫੂਲਾ ਸਿੰਘ ਵਰਗੀ ਲੋਹ ਪੁਰਸ ਤੇ ਉੱਚੇ ਸੁੱਚੇ ਜੀਵਨ ਵਾਲੀ ਕੋਈ ਸ਼ਖਸ਼ੀਅਤ ਦੀ ਗਰਜ ਸੁਣਾਈ ਨਹੀ ਦਿੱਤੀ,ਬਲਕਿ ਜਥੇਦਾਰਾਂ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਜੀ ਹਜੂਰੀਏ,ਲਾਲਚੀ,ਲੋਭੀ,ਕਠਪੁਤਲੀਆਂ ਬੈਠੀਆਂ ਦਿਖਾਈ ਦਿੱਤੀਆਂ,ਜਿਹੜੀਆਂ ਨਾਗਪੁਰੀ ਹੁਕਮਾਂ ਅਨੁਸਾਰ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਸਿੱਖੀ ਸਿਧਾਤਾਂ ਨੂੰ ਕਰਮਕਾਂਡਾਂ ਵਿੱਚ ਪਰਪੱਕਤਾ ਨਾਲ ਮਿਲਾਉਣ ਵਿੱਚ ਕਾਮਯਾਬ ਹੋ ਗਈਆਂ,ਲਿਹਾਜਾ ਕੌਂਮ ਆਪਣੇ ਸਾਰੇ ਅਧਿਕਾਰਾਂ ਤੋ ਵਾਂਝੀ ਹੋ ਕੇ ਇਨਸਾਫ ਲਈ ਲੇਲੜੀਆਂ ਕੱਢਣ ਯੋਗੀ,ਭਾਵ ਲਚਾਰ ਹੋ ਕੇ ਰਹਿ ਗਈ।ਜਦੋਂ ਕੌਂਮ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਲੋਕ ਹੀ ਗੁਲਾਮ ਹੋ ਚੁੱਕੇ ਹੋਣ ਫਿਰ ਕੌਂਮ ਦੀ ਅਜਾਦੀ ਦੀ ਗੱਲ ਕੌਣ ਕਰੇਗਾ। ਚਲਾਕ ਦੁਸ਼ਮਣ ਨੇ ਸਿੱਖਾਂ ਨੂੰ ਕਾਬੂ ਵਿੱਚ ਰੱਖਣ ਲਈ ਅੰਗਰੇਜਾਂ ਤੋਂ ਐਸਾ ਗੁਰ ਸਿੱਖ ਲਿਆ,ਜਿਹੜਾ ਕੁੱਝ ਕੁ ਵਿਅਕਤੀਆਂ ਨੂੰ ਥੋੜਾ ਬਹੁਤਾ ਲਾਲਚ ਦੇ ਕੇ ਸਾਰੀ ਕੌਂਮ ਨੂੰ ਲੁੱਟਣ  ਤੇ ਕੁੱਟਣ ਦਾ ਰਾਹ ਪੱਧਰਾ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ।ਅੱਜ ਤਾਂ ਹਾਲਾਤ ਇਹ ਬਣੇ ਹੋਏ ਹਨ ਕਿ ਸਿੱਖਾਂ ਦੇ ਆਗੂ ਖੁਦ ਬੁ ਖੁਦ ਬਿਕਣ ਲਈ ਜਾਂਦੇ ਹਨ,ਤਾਂ ਕਿ ਕੁਰਸੀ ਦੀ ਪਰਾਪਤੀ ਹੋ ਸਕੇ।ਕੌਂਮ ਦੀ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਕੋਈ ਪ੍ਰਬਾਹ ਨਹੀ,ਕੌਮ ਪਵੇ ਢੱਠੇ ਖੂਹ ਵਿੱਚ।ਪਿਛਲੇ ਦਿਨੀ ਸਮਾਪਤ ਹੋਏ ਬ੍ਰਗਾੜੀ ਦੇ ਇਨਸਾਫ ਮੋਰਚੇ ਦੇ ਆਗੂਆਂ ਨੇ ਜਿਸਤਰਾਂ ਕੌਂਮ ਦਾ ਈਮਾਨ ਵੇਚਿਆ ਹੈ,ਉਹਦੇ ਤੋ ਜਾਪਦਾ ਹੈ ਕਿ ਨੇੜ ਭਵਿੱਖ ਵਿੱਚ ਕੌਂਮ ਦਾ ਕੁੱਝ ਬਨਣ ਵਾਲਾ ਨਹੀ ਹੈ।ਹਰ ਪਾਸੇ ਬੇਈਮਾਨ ਆਗੂਆਂ ਦੀ ਭਰਮਾਰ ਹੈ।ਕੋਈ ਵੀ ਆਗੂ,ਧੜਾ ਜਾਂ ਸੰਸਥਾ ਅਜਿਹੀ ਦਿਖਾਈ ਨਹੀ ਦਿੰਦੀ ਜਿਹੜਿ ਨਿੱਜ ਚੋ ਬਾਹਰ ਨਿੱਕਲ ਕੇ ਨਿਰੋਲ ਕੌਮ ਦੇ ਭਲੇ ਦੀ ਗੱਲ ਕਰਦੀ ਹੋਵੇ,ਕੌਮੀ ਦਰਦ ਰੱਖਦੀ ਹੋਵੇ ਜਾਂ ਕੌਮੀ ਹਿਤਾਂ ਦੀ ਪਰਾਪਤੀ ਲਈ ਬਚਨਵਧਤਾ ਨਾਲ ਲੜਾਈ ਲੜਨ ਲਈ ਸੁਹਿਰਦ ਸੋਚ ਰੱਖਦੀ ਹੋਵੇ,ਫਿਰ ਅਜਿਹੇ ਵਿੱਚ ਕੌਂਮ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਇਹ ਸੁਆਲ ਦਾ ਉੱਠਣਾ ਸੁਭਾਵਿਕ ਹੈ ਕਿ ਅਜਿਹੇ ਮਾਰੂ ਦੌਰ ਵਿੱਚ ਕੌਂਮ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਕੌਣ ਕਰੇ ? ਇਸ ਬੀਤ ਚੁੱਕੇ ਵਰ੍ਹੇ ਤੋਂ ਸਬਕ ਲੈਂਦੇ ਹੋਏ ਇਸ ਸੁਆਲ ਨੂੰ ਹੱਲ ਕਰਨ ਲਈ ਹਰ ਸੂਝਬਾਨ ਸਿੱਖ ਨੂੰ ਚਿੰਤਾ ਅਤੇ ਚਿੰਤਨ ਕਰਨ ਦੀ ਜਰੂਰਤ ਹੈ,ਤਾਂ ਕਿ ਨਲੂਏ,ਰਣਜੀਤ ਦੇ ਵਾਰਸਾਂ ਦੀ ਬਹਾਦਰ ਕੌਂਮ ਦਾ ਭਵਿੱਖ ਮੁੜ ਤੋਂ ਸੰਵਾਰਿਆ ਜਾ ਸਕੇ।

ਬਘੇਲ ਸਿੰਘ ਧਾਲੀਵਾਲ
99142-58142

ਕੌਮੀ ਦਰਦ ਚੋਂ ਸਾਢੇ ਪੰਜ ਸੌ ਸਾਲਾ ਸਮਾਗਮਾਂ ਦੀ ਸੁਰੂਆਤ - ਬਘੇਲ ਸਿੰਘ ਧਾਲੀਵਾਲ

ਬਰਗਾੜੀ ਮੋਰਚਾ ਬਨਾਮ ਸਰੋਮਣੀ ਕਮੇਟੀ ਅਤੇ ਸਰਕਾਰੀ ਸਮਾਗਮ

ਯੁੱਗਪੁਰਸ਼ ਸਾਹਿਬ ਸ੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਸਾਹਿਬ ਜੀ ਦਾ 549 ਵਾਂ ਜਨਮ ਦਿਹਾੜਾ ਆਪਣੇ ਆਪ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹੈ,ਕਿਉਕਿ ਜਿੱਥੇ ਇਸ ਦਿਹਾੜੇ ਤੋ ਸਿੱਖ ਕੌਂਮ 550 ਸਾਲਾ ਸਮਾਗਮਾਂ ਦੀ ਸੁਰੂਆਤ ਕਰਨ ਜਾ ਰਹੀ ਹੈ,ਓਥੇ ਇਹਨਾਂ ਸਮਾਗਮਾਂ ਨੂੰ ਮਨਾਉਣ ਲਈ ਤਿੰਨ ਧਿਰਾਂ ਆਪਣੇ ਆਪਣੇ ਢੰਗ ਨਾਲ ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਆਪਣੀ ਨੀਤੀ ਅਨੁਸਾਰ ਮਨਾਉਣ ਲਈ ਯਤਨਸ਼ੀਲ ਹੋਈਆਂ ਹਨ। ਪਹਿਲੀ ਧਿਰ ਹੈ ਸਰੋਮਣੀ ਗੁਰਦੁਆਰਾ ਪ੍ਰਬੰਧਕ ਕਮੇਟੀ,ਜਿਸ ਦੀ ਮੂਲ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਗੁਰਦੁਆਰਾ ਪਰਬੰਧ ਨੂੰ ਸੁਚਾਰੂ ਢੰਗ ਨਾਲ ਚਲਾਉਣ ਦੀ ਜੁੰਮੇਵਾਰੀ ਹੈ ਅਤੇ ਨਾਲ ਹੀ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਸਿੱਖ ਇਤਿਹਾਸ ਨੂੰ ਸਾਂਭਣ,ਜਿਉਂਦਾ ਰੱਖਣ ਲਈ ਸ਼ਾਨਾਂਮੱਤੇ ਇਤਿਹਾਸਿਕ ਦਿਹਾੜੇ ਮਨਾਉਣ ਲਈ ਵੀ ਸੁਹਿਰਦਤਾ,ਗੰਭੀਰਤਾ ਅਤੇ ਇਮਾਨਦਾਰੀ ਨਾਲ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ,ਪਰ ਇੱਥੇ ਇਹ ਬਹੁਤ ਅਫਸੋਸ ਨਾਲ ਲਿਖਣਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਸਰੋਮਣੀ ਗੁਰਦੁਆਰਾ ਪ੍ਰਬੰਧਕ ਕਮੇਟੀ ਜਿੱਥੇ ਗੁਰਦੁਆਰਾ ਪ੍ਰਬੰਧ ਨੂੰ ਸਹੀ ਦਿਸ਼ਾ ਵੱਲ ਲੈ ਕੇ ਜਾਣ ਤੋ ਫੇਲ੍ਹ ਸਾਬਤ ਹੋਈ ਹੈ,ਓਥੇ ਸਿੱਖ ਇਤਿਹਾਸ ਨੂੰ ਸਾਂਭਣ ਵਿੱਚ ਵੀ ਬੁਰੀ ਤਰਾਂ ਫੇਲ੍ਹ ਸਾਬਤ ਹੋਈ ਹੈ।ਇੱਥੇ ਇਹ ਕਹਿਣਾ ਵੀ ਕੋਈ ਗਲਤ ਨਹੀ ਹੋਵੇਗਾ ਕਿ ਸਰੋਮਣੀ ਕਮੇਟੀ ਤੇ ਲੰਮੇ ਸਮੇ ਤੋ ਕਾਬਜ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਗੁਰਦੁਆਰਾ ਪ੍ਰਬੰਧ ਅਤੇ ਸਿੱਖ ਸਿਧਾਤਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਬਹੁਤ ਬੁਰੀ ਤਰਾਂ ਢਾਹ ਲਾਈ ਹੈ ਸਿੱਖ ਇਤਿਹਾਸ ਨੂੰ ਤੋੜਨ ਮਰੋੜਨ ਦੇ ਅੱਜ ਵੀ ਯਤਨ ਹੋ ਰਹੇ ਹਨ।ਸਰੋਮਣੀ ਗੁਰਦੁਆਰਾ ਪਰਬੰਧਕ ਕਮੇਟੀ ਦਾ ਕੋਈ ਵੀ ਪ੍ਰਧਾਨ ਅਤੇ ਤਖਤ ਸਾਹਿਬਾਨਾਂ ਦੇ ਜਥੇਦਾਰ ਆਪ ਫੈਸਲੇ ਲੈਣ ਦੇ ਸਮਰੱਥ ਨਹੀ ਹਨ।ਪਿਛਲੇ ਲੰਮੇ ਸਮੇ ਤੋ ਸ੍ਰੀ ਅਕਾਲ ਤਖਤ ਸਾਹਿਬ ਦੇ ਜਥੇਦਾਰ ਵੱਲੋਂ ਤਖਤ ਸਾਹਿਬ ਦੀ ਸਰਬਉੱਚਤਾ ਨੂੰ ਢਾਹ ਲਾਉਣ ਵਾਲੇ ਲਏ ਗਏ ਗਲਤ ਫੈਸਲਿਆਂ ਨੇ ਜਿੱਥੇ ਕੌਂਮ ਵਿੱਚ ਦੁਵਿਧਾ ਵਾਲਾ ਮਹੌਲ ਸਿਰਜ ਦਿੱਤਾ ਹੈ,ਓਥੇ ਜਥੇਦਾਰ ਦੇ ਰੁਤਬੇ ਨੂੰ ਵੀ ਵੱਡੀ ਢਾਹ ਲੱਗੀ ਹੈ।ਇਹ ਸਾਰਾ ਕੁੱਝ ਜਾਣਬੁੱਝ ਕੇ ਗਿਣੀ ਮਿਥੀ ਸਾਜਿਸ਼ ਤਹਿਤ ਹੁੰਦਾ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਡੇਰਾ ਸਿਰਸਾ ਦੇ ਮੁਖੀ ਨੂੰ ਮੁਆਫੀ,ਨਾਨਕ ਸ਼ਾਹ ਫਕੀਰ ਵਰਗੀਆਂ ਫਿਲਮਾਂ ਨੂੰ ਹਰੀ ਝੰਡੀ ਦੇਣਾ ਅਤੇ ਸਰੋਮਣੀ ਗੁਰਦੁਆਰਾ ਪ੍ਰਬੰਧਕ ਕਮੇਟੀ ਵੱਲੋਂ ਛਾਪੀਆਂ ਪੁਸਤਕਾਂ ਵਿੱਚ ਹੀ ਗੁਰੂ ਸਹਿਬਾਨਾਂ ਦਾ ਅਪਮਾਨ ਇਹਨਾਂ ਸਾਜਿਸ਼ਾਂ ਦੀ ਮੂੰਹ ਬੋਲਦੀ ਤਸਵੀਰ ਹਨ।ਜਦੋ ਵੀ ਸਿੱਖ ਗੁਰੂ ਸਹਿਬਾਨਾਂ ਦੇ ਜਨਮ ਦਿਹਾੜੇ ਜਾਂ ਸ਼ਹੀਦੀ ਦਿਹਾੜੇ ਆਉਂਦੇ ਹਨ,ਸਰੋਮਣੀ ਕਮੇਟੀ ਜਰੂਰ ਕੁੱਝ ਅਜਿਹਾ ਕਰ ਜਾਂਦੀ ਹੈ,ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਹਨਾਂ ਦਿਹਾੜਿਆਂ ਦੀ ਮਹੱਤਤਾ ਨੂੰ ਠੇਸ ਪਹੁੰਚਦੀ ਹੋਵੇ।ਜਿਸ ਤਰਾਂ ਦਸਵੇਂ ਪਾਤਸ਼ਾਹ ਸਾਹਿਬ ਸ੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਗੋਬਿੰਦ ਸਿੰਘ ਦਾ ਜਨਮ ਦਿਹਾੜਾ ਅਤੇ ਛੋਟੇ ਸਾਹਿਬਜਾਦਿਆਂ ਦੇ ਸ਼ਹੀਦੀ ਦਿਹਾੜਿਆਂ ਨੂੰ ਰਲਗਡ ਕਰ ਦੇਣ ਵਰਗੀਆਂ ਗੁੱਝੀਆਂ ਚਾਲਾਂ ਦਾ ਆਮ ਵਾਪਰਦੇ ਰਹਿਣਾ।ਹੁਣ ਦੂਜੀ ਧਿਰ ਦੀ ਗੱਲ ਕਰੀਏ ਤਾਂ ਉਹ ਹੈ ਸਰਕਾਰੀ ਧਿਰ,ਜਿਸ ਨੇ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਸਾਹਿਬ ਦੇ ਆਗਮਨ ਪੁਰਵ ਅਤੇ 550 ਸਾਲਾ ਸਮਾਗਮਾਂ ਨੂੰ ਸਰਕਾਰੀ ਪੱਧਰ ਤੇ ਮਨਾਉਣ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ ਹੈ।ਸਰਕਾਰੀ ਧਿਰ ਦਾ ਕੇਂਦਰ ਬਿੰਦੂ ਹੈ ਕੈਪਟਨ ਅਮਰਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਜਿੰਨਾਂ ਦੇ ਪਰਿਵਾਰ ਤੇ ਗੁਰੂ ਸਾਹਿਬਾਂ ਦੀਆਂ ਅਨੇਕਾਂ ਬਖਸ਼ਿਸ਼ਾਂ ਹਨ।ਕਿਹਾ ਇਹ ਵੀ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਪਟਿਆਲਾ ਘਰਾਣੇ ਦਾ ਰਾਜ ਪ੍ਰਬੰਧ ਹੀ ਗੁਰੂ ਸਾਹਿਬਾਂ ਦੀ ਬਖਸ਼ਿਸ਼ ਨਾਲ ਹੈ,ਉਹਨਾਂ ਵੱਲੋਂ ਵੀ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਸਾਹਿਬ ਦੇ ਜਨਮ ਦਿਹਾੜੇ ਨੂੰ ਵੱਡੇ ਪੱਧਰ ਤੇ ਮਨਾਉਣ ਦੇ ਹੁਕਮ ਦਿੱਤੇ ਗਏ ਹਨ।ਜੇ ਇਸ ਗੱਲ ਤੇ ਵਿਚਾਰ ਕਰੀਏ ਕਿ ਇੱਕ ਪਾਸੇ ਕੈਪਟਨ ਸਾਹਿਬ ਉਹ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਸਾਹਿਬ ਦੇ ਜਨਮ ਦਿਹਾੜੇ ਅਤੇ 550 ਸਾਲਾ ਸਮਾਗਮਾਂ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਵੱਡੀ ਪੱਧਰ ਤੇ ਮਨਾਕੇ ਯਾਦਗਾਰੀ ਬਨਾਉਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ,ਜਿੰਨਾਂ ਦੀ ਰਚੀ ਹੋਈ ਬਾਣੀ ਦੀ ਪਿਛਲੇ ਤਿੰਨ ਸਾਲਾਂ ਤੋ ਬੇਅਦਬੀ ਹੁੰਦੀ ਆ ਰਹੀ ਹੈ ਪਰ ਇਨਸਾਫ ਨਹੀ ਮਿਲ ਸਕਿਆ।ਬੇਅਦਬੀ ਦਾ ਇਨਸਾਫ ਲੈਣ ਲਈ ਖਾਲਸਾ ਪੰਥ ਨੂੰ ਮੋਰਚਾ ਲਾਉਣ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਹੋਣਾ ਪਿਆ ਹੈ।ਉਹਨਾਂ ਵੱਲੋਂ ਸ੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਜੀ ਦੀ ਹੋਈ ਬੇਅਦਬੀ ਦੇ ਇਨਸਾਫ ਸਮੇਤ ਦੋ ਸਿੱਖ ਨੌਜਵਾਨਾਂ ਦੇ ਕਾਤਲਾਂ ਨੂੰ ਸਜ਼ਾਵਾਂ ਦਿਵਾਉਣ ਅਤੇ ਪਿਛਲੇ ਪੱਚੀ ਪੱਚੀ,ਤੀਹ ਤੀਹ ਸਾਲਾਂ ਤੋ ਜੇਲਾਂ ਵਿੱਚ ਬੰਦ ਸਿੱਖਾਂ ਦੀ ਰਿਹਾਈ ਲਈ ਲੱਗੇ ਮੋਰਚੇ ਦਾ ਇਨਸਾਫ ਦੇਣ ਅਤੇ ਦਿਵਾਉਣ ਦੀ ਬਜਾਏ ਕੇਂਦਰ ਦੇ ਇਸਾਰਿਆਂ ਤੇ ਚੱਲ ਕੇ ਗੁਰੂ ਤੋ ਬੇਮੁੱਖ ਹੋਣ ਦਾ ਬਜ਼ਰ ਗੁਨਾਹ ਕੀਤਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ।ਕੈਪਟਨ ਅਮਰਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਵੱਲੋਂ ਸ੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਜੀ ਦੇ ਇਨਸਾਫ ਦੇਣ ਵਿੱਚ ਕੀਤੀ ਜਾ ਰਹੀ ਬੇਵਜਾਹ ਦੇਰੀ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਸਿੱਖੀ ਸੇਵਕੀ ਤੇ ਪ੍ਰਸ਼ਨ ਚਿੰਨ ਲਾਉੰਦੀ ਹੈ,ਸੋ ਉਹਨਾਂ ਵੱਲੋਂ ਮਨਾਏ ਜਾ ਰਹੇ ਗੁਰਪੁਰਵ ਅਤੇ  ਸਾਢੇ ਪੰਜ ਸੌ ਸਾਲਾ ਸਮਾਗਮਾਂ ਦਾ ਓਨੀ ਦੇਰ ਕੋਈ ਮਹੱਤਵ ਨਹੀ ਜਿੰਨੀ ਦੇਰ ਉਹ ਗੁਰੂ ਦਾ ਇਨਸਾਫ ਦੇਣ ਪ੍ਰਤੀ ਸੁਹਿਰਦ ਨਹੀ ਹੁੰਦੇ।ਹੁਣ ਗੱਲ ਕਰਦੇ ਹਾਂ ਤੀਸਰੀ ਧਿਰ ਦੀ।ਇਹ ਉਹ ਧਿਰ ਹੈ,ਜਿੰਨਾਂ ਨੇ ਇੱਕ ਜੂਨ 2018 ਤੋਂ ਬੇਅਦਬੀਆਂ ਦਾ ਇਨਸਾਫ ਲੈਣ ਲਈ ਬਰਗਾੜੀ ਦੀ ਦਾਣਾ ਮੰਡੀ ਵਿੱਚ ਮੋਰਚਾ ਲਾਇਆ ਹੈ।ਮੋਰਚੇਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਿਲ ਸਾਰੀਆਂ ਧਿਰਾਂ ਵੱਲੋਂ ਵੀ ਸ੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਸਾਹਿਬ ਦੇ ਸਾਢੇ ਪੰਜ ਸੌ ਸਾਲਾ ਸਮਾਗਮਾਂ ਦੀ ਸੁਰੂਆਤ ਬਰਗਾੜੀ ਤੋ ਹੀ ਕਰਨ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ ਹੈ।ਮੋਰਚਾ ਸੰਚਾਲਕ ਭਾਈ ਧਿਆਨ ਸਿੰਘ ਮੰਡ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਵਿੱਚ ਕਰਵਾਏ ਜਾ ਰਹੇ ਇਹਨਾਂ ਸਮਾਗਮਾਂ ਦੀ ਸਾਰਥਿਕਤਾ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਇਹਨਾਂ ਸਮਾਗਮਾਂ ਵਿੱਚ ਅਕਾਲੀ ਭਾਜਪਾ ਅਤੇ ਕਾਂਗਰਸ ਨੂੰ ਛੱਡਕੇ ਬਾਕੀ ਪੰਥ ਦੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਧਿਰਾਂ ਸ਼ਾਮਿਲ ਹਨ।ਮੋਰਚਾ ਪ੍ਰਬੰਧਕਾਂ ਦਾ ਤਰਕ ਹੈ ਕਿ ਭਾਂਵੇਂ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਸਾਹਿਬ ਦਾ ਜਨਮ ਦਿਹਾੜਾ ਸੁਲਤਾਨਪੁਰ ਲੋਧੀ ਵਿੱਚ ਹੀ ਮਨਾਇਆ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ,ਪ੍ਰੰਤੂ ਸਿੱਖ ਕੌਂਮ ਦੇ ਜਾਗਤ ਜੋਤ ਸਬਦ ਗੁਰੂ ਸ੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਜੀ ਦੀ ਬੇਅਦਬੀ ਦਾ ਇਨਸਾਫ ਲੈਣ ਲਈ ਜੋ ਮੋਰਚਾ ਬਰਗਾੜੀ ਵਿੱਚ ਲੱਗਾ ਹੈ,ਉਹ ਗੁਰੂ ਦਾ ਹੀ ਮੋਰਚਾ ਹੈ,ਤਾਂ ਕਰਕੇ ਇਸ ਵਾਰ ਮੋਰਚਾ ਛੱਡਕੇ ਸੁਲਤਾਨਪੁਰ ਜਾਣਾ ਸੰਭਵ ਨਹੀ ਹੈ,ਇਸ ਲਈ ਇਸ ਵਾਰ ਖਾਲਸਾ ਪੰਥ ਵੱਲੋਂ ਗੁਰਪੁਰਵ ਬਰਗਾੜੀ ਵਿੱਚ ਹੀ ਮਨਾਇਆ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ ਅਤੇ ਪੱਚੀ ਨਵੰਬਰ ਤੋ ਹੀ ਸਾਢੇ ਪੰਜ ਸੌ ਸਾਲਾ ਸਮਾਗਮਾਂ ਦੀ ਸੁਰੂਆਤ ਵੀ ਕੀਤੀ ਜਾ ਰਹੀ ਹੈ।ਇਹਨਾਂ ਸਮਾਗਮਾਂ ਦੀ ਸੁਰੂਆਤ ਮੌਕੇ ਬਰਗਾੜੀ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਵੱਡਾ ਇਕੱਠ ਹੋਣਾ ਸਾਬਤ ਕਰੇਗਾ ਕਿ ਇਨਸਾਫ ਮੋਰਚਾ ਲਾਕੇ ਬੈਠੀਆਂ ਪੰਥਕ ਧਿਰਾਂ ਨੂੰ ਖਾਲਸਾ ਪੰਥ ਦੀ ਹਮਾਇਤ ਹਾਸਿਲ ਹੈ, ਹੁਣ ਦੇਖਣਾ ਇਹ ਹੋਵੇਗਾ ਕਿ ਕੀ ਮੋਰਚਾ ਸੰਚਾਲਕ ਭਾਈ ਧਿਆਨ ਸਿੰਘ ਮੰਡ ਸਮਾਗਮਾਂ ਦੀ ਸੁਰੂਆਤ ਮੌਕੇ ਕੌਂਮ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਦ੍ਰਿੜਤਾ ਦਾ ਕੀ ਸੁਨੇਹਾ ਦਿੰਦੇ ਹਨ।ਮੋਰਚਾ ਖਤਮ ਕਰਨ ਲਈ ਪਾਏ ਜਾ ਰਹੇ ਸਰਕਾਰੀ ਦਵਾਬ ਦੀ ਪਰਵਾਹ ਨਾ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਕੌਂਮ ਦੀ ਹੋਣੀ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕਿੰਨੀ ਕੁ ਸਫਲਤਾ ਅਤੇ ਸਾਰਥਿਕਤਾ ਨਾਲ ਕਰ ਪਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਕੀ ਮੋਰਚਾ ਇਤਿਹਾਸ ਦਾ ਰੁੱਖ ਬਦਲਣ ਵਿੱਚ ਕਾਮਯਾਬ ਹੋ ਸਕੇਗਾ ? ਕੀ ਇਹ ਇਨਸਾਫ ਮੋਰਚਾ ਅਜਿਹਾ ਇਤਿਹਾਸ ਸਿਰਜਣ ਵਿੱਚ ਕਾਮਯਾਬ ਹੋ ਸਕੇਗਾ ਜਿਹੜਾ ਦੇਸ਼ ਦੀ ਵੰਡ ਤੋ ਬਾਅਦ ਸਿੱਖਾਂ ਵੱਲੋਂ ਲਾਏ ਗਏ ਕਿਸੇ ਵੀ ਮੋਰਚੇ ਦੇ ਹਿੱਸੇ ਨਹੀ ਆਇਆ।ਅਜਿਹੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਸੁਆਲਾਂ ਦੇ ਜਵਾਬ ਆਉਣੇ ਅਜੇ ਬਾਕੀ ਹਨ।

ਬਘੇਲ ਸਿੰਘ ਧਾਲੀਵਾਲ
99142-58142

24 NOV. 2018