ਸਤਰੰਗੀ ਪੀਂਘਾਂ ਤਰ੍ਹਾਂ ਤੇਰੀਆਂ ਵੰਗਾਂ ਵੇ,
ਜਿਹੜਾ ਉਹਨੂੰ ਭਾਵੇਂ ਰੰਗ, ਉਹੀ ਮੈਨੰੂ ਚੰਗਾ ਵੇ,
ਮਾਹੀ ਦੇ ਪਸੰਦ ਦੀਆਂ, ਵੰਗਾਂ ਚੜ੍ਹਾਂ ਦੇ ਵੇ,
ਵੀਣੀ ਵੰਗਾਂ ਪਾ, ਉਹਦੇ ਚਾਵਾਂ ਨੂੰ ਪੁਗਾ ਦੇ ਵੇ,
ਵੇ ਵੰਗਾਂ ਵਾਲਿਆਂ, ਚੂੜੀਆਂ ਚੜ੍ਹਾ ਦੇ ਵੇ,
ਚੂੜੀਆਂ ਚੜ੍ਹਾ ਦੇ ਵੇ...........

ਸੋਹਣੇ-ਸੋਹਣੇ ਰੰਗਾਂ ਵਾਲੀਆਂ, ਤੇਰੀਆਂ ਵੰਗਾਂ ਵੇ,
ਰੰਗ ਉਹੀ ਪਾਈ ਜਿਹੜਾ, ਮਾਹੀ ਨੂੰ ਪਸੰਦ ਵੇ,
ਜਿਹੜਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਸਿੱਝਿਆਂ, ਚਾਵਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਵੇ,  
ਉਹੀ ਵੰਗਾਂ ਪਾ ਦੇ, ਮੇਰੀ ਵੀਣੀ ਸਜਾ ਦੇ ਵੇ।
ਵੇ ਵੰਗਾਂ ਵਾਲਿਆਂ, ਚੂੜੀਆਂ ਚੜ੍ਹਾ ਦੇ ਵੇ,
ਚੂੜੀਆਂ ਚੜ੍ਹਾ ਦੇ ਵੇ...........

ਜਿੰਨੇ ਰੰਗ ਆਖੇ,ਅੱਜ ਸਾਰੇ ਪੁਵਾ ਦੇ ਵੇ,
ਰੀਝਾਂ ਵਾਲੀ ਅੱਜ, ਦੁਕਾਨ ਸਜਾ ਦੇ ਵੇ,
ਛਣ-ਛਣ ਕਰਾਂ ਮੈਂ, ਵੀਣੀ ਵੰਗਾਂ ਪਾ ਕੇ ਵੇ,
ਕੱਚ ਦੀਆਂ ਚੂੜੀਆਂ ਪਾ, ਰੂਹ ਲੇਖੇ ਲਾ ਦੇ ਵੇ,
ਵੇ ਵੰਗਾਂ ਵਾਲਿਆਂ, ਚੂੜੀਆਂ ਚੜ੍ਹਾ ਦੇ ਵੇ,
ਚੂੜੀਆਂ ਚੜ੍ਹਾ ਦੇ ਵੇ...........
 
ਉਸਦੇ ਚਾਵਾਂ ਨੂੰ, ਚਾਰ ਚੰਨ ਲਾ ਦੇ ਵੇ,
ਦੋਹਾਂ ਦੇ ਪਿਆਰ ਨੂੰ ਵੰਗਾਂ ’ਚ ਛੁਪਾ ਦੇ ਵੇ,
ਦਿਲਾਂ ਵਾਲੇ ਅੱਜ ਸਾਰੇ, ਦਰਦ ਮੁਕਾ ਦੇ ਵੇ,  
ਬਲਜਿੰਦਰ ਦੇ ਕਲੇਜੇ ’ਚ ਅੱਜ, ਠੰਡ ਪਾ ਦੇ ਵੇ,
ਵੇ ਵੰਗਾਂ ਵਾਲਿਆਂ, ਚੂੜੀਆਂ ਚੜ੍ਹਾ ਦੇ ਵੇ,
ਚੂੜੀਆਂ ਚੜ੍ਹਾ ਦੇ ਵੇ...........
 
ਬਲਜਿੰਦਰ ਕੌਰ ਸ਼ੇਰਗਿੱਲ
ਮੁਹਾਲੀ
9878519278

ਮੁਰਗੇ ਦੀ ਕੁੱਕੜ ਘੂੰ ਦਾ,  
ਅਲਾਰਮ ਵੱਜਦਾ ਜਦ ਤੜਕੇ।
ਸੁਣ ਬਾਂਗ ਮੁਰਗੇ ਦੀ,
ਉੱਠ ਜਾਂਦਾ ਸਾਰਾ ਲਾਣਾ।
ਏਦਾਂ ਦਾ ਸੀ ਰੰਗਲਾ ਪੰਜਾਬ ਬੇਲੀਓ।

ਚਾਟੀ’ਚ ਪਾਈ ਮਧਾਣੀ,
ਕਾਂ ਪਿਆ ਬਨੇਰੇ ਬੋਲੇ।
ਖੇਤਾਂ ’ਚ ਹੱਲ ਵਾਹੁੰਦੇ ਗੱਭਰੂ,
ਤਿ੍ਰੰਝਣਾਂ ’ਚ ਕੱਤਣ,
ਚਰਖਾਂ ਮੁਟਿਆਰਾਂ।
ਏਦਾਂ ਦਾ ਸੀ ਰੰਗਲਾ ਪੰਜਾਬ ਬੇਲੀਓ।

ਸੱਥਾਂ ’ਚ ਬੈਠੇ ਬਾਬੇ,
ਕਰ ਲੈਂਦੇ ਸੀ ਸੁੱਖਾਂ ਸਾਰਾਂ।
ਧੀਆਂ ਤੁਰ ਜਾਣ ਸਹੁਰੇ ਘਰ,
ਸਾਕ ਬਿਨ ਦਿੰਦੇ ਸੀ ਆਪੇ।
ਏਦਾਂ ਦਾ ਸੀ ਰੰਗਲਾ ਪੰਜਾਬ ਬੇਲੀਓ।

ਮਿੱਟੀ ਦੇ ਘਰ ਹੁੰਦੇ ਸੀ,
ਜਿੱਥੇ ਸੀ ਪਿਆਰ ਬਥੇਰਾ।
ਚੁੱਲ੍ਹੇ ਤੇ ਬਣਦੀ ਰੋਟੀ,
ਇੱਕਠਿਆਂ ਖਾਂਦਾ ਟੱਬਰ ਸਾਰਾ।
ਏਦਾਂ ਦਾ ਸੀ ਰੰਗਲਾ ਪੰਜਾਬ ਬੇਲੀਓ।

ਸੰਝਾਂ ਨੂੰ ਮੁੜ ਆਉਂਦੇ ਸੀ,
ਪੱਠੇ ਲੈ ਜਦ ਬਾਬੇ।
ਤੁਰ ਪਈਆਂ ਘਰਾਂ ਨੂੰ,
ਟੋਭਿਆਂ ’ਚ ਬੈਠੀਆਂ
ਮੱਝਾਂ ਤੇ ਗਾਂਵਾਂ।
ਏਦਾਂ ਦਾ ਸੀ ਰੰਗਲਾ ਪੰਜਾਬ ਬੇਲੀਓ।

ਬੱਚਿਆਂ ਦੇ ਸੀ ਖ਼ੂਬ ਨਜ਼ਾਰੇ,
ਟੈਰਾਂ ਸੰਗ ਨੱਸੇ ਫਿਰਦੇ।
ਗੁੱਲੀ ਡੰਡਾ ਖੇਡ ਪਿਆਰੀ,
ਬੰਟਿਆਂ (ਕੰਚਿਆਂ) ਨਾਲ ਸੀ ਯਾਰੀ।
ਏਦਾਂ ਦਾ ਸੀ ਰੰਗਲਾ ਪੰਜਾਬ ਬੇਲੀਓ।


ਬਲਜਿੰਦਰ ਕੌਰ ਸ਼ੇਰਗਿੱਲ
ਮੋਹਾਲੀ
9878519278

ਆਸ ਦਾ ਬੂਟਾ ਲਗਾ ਕੇ ਰੱਖੋ,
ਉਸ ’ਚ ਖਾਦ ਪਾ ਕੇ ਰੱਖੋ,
ਸਮਾਂ ਆਉਣ ’ਤੇ ਪੁੰਗਰ ਪਏਗਾ,
ਦਿਲ ਵਿਚ ਆਸ ਬਣਾ ਕੇ ਰੱਖੋ।

ਆਪਣੇ ਹੱਥੀਂ ਲਾਏ ਬੂਟੇ ਨੂੰ,
ਇਫ਼ਾਜ਼ਤ ਨਾਲ ਸੰਭਲਾ ਕੇ ਰੱਖੋ,
ਸਮੇਂ- ਸਮੇਂ ਤੇ ਟੇਕ ਲਗਾ ਕੇ ਰੱਖੋ।
ਆਸ ਦਾ ਬੂਟਾ ਲਗਾ ਕੇ ਰੱਖੋ।

ਆਪਣੇ ਹੌਂਸਲੇ ਬਣਾ ਕੇ ਰੱਖੋ,
ਇਨਸਾਫ਼ ਤਰਾਜ਼ੂ ਜ਼ਰੂਰ ਤੁਲੇਗਾ,
ਸੰਘਣੀ ਛਾਂ ਵਾਂਗ, ਆਸ ਲਾ ਕੇ ਰੱਖੋ,
ਆਸ ਦਾ ਬੂਟਾ ਲਗਾ ਕੇ ਰੱਖੋ।


ਆਸਾਂ ਦਾ ਦੀਪ ਜਲਾ ਕੇ ਰੱਖੋ,
ਦਿਲਾਂ ’ਚ ਵਹਿਮ ਭਜਾ ਕੇ ਰੱਖੋ,
ਪਿਆਰ ਮਹੱਬਤ ਜਗ੍ਹਾਂ ਕੇ ਰੱਖੋ,
ਆਸ ਦਾ ਬੂਟਾ ਲਗਾ ਕੇ ਰੱਖੋ।

ਭੱਠੀ ’ਤੇ ਅੱਗ ਮਗਾ ਕੇ ਰੱਖੋ,
ਨਫ਼ਰਤਾਂ ਨੂੰ ਚੁੱਲ੍ਹੇ ਦੇ ਸੇਕ ’ਚ ਸੁੱਟੋ,
ਦਿਲਾਂ ’ਚ ਜੋਤ ਜਗਾ ਕੇ ਰੱਖੋ,
ਆਸ ਦਾ ਬੂਟਾ ਲਗਾ ਕੇ ਰੱਖੋ।

ਹਨ੍ਹੇਰੀ ਝੱਖੜ ਵੀ ਆ ਜਾਏ,
ਜੜ੍ਹਾਂ ਐਦਾਂ ਮਜ਼ਬੂਤ ਰੱਖੋ,
ਬਲਜਿੰਦਰ ਸੁਪਨੇ ਸਜਾ ਕੇ ਰੱਖੋ,
ਆਸ ਦਾ ਬੂਟਾ ਲਗਾ ਕੇ ਰੱਖੋ।

ਬਲਜਿੰਦਰ ਕੌਰ ਸ਼ੇਰਗਿੱਲ
ਮੋਹਾਲੀ
9878519278     

ਹੈਰਾਨ ਹੂੰ
ਕੇ ਆਪ ਕੇ ਨਾਮ ਸੇ,
ਹਮੇਂ ਲੋਂਗ, ਬੁਲਾਨੇ ਲਗੇ,
ਸਭੀਂ ਕੋ ਕੈਸੇ ਸਮਝਾਊਂ
ਕੇ ਰਾਧੇ ਕਿਰਸ਼ਨ
ਜੈਸੇ ਕਿਉਂ ਬੁਲਾਨੇ ਲਗੇ।
ਕਿਸੀ ਕੋ ਖ਼ਬਰ ਵੀ ਨਾ ਕੇ,
ਯਹ ਨਾਮ ਆਪ ਕਾ ਹੈ।
ਕਿਉਂ ਲੋਂਗ ਹਮੇਂ ਆਪ ਕੇ,
ਨਾਮ ਸੇ ਬੁਲਾਨੇ ਲਗੇ।

ਯਹ ਇਤਫ਼ਾਕ ਮੇਰੇ ਸਾਥ,
ਇਕ ਵਾਰ ਨਹੀਂ,
ਵਾਰ-ਵਾਰ ਹੋਨੇ ਲਗੇ।
ਕਿਉਂ ਆਪ ਕਾ ਨਾਮ,
ਮੇਰੇ ਨਾਮ ਸੇ ਪਹਿਲੇ
ਆਨੇ ਲਗੇ।
ਕਿਉਂ ਲੋਂਗ ਹਮੇਂ ਆਪ ਕੇ,
ਨਾਮ ਸੇ ਬੁਲਾਨੇ ਲਗੇ।

ਕਿਆ ਇਸ਼ਾਰਾ ਹੈ,
ਯਹ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਕਾ,
ਕੋਈ ਬਤਾ ਦੇ ਹਮੇਂ।
ਕਿਉਂ ਲੋਂਗ ਹਮੇਂ ਆਪ ਕੇ,
ਨਾਮ ਸੇ ਬੁਲਾਨੇ ਲਗੇ।

ਬਲਜਿੰਦਰ ਕੌਰ ਸ਼ੇਰਗਿੱਲ
ਮੋਹਾਲੀ

ਸਾਈਆਂ ਸਾਈਆਂ ਸਾਈਆਂ
ਦਰ ਤੇਰੇ ਆਈ ਹਾਂ,
ਪੱਲਾ ਅੱਡ ਕੇ ਖੜੀ ਹਾਂ,
ਇਹ ਪੀੜ ਮੁਕਾ ਦੇ ਸਾਈਆਂ
ਸਾਈਆਂ ਸਾਈਆਂ ਸਾਈਆਂ

ਲੰਘੇ ਦਿਨ ਰਾਤਾਂ,ਪਰ ਯਾਦ ਨਾ ਰੁੱਕਦੀ,
ਹਰ ਵੇਲੇ ਮੁਹੱਬਤਾਂ ਦੀ, ਬਾਤ ਨਾ ਮੁੱਕਦੀ,
ਤੇਰੀ ਦਰਗਾਹ ਤੇ ਅਾ ਕੇ,
ਭੀਖ ਪਿਆਰ ਦੀ ਹਾਂ ਮੰਗਦੀ,
ਇਹ ਪੀੜ ਮੁਕਾ ਦੇ ਸਾਈਆਂ ....


ਨਿਮਾਣੀ ਜਿਹੀ ਜਿੰਦ ਨੂੰ ,
ਰੱਖੀ ਪਰਦੇ 'ਚ ਕਜ਼ਕੇ,
ਉਹ ਹੈ ਫ਼ਕੀਰ, ਮੈਂ ਹਾਂ ਮੁਰੀਦ,
ਫੱਕਰਾਂ  ਨੂੰ ਹੀਰੇ ਮੋਤੀਆਂ 'ਚ ਜੜਦੇ,
ਇਹ ਪੀੜ ਮੁਕਾ ਦੇ ਸਾਈਆਂ.....


ਖੈਰ ਪੱਲੇ ਪਾ ਦੇ ,ਦੋ ਰੂਹਾਂ ਨੂੰ ਮਿਲਾਦੇ
ਦਰ ਤੇਰੇ ਬੈਠੇ, ਬੇੜਾ ਪਾਰ ਲੰਘਾ ਦੇ,
ਕਾਸਾ ਰਹਿਮਤਾਂ ਨਾ ਭਰਦੇ,
ਸਾਰੇ ਜਬ ਹੀ ਮੁਕਾ ਦੇ,

ਸਾਈਆਂ ਸਾਈਆਂ ਸਾਈਆਂ
ਇਹ ਪੀੜ ਮੁਕਾ ਦੇ ਸਾਈਆਂ....

ਬਲਜਿੰਦਰ ਕੌਰ ਸ਼ੇਰਗਿੱਲ
ਮੋਹਾਲੀ

ਜਦ ਯਾਦ ਸਾਡੀ ਆਊਂ,
ਨੀਰ ਅੱਖਾਂ ਚ ਵਹਾਊ,
ਕੋਈ ਚੁੱਪ ਨਾ ਕਰਾਊ,
ਜਦ ਯਾਦ ਸਾਡੀ ਆਊ  
ਨੀਰ ਅੱਖਾਂ ਚ ਵਹਾਊ।

ਤਪਦੀ ਭੱਠੀ ਦੇਖ ,
ਸੀਨੇ ਅੱਗ ਲਾਊ,
ਦਿੱਸਣਾ ਨੀਂ ਅਸਾਂ ,
ਤੈਨੂੰ ਕੌਣ ਚੁੱਪ ਕਰਾਊ,
ਜਦ ਯਾਦ ਸਾਡੀ ਆਊ
ਨੀਰ ਅੱਖਾਂ ਚ ਵਹਾਊ।


ਬੋਲਿਆਂ ਬੁਲਾਇਆ,
ਨਾ ਬੋਲੇ ਸਾਡੇ ਨਾਲ,
ਤਾਰਿਆਂ ਚ ਲੱਭੇਂਗਾ,
ਤੂੰ ਫ਼ਿਰ ਕਿੰਝ ਆ,
ਜਦ ਯਾਦ ਸਾਡੀ ਆਈ
ਨੀਰ ਅੱਖਾਂ ਚ ਵਹਾਊ।


ਚੁੱਪ ਰਹਿ ਕੇ ਕੀ ਇਹ,
ਸਮਾਂ ਲੰਘ ਜਾਊ ,
ਬੋਲੋਗੇ ਤਾਂ ਦਿਲ ,
ਹੌਲਾ ਹੋ ਜਾਊ,
ਜਦ ਯਾਦ ਸਾਡੀ ਆੳਂੂ
ਨੀਰ ਅੱਖਾਂ ‘ਚ ਵਹਾਊ।

ਐਨਾ ਵੱਡਾ ਨਾ,ਜਿਗਰਾ ਬਣਾਉ,  
ਸਾਨੂੰ ਆਪਣੇ, ਸਾਹਾਂ ‘ਚ ਰਲਾਉ,  
ਨਾ ਤੜਪਾਉ, ਕੁਝ ਬੋਲ ਕੇ ਸੁਣਾਉ ,
ਜਦ ਯਾਦ ਸਾਡੀ ਆਊਂ
ਨੀਰ ਅੱਖਾਂ ਚ ਵਹਾਊ।

ਨਾ ਏ ਜ਼ਿੰਦ ਲੰਮੇਰੀ,
ਨਾਂ ਏ ਮੇਰੀ, ਨਾ ਤੇਰੀ,
ਇੱਕ ਦਿਨ ਹੋ ਜਾਣੀ,
ਏ ਖ਼ਾਕ ਦੀ ਢੇਰੀ,
ਜਦ ਯਾਦ ਸਾਡੀ ਆਊ
ਨੀਰ ਅੱਖਾਂ ਚ ਵਹਾਊ।

ਬਲਜਿੰਦਰ ਕੌਰ ਸ਼ੇਰਗਿੱਲ
ਮੋਹਾਲੀ

ਮੁਝ ਪਰ ਖੁਦਾ ਕੀ ਹੁਈ ਰਹਿਮਤ,
ਮਾਂਗ ਲੀਆਂ ਖੁਦਾ ਸੇ ਤੁਝ ਕੋ,
ਅਬ ਤੇਰੇ ਬਿਨ ਜੀਅ ਨਾ ਲਗੇ।

ਨਾ ਕੋਈ ਸ਼ਿਕਵਾ ਗਿਲੇ ਕਰੇਗੇਂ ਹਮ,
ਤੇਰੇ ਦਿਲ ਮੇਂ , ਸੰਗ ਰਹੇਗੇਂ ਹਮ।

ਕੈਸੇ ਬਾਤਏ ਤੁਝੇ ਹਾਲੇ ਦਰਦ,
ਵਾਂਗ ਜੋਗੀਆਂ ਖੈਰ ਮੰਗੀ ਦਰ-ਦਰ।

ਰੂਠਨੇਂ ਕੋ ਅਬ ਦਿਲ ਨਾ ਕਰੇ,
ਤੁਮ ਤੋਂ ਸਿਰਫ਼ ਮੇਰੇ ਹੋ ਸਨਮ।

ਮੇਰੀ ਸਾਂਸੋਂ ਮੇ ਸਮਾਏਂ ਹੋ,
ਮੇਰੀ ਧੜਕਣ ਮੇਂ ਧੜਕਤੇ ਹੋ।

ਕੁਦਰਤ ਕੀ ਹਰ ਸ਼ੈਅ ਮੇਂ,
ਨਜ਼ਰ ਆਤੇ ਹੋ ਤੁਮ ਹੀ ਤੁਮ।

ਕਹਿਤੇ ਹੈ ਬਲਜਿੰਦਰ ਲੋਂਗ ਇਸੇ ਮੁਹੱਬਤ,
ਜੋ ਖੁਦਾ ਕੇ ਰਹਿਮ ਸੇ, ਮਿਲਤੀ ਨਾ ਹਰ ਕਿਸੀ ਕੋ।

ਮਾਂਗ ਲੀਆਂ, ਖੁਦਾ ਸੇ ਤੁਝ ਕੋ,
ਅਬ ਤੇਰੇ ਬਿਨ ਜੀਅ ਨਾ ਲਗੇ।

ਬਲਜਿੰਦਰ ਕੌਰ ਸ਼ੇਰਗਿੱਲ
ਮੋਹਾਲੀ
9978519278    

ਰੋਸਿਆਂ ’ਚ ਜ਼ਿੰਦ ਲੰਘੇਂ, ਹੁਣ ਕਾਨੂੰ ਵੇ,
ਜਦ ਮੈਂ ਤੇਰੀ, ਤੂੰ ਮੇਰਾ ਵੇ,
ਇੱਕਠੇ ਨਹੀਂ ਤਾਂ, ਕੀ ਗੱਲ ਵੇ,
ਦਿਲਾਂ ਵਾਲੀ ਚਾਬੀ ਖੋਲ, ਵੇਖ ਤੱਕ ਵੇ,
ਚਿੜੀਆਂ ਦਾ ਜੋੜਾਂ ਬੈਠਾਂ, ਜਿਵੇਂ ਛੱਤ ਤੇ,
ਰੋਸਿਆਂ ’ਚ ਜ਼ਿੰਦ ਲੰਘੇਂ, ਹੁਣ ਕਾਨੂੰ ਵੇ।

ਧਰਤ ਤੇ ਆਏ ਹਾਂ, ਮਿਲੇ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਵੇ,
ਰੱਬ ਦੇ ਰੰਗਾਂ ਵਿਚ, ਰੰਗੇ ਆਪਾਂ ਦੋਨੋਂ ਵੇ,
ਤੂੰ ਮੇਰਾ ਮੀਤ, ਮੈਂ ਤੇਰੀ ਪ੍ਰੀਤ ਵੇ,
ਰੋਸਿਆਂ ’ਚ ਜ਼ਿੰਦ ਲੰਘੇਂ, ਹੁਣ ਕਾਨੂੰ ਵੇ।  

ਰੂਹਾਂ ਵਾਲਾ ਪਿਆਰ ਹੁੰਦਾ, ਕਿਸੇ -ਕਿਸੇ ਨਸੀਬ ਵੇ,
ਰੁੱਸਿਆਂ ਨਾ ਕਰ, ਕੁਝ ਬੋਲਿਆਂ ਵੀ ਕਰ ਵੇ,
ਇਥੇ ਕਿਹੜੀ, ਜ਼ਿੰਦ ਲੰਮੇਰੀ ਵੇ,
ਰੋਸਿਆਂ ’ਚ ਜ਼ਿੰਦ ਲੰਘੇਂ, ਹੁਣ ਕਾਨੂੰ ਵੇ।

ਤੇਰੇ ਬਾਝੋਂ ਅਸਾਂ ਕਿਹੜਾ, ਕਿਤੇ ਖੁਸ਼ ਵੇ,
ਹਰ ਵਾਲੇ ਤੇਰੇ ਵਿਚ, ਰਹਿੰਦਾ ਚਿੱਤ ਵੇ,
ਖੁਦਾ ਦੇ ਹੁਕਮ ਵਿਚ, ਬੱਝੇ ਅਸਾਂ ਵੇ,
ਰੋਸਿਆਂ ’ਚ ਜ਼ਿੰਦ ਲੰਘੇਂ, ਹੁਣ ਕਾਨੂੰ ਵੇ।

ਬਲਜਿੰਦਰ ਕਰ ਮਜ਼ਬੂਤ, ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ,
ਰੱਬ ਦੀ ਰਜਾ ’ਚ ਰਹਿ, ਲੱਗੀਆਂ ਨਿਭਾਵਾਵਾਂ ਵੇ,
ਤੇਰੇ ਸੰਗ ਲੱਗੀਆਂ ਦੀ, ਪੀੜ੍ਹਾਂ ਬੇਹਿਸਾਬ ਵੇ,
ਧੁਰ ਤੱਕ ਜਾਣਾ, ਇਨ੍ਹਾਂ ਤੜਫ਼ਦੀਆਂ ਰੂਹਾਂ ਨੇ,
ਰੋਸਿਆਂ ’ਚ ਜ਼ਿੰਦ ਲੰਘੇਂ, ਹੁਣ ਕਾਨੂੰ ਵੇ।

ਬਲਜਿੰਦਰ ਕੌਰ ਸ਼ੇਰਗਿੱਲ
ਮੋਹਾਲੀ

ਜੇਠ ਦੀ ਧੁੱਪੇ,
ਸੜਕ 'ਤੇ ਪਿਆ ਟੋਇਆ,
ਜਿਥੇ ਸੀ ਪਾਣੀ,
ਲੀਕ ਜਾ ਹੋਇਆ।

ਪਿਆਸੇ ਪੰਛੀਆਂ,
ਦੇਖਿਆ ਜਦ ਪਾਣੀ,
ਮਾਰ ਉਡਾਰੀ,
ਆਣ ਲਾਇਆ ਡੇਰਾ,
ਜੇਠ ਦੀ ਧੁੱਪੇ......

ਪਾਣੀ ਦੇ ਵਿੱਚ,
ਲੱਗੇ ਗੋਤੇ ਖਾਵਣ,
ਪੀ ਕੇ ਪਾਣੀ
ਪਿਆਸ ਬੁਝਾਵਣ ,
ਜੇਠ ਦੀ ਧੁੱਪੇ......
 
ਚੁੰਝਾਂ ਮਾਰ,
ਫ਼ਰਾਂ (ਪੰਖਾਂ) ਨੂੰ ਧੋਬਣ,
ਆਪਣੇ ਆਪ 'ਚ
ਲੱਗੇ ਨਾਵਣ।
ਜੇਠ ਦੀ ਧੁੱਪੇ......

ਉਡਾਰੀਆਂ ਮਾਰ,
ਉੱਡ ਗਏ ਜਦ ਸਾਰੇ,
ਮਨ ਨੂੰ ਬੜਾ,
ਸਕੂਨ ਜਾ ਆਇਆ।
ਜੇਠ ਦੇ ਧੁੱਪੇ.......

ਬਲਜਿੰਦਰ ਕੌਰ ਸ਼ੇਰਗਿੱਲ
ਮੋਹਾਲੀ
9878519278

ਨੀਂਦ ਆਉਂਦੀ ਨਹੀਂ,
ਯਾਦ ਜਾਂਦੀ ਨਹੀਂ,
ਤੈਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਭੁੱਲੀਏ।

ਤੇਰੀ ਮਹਿਕ ਮੁਕਦੀ ਨਹੀਂ
ਸਾਹ ਦੀ ਡੋਰ ਟੁੱਟਦੀ ਨਹੀਂ,
ਤੈਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਭੁੱਲੀਏ।

ਭੁੱਖ ਲੱਗਦੀ ਨਹੀਂ,
ਪਿਆਸ ਬੁਝਦੀ ਨਹੀਂ,
ਤੈਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਭੁੱਲੀਏ।

ਰਾਤਾਂ ਨੂੰ ਉਠਦੀ ਫਿਰਾ,
ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਦੱਸ ਨਾ ਸਕਾਂ
ਤੈਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਭੁੱਲੀਏ।

ਅੱਖੀਆਂ ਅੱਗੇ ਚਿਹਰਾ ਭੁੱਲਦਾ ਨਹੀਂ,
ਅਸਾਂ ਅੱਖਾਂ ਨੂੰ ਬੰਦ ਕਿੰਝ ਕਰੀਏ,
ਤੈਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਭੁੱਲੀਏ।


ਦਿਨੇ ਰਾਤੀਂ ਹੋਕੇ ਮੁਕਦੇ ਨਹੀਂ,
ਦਿਲ ਦੇ ਤਾਰ ਟੁੱਟਦੇ ਨਹੀਂ,
ਤੈਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਭੁੱਲੀਏ।

ਨੀਂਦ ਆਉਂਦੀ ਨਹੀਂ,
ਯਾਦ ਜਾਂਦੀ ਨਹੀਂ,
ਤੈਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਭੁੱਲੀਏ।


ਬਲਜਿੰਦਰ ਕੌਰ ਸ਼ੇਰਗਿੱਲ
ਮੋਹਾਲੀ
9878519278