''ਕਲਮ ਤੇ ਕਵਿਤਾ'' ਦੀ, ਸਾਂਝ ਹੈ ਪੱਕੀ,
          ਤੈਨੂੰ ਕਿਵੇਂ  ਸੁਣਾਵਾਂ, ਤੂੰ ਦਸ ਮੇਰੇ ਯਾਰ।

          ਕਲਮ ਦੇ ਹੰਝੂ ਮੇਰੀ, ਕਵਿਤਾ 'ਚ ਰੋ ਪਏ,
          ਤਾਂ ਦੋਵਾਂ ਦੀ  ਲਿਖਦਾ, ਰਿਹਾ ਹਾਂ ਪੁਕਾਰ।

          ਜੋ ਵੇਖਣ ਨੂੰ ਲਗਦੀ ਹੈ,ਸੁੱਕੀ ਹੋਈ ਕਾਨੀਂ,
          ਪਰ!ਕਵਿਤਾ ਮੇਰੀ ਦਾ,ਬਣ ਗਈ ਸ਼ਿੰਗਾਰ।

          ਸਿਆਹੀ ਕਲਮ ਦੀ , ਮੈਂ ਸੁੱਕਣ ਨਾ ਦੇਵਾਂ,
          ਮੈਂ ਇਹਦੇ ਜ਼ਜ਼ਬਾਤਾਂ ਦੀ, ਕਰਾਂ ਇੰਤਜ਼ਾਰ।

          ਕਵਿਤਾ ਦੇ ਸਿਰ ਉਤੇ, ਕਲਮ ਦੀ ਕਲਗੀ,
          ਮੈਂ ਦੋਵਾਂ ਨੂੰ ਕਰਦਾ ਹਾਂ, ਰੱਜ ਕੇ ਪਿਆਰ।

          ਜੇ ਕਲਮ ਨਾ ਝਿੱਜਕੇ, ਕਵਿਤਾ ਲਿਖਣ ਤੋਂ,
          ਫਿਰ ਕਵਿਤਾ ਦਾ ਕਿਉਂ ਨਾ,ਲਗੇ ਦਰਬਾਰ।

          ਕਲਮ ਨੇ ਕਵਿਤਾ ਨੂੰ, ਤੁਰਨਾ ਸਿਖਾਇਆ,
          ਇਹ ਜ਼ਿੰਦਗ਼ੀ ਨੂੰ ਕਲਮ ਨੇ,ਦਿਤਾ ਸ਼ਿੰਗਾਰ।

          ਦੋਵਾਂ ਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਚੋਂ, ਬੜਾ ਕੁਝ ਸਿਖਿਆ,
          ਆ ਜਾਉ, ਲੱਚਰਤਾ ਨੂੰ ਪਾਈਏ ਫਿਟਕਾਰ।

          ''ਕਲਮ ਤੇ ਕਵਿਤਾ'' ਦੋ ਸਕੀਆਂ ਨੇ ਭੈਣਾਂ,
          ਇਨ੍ਹਾਂ ਦਾ 'ਸੁਹਲ' ਸਿਰ,ਕਰਜ਼ ਬੇ-ਸ਼ੁਮਾਰ।

05 July 2019

ਝਾਂਜਰਾਂ ਦੇ ਬੋਰ ਮੇਰੇ   ਟੁੱਟ  ਗਏ  ਵੇ ਸੱਜਣਾ
ਚੁਗ-ਚੁਗ ਝੋਲੀ ਵਿਚ ਪਾਵਾਂ ।
       
ਗੁੰਗੀ-ਬੋਲੀ ਹੋ ਗਈ ਮੇਰੀ ਝਾਂਜਰ ਪਿਆਰੀ
ਅੱਡੀ ਮਾਰ ਕੇ ਕਿਵੇਂ ਛਣਕਾਵਾਂ।

ਅੱਥਰੀ ਜਵਾਨੀ  ਮੇਰੀ  ਨਾਗ ਬਣ ਛੂੱਕਦੀ
ਗਿੱਧੇ ਵਿਚ  ਦਸ  ਕਿਵੇਂ ਜਾਵਾਂ ।        

ਕੁੜੀਆਂ 'ਚ ਮੇਰੀ ਸਰਦਾਰੀ ਚੰਨ ਸੋਹਣਿਆਂ
ਮੈਂ  ਨੱਚ-ਨੱਚ  ਧਰਤ ਹਿਲਾਵਾਂ।
          
ਸਬਰਾਂ ਦੀ ਭੱਠੀ ਮੈਨੂੰ ਝੋਕਿੱਆ ਤੂੰ ਹਾਣੀਆਂ
ਵੇ ਕਿਵੇਂ ਤੈਨੂੰ  ਨਾਲ ਮੈਂ ਨੱਚਾਵਾਂ।

ਹਿਜਰਾਂ ਦੀ ਅੱਗ ਮੇਰਾ ਸੀਨਾਂ ਰਹੀ ਸਾੜਦੀ
ਕਿਹਨੂੰ ਦੁੱਖ ਦਿਲ ਦਾ ਸੁਣਾਵਾਂ ।

ਸੜੇ- ਬੱਲੇ ਹੰਝੂ ਮੇਰੇ  ਨੈਣਾਂ ਵਿਚ ਮਰ-ਮੁੱਕੇ
'ਸੁਹਲ ' ਤੇਰੇ  ਗੀਤ ਕਿਵੇਂ  ਗਾਵਾਂ।

ਮਲਕੀਅਤ  'ਸੁਹਲ'   ਮੋ-9872848610

       ਦਸਮੇਸ਼ ਪਿਤਾ,  ਗੋਬਿੰਦ ਸਿੰਘ ਦੀ,
        ਯਾਦ ਰਖੋ  ਕੁਰਬਾਨੀਂ।   
           ਜਿਸ ਦਾਦਾ-ਬਾਪੂ,ਪੁੱਤਰ ਵਾਰ ਕੇ,
           ਰਖੀ ਧਰਮ  ਨਿਸ਼ਾਨੀ।

           ਗੁਰੂ ਤੇਗ ਬਹਾਦਰ ਜੀ ਦੀ ਸ਼ਰਨੀ,
           ਆਏ ਪੰਡਿਤ  ਕਸ਼ਮੀਰੀ।
           ਜਾਂਦਾ ਹਿੰਦੁ ਧਰਮ ਬਚਾਓ
           ਸਾਡੇ ਪੱਲੇ ਹੈ ਦਿਲਗੀਰੀ।
           ਪਿਤਾ ਜੀ ਧਰਮ ਬਚਾਉ ਇਨ੍ਹਾਂ ਦਾ,
           ਇਹ ਨਹੀਂ ਕੌਮ ਬੇਗਾਨੀਂ ;
           ਦਸਮੇਸ਼ ਪਿਤਾ, ਗੋਬਿੰਦ ਸਿੰਘ ਦੀ,
        ਯਾਦ ਰਖੋ  ਕੁਰਬਾਨੀਂ।   
           ਜਿਸ ਦਾਦਾ-ਬਾਪੂ,ਪੁੱਤਰ ਵਾਰ ਕੇ
           ਰਖੀ ਧਰਮ  ਨਿਸ਼ਾਨੀ।

           ਜਦ ਦਾਦੇ ਹਰਗੋਬਿੰਦ ਸਾਹਿਬ ਨੇ,
           ਪਹਿਨੀਆਂ  ਦੋ  ਤਲਵਾਰਾਂ।
           ਇਕ ਮੀਰੀ ਇਕ ਪੀਰੀ ਦੀ
           ਤਾਂ ਦੰਗ ਹੋਈਆਂ ਸਰਕਾਰਾਂ।
           ਜ਼ੁਲਮ ਨੂੰ ਟੱਕਰ  ਗੁਰਾਂ ਜੋ ਦਿਤੀ,
           ਬਣ ਗਈ ਅਮਰ ਕਹਾਣੀ ;
           ਦਸਮੇਸ਼ ਪਿਤਾ, ਗੋਬਿੰਦ ਸਿੰਘ ਦੀ,
        ਯਾਦ ਰਖੋ  ਕੁਰਬਾਨੀਂ।   
           ਜਿਸ ਦਾਦਾ-ਬਾਪੂ,ਪੁੱਤਰ ਵਾਰ ਕੇ
           ਰਖੀ  ਧਰਮ ਨਿਸ਼ਾਨੀ।

           ਮਾਂ ਗੁਜ਼ਰੀ ਦੇ ਘਰ ਸੂਰਾ ਹੋਇਆ,
           ਗੁਰ ਗੋਬਿੰਦ ਜੀ ਪਿਆਰਾ।
           ਜ਼ੁਲਮ ਅੱਗੇ ਲ਼ੜਨ ਵਾਸਤੇ
           ਪੰਥ ਬਣਾਇਆ ਨਿਆਰਾ।
           ਇਕ, ਦੋ ,ਤਿੰਨ, ਚਾਰ ਤੇ ਪੰਜਵਾਂ
           ਦੇ ਗਏ  ਹੱਸ ਬਲਿਦਾਨੀ ;
           ਦਸਮੇਸ਼ ਪਿਤਾ, ਗੋਬਿੰਦ ਸਿੰਘ ਦੀ
         ਯਾਦ ਰਖੋ  ਕੁਰਬਾਨੀਂ।   
           ਜਿਸ ਦਾਦਾ-ਬਾਪੂ,ਪੁੱਤਰ ਵਾਰ ਕੇ
           ਰਖੀ  ਧਰਮ ਨਿਸ਼ਾਨੀ।

           ਜਾਲਮ - ਜੁਲਮ ਦੀਆਂ ਸੋਚਾਂ ਨੂੰ,
           ਮਿੱਟੀ ਵਿਚ  ਦਫ਼ਨਾਇਆ।
           ਅਨੰਦਪੁਰ 'ਚ ਪੰਥ ਖਾਲਸਾ
-            ਏਸੇ ਹੀ ਲਈ  ਸਜਾਇਆ।
           ਉਹ ਸਿੰਘ ਕੌਮ ਦੇ ਲੇਖੇ ਲਗ ਗਏ,
           ਜੋ ਵਾਰ ਗਏ  ਜ਼ਿੰਦਗ਼ਾਨੀ;
           ਦਸਮੇਸ਼ ਪਿਤਾ, ਗੋਬਿੰਦ ਸਿੰਘ ਦੀ,
         ਯਾਦ ਰਖੋ  ਕੁਰਬਾਨੀਂ।       
           ਜਿਸ ਦਾਦਾ-ਬਾਪੂ,ਪੁੱਤਰ ਵਾਰ ਕੇ
           ਰਖੀ  ਧਰਮ ਨਿਸ਼ਾਨੀ।

           ਦੋ ਚਮਕੌਰ ਦੀ  ਜੰਗ  ਦੇ ਅੰਦਰ,
           ਦੋ ਨੀਹਾਂ 'ਚ ਚਿਣਵਾਏ।
           ਬੋਲੇ ਸੋ ਨਿਹਾਲ ਦੇ ੳਨ੍ਹਾਂ
           ਬਾਂਹ ਚੁੱਕ ਜੈਕਾਰੇ ਲਾਏ।
           ਸੰਤ-ਸਿਪਾਹੀ ਬਣ ਗਏ ''ਸੁਹਲ'
           ਜੱਗ ਤੇ ਹੋਈ  ਹੈਰਾਨੀ;
           ਦਸਮੇਸ਼ ਪਿਤਾ,ਗੋਬਿੰਦ ਸਿੰਘ ਦੀ,
         ਯਾਦ ਰਖੋ  ਕੁਰਬਾਨੀਂ।       
           ਜਿਸ ਦਾਦਾ-ਬਾਪੂ,ਪੁੱਤਰ ਵਾਰ ਕੇ
           ਰਖੀ  ਧਰਮ ਨਿਸ਼ਾਨੀ।

     ਮਲਕੀਅਤ ਸਿੰਘ 'ਸੁਹਲ' ਮੋ-9872848610
     ਨੋਸ਼ਹਿਰਾ ਬਹਾਦਰ, ਡਾ- ਤਿੱਬੜੀ (ਗੁਰਦਾਸਪੁਰ)