Ranjit Kaur Tarntaran

ਅੇੈਸਾ- 7 - ਰਣਜੀਤ ਕੌਰ ਗੁੱਡੀ ਤਰਨ ਤਾਰਨ

ਇਹ ਕਲ ਹੀ ਦਾ ਯਾਨੀ 21-11 ਦਾ ਵਾਕਿਆ ਹੈ-

ਸਾਡੇ ਵੱਡੇ ਭੇੈਣ ਜੀ ਤੇ ਭਾਜੀ ਜੋ ਰਿਸ਼ਤੇ ਵਿੱਚ ਮੇਰੀ ਸਗੀ ਨਣਦ ਤੇ ਨਣਦੋਈ ਹਨ।ਇਹਨਾਂ ਨੇ ਆਾਪਣੀ ਉਮਰ ਦੇ ਸਾਰੇ ਮੌਸਮ ਬਾਹਿੰਮਤ ਹੰਡਾਏ ਹਨ,ਸਾਬਕਾ ਸੈਨਿਕ ਹਨ।65 ਤੇ 71 ਦੀ ਜੰਗ ਵਿੱਚ ਮੈਦਾਨ-ਏ ਜੰਗ ਵੀ ਜੂਝੈ ਹਨ।ਅਤੇ ਮੇਰੇ ਮਾਂਬਾਪਫ਼ਸੱਸ ਸਹੁਰੇ ਦਾ ਰੁਤਬਾ ਰਖਦੇ ਹਨ।  ਇਹਨਾਂ ਦੇ ਘਰ ਦੀ ਸਟੀਲ ਅਲਮਾਰੀ ਦਾ ਲਾਕ ਖਰਾਬ ਸੀ।ਗਲੀ ਵਿੱਚ ਦੋ ਬੰਦੇ ਹੌਕਾ ਲਗਾ ਰਹੇ ਸਾਨ " ਹੈਂਡਲ ਠੀਕ ਕਰਾ ਲਓ ਤਾਲੇ ਠੀਕ ਕਰਾ ਲਓ।ਭਾਜੀ ਨੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਅੰਦਰ ਬੁਲਾਇਆ ਤੇ ਅਲਮਾਰੀ ਦਾ ਲਾਕ ਠੀਕ ਕਰਨ ਲਈ ਕਿਹਾ।ਕਾਰੀਗਰਾਂ ਨੇ ਚਾਬੀ ਖ਼ਰਸ਼ ਤੇ ਘਸਾਈ ਤੇ ਲਗਾਈ ਤੇ ਬੋਲੇ ਕੇ ਲਾਕ ਠੀਕ ਹੋ ਗਿਆ ,ਆਹ ਲਾਕਰ ਵੀ ਵੇਖ ਲਈਏ ਫੇਰ ਤੁਹਾਨੂੰ ਮੁਸਕਲ ਆਊਗੀ" ਭਾਜੀ ਨੇ ਲਾਕਰ ਦੀ ਚਾਬੀ ਵੀ ਦੇ ਦਿਤੀ-ਉਹਨਾਂ ਚਾਬੀ ਲਗਾਈ ਲਾਕਰ ਸਹੀ ਸੀ ਪਰ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਸਾਹਮਣੇ ਪਏ ਨੋਟਾਂ ਦਾ ਬੰਡਲ ਦਿਖਾਈ ਦੇ ਗਿਆ।ਇਹ ਕੁਝ 29000 ਰੁਪਏ ਸਨ।ਭਾਜੀ ਬਿਲਕੁਲ ਸਾਹਮਣੇ ਬੈਠੇ ਹਨ ਤੇ ਧਿਆਨ ਪੂਰਾ ਕਾਰੀਗਰ ਵਲ ਵੀ ਸੀ ਪਤਾ ਹੀ ਨਾਂ ਲਗਾ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਰੁਪਏ ਕਿਵੇਂ ਖਿਸਕਾ ਲਏ ਜਾਂ ਕਹਿ ਲਓ ਉੜਾ ਲਏ,ਤੇ ਤਾਲਾ ਲਾ ਕੇ ਚਾਾਬੀ ਖ਼ਰਸ਼ ਤੇ ਥੋੜੀ ਘਸਾ ਕੇ ਬੋਲ ੇਅਸੀਂ ਦੁਕਾਨ ਤੋਂ ਮਸ਼ੀਨ ਨਾਾਲ ਠੀਕ ਕਰਾ ਲਿਆਉੇਨੇ ਹਾਂ ਭਾਜੀ ਨੇ ਕਿਹਾ,ਕੋਈ ਨੀਂ ਮੈਂ ਕਰਾ ਲੂੰਗਾ ਅਜੇ ਕੰਮ ਚਲਦਾ ਐ।ਉਸ ਬੰਦੇ ਨੇ 500 ਦਾ ਨੋਟ ਭਾਜੀ ਨੂੰ ਫੜਾਾ ਕੇ ਕਿਹਾ-"ਤੁਸੀਂ ਸਾਡੇ ਪੰਜ ਸੌ ਰੁਪਏ ਰੱਖ ਲਓ ਜੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਸਾਡੇ ਤੇ ਤਬਾਰ ਨੀ*(ਇਤਬਾਰ ਨਹੀਂ) ਭਾਜੀ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਾਹਨੂੰ ਇਤਬਾਰ ਨਾਲ ਹੀ ਦੁਨੀਆ ਚਲਦੀ"। 

ਬਹੁਤ ਵਕਤ ਗੁਜਰ ਗਿਆ,ਭਾਜੀ ਨੇ ਸੋਚਿਆਾ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਥਾਂ ਚਿਰ ਲਗ ਗਿਆ ਆ ਜਾਣਗੇ!ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਕੁਝ ਜਰੂਰੀ ਕੰਮ ਲਈ ਡੁਪਲੀਕੇਟ ਚਾਬੀ ਨਾਲ ਲਾਕਰ ਖੋਲਿਆ,ਤੇ ਉਹਨਾ ਦੀ ਖਾਨਿਊਂ ਗਈ। ਅਸਾਂ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਹੌਂਸਲਾ ਦਿਤਾ ਕੇ ਇਸ ਤੋਂ ਮਾੜਾ ਵੀ ਹੋ ਸਕਦਾ ਸੀ। ਪਰ ਅਜੇ ਤਕੱ ਸਮਝ ਨਹੀਂ ਆ ਰਹੀ ਕੇ ਮਨੁਖਤਾ ਇੰਨੀ ਸਸਤੀ ਕਿਉਂ ਹੋ ਗਈ ਹੈ?

ਰਣਜੀਤ ਕੌਰ ਗੁੱਡੀ ਤਰਨ ਤਾਰਨ

ਐੇਸਾ=6 - ਰਣਜੀਤ ਕੌਰ ਤਰਨ ਤਾਰਨ

ਸਚੀਂ ਮੁਚੀਂ ਦਾ ਵਾਕਿਆ---

   ਸ਼ਨਾ ਦੀ ਸ਼ਾਦੀ ਤਹਿ ਹੋ ਗਈ ਲੜਕੇ ਵਾਲਿਆਂ ਨੇ ਕਾਰ ਦੀ ਮੰਗ ਰੱਖ ਦਿੱਤੀ,ਲੜਕਾ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਬੋਲਿਆ- 

ਸ਼ਨਾ ਨੇ ਲੜਕੇ ਨਾਲ ਮੁਲਾਕਾਤ ਕੀਤੀ ਤੇ ਪੁਛਿਆ,ਕਿ ਜਦ ਆਪਾਂ ਇਹ ਫੇਸਲਾ ਕੀਤਾ ਸੀ ਇਹ ਆਦਰਸ਼ ਵਿਆਹ ਹੋਵੇਗਾ ਇਸ ਵਿੱਚ ਵਰੀ ਦਾਜ  ਤੇ ਹੋਰ ਪਖੰਡ ਨਹੀਂ ਹੋਣਗੇ,ਇਹ ਤੂੰ ਆਪਣੇ ਮਾਂਬਾਪ ਨੂੰ ਕਿਉਂ ਨਹੀਂ ਦਸਿਆ? ਲੜਕਾ-ਸਨਾ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਮਾਂਬਾਪ ਦਾ ਇਕੋ ਇਕ ਬੇਟਾ ਹਾਂ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਕੁਝ ਅਰਮਾਨ ਤੇ ਚਾਅ ਹਨ। ਸਨਾ ਅੱਛਾ -ਤੂੰ ਅੱਛੀ ਕਮਾਈ ਕਰਦੈਂ,ਮੇਰੀ ਅੱਛੀ ਤਨਖਾਹ ਹੈ ਤੇਰੇ ਕੋਲ ਕਾਰ ਹੈ ਤਾਂ ਸਹੀ ਲੜਕਾ-ਫਿਰ ਵੀ ਸਮਾਜਿਕ ਰਸਮ ਹੈ ਪੂਰੀ ਤਾਂ ਕਰਨੀ ਹੈ। ਸਨਾ ਦੇ ਡੈਡੀ ਸਮਝ ਗਏ ਕੇ ਲੜਕੇ ਦੀ ਅੋੌੌਕਾਾਤ ਕਿਆ ਹੈ।ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਲੜਕੇ ਵਾਲਿਆਂ ਨੂੰ ਫੋਨ ਤੇ ਕਹਿ ਦਿੱਤਾ ' ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਕਾਰ ਦੇ ਦਿਆਂਗਾ ਕੁੜਮ ਬਹੁਤ ਖੂਸ਼ ਹੋਏ ਤੇ ਬੋਲੇ 'ਭਾ ਜੀ ਫਾਰਚੂਨ ਲੈਣਾ ਸਾਡੇ ਦੀਪ ਨੂੰ ਫਾਰਚੂਨ ਬਹੁਤ ਪਸੰਦ ਹੈ। ਸਨਾ ਦੇ ਡੈਡੀ ਨੇ ਉਤਰ ਦਿੱਤਾ ਜੀ ਹਾਂ ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਤੁਹਾਡੀ ਪਸੰਦ ਦੀ ਕਾਰ ਲੈ ਕੇ ਦਿਆਂਗਾ ਪਰ ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਆਪਣੀ ਪਿਆਰੀ ਬੇਟੀ ਨਹੀਂ ਦਿਆਂਗਾ।   ਜੀ ਹਾਂ ਬਿਲਕੁਲ ਅੇਸਾ ਹੀ ਹੋਇਆ ਸੀ।
 
ਰਣਜੀਤ ਕੌਰ ਤਰਨ ਤਾਰਨ  9780282816

ਕਿਵਾੜ ਖੁਲਾ ਰੱਖਣਾ - ਰਣਜੀਤ ਕੌਰ ਤਰਨ ਤਾਰਨ

ਇਕ ਦਿਨ  ਵਿਚ ਸੈਂਕੜੈ ਵਾਰ ਗੁਰੂ ਨੂੰ ਅਰਦਾਸ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ -
"ਜਿਹਨਾਂ ਗੁਰਧਾਮਾਂ ਨੂੰ ਪੰਥ ਨਾਲੋਂ ਵਿਛੋੜਿਆ ਗਿਆ ਹੈ ਤਿਨਾਂ ਦੇ ਦਰਸ਼ਨ ਦੀਦਾਰ ਤੇ
ਸ਼ੇਵਾ ਸੰਭਾਲ ਦਾ ਦਾਨ ਬਖ਼ਸ਼ਣਾ ਜੀ,ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਜੀ"॥
ਵੰਡ ਤੋਂ ਜਲਦੀ ਬਾਦ ਹੀ ਸਿਖ ਪੰਥ ਨੇ ਇਸ ਇਛਾ ਨੂੰ ਭਰੇ ਮਨ ਨਾਲ ਅਰਦਾਸ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਕਰ ਲਿਆ ਸੀ।ਲੇਕਿਨ ਇਸ ਲਈ ਯਤਨ ਕਦੇ ਨਾਂ ਕੀਤਾ,ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਯਤਨ ਤਾਂ ਕੇਵਲ ਸ਼ਰੋਮਣੀ ਗੁਰਦਵਾਰਾ ਪ੍ਰਬੰਧਕ ਕਮੇਟੀ ਨੇ ਹੀ ਕਰਨਾ ਸੀ।
ਵਿਦੇਸ਼ ਵਸਦੀਆਂ ਸਿਖ ਸੰਗਤਾਂ ਨੇ ਨਨਕਾਣਾ ਸਾਹਿਬ ਦੀ ਕਾਰ ਸੇਵਾ ਲਈ ਆਵਾਜ਼ ਉਠਾਈ ਤਾਂ ਇਹ ਸੇਵਾ ਤਰਨ ਤਾਰਨ ਦੇ ਕਾਰ ਸੇਵਾ ਵਾਲੇ ਬਾਬਾ ਜਗਤਾਰ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਸਪੁਰਦ ਕੀਤੀ ਗਈ,ਲੋਹੇ ਲਕੜੀ ਸੀਮੈਂਟ ਤੇ ਹੋਰ ਸ਼ਿਲਪਕਾਰੀ ਦੇ ਕਾਰੀਗਰ ਨਨਕਾਣਾ ਸਾਹਿਬ ਪਿਛਲੇ ਕਈ ਸਾਲਾਂ ਤੋ ਉਥੇ ਸੇਵਾ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ,ਪਰ ਕਰਤਾਰਪੁਰ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਹੋਰ ਵੀ ਕਈ ਗੁਰਦਵਾਰੇ ਜੋ ਪਾਕਿਸਥਾਨ ਸਥਿਤ ਹਨ,ਸੇਵਾ ਵਿਹੂਣੇ ਹਨ ਤੇ ਫੌਰੀ ਤਵੱਜੋ ਮੰਗਦੇ ਹਨ।ਇਹ ਤਾਂ ਹੀ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਜੇ ਦਿਲ ਅਤੇ ਰਾਜਨੀਤੀ ਦੇ ਦਰ ਸੁਖਾਲੇ ਕੀਤੇ ਜਾਣ।
ਮੰਤਰੀ ਨਵਜੋਤ ਸਿੰਘ ਸਿਧੂ ਨੇ ਜੇ ਇਹ ਆਵਾਜ਼ ਉਠਾਈ ਹੈ ਤਾਂ ਇਸਦੀ ਪੁਰਜ਼ੋਰ ਸ਼ਲਾਘਾ ਬਣਦੀ ਸੀ,"ਡੇਰਾ ਬਾਬਾ ਨਾਨਕ'ਦੇ ਇਕ ਪਿੰਡ ਅਲਾਵਲਪੁਰ ਦਾ ਵਸਨੀਕ'ਭਬਿਸ਼ਨ ਸਿੰਘ' ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਸਾਥੀ ਪਿਛਲੇ 24 ਸਾਲ ਤੋਂ ਇਸ ਕਿਵਾੜ ਨੂੰ ਖੋਲਣ ਲਈ ਖਤੋ ਖਿਤਾਬਤ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ,ਤੇ ਉਹ ਵੀ ਯਤਨਸ਼ੀਲ ਹਨ ਕਿ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕਦੇਵਜੀ ਦੈ 550 ਸਾਲਾ ਗੁਰਪੁਰਬ ਤੇ ਇਹ ਰਾਹ ਜਰੂਰ ਬਣ ਜਾਵੇ।ਕਮੇਟੀ ਦੇ ਪ੍ਰਧਾਨ ਨੂੰ ਇਸ ਤੇ ਪਾਰਟੀਬਾਜੀ ਟੀਕਾ ਟਿਪਣੀ ਅਤੇ ਸੌੜੀ ਸਿਆਸਤ ਨੂੰ ਪਾਸੇ ਰੱਖ ਕੇ ਇਸ ਤੇ ਨੇਤਾਵਾਂ ਨਾਲ ਵਾਰਤਾਲਾਪ ਕਰਕੇ ਸ਼ਰਧਾਲੂਆਂ ਦੇ ਹਿਰਦੇ ਠੰਢਕ ਵਰਤਾਉਣ ਦੇ ਉਪਰਾਲੇ ਤੁਰੰਤ ਕਰਨੇ ਬਣਦੇ ਹਨ।ਦਿਲ ਦਿਮਾਗਾਂ ਵਿਚ ਬੰਦ ਹੋ ਚੁਕੇ ਸਿਖ ਮਰਿਆਦਾ ਦੇ ਕਿਵਾੜ ਖੋਲ੍ਹਣੇ ਬਣਦੇ ਹਨ,ਵਿਰਲੀਆ ਟਾਂਵੀਆਂ ਪੱਗਾਂ ਨੇ ਉਹ ਵੀ ਸਰੇਸ਼ਰ ਉਛਲ ਉਛਲ ਰਹੀਆਂ ਹਨ।
ਅੱਜ ਤਕ ਜੋ ਵੇਖਣ ਵਿੱਚ ਆਇਆ ਹੈ,ਸ਼ਰੋ ਗੁ.ਪ੍ਰੰ.ਕਮੇਟੀ ਨੇ ਗੁਰਮੱਤ,ਸਿੱਖਮੱਤ ਨੂੰ ਪ੍ਰਫੁਲਤ ਕਰਨ ਦੇ ਥਾਂ ਪਤਿਤ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਹੈ।ਸਿਖਾਂ ਵਿਚੋਂ ਸਿਖ ਰਹਿਤ ਮਰਿਆਦਾ ਬੜੀ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਮਨਫ਼ੀ ਹੋ ਰਹੀ ਰੈ।ਕਿਵੇਂ ਕੋਸਦੀ ਹੋਵੇਗੀ ਸਿਖੀ ਦੇ ਬਾਨੀ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਦੇਵ ਜੀ ਦੀ ਆਤਮਾ ਇਹ ਘਾਣ ਵੇਖ  ਪਾਕਿਸਤਾਨਕੇ।ਦੇ
ਜਲਿਆਂ ਵਾਲੇ ਬਾਗ ਦੀ ਦੇਖ ਰੇਖ ਬਾਰੇ -2019 ਵਿੱਚ ਸਾਕਾ ਜਲਿਆਂ ਵਾਲਾ ਬਾਗ ਨੂੰ ਇਕ ਸਦੀ ਗੁਜਰ ਜਾਵੇਗੀ।ਇਹ  ਬਾਗ ਹਰਮੰਦਰ ਸਾਹਿਬ ਦੇ ਬਿਲਕੁਲ ਨੇੜੈ ਹੈ।ਇਸਦੇ ਰੱਖ ਰਖਾਓ ਵਲ ਸ਼ਾਇਦ ਹੀ ਕਦੇ ਧਿਆਨ ਦਿਤਾ ਗਿਆ ਹੋਵੇ,ਰਾਜ ਮੰਤਰੀ ਸ਼ਾਇਦ ਸ੍ਰ. ਉਧਮ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਉਡੀਕ ਰਹੇ ਹਨ ਕੇ ਉਹ ਆਵੇ ਤੇ ਆਪਣੀ ਯਾਦ ਨੂੰ ਆਪ ਸਾਕਾਰ ਕਰੇ,ਬਹੁਤ ਚੰਗਾ ਲਗਿਆ ਜਦ ਸ੍ਰ.ਸਿਧੂ ਨੇ ਇਸਦੇ ਸੌ ਸਾਲਾ ਦਿਵਸ ਨੂੰ ਸ਼ਾਹਕਾਰ ਕਰਨ ਲਈ ਕੇਂਦਰ ਤੋਂ ਪੈਸਾ ਮੰਗਿਆ ਹੈ,ਕੇਂਦਰ ਪੈਸਾ ਨਹੀਂ ਦੇਵੇਗਾ ਇਹ ਤਾਂ ਪਤਾ ਹੀ ਹੈ,ਇਸ ਲਈ ਪੰਜਾਬ ਸਰਕਾਰ ਨੂੰ ਇਹ ਸੋਗ ਦਿਨ ਜਰੂਰ ਮਨਾਉਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਜੋ ਅਜੋਕੀ ਪੀੜ੍ਹੀ ਨੂੰ ਇਸ ਕਰੂਰਤਾ ਦਾ ਗਿਆਨ ਹੋ ਸਕੇ,ਬੇਸ਼ੱਕ 1984 ਤੇ 2002 ਵਿੱਚ ਆਪਣਿਆਂ ਨੇ ਹੀ ਐੇਸਾ ਹੀ ਭਾਣਾ ਵਰਤਾਇਆ ਸੀ।
ਇਕੱਤਰ ਸਾਲ ਤੋਂ ਕਸ਼ਮੀਰ ਤਿਲ ਤਿਲ ਮਰ ਰਿਹਾ ਹੈ,ਕਸ਼ਮੀਰ ਵਾਸੀਆਂ ਨੂੰ ਨਾਂਕਰਤਾ ਗੁਨਾਹ ਦੀ ਸਜ਼ਾ ਮਿਲ ਰਹੀ ਹੈ।ਸਿਆਸਤਦਾਨ ਜੀ ਹੁਣ ਕਸ਼ਮੀਰ ਵਿੱਚ ਸ਼ਹੀਦਾਂ ਦੇ ਮਜ਼ਾਰਾਂ ਤੇ ਯਤੀਮਾਂ ਦੇ ਵਲੂੰਦਰੇ ਚਿਹਰੇ ਤੇ ਤਰਲੇ ਕਰਦੇ ਮਾਪਿਆਂ ਤੋਂ ਸਿਵਾ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਰਹਿ ਗਿਆ,ਨਹੀਂ ਆਉਂਦੇ ਅਜਕਲ ਕਸ਼ਮੀਰ ਦੇ ਹੁਸਨ ਦੇ ਆਸ਼ਕ,ਇਹ 'ਜੰਨਨਤ' ਜਹੰਨਮ ਦੇ ਬਿਲਕੁਲ ਕਰੀਬ ਆ ਚੁਕੀ ਹੈ। ਜਿਹੜੀ ਵੀ ਹਕੂਮਤ ਰਹੀ ਇਸਦੇ ਇਸ ਹਾਲ ਲਈ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਨੂੰ ਜਿੰਮੇਵਾਰ ਠਹਿਰਾਉਂਦੀ ਰਹੀ,ਲੋਕ ਕਦੇ ਨਾਂ ਸੋਚੇ ਕੇ 'ਇਕ ਹੱਥ ਨਾਲ ਤਾੜੀ ਵੱਜੀ ਹੈ ਕਦੇ"?
ਚੰਦਰਾ ਗਵਾਂਢ ਨਾਂ ਹੋਵੇ ,ਲਾਈ ਲੱਗ ਨਾਂ ਹੋਵੇ ਮਾਹੀ ਮੇਰਾ-
ਜਹੰਨਮ ਬਣਦੇ ਜਾ ਰਹੇ ਕਸ਼ਮੀਰ ਨੂੰ ਵੇਖ ਕਾਦਰ ਦੇ ਹੰਝੂ ਵੀ ਖੁਸ਼ਕ ਹੋ ਚੱਕੇ ਹਨ,ਹਾਕਮੋ ਹੁਣ ਤੇ ਬੱਸ ਕਰ ਦਿਓ.......
ਵੀਅਤਨਾਮ,ਕੋਰੀਆ,ਬਰਲਿਨ ਦੀ ਦੀਵਾਰ,ਰੁੂਸ ਦੇ ਟੁਕੜਿਆਂ ਤੋਂ ਸਬਕ ਸਿਖ ਕੇ ਦਹਿਸ਼ਤ,ਵਹਿਸ਼ਤ,ਦਰਿੰਦਗੀ ਦੀ ਰਾਹ ਤਿਆਗ ਕੇ ਇਨਸਾਨੀਅਤ ਦਾ ਸਤਿਕਾਰ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।
ਆਪਣੀ ਪੀੜ੍ਹੀ ਹੇਠ ਸੋਟਾ ਫੇਰਨ ਦੀ ਵੇਲਾ ਹੈ॥ਚਲੋ ਫਰਜ਼ ਕਰ ਲਿਆ ਕੇ ਗਵਾਂਢੀ ਵਧੀਕੀ ਕਰਦਾ ਹੈ,ਗਵਾਂਢੀ ਨੂੰ ਸ਼ਹਿ ਤਾਂ ਅਪਨੇ ਘਰੋਂ ਹੀ ਮਿਲਦੀ ਹੈ ਨਾਂ।ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਦੀ ਜਵਾਨ ਆਬਾਦੀ ਤੋਂ ਵੱਧ ਭਾਰਤ ਕੋਲ ਫੋਜ ਹੈ,ਉਸਨੂੰ ਡਰ ਕਿਉਂ ਨਹੀਂ ਲਗਦਾ-,ਸਪਸ਼ਟ ਹੈ ਕਿ ਅਪਨੇ ਸਿੱਕੇ ਵਿੱਚ ਖੋਟ ਹੈ।ਹਰ ਗਲ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਸਿਰ ਮੜ੍ਹਨਾ ਜਨਤਾ ਨੂੰ ਬੁਧੂ ਬਣਾਉਣ ਵਾਲਾ ਕੋਝਾ ਸਿਆਸੀ ਹੱਥਕੰਡਾ ਹੈ।
"ਬਾਹਰ ਕੀ ਤੂੰ ਮਾਟੀ ਫਾਂਕੇ, ਮਨ ਕੇ ਭੀਤਰ ਕਿਉਂ ਨਾਂ ਝਾਂਕੇ "
ਵੱਡੇ ਸਫ਼ੀਰ ਨੂੰ ਸ਼ਾਂਤੀ ਦਾ ਪੁੰਜ ਬਣੇ ਰਹਿਣ ਲਈ ਕੁਸ਼ ਅਲੱੱਗ ਕਰ ਕੇ ਵੱਡਪਣ ਦਾ ਸਬੂਤ ਦੇਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਸਵਾਰਥੀ ਸੋਚ,ਗੰਧਲੀ ਸਿਆਸਤ ਅਤੇ ਤਖ਼ਤਾਂ ਦੇ ਲਾਲਚ ਨੂੰ ਪਾਸੇ ਰੱਖਣਾ ਹੋਵੇਗਾ ( ਸਿਆਣੇ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ-
"ਇਕ ਸਫ਼ਲ ਵਿਅਕਤੀ ਉਹ ਹੈ ਜੋ ਸ਼ਰੀਕਾਂ ਦੇ ਸੁੱਟੇ ਪੱਥਰਾਂ ਨਾਲ ਆਪਣੀ ਨੀਂਹ
ਮਜਬੂਤ ਕਰ ਲੈਂਦਾ ਹੈ "॥
ੈ :" ਸੈਂਕੜੈ ਫਰਿਸ਼ਤੋਂ ਨੇ ਉਸ ਹਾਥ ਕੋ ਚੂਮਾ ਜੋ ਹਾਥ ਦੂਸਰੋਂ ਕੀ ਮਦਦ ਕੇ ਲਇਏ ਉਠਾ,ਅਤੇ
ਜਿਸ ਹਾਥ ਨੇ ਗਿਰੇ ਹੂਏ ਕੋ ਸਹਾਰਾ ਦੀਆ"॥


ਣਜੀਤ ਕੌਰ/ ਗੁੱਡੀ ਤਰਨ ਤਾਰਨ   9780282816
19 Sep 2018

          

ਬਹੁੜੀ ਵੇ ਤਬੀਬਾ  - ਰਣਜੀਤ ਕੌਰ ਤਰਨ ਤਾਰਨ

ਮੇਰੀ ਆਵਾਜ਼ ਸੁਣੋ  "
ਮੇਰੀ ਪੁਕਾਰ ਸੁਣੋ
ਮੈਂ ਕੇਰਲਾ ਫਰਿਆਦ ਕਰਦਾ ਹਾਂ
ਮੇਰੀ ਧਰਤੀ  ਨੂੰ,ਕੁਦਰਤ ਨੇ ਆਪਣੇ ਹੱਥਾਂ ਨਾਲ ਗੁਲਸਤਾਂ ਬਣਾਇਆ ਸੀ॥
ਇਹ ਕਾਦਰ ਦੇ ਤੇਤੀ ਕਰੋੜ ਦੇਵਤਿਆਂ ਦਾ ਦੇਸ਼ ਹੈ।
ਅੇੈਸ ਵੇਲੇ ਬਹੁਤ ਵੱਡੀ ਕਰੋਪੀ ਦਾ ਸ਼ਿਕਾਰ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ,ਆਫ਼ਤਾਂ ਨੇ ਘੇਰਾ ਪਾ ਲਿਆ ਹੈ
ਮੈਂ ਸਨਿਮਰ ਵਿਨਤੀ ਕਰਦਾ ਹਾਂ ਮੇਰੀ ਮਦਦ ਕਰਕੇ ਮੈਨੂੰ ਇਕ ਵਾਰ ਖੜਾ ਕਰ ਦਿਓ ਬੱਸ
ਫਿਰ ਮੈਂ ਤੁਰਨ ਜੋਗਾ ਆਪੇ ਹੋ ਜਾਵਾਂਗਾ ਤੇ ਕਿਰਤ ਕਮਾਈ ਕਰਕੇ ਇਸ ਆਫ਼ਤ ਨੂੰ ਭਜਾ ਦੇਵਾਂਗਾ
ਮੇਰੇ ਸਾਥੀ ਰਾਜਕੁਮਾਰੋ-
"ਮਨਿਸਟਰ,ਕੰਨਟੇਰਕਟਰ,ਕ੍ਰਕਿਟਰ,ਅੇਕਟਰ,ਗੈਂਗਸਟਰ,ਲੂਟਰ,ਮਾਲੀਆ,ਡਾਲਮੀਆ,ਮੋਦੀ,ਚੌਕਸੀ     ,ਅੰਬਾਨੀ,ਅਡਾਨੀ,"( ਇਹ ਭੁੱਲਾਂ ਬਖਸ਼ਵਾਉਣ ਦਾ ਵੇਲਾ ਹੈ)
ਜੋ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੀ ਇਕ ਸਾਲ ਦੀ ਕਮਾਈ ਮੈਨੂੰ ਦੇ ਦਿਓ ਜੀ ਤਾਂ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਰੱਬ ਵਲੋਂ ਵਾਅਦਾ ਕਰਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਉਹ ਤੁਹਾਡੇ ਸਾਰੇ ਗੁਨਾਹ ਮਾਫ਼ ਕਰ ਦੇਵੇਗਾ,ਤੁਹਾਡਾ ਕਾਲਾ ਧਨ ਚਿੱਟਾ ਕਰ ਦੇਵੇਗਾ।ਤੁਹਾਡਾ ਕਰਜ਼ਾ ਮਾਫ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ।
ਮਹਾਂਦਾਨੀਓ'ਗੁਰੂ ਦੀ ਗੋਲਕ ਗਰੀਬ ਦਾ ਮੂੰਹ" ਮੰਦਰਾਂ ਵਿੱਚ ਪਏ ਧਨ ਨੂੰ ਵਰਤਣ ਦੀ ਵੇਲਾ ਹੈ,ਜੋ ਹੀਰੇ ਮੋਤੀ ਜਵਾਹਰਾਤ,ਸੋਨਾ ਕਰੰਸੀ,ਮੰਦਰਾਂ ਵਿੱਚ ਪਿਆ ਹੈ,ਕਿਰਪਾ ਕਰਕੇ ਇਸ ਔਖੀ ਘੜੀ ਵੇਲੇ ਮੇਰੀ ਕੌਮ ਦੀ ਬੇਹਤਰੀ ਲਈ ਲਾ ਦਿਓ।"ਤੁਮ ਏਕ ਪੈਸਾ ਦੋਗੇ,ਵੋ ਦਸ ਲਾਖ ਦੇਗਾ"॥
ਸਾਰੇ ਸਰਕਾਰੀ ਕਰਮਚਾਰੀ ਆਪਣੀ ਇਕ ਮਹੀਨੇ ਦੀ ਤਨਖਾਹ ਮੇਰੇ ਲੇਖੇ ਲਾ ਦਿਓ ਜੀ।
ਸਾਰੇ ਆਦਰਨੀਯ ਮੰਤਰੀ ਸਹਿਬਾਨ ਆਪਣੇ ਤਖ਼ਤਾਂ ਦਾ ਮਾਨ ਰਖਦੇ ਹੋਏ ਮੇਰੀ ਵੋਟ ਤੇ ਮੇਰੀ ਸੇਵਾ ਦਾ ਮੁੱਲ ਚੁਕਾ ਦਿਓ ਜੀ,ਮੈੰ ਪਹਿਲਾਂ ਕਦੀ ਵੀ ਤੁਹਾਡੇ ਅੱਗੇ ਹੱਥ ਨਹੀਂ ਅਡਿਆ ਜੀ,ਬਸ ਸਿਰਫ ਇਕ ਸਾਲ ਵਾਸਤੇ ਤੁਸੀਂ ਆਪਣਾ ਨਕਦੀ ਭੱਤਾ ਤੇ ਹੋਰ ਸਾਰੀਆਂ ਸਬਸਿਡੀਆਂ /ਸਹੂਲਤਾਂ ਮੇਰੇ ਖਾਤੇ ਲਾ ਦਿਓ ਜੀ।
ਸਵਿਸ ਬੈਂਕ ਖਾਤਿਆਂ ਵਾਲੇ ਤੇ ਪਨਾਮਾ ਵਾਲਿਓ ਨੇਕੀ ਕਰ ਲਓ ਤੇ ਦਰਿਆ ਵਿੱਚ ਪਾ ਦਿਓ ਜੀ,ਅਲਲਾਹ,ਵਾਹਿਗੁਰੂ,ਰਾਮ,ਸ਼ਾਮ ਭਗਵਾਨ,ਗੌਡ ਆਪਜੀ ਨੂੰ ਇਸਦਾ ਅਜ਼ਰ ਦੇਵੇਗਾ।
ਬੁੱਤ ਜੇ ਕੁਝ ਸਵਾਰ ਸਕਦੇ ਹੁੰਦੇ ਤਾਂ ਸੋਹਣਾ ਕੇਰਲਾ ਇੰਜ ਨਾਸ਼ ਨਾਂ ਹੁੰਦਾ,ਇਸ ਲਈ ਮੇਰੇ ਹਮਦਰਦ ਵੀਰੋ ਇਹ ਬੁੱਤ ਤੇ ਮੂਰਤੀਆਂ ਚਾਰ ਸਾਲ ਬਾਦ ਬਣਾ ਲੈਣਾ,ਇਸ ਵਕਤ ਸਿਰਫ਼ ਮੌਤ ਤੇ ਜਿੰਦਗੀ ਨਾਲ ਲੜ ਰਹੀਆਂ ਜਿੰਦਾਂ ਦਾ ਸਾਥ ਦਿਓ ਜੀ।
ਐ ਪੱਥਰੋ ਆਜ ਮੇਰੇ ਸਰ ਪੇ ਬਰਸਤੇ ਹੋ ਮੈਂ ਨੇ ਬਰਸੋਂ ਤੁਮਹੇਂਂ ਖੁਦਾ ਬਨਾ ਰਖਾ ਹੈ"॥
ਜਦ ਸਵਦੇਸ਼ ਵਿੱਚ ਸੱਭ ਕੁਸ ਹੈ ਤਾਂ ਵਿਦੇਸ਼ ਤੇ ਟੇਕ ਕਿਉਂ ਟਿਕਾਈਏ।ਆਓ ਵੀਰੋ ਆਓ ਮੈਨੂੰ ਡੁਬ ਰਹੇ ਨੂੰ ਸਹਾਰਾ ਦੇ ਕੇ ਕੱਢ ਲਓ ਜੀ।
ਮਨੁੱਖ ਹੀ ਮਨੁੱਖ ਦਾ ਦਾਰੂ ਹੁੰਦਾ ਹੈ-
ਬਹੁੜੀਂ ਵੇ ਤਬੀਬਾ.. ਛੇਤੀ ਬਹੁੜੀਂ ਵੇ ਤਬੀਬਾ........
ਰਣਜੀਤ ਕੌਰ / ਗੁੱਡੀ ਤਰਨ ਤਾਰਨ 9780282816
21 Aug. 2018

ਭਾਰਤ ਛੱਡੋ - ਰਣਜੀਤ ਕੌਰ ਤਰਨ ਤਾਰਨ

9 ਅਗਸਤ ਨੂੰ ਮਨਾਇਆ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ
ਕਿ ਇਸ ਦਿਨ " ਅੰਗਰੇਜੋ  ਭਾਰਤ ਛੱਡੋ
ਲਹਿਰ ਉਠੀ ਸੀ " ਕੁਇਟ ਇੰਡੀਆ'
ਸੌ ਸਾਲ ਹੋ ਜਾਣ ਤੇ ਅੱਜ ਵੀ ਇਹੀ ਲਹਿਰ ਹੈ
ਤੇ ਇਹੋ ਨਾਹਰਾ ਹੈ ," ਭਾਰਤ ਛੱਡੋ" ਸੱਭ ਦੇ
ਅੰਦਰੋਂ ਹੂਕ ਉਠਦੀ ਹੈ,ਫਰਕ ਕੇਵਲ ਇਕ
ਸ਼ਬਦ ਦਾ ਰਹਿ ਗਿਆ ਹੈ-'ਉਦੋਂ ਸੀ
'ਅੰਗਰੇਜੋ ਭਾਰਤ ਛੱਡੋ' ਤੇ ਹੁਣ ਹੈ-
" ਭਾਰਤੀਓ ਭਾਰਤ ਛੱਡੋ "। ਤੇ
ਨਂਕੋ ਨਕ ਭਾਰਤੀ ਭਰੇ ਜਹਾਜ ਉਡ ਰਹੇ ਹਨ
ਜਿਹਨਾ ਨੂੰ ਕੱਢਿਆ ਸੀ ਉਹਨਾ ਦੇ ਕਦਮਾਂ ਚ॥
ਰਣਜੀਤ ਕੌਰ/ ਗੁੱਡੀ ਤਰਨ ਤਾਰਨ
09 Aug. 2018

ਹੰਝੂ ਬਣ ਗਏ ਮੋਤੀ - ਰਣਜੀਤ ਕੌਰ ਤਰਨ ਤਾਰਨ

'ਪਹਾੜ ਵੀ ਕਦੇ ਹਿਲਦੈਅ'? ਜੀ ਹਾਂ ਪਹਾੜ ਵੀ ਹਿੱਲ ਜਾਂਦੈ,ਬਸ਼ਰਤੇ ਕਿ 'ਦਸ਼ਰਥ ਮਾਂਝੀ 'ਜੈਸਾ ਫੌਲਾਦੀ ਸੀਨਾ ਤੇ ਫੋਲਾਦੀ ਬਾਹਾਂ ਹੋਣ,ਤੇ ਦਿਲ ਵਿੱਚ ਮੁਹੱਬਤ ਦੀ ਚਿੰਗਾਰੀ ਮੱਘਦੀ ਹੋਵੇ।
ਚਟਾਨੀ ਪਹਾੜ ਦੇ ਸਾਏ ਤਲੇ ਵਸਿਆ ਬਿਹਾਰ ਦਾ ਨਿਕਾ ਜਿਹਾ ਪਿੰਡ 'ਗੇਹਲੋਰ'ਹੈ,' ਦਸ਼ਰਥ ਮਾਂਝੀ ਇਸੀ ਪਿੰਡ ਦਾ ਬਾਸਿੰਦਾ ਸੀ ,ਸੀ ਨਹੀਂ ਬਲਕਿ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਇਸ ਸੜਕ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਸਦੀਆਂ ਜਿੰਦਾ ਰਹੇਗਾ।
ਫਰਿਹਾਦ ਨੇ ਸ਼ੀਰੀ ਦੀ ਮੁਹੱਬਤ ਵਿੱਚ ਪਹਾੜਾਂ ਚੋਂ ਨਦੀ ਖੋਦ ਲਈ ਸੀ,ਇੰਨੇ ਵਰ੍ਹਿਆਂ ਬਾਦ ਉਸਦਾ ਲਾਸਾਨੀ ਪੈਦਾ ਹੋਇਆ,ਜਿਸਨੇ ਆਪਣੀ ਬੇਗਮ ''ਫਾਲਗੁਣੀ' ਦੀ ਮੁਹੱਬਤ ਵਿੱਚ ਪਹਾੜ ਚੀਰ ਚੀਰ ਕੇ ਚੂਰਾ ਕਰ ਦਿੱਤੇ ਤੇ ਉਹ ਰਾਹ ਬਣਾ ਲਈ ਜੋ ਫਿਰ ਕਦੀ ਕੋਈ ਜਾਲਮ ਪਹਾੜ ਪ੍ਰੇਮ ਦੀ ਰਾਹ ਵਿੱਚ ਅੜਨ ਦੀ ਹਿੰਮਤ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕੇਗਾ।
ਦਸ਼ਰਥ ਮਾਂਝੀ ਜਿੰਮੀਦਾਰ ਨਾਲ ਖੇਤੀ ਦਾ ਸੇਪੀ ਸੀ।ਫਾਲਗੁਣੀ ਹਰ ਰੋਜ਼ ਉਸ ਲਈ ਖੇਤਾਂ ਵਿੱਚ ਭੱਤਾ ਲੈ ਕੇ ਜਾਂਦੀ ਸੀ।ਮਟਕੀ ਵਿੱਚ ਲੱਸੀ ਪਾਣੀ ਸਿਰ ਤੇ ਟਿਕਾ,ਰੋਜ਼ ਕੋਹ ਪੈੰਡਾ ਮਾਰਦੀ ਤੇ ਘਰ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਲਈ ਪਾਣੀ ਦੇ ਘੜੇ ਵੀ ਭਰ ਲਿਆਉਂਦੀ। ਰੋਜ਼ ਵਾਂਗ ਉਸ ਦਿਨ ਵੀ ਉਹ ਆਪਣੇ ਪੀਆ ਲਈ ਭੱਤਾ ਲਿਜਾ ਰਹੀ ਸੀ,ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕਿਵੇਂ ਉਸਨੂੰ ਠੇਡਾ ਲਗਾ ਤੇ ਉਹ ਪੱਥਰ ਨਾਲ ਜਾ ਵੱਜੀ,ਉਹ ਬੇਹੋਸ਼ ਹੋ ਗਈ ।ਇਹ 1959 ਦਾ ਸਾਲ ਸੀ ਜਦ ਕਿ ਸੰਚਾਰ ਤੇ ਆਵਾਜਾਈ ਦੇ ਸਾਧਨ ਅੱਜ ਵਾਂਗ ਨਹੀਂ ਸਨ।ਦਸ਼ਰਥ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਭੁੱਖ ਲਗੀ ਸੀ,ਉਹ ਮਨ ਹੀ ਮਨ ਬੀਵੀ ਨੂੰ ਕੋਸ ਰਿਹਾ ਸੀ,ਕੇ ਇੰਨੀ ਦੇਰ ਕਿਉਂ ਲਾਈ-ਉਹ ਘਰ ਵਲ ਨੂੰ ਤੁਰ ਪਿਆ ਤੇ ਉਹਨੂੰ ਟੁੱਟੀ ਮਟਕੀ ਦੀਆਂ ਚਿਪਰਾਂ ਤੇ ਡੁਲ੍ਹੀ੍ਹ ਲੱਸੀ ਵੇਖ ਉਸਦਾ ਮੱਥਾ ਠਣਕਿਆ ਕਿ ਕੋਈ ਭਾਣਾ ਵਰਤ ਗਿਆ।ਅਗਾਂਹ ਤੱਕਿਆ ਤੇ ਫਾਲਗੁਣੀ ਜਖ਼ਮੀ ਪਈ ਸੀ।ਉਹ ਤੜਪਨ ਲਗਾ ਕੇ ਕਿਸੇ ਵਸੀਲੇ ਉਹ ਆਪਣੀ ਪਿਆਰੀ ਨੂੰ ਹਸਪਤਾਲ ਪੁਚਾ ਸਕੇ।ਹਸਪਤਾਲ ਉਥੋਂ 70 ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਦੀ ਦੁਰੀ ਤੇ ਸੀ ,ਜੋ ਉਸਦਾ ਤੜਪਨਾ ,ਉਸਦੀ ਦੁਆ  ਕੁਸ਼ ਵੀ ਕੰਮ ਨਾਂ ਆਇਆ,ਤੇ ਫਾਲਗੁਣੀ ਇਕ ਬੱਚੀ ਨੂੰ ਜਨਮ ਦੇ ਕੇ,ਇਸ ਨਿਰਦਈ ਜਹਾਨ ਨੂੰ ਅਲਵਿਦਾ ਕਹਿ ਗਈ।
"ਤੂੰ ਤੇੇ ਸੌਂਂ ਗਈਓਂ ਗੂੜ੍ਹੀ ਨੀਂਦਰੇ=
ਮਾਂਝੀ ਤੇਰਾ ਕਿਵੇਂ ਜੀਏ ਕੀ ਕਰੇ?
ਦਸਰਥ ਮਾਂਝੀ ਨੂੰ ਇਸ ਮਾਜੂਰੀ ਨੇ ਇਕ ਚੇਟਕ ਲਾ ਦਿੱਤੀ ਕਿ ਹੁਣ ਕੋਈ ਹੋਰ ਫਾਲਗੁਣੀ ਨਹੀਂ ਮਰੇਗੀ। ਮਾਂਝੀ ਨੇ ਰਗਾਂ ਵਿੱਚ ਹੰਝੂਆਂ ਦੇ ਮੋਤੀ ਪਰੋ ਲਏ।ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੀਆਂ ਪਿਆਰੀਆਂ ਬਕਰੀਆਂ ਵੇਚੀਆਂ,ਸੰਦ ਖਰੀਦੇ।ਅੱਠ ਵਜੇ ਤੋਂ ਇਕ ਵਜੇ ਤੱਕ ਉਹ ਖੇਤ ਿਿਵੱਚ ਕੰੰਮ ਕਰਦਾ ਤੇ ਬਾਕੀ ਸਾਰਾ ਵਕਤ ਉਹ ਛੇੈਣੀ ਹਥੌੜੀ ਨਾਲ ਪਹਾੜੀ ਦੇ ਪੱਥਰ ਕਟਦਾ ਰਹਿੰਦਾ।ਚੂਰ ਹੋ ਚੁਕੇ ਪੱਥਰਾਂ ਨੂੰ ਕੰਧਾਲੀ ਨਾਲ ਪਾਸੇ ਕਰੀ ਜਾਂਦਾ।ਉਹਦੀ ਭੁੱਖ ਪਿਆਸ,ਓੜਨਾ ਬਿਛੋਣਾ ਸੱਭ ਉਹ ਅੜੀਅਲ ਪਹਾੜੀ ਸੀ।ਉਸਨੇ ਜਿੱਦ ਲਾ ਲਈ ਕੇ ਜਾਂ ਪਹਾੜ ਨਹੀਂ ਜਾਂ ਦਸ਼ਰਥ ਨਹੀਂ।
ਉਸਦੇ ਇਲਾਕੇ ਦੇ ਲੋਕ ਬੋਲਦੇ 'ਪਗਲਾ ਗਿਆ ਹੈ'।ਉਹ ਯਮਲਾ ਪਗਲਾ ਸ਼ੁਦਾਈ,ਆਪਣੀ ਦੀਵਾਨਗੀ ਸੰਭਾਲੇ ਆਪਣੀ ਧੁਨ ਵਿੱਚ ਆਪਣਾ ਇਸ਼ਟ ਮਨਾਉਂਦਾ ਰਿਹਾ।ਪਿੰਡ ਵਾਲੇ ਉਸਦਾ ਸਿਰੜ ਵੇਖ ਉਹਨੂੰ ਖਾਣ ਨੂੰ ਕੁਝ ਨਾਂ ਕੁਝ ਦੇ ਦੇਂਦੇ।ਉਸਦੇ ਤਨ ਦੇ ਵਸਤਰ ਵੀ ਚੀਥੜੈ ਹੋ ਗਏ ਪਰਿਵਾਰ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਇੰਨੀ ਸਾਖ ਵਾਲਾ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕੇ ਉਸ ਦਾ ਪਹਿਨਣ ਬਣਵਾ ਦਿੰਦਾ।ਹੁਣ ਤੱਕ ਉਹਨੇ ਪਹਾੜ ਦਾ ਕਾਫੀ ਹਿੱਸਾ ਢਾਹ ਲਿਆ ਸੀ।ਤੇ ਲੋਕ ਉਸਨੂੰ ਬਾਬਾ ਕਰਕੇ ਜਾਣਨ ਲਗ ਗਏ ਸਨ।
ਕੌਨ ਕਹਤਾ ਹੈ ਆਸਮਾਂ ਮੇਂ ਛੇਦ ਨਹੀਂ ਹੋਤਾ
ਏਕ ਪੱਥਰ ਤੋ ਦਿਲ ਸੇ ਉਛਾਲੋ ਯਾਰੋ=
ਦਸ਼ਰਥ ਮਾਂਝੀ' ਵਨ ਮੈਂਨ ਆਰਮੀ'  ਉਸਦਾ ਇਸ਼ਟ ਹੀ  ਉਸਦੀ ਆਕਸੀਜਨ।ਦੋ ਦੋ ਦਿਨ ਖਾਣ ਨੂੰ ਕੁਝ ਵੀ ਨਾਂ ਮਿਲਦਾ ਤਦ ਵੀ ਉਹਦੀ ਹਥੌੜੀ ਛੈੇਣੀ ਖੜਕਦੀ ਰਹਿੰਦੀ।ਫਿਰ ਉਸਨੂੰ ਦੀਵਾਨਾ ਬਾਬਾ ਸਮਝ ਪਿੰਡ ਦੇ ਪਰਿਵਾਰਾਂ ਨੇ ਵਾਰੀ ਬੰਨ੍ਹ ਲਈ ਤੇ ਉਸਨੂੰ ਰੋਜ ਖਾਣ ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਲਗਾ।
ਪਹਾੜ ਚੋਂ ਰਾਹ ਕੱਢਣ ਦਾ ਵਿਰੋਧ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਵੀ ਘੱਟ ਨਹੀਂ ਸਨ।ਸਰਪੰਚ ਨੇ ਸਹਾਇਤਾ ਕਰਨ ਦੇ ਥਾਂ ਦਸ਼ਰਥ ਨੂੰ ਜੇਹਲ ਭਿਜਵਾ ਦਿਤਾ।ਉਹ ਗੁਮਸੁਮ ਰਿਹਾ ਕੋਈ ਉਹਦੀ ਹਮਾਇਤ ਲਈ ਅਗੇ ਨਾ ਆਇਆ।ਉਹ ਜਾਣ ਗਿਆ ਸੀ ਕਿ 'ਮੁਰਦੇ ਨੂੰ ਪੂਜਣ ਵਾਲੀ ਖੁਦਾਈ ਚੋਂ ਜਿਉਂਦੇ ਨੂੰ ਕੋਈ ਉਮੀਦ ਲੱਭਣੀ ਫ਼ਜ਼ੂਲ ਹੈ। ਲਗਾਤਾਰ 22 ਸਾਲ ਤਕ ਚਲਿਆ ਸੱਬਲ,ਛੈੇੇਣੀ, ਹਥੌੜੀ ਤੇ ਆਖਰ ਦਸ਼ਰਥ ਦਾ ਬਾਹੂਬਲ ਜਿਤਿਆ,70 ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਦਾ ਫਾਸਲਾ ਕੇਵਲ 7 ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਬਣ ਗਿਆ।
ਯੇ ਸਹੀ ਹੈ ਕਿ ਹਮ ਫੁਲੋਂ ਸੇ ਕਰਤੇ ਹੈਂ ਕਮਾਲ,
ਵਖ਼ਤ ਪੜ ਜਾਏ ਤੋ ਪੱਥਰ ਭੀ ਤੋੜਾ ਕਰਤੇ ਹੈਂ-
ਸਿਖਰ ਦੁਪਹਿਰੇ ਮੁਹੱਬਤ ਦੇ ਡੁਬ ਗਏ ਸੂਰਜ ਨੇ ਉਸਦੇ ਅੰਦਰ ਹਸਪਤਾਲ ਬਣਾਉਣ ਤੇ ਸਕੂਲ ਖੋਲਣ ਦੀ ਚੇਟਕ ਦਾ ਦੀਵਾ ਜਗਾ ਦਿੱਤਾ। ਉਹ ਡਾਂਡੇ ਮੀਂਡੇ ਨੰਗੇ ਪੈਰ ਤੁਰਦਾ ਸਿਹਤ, ਸਿਖਿਆ ਵਿਭਾਗਾਂ ਦੇ ਅਫ਼ਸਰਾਂ ਕੋਲ ਮੰਗ ਲੈ ਕੇ ਜਾਂਦਾ ਰਿਹਾ।ਪਰ ਉਸ, ਦੀ ਗਲ ਸੁਣਨ ਦੀ ਤੌਫ਼ੀਕ ਕਿਸੇ ਕੋਲੋਂ ਨਾਂ ਹੋਈ।ਮਨ ਨੂੰ ਸਮਝਾ ਉਹ ਹਥੌੜੀ ਸੱਬਲ ਚਲਾਉਂਦਾ ਰਿਹਾ ਤੇ 22 ਸਾਲ ਦੀ ਅਣਥੱਕ ਮਿਹਨਤ ਰੰਗ ਲੈ ਆਈ ।ਗਹਿਲੋਰ ਤੋਂ ਵਜ਼ੀਰਗੰਜ ਤੱਕ ਦੇ 70 ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਦੇ ਵਿੰਗੇ ਟੇਢੇ ਵਲਾਂਵੇਦਾਰ ਫਾਸਲੇ ਨੂੰ ਉਸਨੇ ਪੱਥਰ ਚੂਰਾ ਕਰ ਕੇ 7 ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਬਣਾ ਦਿਤਾ।22 ਸਾਲ ਤੱਕ ਚੋਣਾ ਵੀ ਹੋਈਆਂ ਨੇਤਾ ਵੋਟਾਂ ਬਟੋਰਦੇ ਰਹੇ ਗਹਿਲੋਰ ਚ ਹਰ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਵੋਟਾਂ ਦਾ ਸੱਦਾ ਦੇਣ ਵੀ ਆਉਂਦੇ ਰਹੇ ਪਰ ਕਿਸੇ ਨੇਤਾ ਨੇ ਦਸ਼ਰਥ ਨੂੰ ਇਸ ਅਰਸੇ ਦੌਰਾਨ ਸਲਾਮ ਨਾਂ ਕੀਤੀ।
ਰਸਤਾ ਬਣ ਗਿਆ-ਮਕਬੂਲ ਅੇੈਕਟਰ ਆਮਿਰ ਖਾਨ ਆਪਣੇ ਸੀਰਿਅਲ ਸਤਿਅ ਮੇਵ ਜਿਉਤੇ ਵਿੱਚ ਦਸ਼ਰਥ ਦੇ ਕਾਰਨਾਮੇ ਨੂੰ ਪਰੋਮੋਟ ਕਰਨ ਲਈ ਗਹਿਲੋਰ ਗਿਆ।ਸਾਡੀ ਜਹਿਨੀਅਤ ਵੇਖੌ,ਆਮਿਰ ਖਾਨ ਨੂੰ ਵੇਖਣ ਲਈ ਇੰਨੀ ਭੀੜ ਇਕੱਠੀ ਹੋ ਗਈ ਕਿ ਸਕਿਉਰਟੀ ਪੱਖ ਤੋਂ ਉਸਨੂੰ ਪਿੰਡ ਨਾਂ ਵੜਨ ਦਿਤਾ ਗਿਆ।ਕਿੰਨਾ ਫਰਕ ਹੈ ਇਕ ਦੇਸ਼ ਸੇਵਕ ਤੇ ਇਕ ਫਿਲਮੀ ਅੇਕਟਰ ਦੀ ਕੀਮਤ ਵਿੱਚ!
ਇਕ ਸਰਕਾਰੀ ਮਹਿਕਮੇ ਦੇ ਫਜ਼ੂਲ ਅੜਿਕੇ ਕਾਰਨ ਦਸ਼ਰਥ ਮਾਂਝੀ ਨੂੰ 'ਭਾਰਤ ਰਤਨ' ਦੇਣ ਦੀ ਸਿਫ਼ਰਸ਼ ਵੀ ਰੱਦ ਹੌ ਗਈ।ਕਾਗਜ਼ਾਂ ਤੇ ਕਲਮ ਝਰੀਟਣ ਵਾਲਿਆਂ ਨੂੰ ਪਦਮ ਭੂਸ਼ਣ ਨਾਲ ਨਿਵਾਜਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।ਇਹ ਹੈ ਭਾਰਤ ਮਾਤਾ ਦਾ ਸੇਕੁਲਰ ਹੋਣ ਦਾ ਨਮੂਨਾ।
ਹਾਂ ,'ਜੀਤਨ ਰਾਮ ਮਾਂਝੀ' ਜਦੌ ਕੁਝ ਅਰਸੇ ਲਈ ਮੁਖ ਮੰਤਰੀ ਬਣਿਆ ਤਾਂ ਉਸ ਨੇ ਗਹਿਲੋਰ ਆ ਕੇ ਦਸ਼ਰਥ ਮਾਂਝੀ ਦੇ ਨਾਮ ਦਾ ਸਮਾਗਮ ਕਰਾਇਆ,ਇਹ ਉਸਦੀ ਮੋਤ ਤੋਂ ਬਾਦ ਦਾ ਵਕਤ ਸੀ।
'ਨਿਤੀਸ਼ ਕੁਮਾਰ' ਦੇ ਜਨਤਾ ਦਰਬਾਰ ਵਿੱਚ ਮਾਂਝੀ ਇਕ ਵਾਰੀ ਪਟਨਾ ਗਿਆ ਸੀ ਤਾਂ ਨਿਤੀਸ਼ ਕੁਮਾਰ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਆਪਣੀ ਕੁਰਸੀ ਤੇ ਬੈਠਣ ਦਾ ਅੇਜ਼ਾਜ਼ ਬਖ਼ਸ਼ਿਆ।
73 ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ 2007 ਵਿੱਚ ਮਾਂਝੀ ਇਸ ਫਾਨੀ ਦੁਨੀਆ ਨੂੰ ਅਲਵਿਦਾ ਕਹਿ ਗਿਆ ਬਿਹਾਰ ਸਰਕਾਰ ਨੇ ਸਰਕਾਰੀ ਸਨਮਾਨਾ ਨਾਲ ਉਸਨੂੰ ਅੰਤਿਮ ਵਿਦਾਇਗੀ ਦਿੱਤੀ।
ਬੱਸ ਇਹੀ ਸੀ ਜੋ ਉਸਨੂੰ ਮੁਆਵਜ਼ਾ ਨਸੀਬ ਹੋੲਆ।ਉਹ ਰਾਹ ਜੋ ਉਸਨੇ ਬਣਾਈ ਸੀ ਪੱਕੀ ਸੜਕ ਬਣ ਗਈ ਤੇ ਉਸੇਦੇ ਇਕ ਪਾਸੇ ਮਾਂਝੀ ਦਾ ਬੁੱਤ ਲਗਾ ਦਿਤਾ ਗਿਆ ਹੈ,ਸੜਕ ਦਾ ਨਾਮ ਮਾਂਝੀ ਮਾਰਗ ਲਿਖਿਆ ਹੈ,ਉਸਦਾ ਪਰਿਵਾਰ ਗਹਿਲੋਰ ਤੋਂ ਇਕ ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਦੀ ਵਿੱਥ ਤੇ ਵਸਦਾ ਹੈ ਤੇ ਇਸ ਜਗਾਹ ਦਾ ਨਾਮ 'ਦਸ਼ਰਥ ਨਗਰ' ਰੱਖ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਹੈ।ਗਹਿਲੋਰ ਸਮਾਧੀ ਵਾਲੀ ਥਾਂ ਕੋਲ 'ਮਾਂਝੀ ਦੁਆਰ' ਬਣਿਆ ਹੈ।ਸਮਾਧੀ ਉਤੇ 'ਪਰਬਤ ਪੁਰਸ਼''ਦਸ਼ਰਥ ਉਕਰਿਆ ਸੀ,ਜਿਸ ਵਿਚੋ ਕੁਝ ਅੱਖਰ ਭੁਰ ਗਏ ਹਨ ਤੇ ਦੁਬਾਰਾ ਲਿਖਣੇ ਬਣਦੇ ਹਨ।
ਇਹ ਸੱਭ ਦਾ ਉਸਦੇ ਪੁੱਤਰ 'ਭਾਗੀਰਥ ਮਾਝੀ' ਨੂੰ ਹੇਰਵਾ ਹੈ ਕਿ ਉਸਦੇ ਬਾਬਾ ਨੂੰ ਜਿਉਂਦੇ ਜੀਅ ਕਿਸੇ ੇ ਗੌਲਿਆ ਹੀ ਨਹੀਂ ਬੇਸ਼ੱਕ ਹੁਣ ਉਹ ਅਮਰ ਹੈ।
ਦਸ਼ਰਥ ਮਾਂਝੀ ਦੇ ਦੋਸਤ 'ਰਾਮਚਰਿਤ ਪ੍ਰਸ਼ਾਦ'ਤੇ ਹੋਰ ਹਮਦਰਦਾਂ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਸਦਕਾ ਗਹਿਲੋਰ ਵਿੱਚ ਇਕ ਸਕੂਲ ਖੁਲ੍ਹ ਗਿਆ ਹੈ,ਤੇ ਇਹ ਪਿੰਡ ਸੈਲਾਨੀ ਸਥਾਨ ਵਜੋ ਉਭਰ ਰਿਹਾ ਹੈ।ਇਕ ਅਤਿ ਸ਼ਲਾਘਾਯੋਗ ਉਪਰਾਲਾ ਇਹ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ ਕਿ ਹਰ ਸਾਲ 17 ਅਗਸਤ ਨੂੰ'ਦਸ਼ਰਥ ਮਾਂਝੀ ਉਤਸਵ  ਮਨਾ ਕੇ ਫੌੋਲਾਦੀ ਸੀਨਾ 'ਪਰਬਤ ਪੁਰਸ਼' ਦੀ ਯਾਦ ਤਾਜ਼ਾ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।
ਇਸ ਤੇ ਇਕ 'ਬਾਇਓਪਿਕ' ਨਾਮ ਦੀ ਫਿਲਮ ਵੀ ਬਣ ਕੇ ਹਿਟ ਹੋ ਚੁਕੀ ਹੈ।ਪਰ ਮਾਂਝੀ ਦੇ ਪਰਿਵਾਰ ਤੇ ਗਹਿਲੋਰ ਦੇ ਕਿਰਤੀਆਂ ਦੀ ਹਾਲਤ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤਾ ਫਰਕ ਨਹੀਂ ਪਿਆ।
ਦਸ਼ਰਥ ਮਾਂਝੀ ਦੀ ਇਬਾਦਤ ਬਾਬਾ ਨਜ਼ਮੀ ਦੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਵਿੱਚ-
ਬੇਹਿੰਮਤੇ ਨੇ ਜਿਹੜੇ ਬਹਿ ਕੇ ਸ਼ਿਕਵਾ ਕਰਨ ਮੁੱਕਦਰਾਂ ਦਾ
ਉਗਣ ਵਾਲੇ ਉੱਗ ਪੈਂਦੇ ਨੇ ਸੀਨਾ ਪਾੜ ਕੇ ਪੱਥਰਾਂ ਦਾ  ॥

ਕੁਝ ਗਿਆਨਵਾਨ ਦਸ਼ਰਥ ਦੀ ਤੁਲਨਾ ਸ਼ਾਹਜਹਾਂ ਨਾਲ ਕਰਦੇ ਹਨ,ਪਰ ਮੇਰੀ ਨਜ਼ਰ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਹਜਹਾਂ ਦਸ਼ਰਥ ਦੇ ਮੁਕਾਬਲੇ ਬੌਣਾ ਹੈ।ਦਸ਼ਰਥ ਦੀ ਮੁਹੱਬਤ ਚਾਲੀ ਪੰਜਾਹ ਲਾਗਲੇ ਪਿੰਡਾਂ ਲਈ ਰੰਗ ਲੈ ਕੇ ਆਈ ਜਦ ਕੇ ਸ਼ਾਹਜਹਾਂ ਨੇ ਜਨਤਾ ਦੇ ਪੈਸੇ ਤੇ ਵੀਹ ਹਜਾਰ ਕਾਮਿਆਂ ਦਾ ਘਾਣ ਕੀਤਾ। ਹਾਂ ਫਰਿਹਾਦ ਦਾ ਕੱਦ  ਮਾਂਝੀ ਦੇ ਬਰਾਬਰ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
" ਫੌਲਾਦੀ ਹੈਂ ਸੀਨੇ ਅਪਨੇ,ਫੌਲਾਦੀ ਹੈਂ ਬਾਹੇਂ-
ਹ੍ਹਮ ਚਾਹੇਂ ਤੋ ਪੈਦਾ ਕਰਦੇਂ ਚਟਾਨੋਂ ਮੇਂ ਰਾਹੇਂ"॥॥॥
ਸੋਚਣ ਯੋਗ--------
ਕਿਨਾ ਚੰਗਾ ਹੁੰਦਾ ਜੇ ਸਰਕਾਰ ਪਹਾੜੀ ਨੂੰ ਵੱਜੀ ਪਹਿਲੀ ਚੋਟ ਸੁਣ ਲੈਂਦੀ
ਆਮਿਰ ਖਾਨ ਨੂੰ ਵੇਖਣ ਇਨੀ ਜਨਤਾ ਉਮੜ ਪਈ ਕਿ ਉਹ ਦਸਰਥ ਮਾਂਝੀ ਨੂੰ ਵੇਖ ਵੀ ਨਾ ਸਕਿਆ
ਅਸੀਂ ਕਿੰਨੀ ਸੌੜੀ ਸੋਚ ਦੇ ਮਾਲਕ ਹਾਂ ਕਿ ਸੇਲਬਿਰਿਟੀ ਨੂੰ ਵੇਖਣ ਲਈ ਮਹਿੰਗੀ ਟਿਕਟ ਵੀ ਲੈ ਲੈਂਦੇ ਹਾਂ ਤੇ ਲੋਕ ਸੇਵਕ ਦੇ ਪਾਸੇ ਤੋਂ ਲੰਘ ਜਾਂਦੇ ਹਾਂ ਕਿਤੇ ਉਹ ਕੁਝ ਮੰਗ ਨਾ ਲਵੇ ਜਾਂ ਫਿਰ ਉਹ ਪਾਗਲ ਹੇੈ।  ਮਰੇ ਨੂੰ ਪੰਜ ਲੱਖ ਤੇ ਜਿਉਂਦੇ ਨੂੰ ਪੰਜਾਹ ਹਜਾਰ।ਜਿਉਂਦੇ ਮਨ ਹੀ ਮਨ   ਦੁਆ ਮੰਗਦੇ ਹਨ ਕੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਅਗਲਾ ਸਾਹ ਆਖਰੀ ਹੋ ਜਾਵੇ ਤੇ ਪੰਜ ਲੱਖ ਖਰਾ ਹੋ ਜਾਵੇ।

ਰਣਜੀਤ ਕੌਰ ਗੁੱਡੀ ਤਰਨ ਤਾਰਨ
28 June 2018

ਦੇਵਦਾਸੀ - ਰਣਜੀਤ ਕੌਰ ਤਰਨ ਤਾਰਨ

ਦੇਵਦਾਸ ਅਤੇ ਦੇਵਦਾਸੀ ਦੇ ਸ਼ਾਬਦਿਕ ਅਰਥ ਹਨ ,ਦੇਵਤੇ ਦੇਵੀਆਂ ਦਾ ਦਾਸ ਤੇ ਦਾਸੀਆਂ,ਅੰਗਰੇਜੀ     ਵਿੱਚ ਇਸਨੂੰ " ਸਰਵੇਂਟ ਆਫ ਗਾਡ" ਦਾ ਤਖ਼ਲਸ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਬੱਚੀਆਂ ਨੂੰ ਦੇਵਦਾਸੀ ਬਣਾ ਦੇਣ ਦੀ ਰੀਤ ਪਿਛਲੇ ਹਜਾਰਾਂ ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਚਲੀ ਆ ਰਹੀ ਹੈ।ਜਿਵੇਂ ਧਰਮ ਦੇ ਨਾਮ ਤੇ ਆਮ ਸੰਗਤਾਂ ਨੂੰ ਧਰਮ ਦੇ ਠੇਕੇਦਾਰ ਠੱਗ ਲੈਂਦੇ ਹਨ ਤੇ ਇਸ ਠੱਗੀ ਦੀ ਬਹੁਤੀ ਮਾਰ ਅੋਰਤਾਂ ਨੂੰ ਸਹਿਣੀ ਪੈਂਦੀ ਹੈ,ਉਸ ਤਰਾਂ ਹੀ ਇਸ ਦੇਵਦਾਸੀ ਬਣਾਉਣ ਵਿੱਚ ਵੀ ਕਿਸੇ ਵੀ ਬੱਚੀ ਦੇ ਮਾਪਿਆਂ ਨੂੰ ਦਸਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇਸ ਕੁੜੀ ਤੇ ਦੇਵ ਦਾ ਹੱਕ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ ਇਸ ਲਈ ਇਸਨੂੰ ਮੰਦਿਰ ਚ ਰਹਿਣਾ ਹੋਵੇਗਾ ਭਗਵਾਨ ਦੀ ਸੇਵਾ ਲਈ।ਇਹ ਕੁੜੀਆਂ ਅੱੱਠ ਸਾਲ ਤੋਂ ਸੋਲਾਂ ਸਾਲ ਤੱਕ ਦੀ ਉਮਰ ਦੀਆਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ।ਸੇਵਾ ਦੇ ਨਾਮ ਤੇ ਇਹ ਵੱਡੀ ਪੱਧਰ ਦਾ ਸੋਸ਼ਣ ਹੈ।ਤੇ ਧਾਰਮਿਕ ਕੁਰੀਤੀ ਹੈ।ਕੁੜੀਆਂ ਨੂੰ ਭਾਰਤ ਨਾਟਿਅਮ ਸਿਖਾ ਕੇ ਪੁਜਾਰੀਆਂ ਅਤੇ ਧਨਵੰਤਿਆਂ ਦੀ ਹਾਜਰੀ ਵਿੱਚ ਨਚਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।ਧੰਨਵੰਤੇ ਪਤਵੰਤੇ ਇਹਨਾਂ ਦੀ ਖ੍ਰੀਦ ਵੇਚ ਵੀ ਕਰਦੇ ਹਨ,ਅਤੇ ਇਹ ਪੁਜਾਰੀਆਂ ਦੀ ਕਮਾਈ ਦਾ ਸਾਧਨ ਵੀ ਹਨ।ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਇਹ ਪੂਜਾ ਦੇ ਨਾਮ ਤੇ ਵੇਸਵਾਵ੍ਰਤੀ ਹੈ। ਵੱਡੀ ਉਮਰ ਹੋ ਜਾਣ ਤੇ ਇਹਨਾਂ ਨੂੰ ਨਕਾਰਾ ਕਰਾਰ ਦੇ ਦਿਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ,ਤੇ ਫਿਰ ਇਹਨਾਂ ਨੂੰ ਪੇਟ ਭਰਨ ਲਈ ਭੀਖ ਮੰਗਣੀ ਪੈਂਂਦੀ ਹੈ।
ਦਸਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਦੇਵਦਾਸੀ ਸਿਲਸਿਲਾ ਛੇਂਵੀ ਸਦੀ ਤੋਂ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਸ੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਦੇਵ ਜੀ ਨੇ ਨਾਰੀ ਜਾਤੀ ਵਿੱਚ ਸੁਧਾਰ ਲਿਆਉਣ ਲਈ ਵੱਡਾ ਉਪਰਾਲਾ ਕੀਤਾ ਤੇ ਇਸ ਤੇ ਕੁਝ ਠ੍ਹਲ ਵੀ ਪਈ ਪਰ ਸਵਾਰਥੀ ਪਤਵੰਤਿਆਂ ਦਾ ਕਾਰੋਬਾਰ ਬੰਦ ਹੁੰਦਾ ਹੈੇ ਜਦੋਂ ਉਦੋਂ ਧਰਮ ਦਾ ਅੰਧਵਿਸ਼ਵਾਸ ਫੈੇਲਾ ਕੇ ਇਹ' ਸੱਜਣ ਠੱਗ' ਆਪਣਾ ਧੰਦਾ ਚਾਲੂ ਕਰਾ ਲੈਂਦੇ ਹਨ।ਇਕ ਪੁਰਾਣੀ ਦੇਵਦਾਸੀ ਨੇ ਆਪਣੇ ਤਜੁਰਬੇ ਤੋਂ ਦੇਵਦਾਸੀਆਂ ਦੀ ਹਾਲਤ ਸੁਧਾਰਨ ਦੇ ਯਤਨ ਵੀ ਕੀਤੇ ਤੇ ਉਸਨੂੰ ਇਸ ਵਰ੍ਹੇ ਗਣਤੰਤਰ ਦਿਵਸ ਤੇ ਪਦਮ ਸ੍ਰੀ ਨਾਲ ਨਿਵਾਜਿਆ ਗਿਆ।ਪਰ ਇਹ ਕਾਫ਼ੀ ਨਹੀਂ ਹੈ,ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਵ੍ਰਿਤੀ ਅਜੇ ਵੀ ਲੱਖਾਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਵਿੱਚ ਹੈ,ਅੰਕੜੈ ਦਸਦੇ ਹਨ ਕਿ ਸਾਢੇ ਚਾਰ ਲੱਖ ਦੇ ਕਰੀਬ ਕੁੜੀਆਂ ਮੰਦਰਾਂ ਵਿੱਚ ਦਾਸੀਆਂ ਹਨ ਤੇ ਏਨੀਆਂ ਕੁ ਹੀ ਵੇਸਵਾ ਜਾਂ ਭਿਖਾਰਨਾਂ ਹਨ।ਅਨ੍ਹਪੜ,ਅੰਨ੍ਹੇ ਭਗਤਾਂ ਨੂੰ ਏਨਾ ਡਰਾ ਦਿਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣੀ ਜਾਨ ਤੋਂ ਧੀ ਦੀ ਪੂਰੀ ਉਮਰ ਵਾਰ ਦੇਂਦੇ ਹਨ,ਇਕ ਹੋਰ ਅਹਿਮ ਪੱਖ ਗਰੀਬੀ ਵੀ ਹੈ,ਮਾਪੇ ਆਪਣਾ ਪੇਟ ਪਾਲਣ ਲਈ ਵੀ ਧੀਆਂ ਨੂੰ ਵੇਚ ਦੇਂਦੇ ਹਨ,ਕੁਝ ਸਮਾਜਿਕ ਅੜਚਨਾਂ ਕਰ ਕੇ ਇਸ ਕਾਰਵਾਈ ਨੂੰ ਮੰਦਰ ਵਿੱਚ ਸੰਪਨ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
" ਸ਼ਾਮਾ ਆਨ ਬਸੋ ਵ੍ਰਿੰਦਾਵਨ ਮੇ, ਮੇਰੀ ਉਮਰ ਬੀਤ ਗਈ ਗੋਕਲ ਮੇਂ
ਰਸਤੇ ਮੇਂ ਕੂੰਆਂ ਖੁਦਵਾ ਆਨਾ
ਮੈਂ ਤੋ ਨੀਰ ਭਰੂੰਗੀ ਤੇਰੇ ਲੀਏ
ਰਸਤੇ ਮੇਂ ਬਾਗ ਬਨਾ ਜਾਨਾ,ਮੈਂ ਤੋ ਫੁਲ ਗੁਨੂੰਗੀ ਤੇਰੇ ਲੀਏ
ਦੇਵਦਾਸੀ ਪ੍ਰਥਾ ਕੀ ਹੈ,ਬੱਸ ਨਾਰੀ ਸੋਸ਼ਣ ਹੀ ਹੈ॥ਦੇਵਦਾਸੀਆਂ ਨੂੰ ਕੇਵਲ ਤੇ ਕੇਵਲ ਨੱਚਣ ਗਾਉਣ ਯਾਨੀ ਮਨਪ੍ਰਚਾਵੇ ਲਈ ਕੁਝ ਕੁ ਰਕਮ ਜਾਂ ਰੋਟੀ ਕਪੜੇ ਤੇ ਹੀ ਮੰਦਰ/ਆਸ਼ਰਮ ਵਿੱਚ ਰੱਖਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।ਨਕਦ ਰਕਮ ਮਾਪਿਆਂ ਨੂੰ ਦੇ ਕੇ ਫਿਰ ਦੇਵਦਾਸੀ ਨੂੰ ਕਦੀ ਨਕਦੀ ਨਹੀਂ ਮਿਲਦੀ,ਇਸ ਤਰਾਂ ਇਹ ਪੁਜਾਰੀਆਂ ਦੀ ਉਪਰਲੀ ਕਮਾਈ ਦਾ ਸਾਧਨ ਵੀ ਹਨ।ਕਦੀ ਕਿਸੇ ਪੁਜਾਰੀ ਨੇ ਆਪਣੀ ਬੇਟੀ ਦੇਵਦਾਸੀ ਨਹੀ ਬਣਨ ਦਿੱਤੀ ਇਸ ਚਕਰਵਿਯੂ ਵਿੱਚ ਗਰੀਬ ਤੇ ਗਰੀਬੀ ਹੀ ਆਉਂਦੀ ਹੈੇ ਜੋ ਕਿ ਜਹਾਲਤ ਅਤੇ ਅੰਧਵਿਸਵਾਸ ਵਿੱਚ ਗ੍ਰਸਤ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।ਰਾਮ ਦੇ ਨਾਮ, ਸ਼ਾਮ ਦੇ ਨਾਮ ਦੀ ਦੁਹਾਈ ਦੇ ਕੇ ਦੇਵਤਾ "ਯੇਲਮਾ" ਦੇ ਨਾਮ ਕੁੜੀਆਂ ਘਰਾਂ ਚੋਂ ਖੋਹ ਲਈਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ।ਗੇਂਦ ਗੀਟੇ ,ਅੱਡੀ ਠੀਪਾ ਘਰ ਘ੍ਰਰ ਖੇਡਣ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਪੈਰੀ ਘੁੰਗਰੂ ਬਨ੍ਹ ਦਿਤੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ,ਘਰ ਤੋਂ ਬੇਘ੍ਰਰ ਕਰ,ਇਹ ਪੜ੍ਹਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਦੇਵ ਯੇਲਮਾ" ਨੂੰ ਖੁਸ਼ ਕਰਨ ਲਈ "ਭਾਰਤ ਨਾਟਿਅਮ" ਨਾਚ  ਜਰੂਰੀ ਹੈ ,ਨਹੀਂ ਤੇ ਦੇਵਤਾ ਨਰਾਜ਼ ਹੋ ਕੇ ਸਰਾਪ ਲਾ ਦੇਵੇਗਾ।ਇਸੀ ਡਰ ਹੇਠ ਉਹ ਉਦੋਂ ਤੱਕ ਨਚਦੀਆਂ ਹਨ ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਪੁਜਾਰੀ ਚਾਹੇ ਤੇ ਫਿਰ ਉਸਨੂੰ ਦੇਹ ਵਪਾਰ ਵੱਲ ਧੱਕ ਦਿਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ,ਇਥੌਂਂਨਕਾਰਾ ਕਰ ਦਿੱਤੇ ਜਾਣ ਤੇ ਇਹ ਅੋਰਤਾਂ ਜੋ ਆਪਣਾ ਬਚਪਨ ਜਵਾਨੀ ਦੇਵਤਾ ਦੇ ਨਾਮ ਲੁਟਾ ਚੁਕੀਆਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ,ਤੇ ਆਪਣੀ ਕਮਾਈ ਨਾਲ ਕਈ ਘਰ ਭਰ ਚੁਕੀਆਂ ਹੁੰਦੀਆਂ, ਹਨ ਆਪਣੇ ਖੁਰ ਚੁਕੇ ਹੱਡਾਂ ਨੂੰ ਚਲਾਉਣ ਲਈ ਭੀਖ ਮੰਗਣ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਹੋ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ।ਭੀਖ ਵਿੱਚ ਜੋ ਫਿਟਕਾਰ ਮਿਲਦੀ ਹੈ,ਉਸਤੇ ਉਹ ਦੇਵਤਾ ੁਿਵਰੋਧ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ ਜਿਸਦੀ ਸਾਰੀ ਜਵਾਨੀ ਸੇਵਾ ਕੀਤੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।ਜਿਸ ਸਰਾਪ ਤੋਂ ਡਰਦੇ ਤਸੀਹੇ ਸਹੇ ਉਹ ਸਰਾਪ ਵੀ ਲਗ ਕੇ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ।ਇਹ ਤੁਰੀਆਂ ਫਿਰਦੀਆਂ ਲਾਸ਼ਾਂ ਦਿਸਣ ਲਗਦੀਆਂ ਹਨ।ਦੇਵਤਾ ਦੇ ਨਾਮ ਤੇ ਦਾਨਵਾਂ ਦੇ ਪਿੰਜਰੇ ਵਿਚ ਕੈਦ ਕਟਦੀਆਂ ਹਨ।
ਦੱਖਣ ਭਾਰਤ ਤਾਮਿਲ ਨਾਡੂ  ਕਰਨਾਟਕਾ,ਉੜੀਸਾ ਵਿੱਚ ਇਹ ਕੁਰੀਤੀ ਅੱਜ ਵੀ ਹੈ।ਕੇਰਲਾ ਪ੍ਰਾਂਤ ਜੋ ਕਿ ਸਾਖਰਤਾ ਵਿੱਚ ਪਹਿਲੇ ਨੰਬਰ ਤੇ ਹੈ ਉਥੇ ਵੀ ਇਹ ਚਲਨ ਹੈ।ਸਾਹਮਣੇ ਵਾਲੇ ਮੰਦਰ ਵਿੱਚ ਅੋਰਤਾਂ ਦਾ ਦਾਖਲਾ ਬੰਦ ਹੈ ਤੇ ਪਿਛਵਾੜੈ ਵਾਲੇ ਮੰਦਰ ਵਿੱਚ ਨਾਰੀਆਂ ( ਦਾਸੀਆਂ ) ਹਵਸ ਦਾ ਸ਼ਿਕਾਰ ਹੋ ਰਹੀਆਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ।ਇਹ ਕੈਸੀ ਪੂਜਾ ਹੈ,ਤੇ ਕੈਸਾ ਪੁੰਨ ਹੈ ? ਕੌਣ ਦਸੇਗਾ?
ਦੱਖਣ ਵਿੱਚ ਹੀ ਇਕ ਹੋਰ ਐੇਸਾ ਇਲਾਕਾ ਹੈ ਕਿ ਜਿਥੇ ਵਰਬਧੂ ਦੀ ਡੋਲੀ ਪੁਜਾਰੀ ਦੇ ਘਰ ਜਾਂਦੀ ਹੈ,ਤੇ ਪੁਜਾਰੀ ਕਿਸੇ ਵੀ ਉਮਰ ਦਾ ਹੋਵੇ ਨਵੀਂ ਦੁਲਹਨ ਦਾ ਕੁਆਰਾ ਰੂਪ ਭੰਗ ਕਰਦਾ ਹੈ,ਤੇ ਫਿਰ ਉਹ ਆਪਣੇ ਪਤੀ ਦੇ ਘਰ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ।
" ਮੌਤ ਹੀ ਜਿੰਦਗੀ ਦੀ ਦੁਸ਼ਮਣ ਨਹੀਂ,,ਜਿੰਦਗੀ ਭੀ ਜਾਨ ਲੇਤੀ ਹੈ "॥
ਸਮਾਜ ਭਲਾਈ ਸੰਸਥਾਂਵਾਂ,ਪ੍ਰਸ਼ਾਸਨ,ਕਾਨੂੰਨ ਸਾਰੇ ਹੀ ਇਸ ਕੁਰੀਤੀ ਨੂੰ ਨਕੇਲ ਪਾਉਣ ਵਿੱਚ ਫੇਲ੍ਹ ਹੋ ਚੁਕੇ ਹਨ।ਇਸ ਕੋਹਜ ਦਾ ਜਿੰਮੇਵਾਰ ਮਰਦ ਹਜਰਾਤ ਹਨ ਤੇ ਇਸ ਮਰਦ ਨਾਮ ਦੇ ਸ਼ੇੈਤਾਨ ਦੀ ਉਲਟੀ ਖੋਪਰੀ  ਦੇ ਇਲਾਜ ਲਈ 'ਮਰਦ ਅਗੰਮੜੈ ਦੀ ਸ਼ਦੀਦ ਜਰੂਰਤ ਹੈ।ਲੱਧੀ ਨੂੰ ਇਕ ਦੁੱਲਾ ਭੱਟੀ ਨਹੀਂ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਦੁੱਲੇ ਭੱਟੀ ਪੈਦਾ ਕਰਨੇ ਹੋਣਗੇ।,
ਦੇਵਦਾਸੀਆਂ ਦੀ ਆਖਰੀ ਉਮਰ;( ਮੈਨੂੰ ਇੰਝ ਜਾਪਦੀ ਹੈ),ਇਕ ਸ਼ਾਇਰ ਦੇ ਅਲਫ਼ਾਜ਼ ਵਿੱਚ
"ਜਦ ਲਾਸ਼ ਮੇਰੀ ਨੂੰ ਜਲਾਣ ਲਗੇ,ਅਵਾਜ਼ ਆਈ-
ਇਹ ਸਾਰੀ ਉਮਰ ਜਲਿਆ,ਇਸਨੂੰ ਜਲਾਇਆ ਜਾ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ
ਇਹ ਕੋਲਾ ਹੇਠ ਕੱਖਾਂ ਦੇ ਲੁਕਾਇਆ ਜਾ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ।"
ਰਣਜੀਤ ਕੌਰ/ ਗੁੱਡੀ ਤਰਨ ਤਾਰਨ
14 March 2018

ਸ੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਜੀ' ਅਤੇ ਸਭਿਆਚਾਰ / ਵਿਗਿਆਨ - ਰਣਜੀਤ ਕੌਰ ਤਰਨ ਤਾਰਨ

ਸ੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਸਿਰਫ ਸਿੱਖਾਂ ਦੇ ਧਾਰਮਿਕ ਗ੍ਰੰਥ ਨਹੀਂ ਹਨ। ੁਉਹ ਤਾਂ ਸਮੁੱਚੀ ਮਾਨਵਤਾ ਦੇ ਕਲਿਆਣਕਾਰੀ ਫਲਸਫੇ ਅਤੇ ਸਮੁੱਚੀ ਜੀਵਨ ਜਾਚ ਹਨ। ਸ੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਵਿਚ ਮਨੁੱਖ ਨੂੰ ਮਨਮੁੱਖ ਤੋਂ ਗੁਰਮੁੱਖ ਬਣਨ ਦੀ ਪ੍ਰੈਰਨਾਂ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਹੈ। ਗੁਰਮੁੱਖ ਸੱਭਿਅਕ ਤੌਰ ਤੇ ਮਨੁੱਖ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵਿਕਸਤ
ਪੱਧਰ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ ਇਹ ਕਹਿਣਾ ਉਚਿਤ ਹੋਇਗਾ ਕਿ ਸ੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਹੀ ਪੰਜਾਬੀ ਸਭਿਆਚਾਰ ਦਾ ਆਧਾਂਰ ਹਨ। ਸੱਭਿਆ ਸ਼ਬਦ ਸਭਾ ਤੋਂ ਬਣਿਆ ਹੈ। ਇਸ ਦਾ ਮਤਲਬ ਇਹੀ ਨਿਕਲਦਾ ਹੈ ਕਿ ਸੱਭਿਆ- -ਚਾਰ ਉਹ ਆਚਾਰ ਹੈ ਜੋ ਸਭਾ ਵਿਚ ਪ੍ਰਵਾਨਿਤ ਹੋਵੇ। ਸਭਾ ਲਈ ਸ੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਵਿਚ ਸੰਗਤ ਸ਼ਬਦ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ ਅਤੇ ਇਹ ਸਪਸ਼ਟ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ ਕਿ ਮਨਮੁੱਖ ਤੋਂ ਗੁਮੁੱਖ ਬਣਨ ਲਈ ਸਤਿ- ਸੰਗਤ ਜਰੂਰੀ ਹੈ। ਪੰਜਾਬੀ ਸਭਿਆਂਚਾਰ ਦਾ ਆਧਾਰ ਪੂਰਬ ਦੀ ਸਰਵੋਤਮ ਅਤੇ ਸੱਭ ਤੋਂ ਵਿਕਸਿਤ ਵਿਚਾਰ -ਧਾਰਾ ਨੇ ਬਣਾਇਆਂ ਹੈ ਇਸ ਲਈ ਪੰਜਾਬੀ ਸਭਿਆਚਾਰ ਸਰਵੋਤਮ ਹੈ। ਦੁੱਖ ਦੀ ਗਲ ਹੈ ਕਿ ਅੱਜ ਪੰਜਾਬੀ ਸਭਿਆਚਾਰ ਨੂੰ ਇਕ ਹਲਕੇ ਫੁਲਕੇ ਖਾਓ -ਪੀਉ ਸਭਿਆਚਾਰ ਵਜੋਂ ਪੇਸ਼ ਕੀਤਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਸਭਿਆਚਾਰ ਦਾ ਅਰਥ ਕੇਵਲ ਮਨ ਪ੍ਰਚਾਵਾ ਹੀ ਰਹਿ ਗਿਆ ਹੈ। ਇਹ ਤੌਰ ਤਰੀਕਾ ਵਿਖਾਲਾ ਕਰਨ ਲਈ ਉਤੇਜਿਤ ਕਰਦਾ ਹੈ।
ਸਮੇਂ ਦੀ ਮੰਗ ਹੈ ਕਿ ਮਨੁੱਖਤਾ ਨੂੰ ਅੰਧਕਾਰ ਵਿਚੋਂ ਕੱਢਣ ਦੀ ਭੁਮਿਕਾ ਸਿੱਖ ਧਰਮ ਨਿਭਾਏ। ਵਿਗਿਆਨ ਦੇ ਪੱਖ ਤੋਂ ਜੋ ਪ੍ਰਮਾਣੂ ਤਰੱਕੀ ਹੋਈ ਹੈ, ਉਹ ਸੱਭ ਸਿੱਖ ਗੁਰਬਾਣੀ ਦੇ ਗਿਆਨ ਤੋਂ ਹੈ।
ਪਾਤਾਲ.ਪੁਲਾੜ, ਆਸਮਾਨ, ਗ੍ਰਹਿ, ਬਾਰੇ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਦੇਵ ਜੀ ਨੇ ਕਾਵਿਕ ਰੂਪ ਵਿਚ ਉਲੇਖ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਪ੍ਰਮਾਣੂ ਸ਼ਕਤੀਆ ਵੀ ਗੁਰੂਬਾਣੀ ਦੇ ਆਧਾਰ ਤੇ ਕਾਬੂ ਕਰਕੇ ਮਨੁੱਖ ਪੁਲਾੜ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚ ਸਕਿਆ ਹੈ। ਗੁਰੂਬਾਣੀ ਵਿਚੋਂ ਹੀ ਕੁਦਰਤੀ ਇਲਾਜ ਕਰਨ ਦੀ ਵਿਧੀ ਮਿਲਦੀ ਹੈ। ਪ ਰੰਤੁ ਸਿੱਖਾ ਨੇ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਇਸ ਦੇ ਪ੍ਰਚਾਰ ਦੀ ਵਿਵਸਥਾ ਕੀਤੀ ਹੈ। ਸੱਭ ਧਰਮਾਂ ਤੋਂ ਸਰਲ ਪ੍ਰੀਭਾਸ਼ਾ ਵਾਲੀ ਇਹ ਸਭਿਅਤਾ ਆਪਣੇ ਤੱਕ ਹੀ ਮਹਿਦੂਦ ਹੋ ਕੇ ਰਹਿ ਗਈ।
ਅਰਦਾਸ ਤਾਂ ਇਹ ਕਰਦੇ ਹਨ, " ਸੱਭ ਸਿੱਖੋਂ ਕੋ ਹੁਕਮ ਹੈ ਗੁਰੂ ਮਾਨਿਯੋ ਗ੍ਰੰਥ" ਪਰ ਮੰਨਦੇ ਵਿਅਕਤੀਗਤ, ਦੇਹ- ਧਾਰੀ ਗੁਰੂ ਨੂੰ ਹਨ। ਇਹ ਵਤੀਰਾ ਗੁਰੂਬਾਣੀ ਦੇ ਅਸੂਲਾਂ ਤੋਂ ਦੂਰ ਲਿਆ ਖੜਾ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਨਾਨਕ ਨਾਮ ਜਹਾਜ਼ ਹੈ ਚੜ੍ਹੇ ਸੋ ਉਤਰੇ ਪਾਰ"। ਸਿੱਖ ਗੁਰੂਬਾਣੀ ਬਿਨ ਕਿਸੇ ਭੇਦ ਭਾਵ ਭਵਸਾਗਰ ਤਾਰ ਦੇਣ ਯੋਗ ਹੈ। ਗੁਰੂ ਜੀ ਦਾ ਵਾਕ  ਨਾਨਕ ਨਾਮ ਜਹਾਜ਼ ਹੈ ਚੜ੍ਹੈ ਸੋ ਉਤਰੇ ਪਾਰ", । ਸਿੱਖ ਗੁਰੂਬਾਣੀ ਬਿਨ ਕਿਸੇ ਭੇਦ ਭਾਵ ਭਵਸਾਗਰ ਤਾਰ ਦੇਣ ਯੋਗ ਹੈ। ਗੁਰੂ ਜੀ ਦਾ ਵਾਕ ਹੈ, 'ਹੱਕ ਪਰਾਇਆ ਨਾਨਕਾ ਉਸ ਸੂਰ ਉਸ ਗਾਇ"-ਭ੍ਰਿਸ਼ਟਾਚਾਰ ਅਤੇ ਖੁਨ ਖਰਾਬੇ ਤੋਂ ਵਰਜਦਾ ਹੈ। "ਜਿਸ ਕੀ ਵਸਤੁ ਤਿਸ ਆਗੇ ਰਾਖੇ"ਭਾਵ ਹੱਕਦਾਰ ਦਾ ਹੱਕ ਜਰੂਰ ਮੋੜੋ, ਕਿਸੇ ਦੇ ਮਾਲ ਨਾਂ ਦੱਬੋ।
ਗੁਰਬਾਣੀ ਦੱਸਦੀ ਹੈ, ਨਿਰਵੈਰ, ਨਿਰਭਓ , ਨਿਰਪੱਖ ਜੀਵਨ ਗੁਜਾਰੋ। ਨਾਂ ਕਾਂਹੇ ਕੀ ਦੋਸਤੀ ਨਾਂ ਕਾਂਹੇ ਕਾ ਵੈਰ" ਯਾਰੜੇ ਦਾ ਸਾਨੂੰ ਸੱਥਰ ਚੰਗਾ ਭੱਠ ਖੇੜਿਆਂ ਦਾ ਰਹਿਣਾੇ"ਦਸਵੀਂ ਪਾਤਸ਼ਾਹੀ ਨੇ ਸਹਿਜੇ ਹੀ ਮਿੱਤਰ ਪਿਆਰੇ ਨੂੰ ਹਾਲ ਮੁਰੀਦਾਂ ਦਾ ਸੁਣਾ ਦਿੱਤਾ"। ਤੇ ਨਾਲ ਹੀ ਗੁਰਮੁੱਖ ਨੂੰ ਸਹੀ ਮਾਰਗ ਵੀ ਦਿਖਾ ਦਿੱਤਾ।

16 Nov. 2017

ਮਹਿੰਗਾਈ  ਹੈ  ਮਹਿੰਗਾਈ - ਰਣਜੀਤ ਕੌਰ ਤਰਨ ਤਾਰਨ

ਮਹਿੰਗਾਈ ਹੈ ਮਹਿੰਗਾਈ
ਦੁਹਾਈ    ਹੈ  ਦੁਹਾਈ।
ਹਾਏ ਮਹਿੰਗਾਈ,ਹਾਏ ਮਹਿੰਗਈ
ਤੂੰ ਕਿਹੜੇ ਦੇਸ਼ੋਂ ਆਈ?
ਤੈਨੂੰ ਮੌਤ ਕਦੇ ਨਾਂ ਆਈ।
ਦਿਨੋ ਦਿਨ ਤੂੰ ਦੂਣ ਸਵਾਈ
ਅਸਾਂ ਨਾ ਸੱਦੀ ਨਾਂ ਬੁਲਾਈ,
ਸ਼ਾਡੇ ਪਿਛੇ ਕਿਉਂ ਤੂੰ ਆਈ?
ਨਾਂ ਦੇਵੇਂ ਤੂੰ ਮਰਨ ਨਾਂ ਦੇਵੇਂ ਜੀਣ,
ਤੇਰੇ ਚਮਚੇ ਸਾਡਾ ਲਹੂ ਪੀਣ।
ਨਾਂ ਤੇਰਾ ਦੀਨ ਨਾਂ ਈਮਾਨ
ਜਿਧਰ ਨਜ਼ਰ ਗਈ,ਤੂੂੰ ਸ਼ੁਭਾਇਮਾਨ।
ਨਾਂ ਤੇਰੀ ਮਾਂ ਨਾਂ ਤੇਰਾ ਕੋਈ ਬਾਪ,
ਪੁਆੜੈ ਹੱਥੀ,ਨਿਰਾ ਪਾਪ ਹੀ ਪਾਪ।
ਮਹਿੰਗਾਈ ਦਾ ਜਵਾਬ;-
ਨਾਂ ਕਰੋ ਗੁੱਸਾ ਨਾਂ ਪਾਓ ਦੁਹਾਈ,
ਨਾਂ ਪੁਛੋ,ਮੈ ਕਿਹੜੇ ਦੇਸ਼ੋਂ ਆਈ।
ਮੈ ਹਾਂ ਤੁਹਾਡਾ ਬਾਪ,ਮੈਂ ਹੀ ਭਾਈ,
ਤੁਸੀ ਹੀ ਸੱਦੀ,ਤੁਸੀ ਹੀ ਬੁਲਾਈ।
ਲਾੜੇ ਦੀ ਜੰਝ ਨਾਲ ਮੈਂ ਗਈ,
ਲਾੜੀ ਦੀ ਡੋਲੀ ਨਾਲ ਮੈਂ ਆਈ।
ਕਰਜ਼ਾ ਚੁਕਿਆ ਬੈਂਕ ਤੋਂ,ਕਿਲਾ ਗਹਿਣੇ ਪਾਇਆ,
ਕਦੇ ਪਾਇਆ ਭੋਗ,ਤੇ ਕਦੇ ਜਨਮ ਦਿਨ ਮਨਾਇਆਂ।
ਲਾਲ ਚਿੱਟੇ,ਤੇ ਸੱਤਰੰਗਾਂ ਦਾ ਦੋ ਸੌ ਕਾਰਡ ਛਪਾਇਆ।
ਛੱਤੀ ਛੱਤੀ ਪਕਵਾਨ ਪਕਵਾਏ ਤੇ ਡੀ>ਜੇ.ਵੀ ਵਜਾਇਆ।
ਫੋਕੀ ਵਾਹ ਵਾਹ ਲਈ ਪੈਲੇਸ ਤੇ ਲੋਕ ਵਿਖਾਲਾ ਪਾਇਆ।
ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਚ ਹੋਣ ਵਾਲਾ ਸੌਦਾ,ਲੱਖਾਂ ਵਿਚ ਨਿਪਟਾਇਆਂ,
ਝੂਠੀ ਸ਼ਾਂਨ ਕਮਾਉਣ ਲਈ,ਉਮਰਾਂ ਦਾ ਕੂੰਡਾ ਕਰਇਆ,।
ਨਾਂ ਸੋਚੀ ਦੂਰ ਦੀ ਫੱਟ ਐਂਵੇ  ਦੋਸ਼ ਮੇਰੇ ਸਿਰ ਲਾਇਆ।
ਮੈਂ ਅੱਗ ਹਾਂ ਅਮੀਰਾਂ ਦੀ ਲਾਈ।
ਗਰੀਬਾਂ ਨੇ ਹਾਂ ਤੇਲ ਪਾ ਵਧਾਈ।
ਵਿਚਲਿਆਂ ਨੇ ਬੈਂਕ ਚ ਸਿੰਗ ਫਸਾਈ।
ਮੈਂ ਬੋਲਾਂ ਸੱਚੇ ਸੁੱਚੇ ਬੋਲ।
ਖਾਹਿਸ਼ਾਂ ਤੇ ਕਰੋ ਕੰਟਰੋਲ।
ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਹੱਥ ਕਿਰਤ ਹੁਨਰ ਸਿਖਾਓ.
ਕਾਰ,ਬਾਇਕ ਛੱਡ,ਸਾਇਕਲ ਚਲਾਓ
ਫੈਸ਼ਨ ਵਿਚ ਫੱਸ,ਨਾਂ ਲਾਲਚ ਵਧਾਓ।
ਸ਼ਾਦੇ ਵਿਆਹਾਂ ਦੀ ਰੀਤ ਅਪਨਾਓ।
ਵਿਰਸੇ ਵਿਚ ਕਰਜ਼ਾ ਛੱਡੋ ਨਾਂ ਛਡਾਓ
ਮੈਂ ਨਾਂ ਕੋਈ ਕੁਫਰ ਤੋਲਿਆਂ,
ਬਹੁਤ ਦੇਰ ਨਾਂ ਹੋ ਜਾਵੇ,
ਵੇਲੇ ਸਿਰ ਘਰਾਂ ਨੂੰ ਮੁੜ ਆਓ।

ਰਣਜੀਤ ਕੌਰ ਤਰਨ ਤਾਰਨ
16 Nov. 2017
     


ਸ਼੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਦੇਵ ਜੀ  - 1469-1539 - ਰਣਜੀਤ ਕੌਰ ਤਰਨ ਤਾਰਨ

" ਫਿਰ ਉਠੀ ਆਖਿਰ ਸਦਾਅ ਤੌਹੀਦ ਕੀ ਪੰਜਾਬ ਸੇ
ਹਿੰਦ ਕੋ ਇਕ ਮਰਦਿ-ਕਾਮਲ ਨੇ ਜਗਾਯਾ ਖਾਬ ਸੇ"( ਅਲਾਮਾ ਇਕਬਾਲ)
ਸਤਿਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਪਰਗਟਿਆ,ਮਿੱਟੀ ਧੁੰਦ ਜੱਗ ਚਾਨਣ ਹੋਆ"
ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਦੇਵ ਜੀ ਨੂੰ ਰੱਬ ਨੇ ਅੰਧ ਵਿਸਵਾਸ ਵਿੱਚ ਗਲਤਾਨ ਇਸ ਗ੍ਰਹਿ ਨੂੰ ਆਤਮਕ  ਅਧਿਆਤਮਕਤਾ ਨਾਲ ਪਾਕ ਸਾਫ ਕਰਨ ਲਈ  ਆਪਣਾ ਰਸੂਲ ਬਣਾ ਕੇ ਤੋਰਿਆ ਸੀ।ਗੁਰੂ ਜੀ ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਤਮਕ ਚਾਨਣ ਨਾਲ ਉਸ ਵਕਤ ਦੀ ਲੋਕਾਈ ਨੂੰ ਹਨੇਰੇ ਚੋਂ ਕੱਢਣ ਲਈ ਪੂਰੇ ਸਹਿਜ ਤੇ ਠਰ੍ਹਮੇ ਨਾਲ ਆਪਣੀ ਮਿਸਾਲ ਆਪ ਪੇਸ਼ ਕਰਕੇ ਭਰਪੂਰ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ।ਲੱਖਾਂ ਕਰੋੜਾਂ ਮੀਲ ਦੇਸ਼ ਵਿਦੇਸ਼ ਦੀ ਪੈਦਲ ਯਾਤਰਾ ਕੀਤੀ,ਰਾਹ ਵਿੱਚਲੇ ਨਦੀਆ ਦਰਿਆ ਸਾਗਰ,ਪਹਾੜ ਸਰ ਕਰ ਕੇ ਭੁੱਖ ਪਿਆਸ ਤੇ ਕਾਬੂ ਪਾ ਕੇ ਆਪਣੀ ਮੰਜਿਲ ਪਾਈ।ਗੁਰੂ ਜੀ ਦੀ ਇਸ ਯਾਤਰਾ ਨੂੰ ਹੀ ਉਦਾਸੀਆਂ ਦਾ ਨਾਮ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ।ਉਦਾਸੀਆਂ ਦੋਰਾਨ ਗੁਰੂ ਜੀ ਦੇ ਸਾਥ ਵਿੱਚ ਬਾਲਾ ਅਤੇ ਮਰਦਾਨਾ ਰਬਾਬੀ ਰਹੇ।
ਗੁਰੂ ਜੀ ਅੱਛੇ ਕਵੀ ਤੇ ਸੰਗਤਿਕਾਰ ਸਨ ਗੁਰੂ ਜੀ ਦੀਆਂ ਰਚਨਾਵਾਂ ਅਸਲ ਤੁੱਕਬੰਦੀ ਵਿੱਚ ਸ੍ਰੀ ਗੁਰੁ ਗਰੰਥ ਸਾਹਬ ਵਿੱਚ ਦਰਜ ਹਨ।ਉਸ ਵਕਤ ਧਰਤੀ ਤੇ ਜਾਤ ਪਾਤ ਦਾ ਬਹੁਤ ਅੜਿਕਾ ਸੀ,ਇਸਤਰੀ ਜਾਤ ਨੂੰ ਵੀ ਨੀਚ ਸਮਝਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ।ਗੁਰੂ ਜੀ ਨੇ ਪੁੱਠੀ ਮੱਤ ਵਾਲੀ ਮਖਲੂਕ ਨੂੰ ਸਿੱਧੇ ਰਾਹ ਪਾਉਣ ਲਈ ਆਪਣੀ ਪੂਰੀ ਵਾਹ ਲਾਈ।ਗੁਰੂ ਜੀ ਨੇ ਦਸਿਆ ਰੱਬ ਇਕ ਹੈ,ਇਸਦੇ ਨਾਮ ਜੋ ਵੀ ਲਓ,ਇਹ ਨਿਰਾਕਾਰ ,ਏਕਮਕਾਰ ਹੀ ਰਹੇਗਾ।ਪੰਡਤ ਲੋਕ ਨਹੀਂ ਸੀ ਚਾਹੁਂੰਦੇ ਕਿ ਲੋਕ ਗੁਰੂਜੀ ਦੇ ਬਚਨ ਸਿਖਣ,ਇਸ ਲਈ ਉਹਨਾ ਨੇ ਗੁਰੂਜੀ ਨੂੰ ਕਮਲਾ ਕੁਰਾਹੀਆ ਦਸ ਕੇ ਮਸ਼ਹੂਰ ਕੀਤਾ-ਪਰ ਚਾਨਣ ਨੂੰ ਤਾਂ ਇਕ ਝੀਤ ਹੀ ਕਾਫ਼ੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।
ਸੰਗਤਾ ਨੂੰ ਪ੍ਰੇਮ ਭਾਵ ਨਾਲ ਵਿਚਰ ਕੇ ਕਿਰਤ ਕਰਕੇ ਖਾਣਾ ਦਸਿਆ,ਅਪਰਾਧ ਤੇ ਭ੍ਰਿਸ਼ਟਾਚਾਰ,ਜਮ੍ਹੰਾ ਖੋਰੀ ਤੋਂ ਵਰਜਿਆ।ਬਾਬਰ ਨੂੰ ਜੰਗਬੰਦੀ ਲਈ ਪ੍ਰੇਰਿਆ।ਗੁਰੂਜੀ ਨੇ ਤਾਲੀਮ ਨੂੰ ਪਹਿਲ ਦਿੱਤੀ,ਤੇ ਸਿੱਖ ਧਰਮ ਦਾ ਮੁੱਢ ਬੰਨ੍ਹ ਕੇ ਗੁਰਮੁਖੀ ਲਿਪੀ ਜਿਹੀ ਆਸਾਨ ਭਾਸ਼ਾ ਦਾ ਉਜਾਲਾ ਕੀਤਾ।ਚੂੰਕਿ ਸੰਸਕਰਿਤ ਮੁਸਕਲ ਭਾਸ਼ਾ ਸੀ,ਜਿਸਨੂੰ ਪੜ੍ਹਨ ਤੋਂ ਪਾੜ੍ਹੇ ਜੀਅ ਚੁਰਾਉਂਦੇ ਸਨ,ਤੇ ਪੰਡਤ ਲੋਕ ਇਸਨੂੰ ਇਸ ਲਈ ਸਿਖਾਉਂਦੇ ਨਹੀਂ ਸਨ ਕਿ ਕਿਤੇ ਲੋਕ ਜਾਗਰੂਕ ਹੋ ਕੇ ਪੰਡਤਾਂ ਨੂੰ ਮੰਨਣਾ ਨਾ ਛੱਡ ਦੇਣ।ਗੁਰੂ ਜੀ ਦੀ ਰਚੀ ਹੋਈ ਬਾਣੀ ਵਿਗਿਆਨਕ ਹੈ,ਜਿਸ ਤੋਂ ਸੇਧ ਲੈ ਕੇ ਨਾਸਾ ਮੰਗਲ ਅਤੇ ਚੰਨ ਤੇ ਪਹੁੰਚੀ।ਧਰਤੀ ਦੇ ਹੇਠੌਂ ਖਣਿਜ ਪਦਾਰਥ ਤੇ ਧਾਤਾਂ ਲੱਭਣ ਲਈ ਵੀ ਗੁਰੂਬਾਣੀ ਤੋਂ ਹੀ ਪਤਾ ਲਗਿਆ ਗੁਰੂ ਜੀ ਨੇ ਦਸਿਆ,ਸਮੁੰਦਰ ਅਥਾਹ ਹੈ,ਲੱਖ ਪਤਾਲਾ ਪਤਾਲ ਹੈ,ਲੱਕ ਆਗਾਸਾ ਆਗਾਸ ਹੈ,ਗੁਰੂਜੀ ਨੇ ਦਸਿਆ ਧਰਤੀ ਤੇ ਚੁਰਾਸੀ ਲੱਖ ਜੂਨ ਹੈ,ਤੇ ਹਰ ਜੂਨ ਇਕ ਰੱਬ ਦੀ ਬਣਾਈ ਹੈ,ਇਸ ਲਈ ਇਸ ਸਾਰੀ ਚੁਰਾਸੀ ਦਾ ਇਕ ਹੀ ਦਾਤਾ ਹੈ,ਇਸ ਲਈ ਸੱਭ ਨਾਲ ਪਿਆਰ ਕਰੋ।ਮਿੱਠਾ ਬੋਲੋ ਮਿੱਠਾ ਸੁਣੋ। ਅਤੇ ਜੁਲਮ ਨਾਂ ਸਹੋ ਨਾ ਕਰਨ ਦਿਓ,ਨਾਂ ਕਿਸੇ ਦਾ ਹੱਕ ਖਾਓ-
" ਹੱਕ ਪਰਾਇਆ ਨਾਨਕਾ,ਉਸ ਸੂਰ ਉਸ ਗਾਇ"
" ਮਿੱਠਤ  ਨੀਵੀਂ ਨਾਨਕਾ ਗੁਣ ਚੰੀਗਆਈਆਂ ਤੱਤ
ਨਾਨਕ ਫਿੱਕਾ ਬੋਲਿਐ,ਤਨ ਮਨ ਫਿੱਕਾ ਹੋਇ॥
ਸਤੀ ਪ੍ਰਥਾ ਰੋਕਣ ਅਤੇ ਅੋਰਤ ਨੂੰ ਬਰਾਬਰੀ ਦਾ ਸਥਾਨ ਦਿਵਾਉਣ ਲਈ ਗੁਰੂਜੀ ਦੀ ਘਾਲਣਾ ਲਾਸਾਨੀ ਹੈ। ਗੁਰੂ ਜੀ ਦੀ ਭੇਣ ਬੇਬੇ ਨਾਨਕੀ ਜਾਣਦੀ ਸੀ ਕਿ ਉਸਦਾ ਵੀਰ ਕੋਈ ਆਮ ਨਹੀਂ ਇਹ ਤੇ ਅਵਤਾਰ ਹੈ,ਜੋ ਦਲ ਦਲ ਦੇ ਚਕਰਵਿਊ ਚੋਂ ਲੋਕਾਈ ਨੂੰ ਕੱਢਣ ਲਈ ਇਸ ਧਰਤੀ ਤੇ ਆਇਆ ਹੈ।
ਗੁਰੂਜੀ ਨੇ ਦਸਾਂ ਨਹੁੰਆਂ ਦੀ ਕਰਿਤ ਕਰਕੇ ਇਮਾਨਦਾਰੀ ਨਾਲ ਕਮਾਈ ਰੋਟੀ ਕਾਣ ਦਾ ਸਬਕ ਦਿੱਤਾ।ਗੁਰੂ ਜੀ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਭਗਤੀ ਉਹ ਨਹੀਂ ਜੋ ਗੁਫ਼ਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਬੈਠ ਕੇ ਕੀਤੀ ਜਾਏ।ਧੁੱਪੇ ਛਾਂਵੇ ਨੰਗੇ ਪਿੰਡੇ ਬੈਠ ਤਪਸਿਆ ਨਹੀਂ ਕਰਤੱਬ ਹੈ,ਇਹ ਮਾਨਸਿਕ ਰੋਗ ਵੀ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ।ਭਗਤੀ ਤਾਂ ਪ੍ਰਮਾਤਮਾ ਦੀਆਂ ਸਿਖਿਆਵਾਂ ਤੇ ਅਮਲ ਕਰਨਾ ਹੈ
 

ਬੇਸ਼ੱਕ ਗੁਰੂਜੀ ਦਾ ਦਿਮਾਗ ਆਮ ਮਨੁੱਖ ਨਾਲੋਂ ਵਿਲੱਖਣ ਤੇ ਤੇਜ ਸੀ,ਤਾਂ ਵੀ ਉਹ ਸਾਧਾਰਨ ਮਨੁੱਖ ਦੀਆਂ ਤਰਾਂ ਵਿਚਰਦੇ ਸਨ।ਗੁਰੂਜੀ ਆਪਣੇ ਦਿਮਾਗ ਸ਼ੱਤ ਪ੍ਰਤੀਸ਼ਤ ਿਇਸਤੇਮਾਲ ਕਰਦੇ ਸਨ ਜਦ ਕਿ ਆਮ ਮਨੁੱਖ,ਵੱਧ ਤੋਂ ਵੱਧ ਵੀਹ ਤੱਕ ਹੀ ਕਰਦਾ ਹੈ।ਉਹ ਕਹਿੰਦੇ ਸਨ ਮਾਨਵ ਸੱਭ ਕੁਝ ਕਰਨ ਦੇ ਸਮਰੱਥ ਹੈ,ਤਾਂ ਹੀ ਤੇ ਉਹ ਕਰਾਮਾਤਾਂ ਵਿੱਚ ਵਿਸਵਾਸ ਨਹੀਨ ਰਖਦੇ ਸਨ।
ਗੁਰੁਜੀ ਦਾ ਜਨਮਦਿਨ ਸਾਲ ਵਿੱਚ ਇਕ ਦਿਨ ਨਹੀਂ ਬਲਕਿ ਉਹਨਾਂ ਦੀਆਂ ਸਿਖਿਆਵਾਂ ਨੂੰ ਰੋਜਾਨਾ ਅਮਲ ਵਿੱਚ ਲਿਆ ਕੇ ਰੋਜ ਮਨਾਉਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ-ਕਿ  ਗੁਰੂ ਸਾਡੇ ਅੰਗ ਸੰਗ ਹੈ।
ਚਲ ਦਸੀਏ ਬੇਬੇ ਨਾਨਕੀ ਨੂੰ ,ਤੇਰਾ ਵੀਰ ਆਇਆ ਈ
ਚਿੱਟਾ ਚੋਲਾ ਗਲ ਵਿੱਚ ਮਾਲਾ ਬਣ ਕੇ ਫਕੀਰ ਆਇਆ ਈ॥
ਨਾਨਕ ਨਾਮ ਚੜ੍ਹਦੀ ਕਲਾ,ਤੇਰੇ ਭਾਣੇ ਸਰਬੱਤ ਦਾ ਭਲਾ

ਰਣਜੀਤ ਕੌਰ ਤਰਨ ਤਾਰਨ
04 Nov. 20117