ਸੱਜਣਾਂ ਦੇ ਗੱਭਰੂ - ਸ਼ੌਂਕੀ ਫੂਲੇਵਾਲ

ਦਿਲ ਚ ਵਸਾਇਆ ਸੀ ਮੈ, ਜੀਦੀ ਤਸਵੀਰ ਨੂੰ
ਮੇਟ ਕੇ ਉਹ ਤੁਰੇ ਮੇਰੀ ਲੇਖਾਂ ਦੀ ਲਕੀਰ ਨੂੰ
ਬੇੜੀ ਮੇਰੀ ਉਹੋ,  ਦੁੱਖਾਂ ਝਨਾਅ ਚ ਲਾ  ਗਏ
ਮੇਰੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਨੂੰ ਸੱਜਣਾਂ ਦੇ ਗੱਮ ਖਾ ਗਏ

ਪਹਿਲਾਂ ਕੁਝ ਹੋਰ ਫਿਰ ਹੋ ਗਏ ਕੁਝ ਹੋਰ ਸੀ
ਮੇਰੇ ਹੱਥੋਂ ਛੁੱਟੀ ਤੇੇ ਬੈਗਾਨੀ ਹੋ ਗਏ ਡੋਰ  ਉਹ
ਪੇਚੇ ਦਰਦ ਪੰਤਗਾ ਦੇ, ਉਹ ਨਾਲ ਲਾ ਗਏ
ਮੇਰੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਨੂੰ ਸੱਜਣਾਂ ਦੇ ਗੱਮ ਖਾ ਗਏ

ਕਰਨਾ ਕੀ ਅਸੀਂ ਐਸੇ ਝੂਠੇਆ ਦੇ ਸਾਕ ਨੂੰ
ਪਿਆਰ ਵਿੱਚ ਖੁੱਦਾ ਜਿਹੜੇ ਦੱਸਦੇ ਸੀ ਆਪ ਨੂੰ
ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੇਣੀ ਸੀ ਦਵਾ ਉਹ ਹੀ ਰੋਗ ਲਾ ਗਏ
ਮੇਰੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਨੂੰ ਸੱਜਣਾਂ ਦੇ ਗੱਮ ਖਾ ਗਏ

ਜੀਦੇ ਪਿੱਛੇ ਭੁੱਲਆ ਸੀ, ਸਾਰੀ ਕਾਇਨਾਤ ਨੂੰ
ਦਿਸਦਾ ਨਹੀਂ ਚੰਨ ਉਹੋ ਪੂੰੰਨੇਆ ਦੀ ਰਾਤ ਨੂੰ
ਕਾਲੀ ਮੱਸਿਆ ਦੀ ਰਾਤ ਮੇਰੇ ਪੱਲੇ ਪਾ ਗਏ
ਮੇਰੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਨੂੰ ਸੱਜਣਾਂ ਦੇ ਗੱਮ ਖਾ ਗਏ

ਸੀਨੇ ਵਿੱਚ। ਸਾਂਭੀ ਬੈਠਾ ਲੱਖਾਂ ਹੀ ਮੈਂ ਪੀੜਾਂ ਨੂੰ
ਸੈਹਿੰੰਦਾ ਨਿੱਤ। ਲੋਕਾਂ ਦੇਆ ਤਨੇਆ ਦੇ ਤੀਰਾਂ ਨੂੰ
ਮੈਨੂੰ ਸਮਝ ਕੇ ਝੱਲਾ ਲੱੜ ਪੀੜਾਂ ਲਾ ਗਏ
ਮੇਰੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਨੂੰ ਸੱਜਣਾਂ ਦੇ ਗੱਮ ਖਾ ਗਏ

ਸ਼ੌਂਕੀ ਕਰ ਗਏ ਉਹ ਸਾਨੂੰ, ਜੀਵੇਂ ਪੱਤੇ ਪੱਤਝੜ  ਦੇ
ਫੂਲੇਵਾਲੀਏ ਦੇ ਨੈਣਾਂ ਵਿਚ ਹੰਝੂ ਨਹੀਊ ਖੜਦੇ
ਮੇਰੇ ਨੈਣਾਂ ਨੂੰ ਉਨੀਂਦੇ ਦੀ, ਉਹ ਜਾਗ ਦਾ ਗਏ
ਮੇਰੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਨੂੰ