ਰਾਕੇਸ਼ ਟਕੈਤ ਜੀ ਦੇ ਹੰਝੂ - ਸੁਰਿੰਦਰਜੀਤ ਕੌਰ
ਅੱਖੀਆਂ ਦੇ ਵਿਚ ਆ ਜਾਂਦੇ ਜਦ ਖ਼ਾਰੇ ਹੰਝੂ ।
ਜਾਂ ਜੰਮ ਜਾਂਦੇ ਜਾਂ ਵਗਦੇ ਬਣ ਧਾਰੇ ਹੰਝੂ ।
ਪੱਥਰ ਉੱਤੇ ਡਿਗਦੇ ਰਹੇ ਪਿਆਰੇ ਹੰਝੂ ,
ਫਿਰ ਵੀ ਪੱਥਰ ਕੋਲੋਂ ਕਦੇ ਨ ਹਾਰੇ ਹੰਝੂ ।
ਇੱਕ ਵਾਰੀ ਜਦ ਅੱਖੀਆਂ ਦੇ ਵਿਚ ਭਰ ਜਾਂਦੇ ਨੇ ,
ਅੱਖੀਆਂ ਵਿਚ ਨ ਠਹਿਰਨ ਬੇ-ਇਤਬਾਰੇ ਹੰਝੂ ।
ਨੈਣਾ ਦੀਆਂ ਸਿੱਪੀਆਂ ਜਦ ਵੀ ਡੋਹਲਣ ਮੋਤੀ ,
ਦੋਖੀ ਤਾਈਂ ਵੀ ਲਗਦੇ ਨੇ ਪਿਆਰੇ ਹੰਝੂ ।
ਸੋਮਾ ਬਣ ਜਦ ਅੱਖੀਆਂ ਵਿਚੋਂ ਫੁੱਟ ਪੈਂਦੇ ਨੇ ,
ਦੇਂਦੇ ਨੇ ਫਿਰ ਸਾਵਣ ਦੇ ਝਲਕਾਰੇ ਹੰਝੂ ।
ਅੱਗ ਲਗਾ ਦੇਂਦੇ ਨੇ ਠੰਡੇ ਪਾਣੀ ਵਿਚ ਵੀ ,
ਚਮਕਣ ਬਣ ਕੇ ਜਦੋਂ ਕਦੇ ਅੰਗਿਆਰੇ ਹੰਝੂ ।
ਜਦ ਕੋਈ ਅਪਣਾ ਹੋ ਕੇ ਪਿੱਠ ਵਿਖਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ,
ਡਲਕਣ , ਡੁਲ੍ਹਣ , ਡੋਲਣ ਵਾਕਣ ਪਾਰੇ ਹੰਝੂ ।
ਪੂਰਬ ਪੱਛਮ ਉੱਤਰ ਦੱਖਣ ਦਿਸਹੱਦੇ ਤਕ ,
ਚਾਰੇ ਕੂਟਾਂ ਦੇ ਮਾਲਿਕ ਨੇ ਚਾਰੇ ਹੰਝੂ ।
ਨੱਚ ਪੈਣ ਫਿਰ ਹੰਝੂ ਹੰਝੂ ਹੋਈਆਂ ਅੱਖੀਆਂ ,
ਜਦੋਂ ਕਿਸੇ ਨੇ ਪਿਆਰੇ ਤੇ ਸਤਿਕਾਰੇ ਹੰਝੂ ।
ਪੂੰਝ ਦੇਵੇਂਗਾ ਜਦੋਂ ਕਿਸੇ ਦੀਆਂ ਭਿਜੀਆਂ ਅੱਖੀਆਂ ,
ਤੈਨੂੰ ਦੁਆਵਾਂ ਦੇਣਗੇ ਕਰਮਾਂ ਵਾਲੇ ਹੰਝੂ ।
