ਰਾਕੇਸ਼  ਟਕੈਤ ਜੀ ਦੇ ਹੰਝੂ - ਸੁਰਿੰਦਰਜੀਤ ਕੌਰ

ਅੱਖੀਆਂ  ਦੇ  ਵਿਚ  ਆ ਜਾਂਦੇ  ਜਦ ਖ਼ਾਰੇ  ਹੰਝੂ ।
ਜਾਂ  ਜੰਮ  ਜਾਂਦੇ  ਜਾਂ  ਵਗਦੇ  ਬਣ  ਧਾਰੇ  ਹੰਝੂ ।

ਪੱਥਰ  ਉੱਤੇ   ਡਿਗਦੇ  ਰਹੇ   ਪਿਆਰੇ  ਹੰਝੂ ,
ਫਿਰ  ਵੀ  ਪੱਥਰ  ਕੋਲੋਂ  ਕਦੇ  ਨ ਹਾਰੇ ਹੰਝੂ ।

ਇੱਕ  ਵਾਰੀ  ਜਦ ਅੱਖੀਆਂ  ਦੇ ਵਿਚ  ਭਰ ਜਾਂਦੇ  ਨੇ ,
ਅੱਖੀਆਂ  ਵਿਚ  ਨ ਠਹਿਰਨ ਬੇ-ਇਤਬਾਰੇ  ਹੰਝੂ  ।

 

ਨੈਣਾ  ਦੀਆਂ  ਸਿੱਪੀਆਂ ਜਦ ਵੀ  ਡੋਹਲਣ ਮੋਤੀ ,
ਦੋਖੀ  ਤਾਈਂ  ਵੀ   ਲਗਦੇ  ਨੇ  ਪਿਆਰੇ  ਹੰਝੂ  ।

ਸੋਮਾ ਬਣ ਜਦ ਅੱਖੀਆਂ  ਵਿਚੋਂ  ਫੁੱਟ  ਪੈਂਦੇ  ਨੇ ,
ਦੇਂਦੇ  ਨੇ  ਫਿਰ  ਸਾਵਣ  ਦੇ ਝਲਕਾਰੇ  ਹੰਝੂ  ।

ਅੱਗ ਲਗਾ ਦੇਂਦੇ  ਨੇ  ਠੰਡੇ  ਪਾਣੀ  ਵਿਚ  ਵੀ  ,
ਚਮਕਣ ਬਣ ਕੇ ਜਦੋਂ  ਕਦੇ  ਅੰਗਿਆਰੇ ਹੰਝੂ  ।

ਜਦ ਕੋਈ  ਅਪਣਾ  ਹੋ ਕੇ ਪਿੱਠ ਵਿਖਾ ਜਾਂਦਾ  ਹੈ ,
ਡਲਕਣ , ਡੁਲ੍ਹਣ , ਡੋਲਣ ਵਾਕਣ  ਪਾਰੇ ਹੰਝੂ  ।

ਪੂਰਬ  ਪੱਛਮ  ਉੱਤਰ  ਦੱਖਣ  ਦਿਸਹੱਦੇ ਤਕ ,
ਚਾਰੇ ਕੂਟਾਂ  ਦੇ  ਮਾਲਿਕ  ਨੇ  ਚਾਰੇ  ਹੰਝੂ  ।

ਨੱਚ ਪੈਣ ਫਿਰ  ਹੰਝੂ  ਹੰਝੂ  ਹੋਈਆਂ  ਅੱਖੀਆਂ ,
ਜਦੋਂ  ਕਿਸੇ  ਨੇ  ਪਿਆਰੇ  ਤੇ  ਸਤਿਕਾਰੇ ਹੰਝੂ  ।

ਪੂੰਝ ਦੇਵੇਂਗਾ ਜਦੋਂ  ਕਿਸੇ  ਦੀਆਂ  ਭਿਜੀਆਂ ਅੱਖੀਆਂ  ,
ਤੈਨੂੰ  ਦੁਆਵਾਂ  ਦੇਣਗੇ ਕਰਮਾਂ  ਵਾਲੇ  ਹੰਝੂ  ।