'ਸਿਆਣਾ' ਇਕ ਦੂਜੇ ਤੋਂ ਵਧਕੇ,
ਇਥੇ ਅਖਵਾਉਂਦਾ ਹਰ ਇਨਸਾਨ ਯਾਰੋ।

ਜਿਹਨਾਂ ਦੀ ਅਕਲ ਤੇ ਲੋਕ ਹੱਸਦੇ,
ਉਹ ਵੀ ਬਣੇ ਫਿਰਨ ਵਿਦਵਾਨ ਯਾਰੋ।

ਇਥੇ ਤਾਂ ਰੂੜੀ ਵਾਦੀ ਲੋਕ ਵੀ,
ਸਮਝਣ ਬੜੇ ਮਹਾਨ ਯਾਰੋ।

ਇੱਕੀਵੀਂ ਸਦੀ ਹੈਰਾਨ ਪ੍ਰੇਸ਼ਾਨ ਹੋਈ,
ਮੱਥੇ ਹੱਥ ਮਾਰੇ ਵਿਗਿਆਨ ਯਾਰੋ।

ਮੇਜਰ ਸਿੰਘ ਬੁਢਲਾਡਾ
94176 42327

ਅਕਾਲੀ ਲੀਡਰ ਛੁਪਾਉਂਦੇ ਰਹੇ ਗੁਨਾਹ ਕਰ ਵੱਡੇ,
ਇਹ ਝੂਠਾ ਕਰਦੇ ਰਹੇ ਬੜਾ ਪ੍ਰਚਾਰ ਯਾਰੋ।
ਜੋ ਆਖਦੇ ਸੀ "ਸਾਡੇ ਖਿਲਾਫ਼ ਸਾਜਸ਼ਾਂ ਹੋ ਰਹੀਆਂ",
ਉਹਨਾਂ ਗ਼ੁਨਾਹ ਕਬੂਲ ਕੀਤੇ ਸ਼ਰੇ ਬਾਜ਼ਾਰ ਯਾਰੋ।
'ਅਕਾਲੀ ਦਲ' ਦੀ ਨਵੀਂ ਚੋਣ ਲਈ ਬਣਾਈ ਕਮੇਟੀ,
ਕਿਹਾ ਇਹ "ਦਲ ਗਵਾ ਚੁੱਕਾ ਨੈਤਿਕ ਅਧਾਰ ਯਾਰੋ।"
ਨਾਲ਼ੇ 'ਫਖ਼ਰੇ ਏ ਕੌਮ' ਦਾ ਖ਼ਿਤਾਬ ਖੋਹਿਆ,
ਜਿਸ ਦਾ ਨਹੀਂ ਸੀ 'ਬਾਦਲ' ਹੱਕਦਾਰ ਯਾਰੋ।
'ਜਥੇਦਾਰਾਂ' ਨੇ ਜੋ ਕਰਨਾ ਸੀ ਉਹ ਕਰ ਦਿੱਤਾ,
'ਗੁਰੂ' ਨੂੰ ਹਾਜ਼ਰ ਨਾਜ਼ਰ ਜਾਣ ਫਰਜ਼ ਨਿਭਾਇਓ ਲੋਕੋ!
ਜਿਹਨਾ ਨੇ 'ਸਤਾ' ਲਈ ਐਨੇ ਵੱਡੇ ਗ਼ੁਨਾਹ ਕੀਤੇ,
ਉਹਨਾਂ ਦੋਸ਼ੀਆਂ ਨੂੰ ਮੁੜਕੇ ਮੂੰਹ ਨਾ ਲਾਇਓ ਲੋਕੋ!

'ਕਾਂਸ਼ੀ ਰਾਮ' ਜੀ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਜੇ ਕੋਈ,
'ਬਹੁਜਨ' ਰਾਜਨੀਤੀ ਵਿੱਚ ਰਿਹਾ ਹੈ ਛਾ ਯਾਰੋ
ਉਹ ਹੈ ਚੰਦਰ ਸ਼ੇਖਰ ਆਜ਼ਾਦ 'ਰਾਵਣ',
ਜੋ ਆਪਣੇ ਬਲਬੂਤੇ ਰਿਹਾ ਪੈਰ ਜਮਾ ਯਾਰੋ।
ਪਹਿਲਾਂ 'ਭੀਮ ਆਰਮੀ' ਕਾਇਮ ਕਰਕੇ,
ਗਰੀਬ ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਲੜਦਾ ਰਿਹਾ ਯਾਰੋ।
ਕ‌ਈ ਪਰਚੇ ਪੁਲਿਸ ਨੇ ਪਾਏ ਇਹਤੇ,
ਕਿਤੇ ਕੀਤੀ ਨਾ ਰਤੀ ਪ੍ਰਵਾਹ ਯਾਰੋ।
15 ਮਾਰਚ 1920 ਨੂੰ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰੀ 'ਅਸਪਾ',
'ਕਾਂਸ਼ੀ ਰਾਮ' ਦੀ 'ਭੈਣ' ਤੋਂ ਉਦਘਾਟਨ ਕਰਵਾ ਯਾਰੋ।
ਇਹ ਅੱਜ ਪਾਰਲੀਮੈਂਟ ਵਿੱਚ ਦਹਾੜ ਰਿਹਾ,
'ਨਗੀਨਾ' ਵਾਲਿਆਂ ਨੇ ਭੇਜਿਆ ਜਿਤਾ ਯਾਰੋ।
ਮੇਰੇ ਵੱਲੋਂ ਜਨਮ ਦਿਨ ਦੀਆਂ ਢੇਰ ਮੁਬਾਰਕਾਂ!
ਸਾਲ 38 ਵਾਂ ਪੂਰਾ ਕਰ ਗਿਆ ਯਾਰੋ।
3 ਦਸਬੰਰ 24 ਨੂੰ  39 ਵਾਂ ਚੜ੍ਹ ਜਾਣਾ,
ਰਹਿਬਰ ਅਸੂਲਾਂ ਤੇ ਚੱਲਕੇ ਕਮਾਵੇ ਨਾਂ ਯਾਰੋ।
94176 42327

ਸਾਡੇ ਕਿਰਤੀ ਮਜ਼ਦੂਰ ਲੋਕ।
ਮਜ਼ਬੂਤ ਏਕਤਾ ਤੋਂ ਦੂਰ ਲੋਕ।
ਬੇਅੰਤ ਸੰਗਠਨਾਂ 'ਚ ਵੰਡੇ,
ਲੀਡਰਾਂ ਨੇ ਮਜ਼ਬੂਰ ਲੋਕ।
ਲੀਡਰਾਂ ਦੀ ਹਾਊਮੈਂ ਨੇ
ਕੀਤੇ ਚੂਰ ਚੂਰ ਲੋਕ।
ਬਿਗਾਨਿਆਂ ਦੇ ਨਾਲ ਨਾਲ,
ਸ਼ਿਕਾਰ ਆਪਣਿਆਂ ਦੇ ਭਰਭੂਰ ਲੋਕ।
ਪਤਾ ਨੀ ਕਦ ਸਮਝਣਗੇ,
ਲੀਡਰਾਂ ਦੇ ਦਸਤੂਰ ਲੋਕ ?
ਮੇਜਰ ਸਿੰਘ ਬੁਢਲਾਡਾ
94176 42327

ਇਤਿਹਾਸਕ ਹੋਣ ਜਾ ਰਿਹਾ 2 ਦਸੰਬਰ 24,
ਬੜਾ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਹੋਊ ਦਿਨ ਸੋਮਵਾਰ ਯਾਰੋ।
'ਅਕਾਲੀ ਦਲ' ਦੇ 'ਪ੍ਰਧਾਨ' ਵਾਰੇ ਦੇਣਗੇ ਫੈਸਲਾ,
'ਅਕਾਲ ਤਖ਼ਤ' ਤੋਂ ਕੌਮ ਦੇ 'ਜਥੇਦਾਰ' ਯਾਰੋ।
ਇਸ ਫੈਸਲੇ ਨੇ ਵੱਡਾ ਕਰਨਾ ਹੈ ਫੈਸਲਾ,
ਕਿੰਨੇ ਕੁ ਅਜ਼ਾਦ ਨੇ ਫੈਸਲਾ ਕਰਨਹਾਰ ਯਾਰੋ।
ਮੇਜਰ 'ਗੁਰੂ' ਕੋਲੋਂ ਡਰਦੇ ਜਾ ਡਰਦੇ 'ਲੀਡਰਾ' ਤੋਂ,
ਫੈਸਲੈ ਨੇ ਦੱਸ ਦੇਣਾ ਫਿਰ ਇਕ ਵਾਰ ਯਾਰੋ।
ਮੇਜਰ ਸਿੰਘ ਬੁਢਲਾਡਾ
94176 42327

'ਕਾਂਗਰਸ' ਦੀ ਹੋ ਗਈ ਬੱਲੇ ਬੱਲੇ !
ਜਦ ਸੀ ਦੇਸ਼ ਅਜ਼ਾਦ ਕਰਵਾਇਆ।

ਕਾਂਗਰਸ ਜੋ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ ਓਹੀ ਹੁੰਦਾ,
ਜਦ 'ਸੰਵਿਧਾਨ' ਸੀ ਹੋਂਦ ਵਿੱਚ ਆਇਆ।

ਲੋਕਾਂ ਨੇ 'ਸੰਵਿਧਾਨ' ਸਭਾ ਦੀ 'ਚੋਣਾਂ' ਅੰਦਰ,
'ਕਾਂਗਰਸ' ਨੂੰ ਭਾਰੀ ਬਹੁਮਤ ਨਾਲ ਜਿਤਾਇਆ।

299 ਮੈਂਬਰਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਕੁਝ ਨੂੰ ਛੱਡਕੇ,
ਸਭ ਨੇ ਕਾਂਗਰਸ ਦਾ ਹੁਕਮ ਵਜਾਇਆ।

299 ਮੈਂਬਰਾਂ 'ਚ 93 ਸੀ ਰਿਆਸਤੀ ਰਾਜੇ,
ਇਹਨਾਂ ਵੀ ਆਪਣਾ ਰੋਲ ਨਿਭਾਇਆ।

'ਸੰਵਿਧਾਨ' ਦੇ ਵਿੱਚ ਫਿਰ ਓਹੀ ਹੋਇਆ,
'ਮੇਜਰ' ਜੋ 'ਕਾਂਗਰਸ' ਨੇ ਸੀ ਚਾਹਿਆ।
ਮੇਜਰ ਸਿੰਘ ਬੁਢਲਾਡਾ
94176 42327

ਸਿੱਖ਼ੀ ਵਿਚਾਰਧਾਰਾ ਨੂੰ ਪ੍ਰਫੁੱਲਿਤ ਕਰਨ ਲਈ,
'ਸ਼੍ਰੋਮਣੀ ਕਮੇਟੀ' ਬਣਾਈ ਸੀ ਜੁੰਮੇਵਾਰ ਬਾਬਾ!
ਹਰ ਥਾਂ ਹੋਵੇ ਸਿੱਖੀ ਦਾ ਬੋਲ ਬਾਲਾ,
ਲੋਕ ਸਿੱਖੀ ਨੂੰ ਚਾਹੁਣ ਵਿੱਚ ਸੰਸਾਰ ਬਾਬਾ!
'ਅਕਾਲ ਤਖ਼ਤ' ਤੋਂ ਹੁਕਮਨਾਮਿਆਂ ਲਈ,
ਇਹਨਾਂ ਥਾਪੇ ਨੇ ਜੋ 'ਜਥੇਦਾਰ' ਬਾਬਾ!
ਜੋ ਹੁਕਮ ਪ੍ਰਧਾਨ ਦਾ ਮੰਨ ਡੋਬਣ ਆਪਣਿਆਂ ਨੂੰ,
ਗ਼ੈਰਾਂ ਨੂੰ ਬਿਨ ਮੁਆਫ਼ੀ ਦਿੰਦੇ ਤਾਰ ਬਾਬਾ!
ਜਿਸ ਦਿਨ ਤੋਂ ਸਿਆਸਦਾਨਾਂ ਕਰਿਆ ਕਬਜ਼ਾ,
ਇਹਦੇ 'ਚ ਆ ਗਿਆ ਵੱਡਾ ਨਿਘਾਰ ਬਾਬਾ!
ਬੇੜੀ ਸਿੱਖੀ ਦੀ ਇਹਨਾਂ 'ਹੁਕਮਰਾਨਾਂ' ,
ਡੋਬ ਦਿੱਤੀ ਹੈ ਮਝਧਾਰ ਬਾਬਾ!
ਡੇਰੇ, ਸੰਪਰਦਾਵਾਂ, ਆਪਣੇ ਰਾਗ ਅਲਾਪਦੇ ਨੇ,
ਆਪੇ ਬਣਾਈਆਂ ਮਰਿਯਾਦਾ ਅਨੁਸਾਰ ਬਾਬਾ!
ਇਸ ਤੋਂ 'ਸੋਧ' ਕਰਕੇ 'ਰਹਿਤ ਮਰਯਾਦਾ' ਵੀ,
ਅੱਜ ਤੱਕ ਬਣਾਈ ਨਾ ਗਈ ਇਕਸਾਰ ਬਾਬਾ!
'ਸੋ ਸਾਲ' ਤੋਂ ਟੱਪ ਚੁੱਕੀ ਇਸ ਸੰਸਥਾ ਨੇ,
ਕੰਮ ਕੀਤੇ ਨਾ ਜੋ ਇਸਦੇ ਸੀ ਕਰਨਹਾਰ ਬਾਬਾ!
ਨਾ ਇਹਨੇ ਪ੍ਰਚਾਰ ਲਈ ਕੋਈ ਬਣਾਇਆ 'ਚੈਨਲ'
ਨਾ ਕੋਈ ਚਲਾਇਆ ਮਜ਼ਬੂਤ ਅਖ਼ਬਾਰ ਬਾਬਾ!
ਇਤਿਹਾਸ ਮਿਥਿਹਾਸ ਨੂੰ ਵੱਖ ਕਰਨ ਲਈ,
ਇਹਦਾ ਨਿਰਾਸ਼ਾਜਨਕ ਹੈ ਕਿਰਦਾਰ ਬਾਬਾ!
ਗੁਰੂਆਂ ਦੇ ਜਨਮ ਦਿਹਾੜੇ ਸਹੀ ਮਨਾਉਣ ਲਈ,
ਨਾ ਇਤਿਹਾਸ ਮਿਥਿਹਾਸ ਦੀ ਕੀਤੀ ਚੀਰ ਫਾੜ ਬਾਬਾ!
ਸੱਚ ਝੂਠ ਦਾ ਨਿਤਾਰਾ ਕਰ ਲੋਕਾਂ ਵਿੱਚ
ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ ਦਿਸਦੇ ਕਿਤੇ ਪ੍ਰਚਾਰ ਬਾਬਾ!
ਇਸਨੇ ਐਸੀਆਂ ਕਿਤਾਬਾਂ ਵੀ ਛਾਪ ਦਿੱਤੀਆਂ,
ਜੋ ਤੁਹਾਡਾ ਘਟਾਉਦੀਆਂ ਨੇ ਸਤਿਕਾਰ ਬਾਬਾ!
ਤੁਸਾਂ ਦੀ ਗੋਲਕ ਨੂੰ ਵੱਡੀ ਸੰਨ ਲਾਉਂਦੇ,
ਕਰਕੇ ਦੁਰ‌-ਉਪਯੋਗ ਤੇ ਝੂਠਾ ਵਪਾਰ ਬਾਬਾ!
ਜਿਹਨਾਂ ਕੰਮਾਂ ਤੋਂ ਤੁਸੀਂ ਰੋਕਿਆ ਸੀ,
ਉਹ ਕੰਮ ਕਰਨ ਇਹ ਸ਼ਰੇ ਬਾਜ਼ਾਰ ਬਾਬਾ!
'ਤੁਹਾਡੀ' ਹਜ਼ੂਰੀ ਵਿੱਚ ਕ‌ਈ ਥਾਂ ਫ਼ਰਕ ਰਖਦੇ,
ਇਹ ਅਖੌਤੀ ਉੱਚੇ-ਨੀਵਿਆਂ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਬਾਬਾ!
ਸਾਰੇ 'ਜਥੇਦਾਰਾਂ' ਨੂੰ ਸਭ ਕੁਝ ਪਤਾ ਹੁੰਦੇ ਹੋਏ,
ਪਾਵੇ ਕੋਈ ਨਾ ਇਹਨਾਂ ਨੂੰ ਫਿਟਕਾਰ ਬਾਬਾ!
ਗੁਰਮਤਿ ਦੇ ਧਾਰਨੀ ਰਹੇ ਨਾ ਸਿੱਖ ਬਹੁਤੇ,
ਇਹ ਮਨਮੱਤ ਦੇ ਹੋ ਗਏ ਸ਼ਿਕਾਰ ਬਾਬਾ!
'ਬ੍ਰਾਹਮਣਵਾਦ' ਇਹਦੇ ਤੇ ਜ਼ਿਆਦਾ ਹੋਇਆ ਭਾਰੂ,
ਇਹਨਾਂ ਤੁਹਾਡੀ ਸੋਚ ਨੂੰ ਦਿੱਤਾ ਵਿਸਾਰ ਬਾਬਾ!
ਨਾ ਮਾਤਰ ਰਹਿ ਗ‌ਏ ਹੁਣ ਸਿੱਖ ਤੇਰੇ,
ਜੋ ਸੱਚ ਦਾ ਕਰਨ ਵਪਾਰ ਬਾਬਾ!
'ਮੇਜਰ' ਚਾਹੁੰਦਾ ਹਰ ਕੋਈ ਗੁਰਮਤਿ ਅਨੁਸਾਰ ਚੱਲੇ,
ਹੋਵੇ ਸਿਖੀ ਵਿੱਚ ਵੱਡਾ ਸੁਧਾਰ ਬਾਬਾ!
ਮੇਜਰ ਸਿੰਘ 'ਬੁਢਲਾਡਾ'
94176 42327

ਸਿੱਖ ਵਿਦਵਾਨਾਂ ਨੂੰ ਪੰਥ ਚੋਂ ਛੇਕਣ ਲਈ,
ਜਿਹੜੇ 'ਜਥੇਦਾਰ' ਬਹੁਤਾ ਨਾ ਸੋਚ ਵਿਚਾਰਦੇ ਸੀ।
ਨਾ ਪੰਥਕ ਜਥੇਬੰਦੀਆਂ ਨਾਲ ਸਲਾਹ ਕਰਦੇ,
ਨਾ ਵਿਦਵਾਨਾਂ ਨਾਲ ਮਸਲਾ ਵਿਚਾਰਦੇ ਸੀ਼।
ਹੁਣ ਜਦ ਇਹਨਾਂ ਦੇ 'ਆਕਾ' ਤੇ ਆ ਬਣੀ,
ਜਿਸਦਾ ਹਰ ਹੁਕਮ ਇਹ ਸਵਿਕਾਰਦੇ ਸੀ।
ਜਿਹਦੇ ਕਹਿਣ ਤੇ ਬਿਨ ਮੰਗਿਆਂ ਮੁਆਫ਼ੀ ਦਿੰਦੇ,
ਨਾ ਕੋਈ ਹਸਤਾਖਰਾਂ ਤੇ ਨਿਗਾਹ ਮਾਰਦੇ ਸੀ।
ਜਥੇਦਾਰ ਡਰਦਾ ਕੋਈ ਨਾ ਸੀ ਸਾਂਹ ਭਰਦਾ,
ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਤਖ਼ਤੋਂ ਬੁਰੀ ਤਰਾਂ ਉਤਾਰਦੇ ਸੀ।
ਹੁਣ ਮਨਮਾਨੀਆਂ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਮਾਲਕ ਨੂੰ,
'ਜਥੇਦਾਰਾਂ' ਨੇ ਦੇਣੀ ਹੈ ਸਜ਼ਾ ਯਾਰੋ ।
ਲੰਮੇ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਲਭ ਰਹੇ ਨੇ ਢੰਗ ਐਸਾ,
ਕਿਵੇਂ ਸਾਡੇ ਦੋਵਾਂ ਦਾ ਹੋਵੇ ਬਚਾਅ ਯਾਰੋ ?
ਮੇਜਰ ਸਿੰਘ ਬੁਢਲਾਡਾ
94176 42327

ਪਿਛਲੇ ਦਿਨੀਂ ਮੇਰੇ ਸਾਹਮਣੇ ਇਕ ਵੀਡੀਓ ਆਈ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਬੀਬੀ ਆਪਣੇ ਬਾਬੇ ਨੂੰ  ਵਾਸਤਾ ਪਾਕੇ ਆਖ ਰਹੀ ਹੈ- "ਬਾਬਾ ਜੀ ਅੰਦਰ ਤੜਫ ਬਹੁਤ ਹੈ,ਪਰ ਸਿਮਰਨ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ।"
ਬਾਬਾ- ਬੇਟਾ,ਫਿਰ ਤੜਫ਼ ਕਾਹਦੀ ਹੋਈ? ਇਹ ਤਾਂ ਉਹੀ ਗੱਲ ਹੋਈ, ਮੈਂ ਮਾਂ ਪਿਓ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਤਾਂ ਬਹੁਤ ਕਰਦਾ ਪਰ ਕਹਿਣਾ ਨੀ ਮੰਨਦਾ।
ਬੀਬੀ - ..... ਦਸ ਕੁ ਮਿੰਟ ਤਾਂ ਬਹਿੰਦੇ ਹਾਂ, ਤੁਸੀਂ ਇਥੇ ਆਜਿਆ ਕਰੋ , ਫਿਰ ਅਸੀਂ ਘੰਟਿਆਂ ਦੇ ਘੰਟੇ ਬੈਠੇ ਰਹਿਣਾ।
ਬਾਬਾ- ਬੇਟਾ ਜ਼ਿੰਦਗੀ 'ਚ ਤੁਸੀਂ ਉਸ ਘਰ ਜਾਵੋਂਗੇ, ਜਿਥੇ ਸੋਡੀ ਕਦਰ ਨਾ ਹੋਵੇ?
ਬੀਬੀ- ਕਦਰ ਤਾਂ... ਹੈਗੀ
ਬਾਬਾ- ਕਾਹਦੀ ਕਦਰ ਆ? ਫਿਰ ਆਪਦੀ ਲੋੜ ਨੂੰ ਬੈਠਦੇ...
ਬੀਬੀ -ਨਹੀਂ ਬਾਬਾ ਜੀ ਬੈਠਦੇ ਤਾਂ ਹਾਂ... ਪਰ ਲੰਮਾ ਸਮਾਂ ਨੀ ਬੈਠਿਆਂ ਜਾਂਦਾ ...ਦਸ ਪੰਦਰਾਂ ਮਿੰਟ ਬੈਠਕੇ...
ਬਾਬਾ-ਕੋਈ ਨੌਕਰੀ ਕਰਦਾ ਹੋਵੇ, ਦਸ ਮਿੰਟ ਹਾਜ਼ਰੀ ਲਾਕੇ ਆਜੇ, ਉਹਨੂੰ ਕੋਈ ਤਨਖਾਹ ਦੇਵੇਗਾ ਪੂਰੀ ? ਆਦਿ ਆਦਿ,...........?
ਬੀਬੀ - ਪਰ ਬਾਬਾ ਜੀ ਤੁਸੀਂ ਅੰਦਰੋਂ ਇਕ ਵਾਰੀ ਨਜ਼ਾਰਾ ਜਾ ਵਿਖਾ ਦੋ ...
ਬਾਬਾ - ਜਣੀ ਕਮੀ ਮੇਰੀ ਆ,ਤੁਹਾਡੀ ਕੋਈ ਕਮੀ ਨਹੀਂ?ਮੈ ਨੀ ਨਜ਼ਾਰਾ ਦਿੰਦਾ,ਮੈਂ ਨੀ ਆਂਦਾ, ਤੁਸੀਂ ਸਾਰਾ ਕੁਝ ਕਰਦੇ ਓਂ
ਬੀਬੀ- ਪਰ ਬਾਬਾ ਜੀ,ਇਕ ਵਾਰੀ ਤਾਂ "ਨਜ਼ਾਰਾ" ਦਿਖਾਓ, ਦੇਖੀਏ ਕਿੱਦਾਂ ਦਾ ...
ਬਾਬਾ - ਓ ਪਹਿਲਾਂ ਕਦਰ ਤਾਂ ਕਰੋ।
ਬੀਬੀ - ਨਹੀਂ, ... ਕਦਰ ਤਾਂ ਹੈਗੀ ਬਾਬਾ ਜੀ।
ਬਾਬਾ-ਕਾਹਦੀ ਕਦਰ ਆ? ਜਦ ਬੈਠਦੇ ਨਹੀਂ ਹੋ।"
ਇਸ ਵਾਰਤਾਲਾਪ ਵਿੱਚ ਇਹ ਬਾਬਾ (ਮੇਰੇ 'ਚ ਕਮੀ ਹੈ, ਮੈਂ ਨੀ ਆਂਦਾ, ਮੈਂ ਨੀ ਨਜ਼ਾਰੇ ਦਿੰਦਾ) ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਪ੍ਰਮਾਤਮਾ/ਰੱਬ ਹੋਣ ਦਾ ਪ੍ਰਗਟਾਵਾ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਗੱਲ ਤੇ ਜ਼ੋਰ ਦੇ ਰਿਹਾ,ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਲੰਮਾਂ ਸਮਾਂ ਬੈਠਕੇ ਨਾਮ ਸਿਮਰਨ ਕਰੋ। ਇਹਦਾ ਮਤਲਬ ਹੈ, ਫਿਰ ਮੇਰੀ ਇੱਜ਼ਤ ਹੋਵੇਗੀ, ਫਿਰ ਮੈਂ ਆਵਾਂਗਾ; ਕਹਿੰਦਾ ਨਜ਼ਰ ਆ ਰਿਹਾ ਹੈ।
ਗੁਰਬਾਣੀ ਅੰਦਰ ਬਹੁਤ ਥਾਂ ਫੁਰਮਾਨ ਕੀਤਾ ਹੋਇਆ ਹੈ,
ਪ੍ਰਮਾਤਮਾ ਦੇ ਹੁਕਮ ਬਿਨਾਂ ਇਹ ਜੀਵ ਕੁਝ ਵੀ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦਾ। ਪਰ ਇਸ ਬਾਬੇ ਨੇ ਉਸ ਪ੍ਰਮਾਤਮਾ ਨੂੰ ਇਕ ਆਕੜਖੋਰ ਆਮ ਇਨਸਾਨ ਵਰਗਾ ਜਿਹਾ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ, ਜਿਹੜਾ ਵੈਰ ਭਾਵਨਾ ਰੱਖਦਾ ਹੋਇਆ ਦੂਜੇ ਦੇ ਘਰ ਬਿਨਾਂ ਬੁਲਾਇਆ ਨਹੀਂ ਜਾਂਦਾ ਜਦੋਂ ਕਿ ਪ੍ਰਮਾਤਮਾ ਨੂੰ ਗੁਰਬਾਣੀ ਅੰਦਰ 'ਨਿਰਵੈਰ' ਦੱਸਿਆ ਗਿਆ ਹੈ।
  ਮੈਂ ਕ‌ਈ ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਅਨੇਕਾਂ ਸਿੱਖ ਵਿਦਵਾਨਾਂ ਦੀਆਂ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਲਿਖਤਾਂ ਨੂੰ ਅਖ਼ਬਾਰਾਂ ਰਸਾਲਿਆਂ ਅਤੇ ਨੈੱਟ ਤੇ ਪੜ੍ਹਿਆ ਹੈ, ਨੈੱਟ ਤੇ ਵੀ ਸਰਚ ਕੀਤਾ, ਮੈਨੂੰ ਕਿਤੋਂ ਇਹ ਜਾਣਕਾਰੀ ਨਹੀਂ ਮਿਲੀ, ਕਿ ਇਨਸਾਨ ਨੂੰ  ਕਿਸੇ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਥਾਂ ਜਾਂ ਇਕਾਂਤ ਵਿੱਚ ਬੈਠਕੇ ਵੱਧ ਤੋਂ ਵੱਧ ਸਮੇਂ ਲਈ ਨਾਮ ਸਿਮਰਨ ਕਰਨ ਨੂੰ ਆਖਿਆ ਗਿਆ ਹੋਵੇ।
ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਵਿੱਚ ਮੰਗਲਾਚਰਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਸਾਹਿਬ ਜੀ ਦਾ ਤਾਂ ਪਹਿਲਾ ਫੁਰਮਾਨ ਹੀ ਇਹੋ ਹੈ
ਸੋਚੈ ਸੋਚਿ ਨ ਹੋਵਈ ਜੇ ਸੋਚੀ ਲਖ ਵਾਰ ॥
ਚੁਪੈ ਚੁਪ ਨ ਹੋਵਈ ਜੇ ਲਾਇ ਰਹਾ ਲਿਵ ਤਾਰ ॥
‘‘ਹੁਕਮੈ ਅੰਦਰਿ ਸਭੁ ਕੋ; ਬਾਹਰਿ ਹੁਕਮ ਨ ਕੋਇ ॥
ਜਿਵ ਜਿਵ ਹੁਕਮੁ ਤਿਵੈ ਤਿਵ ਕਾਰ ॥4।।
ਬਹੁਤਾ ਕਰਮੁ ਲਿਖਿਆ ਨਾ ਜਾਇ ॥ ਵਡਾ ਦਾਤਾ ਤਿਲੁ ਨ ਤਮਾਇ ॥ (ਪੰਨਾ 5)
ਅਕਾਲ ਪੁਰਖ ਤਾਂ ਵੱਡੀਆਂ ਦਾਤਾਂ ਦੇਣ ਵਾਲਾ ਹੈ, । ਉਸ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਕਿਸਮ ਦਾ ਤਿਲ ਭਰ ਭੀ ਲਾਲਚ ਨਹੀਂ ਹੈ।
ਜਦ ਪ੍ਰਮਾਤਮਾ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਕਿਸਮ ਦਾ ਲਾਲਚ ਨਹੀਂ ਹੈ।
ਫਿਰ ਉਸ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਸਿਮਰਨ ਕਰਾਉਣ ਦਾ ਲਾਲਚ ਕਿਵੇਂ ਹੋ ਗਿਆ?
ਚਲੋ ਇਕ ਮਿੰਟ ਲਈ ਇਹਨਾਂ ਬਾਬਿਆਂ ਮੁਤਾਬਿਕ ਮੰਨ ਲਵੋ, ਪ੍ਰਮਾਤਮਾ ਨੂੰ ਨਾਮ ਜਪਾਉਣ ਦਾ ਲਾਲਚ ਜਾਗ ਪਿਆ। ਫਿਰ ਪ੍ਰਮਾਤਮਾ ਆਪਣਾ ਲਾਲਚ ਪੂਰਾ ਕਰਨ ਲਈ, ਕਰੋੜਾਂ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਚੌਵੀ ਘੰਟੇ ਬਿਠਾਕੇ ਆਪਣਾ ਲਾਲਚ ਪੂਰਾ ਕਰ ਸਕਦਾ ਸੀ ਤੇ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਉਸਨੂੰ ਕੀ ਦਿੱਕਤ ਹੈ?
ਦੂਜੀ ਗੱਲ, ਕਰੋੜਾਂ ਲੋਕ, ਉਹ (ਪ੍ਰਮਾਤਮਾ) ਦੀ ਹੋਂਦ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰੀ ਨੇ, ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਗਾਲ਼ਾਂ ਦੇਣ ਵਾਲੇ ਵੀ ਹਨ।  ਉਹ ਵੀ ਤਾਂ ਇਸੇ ਦੇ ਸਾਜੇ ਹੋਏ ਹਨ।ਜੇ ਪ੍ਰਮਾਤਮਾ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਨਾਮ ਜਪਾਉਣ ਦਾ ਲਾਲਚ ਹੁੰਦਾ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਪੈਂਦਾ ਹੀ ਕਿਉਂ ਕਰਦਾ ਜਾ ਉਹਨਾਂ ਤੋਂ ਵੀ ਨਾਮ ਸਿਮਰਨ ਕਰਵਾ ਸਕਦਾ ਸੀ।
ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਦੁਨੀਆਵੀ ਵਿਗਿਆਨੀ ਥੋੜਾ ? ਜਿਸ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਰੋਬੋਟ ਤਿਆਰ ਕਰਨ ਲਈ ਕਿਸੇ ਕਿਸਮ ਦੀ ਕਮੀਂ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਪਰ ਉਹ ਤੇ ਬੇਅੰਤ ਖ਼ਜ਼ਾਨੇ ਦਾ ਮਾਲਕ ਪ੍ਰਮਾਤਮਾ, ਉਹ ਵਿਗਿਆਨੀ ਹੈ, ਜਿਸ ਨੇ ਅਣਗਿਣਤ ਰੋਬੋਟ ਰੂਪੀ ਇਨਸਾਨ ਦੇ ਅੰਦਰ ਜਿਹੋ ਜਿਹੇ ਫੰਕਸ਼ਨ (ਗੁਣ) ਪਾ ਦਿਤੇ, ਇਹ ਰੋਬੋਟ ਰੂਪੀ ਇਨਸਾਨ ਉਸੇ ਤਰਾਂ ਵਿਚਰ ਰਹੇ ਹਨ,ਕੰਮ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ,ਜਿਸ ਤਰਾਂ ਦੇ ਉਸ ਅੰਦਰ ਫੰਕਸ਼ਨ ਪਾਏ ਦਿੱਤੇ ਹਨ। ਜਦ ਕਿਸੇ ਅੰਦਰ ਸਿਮਰਨ ਵਾਲਾ ਫੰਕਸ਼ਨ (ਗੁਣ) ਪਾਇਆ ਹੀ ਨਹੀਂ, ਉਹ ਸਿਮਰਨ ਕਿਵੇਂ ਕਰੇਗਾ ਵੀ ਕਿਵੇਂ ?
"ਆਪੇ ਭਾਂਡੇ ਸਾਜਿਅਨੁ ਆਪੇ ਪੂਰਣੁ ਦੇਇ ॥ ਇਕਨ੍ਹ੍ਹੀ ਦੁਧੁ ਸਮਾਈਐ ਇਕਿ ਚੁਲ੍ਹ੍ਹੈ ਰਹਨ੍ਹ੍ਹਿ ਚੜੇ ॥ (ਪੰਨਾ 475)
"ਨਾਨਕ ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਸੋ ਥੀਐ ਇਨਾ ਜੰਤਾ ਵਸਿ ਕਿਛੁ ਨਾਹਿ॥" (ਪੰਨਾ 55)
ਇਸ ਤਰਾਂ ਦੇ ਅਨੇਕਾਂ ਸ਼ਬਦ ਗੁਰੂ ਗ੍ਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਵਿੱਚ ਮੌਜੂਦ ਹਨ ਪ੍ਰਮਾਤਮਾ ਦੀ ਪ੍ਰਾਪਤੀ,ਉਸਦਾ ਸਿਮਰਨ ਉਸਦੀ ਬਖਸ਼ਿਸ਼ ਬਿਨਾਂ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ।
ਇਕ ਹੋਰ ਅਸਚਰਜ ਗੱਲ ਵੇਖੋ, ਇਧਰ ਇਹ ਬਾਬਾ ਇਕ ਜੀਭ ਦੇ ਸਿਮਰਨ ਦੀ ਗੱਲ ਕਰਦਾ ਤੇ ਸਾਡਾ ਵੱਡਾ ਬਾਬਾ ਨਾਨਕ ਜੀ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ-
ਇਕ ਦੂ ਜੀਭੌ ਲਖ ਹੋਹਿ ਲਖ ਹੋਵਹਿ ਲਖ ਵੀਸ ॥ ਲਖੁ ਲਖੁ ਗੇੜਾ ਆਖੀਅਹਿ ਏਕੁ ਨਾਮੁ ਜਗਦੀਸ ॥ (ਪੰਨਾ 7)
ਜੇ ਇੱਕ ਜੀਭ ਤੋਂ ਲੱਖ ਜੀਭਾਂ ਹੋ ਜਾਣ, ਅਤੇ ਲੱਖ ਜੀਭਾਂ ਤੋਂ ਵੀਹ ਲੱਖ ਬਣ ਜਾਣ, (ਇਹਨਾਂ ਵੀਹ ਲੱਖ ਜੀਭਾਂ ਨਾਲ ਜੇ) ਅਕਾਲ ਪੁਰਖ ਦੇ ਇਕ ਨਾਮ ਨੂੰ ਇਕ ਇਕ ਲੱਖ ਵਾਰੀ ਆਖੀਏ (ਤਾਂ ਭੀ ਕੂੜੇ (ਝੂਠੇ) ਮਨੁੱਖ ਦੀ ਇਹ ਕੂੜੀ ਹੀ ਠੀਸ (ਦਾਅਵਾ)ਹੈ, ਭਾਵ, ਜੇ ਮਨੁੱਖ ਇਹ ਖ਼ਿਆਲ ਕਰੇ ਕਿ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਉੱਦਮ ਦੇ ਆਸਰੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਾਮ ਸਿਮਰ ਕੇ ਅਕਾਲ ਪੁਰਖ ਨੂੰ ਪਾ ਸਕਦਾ ਹਾਂ, ਤਾਂ ਇਹ ਝੂਠਾ ਅਹੰਕਾਰ ਹੈ।ਪ੍ਰੋ: ਸ.ਸ.)
'ਨਾਮ ਸਿਮਰਨ' ਨੂੰ ਹੋਰ ਸੌਖੇ ਢੰਗ ਨਾਲ ਸਮਝਣ ਲਈ ਤੁਸੀਂ ਭਗਤ ਨਾਮਦੇਵ ਜੀ ਅਤੇ ਭਗਤ ਤ੍ਰਿਲੋਚਨ ਜੀ ਦੀ ਵਾਰਤਾਲਾਪ ਤੇ ਧਿਆਨ ਦਿਓ। ਨਾਮਦੇਵ ਜੀ ਭਗਤ 'ਤ੍ਰਿਲੋਚਨ' ਜੀ ਨੂੰ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ -
ਆਨੀਲੇ ਕਾਗਦੁ ਕਾਟੀਲੇ ਗੂਡੀ ਆਕਾਸ ਮਧੇ ਭਰਮੀਅਲੇ ॥ ਪੰਚ ਜਨਾ ਸਿਉ ਬਾਤ ਬਤਊਆ ਚੀਤੁ ਸੁ ਡੋਰੀ ਰਾਖੀਅਲੇ ॥੧॥ ਮਨੁ ਰਾਮ ਨਾਮਾ ਬੇਧੀਅਲੇ ॥ ਜੈਸੇ ਕਨਿਕ ਕਲਾ ਚਿਤੁ ਮਾਂਡੀਅਲੇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
(ਹੇ ਤ੍ਰਿਲੋਚਨ! ਵੇਖ, ਮੁੰਡਾ) ਕਾਗ਼ਜ਼ ਲਿਆਉਂਦਾ ਹੈ, ਉਸ ਦੀ ਗੁੱਡੀ(ਪਤੰਗ)ਕੱਟਦਾ (ਬਣਾਉਂਦਾ)ਹੈ ਤੇ ਗੁੱਡੀ ਨੂੰ ਅਸਮਾਨ ਵਿਚ ਉਡਾਉਂਦਾ ਹੈ, ਸਾਥੀਆਂ ਨਾਲ ਗੱਪਾਂ ਭੀ ਮਾਰੀ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਉਸ ਦਾ ਮਨ (ਗੁੱਡੀ ਦੀ) ਡੋਰ ਵਿਚ ਟਿਕਿਆ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ।1।
(ਹੇ ਤ੍ਰਿਲੋਚਨ!) ਜਿਵੇਂ ਸੁਨਿਆਰੇ ਦਾ ਮਨ (ਹੋਰਨਾਂ ਨਾਲ ਗੱਲਾਂ-ਬਾਤਾਂ ਕਰਦਿਆਂ ਭੀ, ਕੁਠਾਲੀ ਵਿਚ ਪਾਏ ਹੋਏ ਸੋਨੇ ਵਿਚ) ਜੁੜਿਆ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ, ਤਿਵੇਂ ਮੇਰਾ ਮਨ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੇ ਨਾਮ ਵਿਚ ਵਿੱਝਾ ਹੋਇਆ ਹੈ।1। ਰਹਾਉ।
ਆਨੀਲੇ ਕੁੰਭੁ ਭਰਾਈਲੇ ਊਦਕ ਰਾਜ ਕੁਆਰਿ ਪੁਰੰਦਰੀਏ ॥ ਹਸਤ ਬਿਨੋਦ ਬੀਚਾਰ ਕਰਤੀ ਹੈ ਚੀਤੁ ਸੁ ਗਾਗਰਿ ਰਾਖੀਅਲੇ ॥੨॥
(ਹੇ ਤ੍ਰਿਲੋਚਨ!) ਜੁਆਨ ਕੁੜੀਆਂ ਸ਼ਹਿਰ ਵਿਚੋਂ (ਬਾਹਰ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ) ਆਪੋ ਆਪਣਾ ਘੜਾ ਚੁੱਕ ਲੈਂਦੀਆਂ ਹਨ, ਪਾਣੀ ਨਾਲ ਭਰਦੀਆਂ ਹਨ, (ਆਪੋ ਵਿਚ) ਹੱਸਦੀਆਂ  ਹਨ, ਹਾਸੇ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਤੇ ਹੋਰ ਕਈ ਵਿਚਾਰਾਂ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ, ਪਰ ਆਪਣਾ ਚਿੱਤ ਆਪੋ ਆਪਣੇ ਘੜੇ ਵਿਚ ਰੱਖਦੀਆਂ ਹਨ।2।
ਮੰਦਰੁ ਏਕੁ ਦੁਆਰ ਦਸ ਜਾ ਕੇ ਗਊ ਚਰਾਵਨ ਛਾਡੀਅਲੇ ॥ ਪਾਂਚ ਕੋਸ ਪਰ ਗਊ ਚਰਾਵਤ ਚੀਤੁ ਸੁ ਬਛਰਾ ਰਾਖੀਅਲੇ ॥੩॥
(ਹੇ ਤ੍ਰਿਲੋਚਨ!) ਇੱਕ ਘਰ ਹੈ ਜਿਸ ਦੇ ਦਸ ਬੂਹੇ ਹਨ, ਇਸ ਘਰੋਂ ਮਨੁੱਖ ਗਊਆਂ ਚਾਰਨ ਲਈ ਛੱਡਦਾ ਹੈ; ਇਹ ਗਾਈਆਂ ਚਾਹੇ ਪੰਜਾਂ ਕੋਹਾਂ ਤੇ ਜਾ ਚੁਗਦੀਆਂ ਹਨ, ਪਰ ਆਪਣਾ ਚਿੱਤ ਆਪਣੇ ਵੱਛੇ ਵਿਚ ਰੱਖਦੀਆਂ ਹਨ (ਤਿਵੇਂ ਹੀ ਦਸ-ਇੰਦ੍ਰਿਆਂ-ਵਾਲੇ ਇਸ ਸਰੀਰ ਵਿਚੋਂ ਮੇਰੇ ਗਿਆਨ-ਇੰਦ੍ਰੇ ਸਰੀਰ ਦੇ ਨਿਰਬਾਹ ਲਈ ਕੰਮ-ਕਾਰ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਪਰ ਮੇਰੀ ਸੁਰਤ ਆਪਣੇ ਪ੍ਰਭੂ-ਚਰਨਾਂ ਵਿਚ ਹੀ ਹੈ) ।3।
ਕਹਤ ਨਾਮਦੇਉ ਸੁਨਹੁ ਤਿਲੋਚਨ ਬਾਲਕੁ ਪਾਲਨ ਪਉਢੀਅਲੇ ॥ ਅੰਤਰਿ ਬਾਹਰਿ ਕਾਜ ਬਿਰੂਧੀ ਚੀਤੁ ਸੁ ਬਾਰਿਕ ਰਾਖੀਅਲੇ ॥੪॥(ਪੰਨਾ 972)
ਹੇ ਤ੍ਰਿਲੋਚਨ! ਸੁਣ, ਨਾਮਦੇਵ (ਇਕ ਹੋਰ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟਾਂਤ) ਆਖਦਾ ਹੈ– ਮਾਂ ਆਪਣੇ ਬਾਲ ਨੂੰ ਪੰਘੂੜੇ ਵਿਚ ਪਾਂਦੀ ਹੈ, ਅੰਦਰ ਬਾਹਰ ਘਰ ਦੇ ਕੰਮਾਂ ਵਿਚ ਰੁੱਝੀ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ, ਪਰ ਆਪਣੀ ਸੁਰਤ ਆਪਣੇ ਬੱਚੇ ਵਿਚ ਰੱਖਦੀ ਹੈ।4।।
ਭਗਤ ਨਾਮਦੇਵ ਜੀ ਅਤੇ ਭਗਤ ਤ੍ਰਿਲੋਚਨ ਜੀ ਦੀ ਵਾਰਤਾਲਾਪ ਦੀ ਕੁਝ ਚਰਚਾ ਕਬੀਰ ਸਾਹਿਬ ਜੀ ਨੇ ਆਪਣੇ ਦੋ ਸਲੋਕਾਂ ਵਿੱਚ ਕੀਤੀ ਹੈ।
"ਨਾਮਾ ਮਾਇਆ ਮੋਹਿਆ ਕਹੈ ਤਿਲੋਚਨੁ ਮੀਤ ॥ ਕਾਹੇ ਛੀਪਹੁ ਛਾਇਲੈ ਰਾਮ ਨ ਲਾਵਹੁ ਚੀਤੁ ॥ ੨੧੨॥
ਤ੍ਰਿਲੋਚਨ ਜੀ ਆਖਦਾ ਹੈ-ਹੇ ਮਿੱਤ੍ਰ ਨਾਮਦੇਵ! ਤੂੰ ਤਾਂ ਮਾਇਆ ਵਿਚ ਫਸਿਆ ਜਾਪਦਾ ਹੈਂ। ਇਹ ਅੰਬਰੇ ਕਿਉਂ ਠੇਕ ਰਿਹਾ ਹੈਂ? ਪਰਮਾਤਮਾ ਦੇ ਚਰਨਾਂ ਨਾਲ ਚਿੱਤ ਕਿਉਂ ਨਹੀਂ ਜੋੜਦਾ?
ਨਾਮਾ ਕਹੈ ਤਿਲੋਚਨਾ ਮੁਖ ਤੇ ਰਾਮੁ ਸੰਮ੍ਹ੍ਹਾਲਿ ॥ ਹਾਥ ਪਾਉ ਕਰਿ ਕਾਮੁ ਸਭੁ ਚੀਤੁ ਨਿਰੰਜਨ ਨਾਲਿ ॥੨੧੩॥ (ਪੰਨਾ 1375)
ਅੱਗੋਂ ਨਾਮਦੇਵ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ- ਹੇ ਤ੍ਰਿਲੋਚਨ! ਮੂੰਹ ਨਾਲ ਪਰਮਾਤਮਾ ਦਾ ਨਾਮ ਲੈ; ਹੱਥ ਪੈਰ ਵਰਤ ਕੇ ਸਾਰਾ ਕੰਮ-ਕਾਜ ਕਰ, ਅਤੇ ਆਪਣਾ ਚਿਤ ਮਾਇਆ-ਰਹਿਤ ਪਰਮਾਤਮਾ ਨਾਲ ਜੋੜ।( ਪ੍ਰੋ: ਸਾਹਿਬ ਸਿੰਘ)
ਦੁਨੀਆ ਹੁਸੀਆਰ ਬੇਦਾਰ ਜਾਗਤ ਮੁਸੀਅਤ ਹਉ ਰੇ ਭਾਈ ॥ (ਪੰਨਾ 972)
ਜਗਤ ਦੇ ਲੋਕੋ! ਸੁਚੇਤ ਰਹੋ, ਜਾਗਦੇ ਰਹੋ, ਤੁਸੀ ਤਾਂ ਭਾਈ ਜਾਗਦੇ ਹੀ ਲੁੱਟੇ ਜਾ ਰਹੇ ਹੋ।
ਨਾਮ ਦਾ ਅਰਥ ਪ੍ਰਮਾਤਮਾ ਵੀ ਹੈ ਅਤੇ ਸਿਮਰਨ ਦਾ ਮਤਲਬ ਯਾਦ ਕਰਨਾ, ਚੇਤੇ ਰੱਖਣਾ ਵੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।
ਇਸ ਲਈ ਪ੍ਰਮਾਤਮਾ ਨੂੰ ਚੇਤੇ ਰੱਖਦੇ ਹੋਏ, ਸੱਚੀ ਸੁੱਚੀ ਕਿਰਤ ਕਰਨਾ, ਹਰ ਕੰਮ ਇਮਾਨਦਾਰੀ ਨਾਲ ਕਰਨਾ, ਕਿਸੇ ਦਾ ਹੱਕ ਨਾ ਮਾਰਨਾ, ਕਿਸੇ ਦਾ ਦਿਲ ਨਾ ਦਿਖਾਉਣਾ, ਕਿਸੇ ਦਾ ਭਲਾ ਕਰਨਾ ਵੀ ਨਾਮ ਸਿਮਰਨ ਕਰਨਾ ਹੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।
ਘਾਲਿ ਖਾਇ ਕਿਛੁ ਹਥਹੁ ਦੇਇ ॥ ਨਾਨਕ ਰਾਹੁ ਪਛਾਣਹਿ ਸੇਇ ॥ (ਪੰਨਾ 1245)
ਨਾ ਕਿ ਸਿਰਫ਼ ਇਕਾਂਤ ਵਿੱਚ ਬਹਿਕੇ ਕਿਸੇ ਸ਼ਬਦ ਨੂੰ ਵਾਰ ਵਾਰ ਦੁਹਰਾਉਣਾ।
ਮੇਜਰ ਸਿੰਘ ਬੁਢਲਾਡਾ
94176 42327

ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਲੱਖਾਂ ਸੰਗਠਨ ਨੇ 'ਜ਼ਾਤ' ਪੀੜਤਾਂ ਦੇ,
ਜ਼ਾਤ ਖ਼ਤਮ ਕਰਨ ਲਈ ਲਹਿਰ ਨਾ ਖੜ੍ਹੀ ਕਰਦੇ।

ਅਖੌਤੀ ਨੀਵੀਂ 'ਜ਼ਾਤ' ਨੇ ਬੜੇ ਲੋਕ ਡੰਗੇ,
ਹੰਕਾਰੀ ਲੋਕ ਨਾ ਇਹਨਾਂ ਨੂੰ ਵੇਖ ਜਰਦੇ।

ਉਹ ਰਾਸ਼ਟਰਪਤੀ ਤੱਕ ਵੀ ਬਖਸ਼ਦੇ ਨਾ,
'ਸੰਵਿਧਾਨ' ਨੂੰ ਜਾਣਦੇ ਨੇ ਟਿੱਚ ਕਰਕੇ।

ਸਦੀਆਂ ਬੀਤ ਗਈਆਂ ਅਪਮਾਨ ਸੰਹਦਿਆਂ ਨੂੰ,
ਪਤਾ ਨੀਂ ਹੋਰ ਕਿੰਨਾ ਚਿਰ ਰਹਿਣਾ ਜਰਦੇ ?

ਮਾਮੂਲੀ ਰਿਹ ਗਈ ਰਿਜ਼ਰਵੇਸ਼ਨ ਨਾ ਖੁੱਸ ਜਾਵੇ,
'ਮੇਜਰ' ਸ਼ਾਇਦ ਇਸੇ ਗੱਲ ਤੋਂ ਰਹਿਣ ਡਰਦੇ।